Het zal geen toeval zijn. Vlak voor de feestdagen en de opvolgende nieuwjaarsvoornemens ligt er een nieuwe Fitbit in de winkel. De Fitbit Charge 3 is de derde generatie van het bekende (subtiele) fitnesarmbandje. Maar wat is er nieuw aan deze sportwearable?

In tegenstelling tot smartwatches, zijn de subtielere armbandjes van Fitbit meer bedoeld als een soort gezondheidsmeter, inclusief hartslagmeting. De bijbehorende app coacht je om meer te bewegen en gezonder te leven (door onder andere je slaap te meten, calorie-inname en verbranding bij te houden en je eraan te herinneren niet te lang stil te zitten). De eerste Fitbit Charge verscheen rond 2015 en deze derde generatie oogt iets nieuwer, dankzij een groter schermpje en luxer bandje. Maar de Charge 3 is nog altijd heel herkenbaar.

Fitbit liep voorop, vooral qua hartslagmeting. In tegenstelling tot de concurrentie, werd dit continue gedaan, waardoor de Charge een van de weinige wearables was die wat zinnigs kon zeggen over je hartslag. De op- en afbouw tijdens het sporten, je hartslag in rust, je maximale hartslag tijdens een inspanning… Dit zijn allemaal waardevolle gezondheidsgegevens, die concurrenten misten. Maar terwijl Fitbit met de Charge-armbandjes op het oog redelijk stil lijkt te zitten, doet de concurrentie dat zeker niet. Vooral Apple timmert flink aan de weg. Hoewel de smartwatch alleen voor iPhone-gebruikers is en een andere productgroep is dan een fitnessarmbandje, legt de Apple Watch Series 4 de lat hoog. Zo is de smartwatch van Apple binnenkort in staat hartfilmpjes te maken en kunnen de sensoren vaststellen of de drager gevallen is. Helaas moet Fitbit zijn voorsprong weggeven aan Apple. Niet alleen met de Charge, maar eigenlijk alle wearables van Fitbit lopen achter de feiten aan. Wat zonde is.

Ook andere fabrikanten geven Fitbit het nakijken, bijvoorbeeld met bloeddrukmeting in wearables. Bijvoorbeeld de Asus Vivowatch: een smartwatch, die naast de hartslag ook de bloeddruk kan meten, door je vinger op de bovenzijde van het horloge te plaatsen.

©CIDimport

©CIDimport

Vernieuwingen van de Fitbit Charge 3

Dat de Fitbit Charge 3 niet geen grensverleggende vernieuwingen kent, wil nog niet zeggen dat de fabrikant stil heeft gezeten. Dus je kunt met een gerust hart een Fitbit Charge 3 kopen. Er zijn twee opvallende veranderingen vergeleken met de Fitbit Charge 2: de wearable is waterdicht en de accuduur is om over naar huis te schrijven. En hoe! Afhankelijk van hoe actief ik ben kan ik tussen een week en tien dagen met een opgeladen accu doen. Dat is prettig!

Dat de Charge 3 waterdicht is gemaakt, houdt ook in dat je ermee kunt zwemmen. Handig voor de zwemliefhebber, maar voor de meesten is het een enorme stap vooruit omdat je zorgeloos je bandje nat kunt laten worden, of je nu onder de douche springt na het sporten of een liefhebber bent van extremere activiteiten als Viking runs: de Charge 3 hoef je er niet persé voor af te doen (hoewel je Charge natuurlijk door zijn rubberen armband en glazen schermpje altijd kwetsbaar is).

Scherm: groter, met dunne randen

Ten opzichte van de Fitbit Charge 2 is het scherm wat groter, met dunne schermranden en is de behuizing van metaal. Bovendien reageert het aanraakschermpje net even wat nauwkeuriger, waardoor je de wearable net even wat prettiger bedient. Het knopje aan de zijkant is nu aanraakgevoelig, wat luxe aanvoelt en waarschijnlijk zo is gemaakt voor de waterdichtheid van de Fitbit Charge 3.

