Met de Nest Doorbell introduceert Google zijn eerste videodeurbel die werkt op batterijvoeding. Gunstig, want het bespaart woningbezitters de nodige aansluitperikelen. De montage duurt hooguit een kwartier, waarna je pushmeldingen van bezoekers op jouw smartphone ontvangt. Hoe bevalt het apparaat in de praktijk? Lees het in deze Google Nest Doorbell review.

Google richt zich met de Nest Doorbell op de massa. In tegenstelling tot zijn voorganger (Nest Hello) is de montage namelijk doodeenvoudig. Je hoeft dus geen veredelde elektricien te zijn om de boel aan de praat te krijgen. Iedereen die overweg kan met een boormachine bevestigt de behuizing moeiteloos op het deurkozijn. De cameralens merkt op zodra er iemand voor de deur staat en geeft vervolgens een seintje aan de Google Home-app op een smartphone. Kijk op het scherm live mee en start desgewenst op afstand een gesprek. Ook eerdere opnames kun je in de app terugkijken.

Snelle montage

De meegeleverde papieren handleiding heeft weinig om het lijf. Je dient volgens de korte toelichting de accu via de meegeleverde usb-c-kabel op te laden en voor nadere instructies de Google Home-app te installeren. Scan daarna met een smartphonecamera de QR-code aan de achterzijde van de behuizing en neem de Nederlandstalige aanwijzingen door. De app legt stap voor stap uit hoe de montage werkt, waardoor het haast niet fout kan gaan. Voor de zekerheid bekijk je eventueel nog een kort installatiefilmpje.

De productdoos bevat een montagesteun, pluggen, schroeven en een wig. Hiermee maak je de installatie in orde. Met laatstgenoemd hulpstuk kantelt de Nest Doorbell twintig graden naar binnen, zodat personen middenin beeld verschijnen. Heb je de montagesteun en wig eenmaal op het deurkozijn geschroefd, dan manoeuvreer je de Nest Doorbell eenvoudig in de houder. Je hoort hierbij een duidelijk klikgeluid. Voor het loswrikken van de Nest Doorbell levert Google een ontgrendelingstool mee. Dit gereedschap stelt je in staat om het apparaatje snel los te maken en de accu binnenshuis op te laden. Een heikel punt is dat de ontgrendelingstool relatief gemakkelijk is na te maken. Hierdoor is dit product kwetsbaar voor diefstal.

Langwerpige behuizing

Vergeleken met de eerder uitgebrachte Nest Hello is de weerbestendige behuizing van deze nieuwe videodeurbel iets groter. Verder koos de fabrikant voor een witte kleurstelling met een zwarte cirkel rondom de cameralens. De belknop is eveneens wit. Vuil afkomstig van vieze vingers valt hierdoor iets sneller op. 

Rondom de belknop bevindt zich een witte ledring. Die licht op zodra er iemand aanbelt. Er is onder de cameralens nog een klein statuslampje te zien. Voor de werking van tweewegaudio heeft de behuizing een onopvallende microfoon en luidspreker aan boord. De speaker klinkt verrassend luid, waardoor bezoekers je spraakopdrachten vanuit de Google Home-app duidelijk kunnen verstaan.

©PXimport

Verticaal gezichtsveld

©PXimport

Als een bezoeker op de deurbel drukt, klinkt er op jouw smartphone een dingdong-geluid. Verder kun je ook Nest-luidsprekers en smartspeakers met Google Assistent-ondersteuning aan de videodeurbel koppelen. Bepaal dus zelf op welke apparaten je de deurbel hoort. 

Als je graag de bestaande gong wilt gebruiken, dien je de Nest Doorbell alsnog aan de huidige bedrading van het deurbelsysteem te koppelen. In dat geval kun je dus net zo goed een bekabelde videodeurbel aanschaffen.

De videoresolutie van 960 × 1280 pixels is wat karig. Vermoedelijk kozen de ontwikkelaars bewust voor een relatief lage resolutie om de impact op de batterij zoveel mogelijk te beperken. Gelukkig zijn personen duidelijk herkenbaar, al is het beeld wel een beetje pixelig. Bovendien zien we een lichte bolling in de weergave. 

De kleuren ogen daarentegen natuurgetrouw en de helderheid is eveneens in orde. Opvallend is dat deze videodeurbel beelden vastlegt in een 3:4-verhouding, terwijl de Nest Hello breedbeeldopnames maakt. Een goede beslissing, want het verticale gezichtsveld zorgt ervoor dat personen volledig in beeld verschijnen.

Opnemen in de cloud

Deze videodeurbel is via wifi verbonden met internet. Opnames van gebeurtenissen (beweging en aanbellen) belanden dan ook op een online server. Elke gebruiker kan gebeurtenissen van de afgelopen drie uur opvragen. Dit tijdsbestek is uiteraard veel te kort. Tijdens vakanties en de late uurtjes wil je natuurlijk ook naderhand terugzien welke gebeurtenissen er voor je huis hebben plaatsgevonden. Je ontkomt dan ook eigenlijk niet aan een betaald Nest Aware-abonnement. 

Hiermee heb je toegang tot een videogeschiedenis van dertig of zestig dagen. Deze dienst kost respectievelijk vijf of tien euro per maand. Nuttig om te weten is dat de Nest Doorbell nooit continu opneemt, want de camera legt alleen gebeurtenissen vast. Bij plotselinge uitval van wifi of stroom switcht deze videodeurbel automatisch naar lokale opslag. Het interne geheugen biedt plek aan één uur videomateriaal.

Intelligente functies

De Nest Doorbell is een intelligente videodeurbel. Verschijnt er bijvoorbeeld een koerier voor de cameralens, dan ontvang je een pushbericht met de melding ‘Persoon met pakket’. De camera maakt onderscheid tussen personen, dieren (honden en katten), voertuigen en pakketjes. Dat werkt in de praktijk erg goed. Bepaal in de instellingen zelf waarvan je een melding wilt ontvangen. Verder activeer je desgewenst gezichtsherkenning en stel je eventueel zones in. Met laatstgenoemde functie baken je aan de hand van virtuele lijnen bijvoorbeeld een voortuin af. Voorkom op die manier dat je steeds nutteloze meldingen van activiteiten op de openbare weg ontvangt.  

Conclusie

Vanwege een hoog installatiegemak en de eenvoudige werking is de Nest Doorbell voor een brede doelgroep geschikt. Dankzij de geïntegreerde accu ervaar je geen gedoe met (vaak gedateerde) stroomdraden en kun je zelf een plekje bij de voordeur selecteren. Bij normaal gebruik hoeft de accu pas weer na enkele maanden aan de lader. Daarentegen geeft het gebruik van deze laagdrempelige videodeurbel met batterij ook enkele beperkingen. Zo is de resolutie relatief laag en kun je de bestaande gong niet gebruiken. Tot slot is het product stevig aan de prijs.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.