Verder zijn er weinig veranderingen op te merken. Op het scherm kun je meldingen van je smartphone zien, je voortgang inzien en handmatig een activiteitsmeting starten. Wanneer je dit overigens niet handmatig doet, herkent Fitbit automatisch beweging waarna hij zelf de activiteitsmeting start, met als verschil dat de tijdsaanduiding van de meting natuurlijk iets minder nauwkeurig is en er voor routes geen GPS-tracking wordt gestart. Over GPS gesproken: de Fitbit Charge 3 beschikt nog altijd niet over een eigen GPS-chip. Hardlopers, wandelaars, fietsers, buitenzwemmers... wat voor activiteit je ook graag doet: om je route nauwkeurig vast te leggen met GPS, moet je ook je smartphone bij je hebben. De Charge 3 kan namelijk wel de GPS-chip van je mobiele apparaat gebruiken voor het vastleggen van de route. Maar dat is wel wat knullig, een reden om voor een sportwearable te kiezen is juist het feit dat je je mobiel thuis wilt laten. Fitbit’s betaaldienst, die naar verwachting op korte termijn in Nederland verschijnt, speelt daar ook op in: je kunt op de terugweg na het sporten je AA’tje in de supermarkt kopen, zonder dat je verder iets op zak hoeft te hebben.

Functionaliteit: Weinig veranderd in de app

Heb je al een Fitbit Charge- of Fitbit Alta-variant, dan ga je er qua functionaliteit niet echt op vooruit. De app is hetzelfde, en werkt als een sportcoach: je wordt geholpen met activiteiten en krijgt een herinnering als je te lang stil hebt gezeten. Bovendien geeft de app veel relevante informatie, bijvoorbeeld over je hartslag en slaapkwaliteit (als je ervoor kiest met je Fitbit om te willen slapen). Desgewenst voer je ook je voedselinname in, zodat je jezelf als doel kunt stellen meer calorieën te verbranden dan binnen te krijgen. Dat is informatie waar je daadwerkelijk wat mee kunt om beter te presteren en gezonder te leven.

De app werkt erg overzichtelijk en het synchroniseren met je Fitbit Charge 3 verloopt vlekkeloos. Een groot nadeel van de app is echter dat Fitbit je gegevens gijzelt in de app. Je kunt niet synchroniseren met andere gezondheids- of sport-apps. Dat is een gemiste kans. Heb je je bandje niet om, dan kun je niet de stapgegevens die je smartphone verzamelt met bijvoorbeeld de Apple Health-app koppelen. Gebruik je Strava of een andere fitness-app? Dan heb je pech met je Fitbit. Of heb je andere apparatuur of apps voor bijvoorbeeld je voedselinname-meting of om je gewicht bij te houden... Het valt niet te synchroniseren. En wat als je Fitbit stuk is en je over wilt stappen op een sportwearable van een ander merk? Ondanks dat het jouw gezondheidsgegevens zijn heb je wederom pech gehad, de enige optie die je hebt is om gegevens uit je Fitbit-account te exporteren naar een spreadsheet. Daar heb je niks aan.

©CIDimport

Fitbit Charge 3 in praktijk

Het is wel even wennen als je een Fitbit gebruikt. Apps zoals Google Fit gebruiken ‘gezondheidspunten’, om samenvattend een overzicht te geven hoe goed of slecht je die dag bezig geweest bent. Fitbit doet dat niet en beloont iedere activiteit met stappen. Heb je dus een wandelingetje gemaakt? Dan worden er netjes stappen toegekend, gelijk aan je aantal gezette stappen. Ga je een stukje fietsen? Dan krijg je ook opeens stappen toegekend. Gek is dat, je stappen zijn zo eigenlijk een soort bewegingsdoel. Maar het trekt het wel uit verhouding, mensen met kleine benen zullen voor dezelfde afstand meer stappen nodig hebben. Maar hoe zit dat met de toekenning van stappen voor andere activiteiten?

Accessoires voor je Fitbit Charge 3 kopen?

De Fitbit Charge 3 komt met een klein en een groot bandje, je hoeft je dus geen zorgen meer te maken over de maat. Er is een zwartgrijze uitvoering en een rosegouden uitvoering. Ook zijn er speciale uitvoeringen, met een gewoven bandje of een sportiever bandje met gaatjes. Je kunt de bandjes vervangen, maar houd er wel rekening mee dat de bandjes bijzonder duur zijn: je begint bij de dertig euro. Fitbit heeft ook een eigen sluiting verzonnen, zodat je geen gewone horlogebandjes kunt gebruiken. Gelukkig kun je bijvoorbeeld op Chinese webshops als AliExpress betaalbare bandjes voor je Fitbit Charge 3 vinden. Over eigen aansluitingen gesproken: de lader is ook een wat onnozel voorbeeld. In plaats van een universele aansluiting, moet je je Fitbit in een soort knijper plaatsen. En zo’n knijper, die kost maarliefst twintig euro.

©CIDimport

©CIDimport

Conclusie

Eigenlijk zou je deze Fitbit Charge 3 beter een Fitbit Charge 2.5 kunnen noemen. Wellicht wilde Fitbit graag een nieuw product in de schappen hebben voor de feestdagen. Is dat slecht? Ja en nee. De lange accuduur en betere bouwkwaliteit maken de Fitbit Charge 3 een betere sportwearable dan zijn voorganger. Bovendien zijn de app, hartslagmeter en het draagcomfort nog altijd erg goed. Toch is het jammer dat Fitbit langzaam maar zeker zijn innovatieve-voorsprong heeft opgegeven aan concurrenten en dat je gegevens nog altijd niet te koppelen zijn met andere apps.

Een inbouw-magnetron is ideaal als je op zoek bent naar een vaste plek voor je magnetron in een strakke, opgeruimde keuken. Maar hoe weet je welke je moet kiezen? De opties zijn uitgebreid: van compacte solo-magnetrons tot volwaardige combi-magnetrons met stoomfunctie. In dit artikel lees je waar je op moet letten zodat je een model vindt dat past bij jouw keuken én bij de manier waarop je kookt!

Meten = weten

Een inbouw-magnetron moet precies passen in de nis van je keukenmeubel. Daarom is het belangrijk om goed naar de afmetingen te kijken. Fabrikanten vermelden altijd de benodigde nishoogte, nisbreedte en nisdiepte in de specificaties. De standaard nishoogtes zijn meestal 38 cm of 45 cm. Sommige modellen zijn hoger, maar dan gaat het vaak om combi-ovens of apparaten met extra functies.

De nisbreedte is vrijwel altijd 56 cm. 60 cm komt ook voor, maar dat is eigenlijk meer geschikt voor een volledige oven dan voor een inbouw-magnetron. De nisdiepte varieert tussen de 55 en 58 cm. Meet de beschikbare ruimte goed op, inclusief de diepte van de achterwand en eventuele obstakels zoals elektriciteitsleidingen. Zit er een plint of deur onder? Controleer dan ook of de klep van de magnetron volledig open kan. Hieronder lees je nog wat meer over de afmetingen.

©RossandHelen

Solo of combi: welk type magnetron heb je nodig?

Een solo-magnetron gebruik je voor het opwarmen van voedsel, het ontdooien van diepvriesproducten of het bereiden van eenvoudige gerechten. Dit type magnetrons is eenvoudig in gebruik, vaak goedkoper en verbruikt minder stroom. Gebruik je de ovenfunctie nauwelijks, dan is dit een logische keuze.

Een combi-magnetron combineert de magnetronfunctie met een heteluchtoven. Je kunt er dus ook pizza's, taarten of ovenschotels in maken. Sommige combi-magnetrons hebben zelfs een grillstand of een stoomfunctie , waardoor je meerdere keukenapparaten kunt vervangen door één toestel. Houd er wel rekening mee dat een combi-magnetron doorgaans iets duurder is en iets langer nodig heeft om voor te verwarmen dan een volwaardige oven.

Voorbeeld: kook je veel met verse groenten en vis, dan is een model met stoomfunctie interessant. Warm je vooral soep en kant-en-klaarmaaltijden op, dan is een solo-magnetron vaak meer dan voldoende.

Bediening: draaiknop of touch?

Het gebruiksgemak verschilt per model. Traditionele modellen hebben vaak draaiknoppen: één voor het vermogen, één voor de tijd. Simpel en overzichtelijk, vooral geschikt als je de magnetron hoofdzakelijk gebruikt voor opwarmen en ontdooien.

Moderne inbouw-magnetrons zijn vaak uitgerust met touchbediening of zelfs een touchscreen. Je selecteert dan via het display het programma, de temperatuur of het gewicht. Sommige modellen hebben automatische programma's die zelf de bereidingstijd en het vermogen aanpassen. Handig, maar soms ook wat omslachtiger bij simpele taken.

Tip: probeer in een winkel of showroom hoe intuïtief het menu aanvoelt. Kies een bediening die past bij hoe jij graag kookt.

©Tom Baker | tab62

Let op de aansluiting en ventilatie

Een inbouw-magnetron werkt op een standaard stopcontact (230 volt), maar let goed op het vermogen. Sommige combi-modellen hebben een hoger piekverbruik; zorg dat de groep waarop je het aansluit dit aankan. Kijk ook waar de stekker zit: die moet je kwijt kunnen achter het meubel of via een uitsparing in de achterwand.

Daarnaast is ventilatie belangrijk. Tijdens het gebruik komt warmte vrij. In de handleiding van het apparaat staan minimale ventilatieruimtes aangegeven, bijvoorbeeld 2 cm boven en 5 cm achter. Houd je je daar niet aan, dan kan de magnetron oververhit raken of minder lang meegaan. Zit er al een oven onder of boven de plek waar je de magnetron wilt inbouwen? Controleer dan of de gecombineerde warmteafvoer goed geregeld is.

Praktische keuzehulp

Stel jezelf de volgende vragen voor je een keuze maakt:

☐ Waar komt de magnetron precies? In een hoge kast, boven een oven of op ooghoogte?
☐ Gebruik je nu vooral de magnetronfunctie of bak je ook regelmatig in de oven?
☐ Heb je al een aparte oven? Dan heb je vaak voldoende aan een solo-magnetron
☐ Wil je kunnen grillen of stomen?
☐ Wil je eenvoudige bediening of juist veel automatische programma's?
☐ Komt de magnetron in een bestaande nis of kastenwand, of wordt de keuken nog gebouwd?

Een voorbeeld: stel, je woont alleen, kookt snel en gebruikt de oven amper. Dan is een solo-magnetron van 38 cm hoog met draaiknoppen prima. Heb je een gezin, kook je gevarieerd en wil je ruimte besparen? Dan is een combi van 45 cm met grill en stoomfunctie een betere match.

Conclusie

Een inbouw-magnetron kiezen begint bij de afmetingen, maar gaat vooral over hoe jij kookt. Warm je snel iets op, dan is een eenvoudige solo-magnetron vaak genoeg. Bak je graag of heb je weinig ruimte, dan loont het om te investeren in een goede combi-magnetron. Let altijd op de inbouwmaten, ventilatie en bediening. Zo voorkom je verrassingen en haal je het meeste uit je keuken.

Er komen steeds meer toepassingen voor het automatiseren van je huis. SwitchBot is al wat langer in Nederland actief en heeft naast robotstofzuigers, schakelaars voor lichtknoppen en elektronische sloten ook een automatisch open- en sluitsysteem voor gewone gordijnen in het assortiment. Daar is nu een systeem voor rolgordijnen bijgekomen: de Roller Shade.

Thuisautomatisering is een handige manier om apparaten in het huishouden te bedienen zonder dat je in de meeste gevallen ook zelf thuis hoeft te zijn. Denk bijvoorbeeld aan het aanpassen van de temperatuur in huis, het bedienen van de verlichting of deuren, maar ook het openen of sluiten van de gordijnen. Op warme dagen kan het bijvoorbeeld slim zijn om die gordijnen automatisch te sluiten als de temperatuur boven een bepaalde waarde uitkomt, of wanneer er een bepaalde intensiteit van lichtinval is.

Al deze zaken en meer kun je inregelen met de spullen van SwitchBot. Het ecosysteem van dit bedrijf omvat een scala aan apparaten, variërend van raam- en deursensors en lichtknoprobots die je lichtknoppen kunnen indrukken tot complete aircosystemen en zelfs robotstofzuigers. Maar ook slimme lampen en gordijnsystemen dus. We hebben van SwitchBot al eerder de SwitchBot Curtain en de SwitchBot Curtain 3 getest, systemen die bedoeld zijn voor gordijnen op rails.

Complete set

De SwitchBot Roller Shade is een rolgordijnsysteem waar het rolgordijn zelf al bij wordt geleverd, in tegenstelling tot de SwitchBot Curtain die bedoeld is om aan een bestaand gordijnsysteem te koppelen. Overigens kun je ook je eigen bestaande rolgordijn op het systeem van de Roller Shade monteren.

De Roller Shade is een compleet rolgordijnpakket, en in de doos vind je alles wat je nodig hebt om het systeem op te hangen. Alle beugels, het rolsysteem, schroeven en pluggen worden meegeleverd, en zelfs gereedschap voor het vastdraaien van schroeven en het op maat snijden van het rolgordijn zelf ontbreekt niet. Verder krijg je er een bedieningspaneeltje bij, bestaande uit een omhoog- en omlaagknopm, en een kabeltje van zo'n twee meter dat kan worden aangesloten op de daarvoor gemaakte aansluiting op het frame. De Roller Shade wordt aangedreven door een interne batterij die volgens SwitchBot acht maanden lang werkt zonder tussentijds opladen. Via de usb-c-poort kan het systeem indien nodig bijtanken.

Goed opmeten

Voordat je aan de slag gaat met de Roller Shade, of eigenlijk: voordat je er eentje gaat kopen, moet je eerst even goed controleren of je de juiste afmetingen in je winkelwagentje hebt. De SwitchBot Roller Shade is beschikbaar in vier breedteversies en in twee basiskleuren: gebroken wit en grijs. Voor de breedte kun je kiezen uit small, medium, large en extra large, waarbij je opeenvolgend kunt kiezen voor breedtes van 58 t/m 80 cm, 80 tot 110 cm, 110 tot 140 cm en 140 tot 185 cm.

Wij hebben voor de XL-versie gekozen, omdat het kozijn waarop de SwitchBot wordt getest een breedte van 171 cm heeft. Geen enkele SwitchBot Roller Shade zal direct passen op het raamkozijn waar je hem wilt gebruiken, waardoor je waarschijnlijk altijd een stuk gordijnstof zult moeten verwijderen. Verderop lees je hoe dat werkt.

Belangrijk is om vooraf goed te bedenken hoe je de SwitchBot Roller Shade(s) wilt inzetten. De gordijnen zijn van polyester en verduisteren volledig. Dat kan donkerder zijn dan je gewend bent, maar in een slaapkamer is het juist vaak ideaal. Houd er wel rekening mee dat de kosten snel oplopen als je meerdere kozijnen naast elkaar hebt, omdat je voor elk raam een afzonderlijke Roller Shade nodig hebt.

Daarnaast bedekken de gordijnen nooit de volledige breedte van het kozijn. Aan beide zijden van de rol blijft een paar centimeter open, omdat de roller niet strak tegen het ophangframe aansluit. Afhankelijk van de montage kunnen hierdoor kieren ontstaan, waardoor er toch licht binnenvalt, vooral aan de kant van de motor. Plaats je meerdere Roller Shades naast elkaar voor één breed raam, dan blijven er altijd kleine openingen zichtbaar tussen de afzonderlijke gordijnen.

Op maat maken

Omdat de Roller Shade direct uit de doos waarschijnlijk niet meteen past, moet het systeem op maat worden gemaakt. Hoe dat werkt? Het ophangsysteem bestaat uit een verschuifbare aluminium balk waartussen het rolgordijn hangt. Aan een van de zijdes bevindt zich de motor, die via een stang in de aluminium rol van het gordijn is geschoven. De gordijnrol kan door de andere zijkant los te maken van de motorstang worden afgeschoven en eventueel worden vervangen door je eigen rolgordijn. In dit artikel houden we het bij de uitleg van het meegeleverde gordijn.

Om het meegeleverde SwitchBot-gordijn op maat te maken, is een vrij ingenieus systeem bedacht: aan de niet-gemotoriseerde kant kun je een apart blokje met een snijmes monteren, waar het rolgordijn met buis en al doorheen moet worden gehaald. Op die plek wordt het rolgordijn namelijk op maat gesneden.

In de SwitchBot-app geef je aan dat je een snij-sessie wilt starten. De motor van het rolgordijn begint nu langzaam te draaien. Tijdens het draaien moet je met de meegeleverde schroevendraaier het messysteem aandraaien, zodat het mes steeds dieper door de gordijnstof snijdt. Dat aandraaien doe je net zo lang tot het mes volledig door de stof heen is en bij de buis zelf is beland.

Het laatste deel van de buis waarop het gordijn is gerold, bestaat uit plastic. Als de snij-sessie correct is uitgevoerd en het mes met de schroevendraaier strak genoeg is aangedraaid, kan zelfs het plastic worden doorgesneden, of er in elk geval voor zorgen dat het makkelijker kan worden afgebroken.

Volledig uitrollen

Wanneer het overtollige stuk stof is losgesneden van de rest van het rolgordijn, blijft dat stuk aan het eind natuurlijk nog wel vastzitten aan de oprolbuis. Om dat stuk los te kunnen krijgen, moet de hele gordijnrol worden afgerold. Met een totale lengte van maar liefst 2,20 meter is dat nogal wat. Dat afrollen kan door middel van de app, maar kan ook handmatig door de oprolbuis eerst van de motorstang af te halen. Nadat het gordijn tot het eind is afgerold, kan het overtollige deel van de oprolbuis worden losgeknipt. Daarna breek je (zoals hierboven besproken) het overtollige plastic deel van de oprolbuis buis af, maar beter kun je proberen om dat stuk met een goed stanleymes af te snijden (het plastic is niet heel dik).

Het complete plastic deel van de oprolbuis moet er nu afgehaald worden, zodat de rest van het gordijn fatsoenlijk aan de buis kan worden bevestigd. De oprolbuis heeft nog een binnenste buis die je weer door het plastic deel moet schuiven. Vervolgens schuif je het dikke gedeelte van het gordijn door de sleuf van de plastic buis en schroef je alles vast.

Het opnieuw oprollen van het rolgordijn dient zorgvuldig te gebeuren, waarbij de linker- en de rechterkant gelijkmatig moeten worden opgerold. Gaat dat niet helemaal netjes, dan bestaat de kans dat het gordijn na het oprollen niet helemaal recht en strak om de oprolbuis zit. In ons geval moesten we het een paar keer opnieuw doen om alles strak te krijgen. Als het gordijn scheef op de rol zit, kan deze vast komen te zitten tijdens het automatisch omhoog rollen.

Ophangen

Het ophangsysteem van de Roller Shade is anders dan het gemiddelde rolgordijn. Die worden doorgaans links en rechts van de oprolbuis op het kozijn geschroefd. Bij de Roller Shade zit het bevestigingssysteem boven de aluminium balk en moet het systeem daar schuin in worden geklikt. Op zich is dat een prima manier, maar het vergt wel wat handigheid en je moet ietsje boven je macht werken omdat het hele systeem relatief zwaar is. De klus kun je dan ook beter met z'n tweeën doen.

Ook zijn de beugels waarin het aluminium frame wordt opgehangen niet heel stevig, waardoor alles een beetje naar beneden zakt op het moment dat het systeem wordt vastgeklikt. Ook belangrijk om te weten: past het frame precies in een raamnis, dan moet je het systeem compleet met het rolgordijn erin ophangen. Het rolgordijn er achteraf in plaatsen is dan niet mogelijk, omdat het systeem alleen vanaf één kant kan worden losgemaakt en het rolgordijn over de aandrijfstang van de motor geplaatst moet worden.

©MG | ID.nl

Kalibratie

Nadat de Roller Shade is opgehangen, is het tijd voor de kalibratie. Dat is nodig voor het systeem om te kunnen bepalen wanneer het rolgordijn volledig is opgerold en wanneer hij helemaal is uitgerold. Het rolgordijn is namelijk geschikt voor ramen tot zo'n 2 meter hoog, en dan moet op een bepaald moment worden ingesteld tot hoe ver het gordijn moet uitrollen totdat het venster compleet door het gordijn is bedekt. Het systeem kan niet uit zichzelf zien of het zich helemaal heeft opgerold; ook dat moet worden gekalibreerd.

Je start de kalibratie met behulp van de app, waarbij eerst moet worden bepaald wanneer het systeem volledig is opgerold. Aan de onderkant van het gordijn is een (eerder gemonteerde) aluminium stang geplaatst, die fungeert als tegengewicht om het gordijn op zijn plek te houden. Die stang dient tevens als buffer om te voorkomen dat het gordijn na het compleet oprollen blijft doordraaien. Tijdens het kalibratieproces kun je zelf niet aangeven wanneer tijdens het oprollen het einde is bereikt; dat stopt vanzelf zodra de aluminium stang het ophangframe bereikt. De app vraagt de gebruiker vervolgens of het systeem is vastgelopen of dat het einde is bereikt.

Het oprollen stopt hierdoor echter wel vrij abrupt en lijkt hiermee het ophangsysteem te beschadigen, omdat de aluminium balk relatief bruusk tegen het ophangframe wordt getrokken. Deze manier van kalibreren voelt al met al wat primitief aan, maar het werkt wel. De volgende stap is het bepalen van de afrollengte. Hierbij bepaalt de gebruiker wanneer het einde is bereikt en het raam naar wens is bedekt. Je drukt dan simpelweg op de stopknop en accepteert de stand van het gordijn. Na de kalibratie kun je de Roller Shade volledig gebruiken.

Schema's en timers

De SwitchBot-app voor de kalibratie en de bediening gebruik je ook als je andere apparaten van dit merk in huis hebt. De app is niet specifiek gericht op het rolgordijnsysteem, maar kan ook worden gebruikt voor het uitlezen van de verschillende temperatuur- en vochtmeters van SwitchBot, het bedienen van de andere gordijnsystemen zoals de SwitchBot Curtain 1 en Curtain 3 en andere slimme apparaten.

Handig is dat je verschillende apparaten en meters van SwitchBot aan elkaar kunt koppelen. Zo kun je er bijvoorbeeld bij het bereiken van een ingestelde temperatuur voor zorgen dat de Roller Shade automatisch wordt gesloten of geopend. Dat kan ook bij een bepaalde lichtintensiteit: als je een (apart te verkrijgen) zonnepaneel aan de usb-c-poort op de Roller Shade aansluit, kun je aangeven bij welke intensiteit het gordijn moet sluiten of openen. Met het aansluiten van zo'n zonnepaneel wordt de Roller Shade trouwens ook automatisch opgeladen.

Conclusie

De SwitchBot Roller Shade is een mooie manier om je huis te automatiseren en kan een prima toevoeging zijn als je al delen van je huis hebt geautomatiseerd. In combinatie met bijvoorbeeld een slimme thermostaat, verlichting en koel- of verwarmingsapparaten kun je bij warm weer je huis koel houden, of 's winters juist warmer krijgen. Dankzij het SwitchBot-ecosysteem is het handig dat je het rolgordijnsysteem kunt meenemen in alle routines voor huisautomatiseringen.

De Roller Shade is 100 procent verduisterend. Dat kan prettig zijn, maar dat werkt alleen goed als je het rolgordijnsysteem ook echt goed passend krijgt. Helaas lukt dat niet altijd, omdat het rolgordijn zelf niet de volledige breedte van het montagesysteem heeft. Daarnaast luistert de installatie vrij nauw, dus alles goed van tevoren opmeten is essentieel.