In het eerste deel van deze artikelenreeks heb je kunnen lezen hoe een pc kan worden samengesteld en hoe de goedkoopste onderdelen gevonden kunnen worden. Zelf hebben we ook een systeem samengesteld. In dit artikel laten we zien hoe we deze onderdelen in elkaar zetten.

1 Geheugen, processor en koeler plaatsen

Voordat je het moederbord in de systeemkast schroeft, is het gemakkelijker eerst het geheugen, de processor en de koeler te plaatsen. Haal het hendeltje naast de socket naar boven en open indien aanwezig het klepje (bij Intel is er een klepje, bij AMD niet). Verwijder bij Intel het aanwezige beschermkapje, bij AMD is er geen beschermkapje. Wees vervolgens zeer voorzichtig bij het plaatsen van de processor. Klap bij Intel het dekseltje weer over de processor en druk bij zowel Intel als AMD de hendel vast.

Het vorige deel gemist? Ga er alsnog mee aan de slag:

Bouw je eigen pc - deel 1: Een pc samenstellen

Gebruik je de meegeleverde koeling, dan zit er al vooraf een beetje koelpasta op de koeling in de vorm van een thermische pad. Let er wel op dat er vaak een sticker over de thermische pad zit ter bescherming, deze moet je eerst verwijderen. Gebruik je een losse koeling, breng dan de koelpasta aan op de processor en verdeel deze gelijkmatig over het oppervlak om te voorkomen dat er luchtbellen ontstaan. Gebruik niet te veel koelpasta, ongeveer een rijstkorrel is genoeg. Breng de koeling aan door kruislinks de aansluitpunten vast te drukken of te schroeven. Het geheugen wordt meestal per paar geplaatst. De sloten zijn in veel gevallen voorzien van verschillende kleuren, om duidelijk te maken hoe een set geplaatst kan worden. Zo niet, dan staat in de handleiding van het moederbord hoe je een paar moet plaatsen.

Druk de twee hendeltjes naar buiten, bekijk waar de inkeping van het geheugen zit en plaats het geheugen door aan twee zijden gelijkmatig te drukken.

©PXimport

1 Plaats de processor heel voorzichtig op de zeer fragiele pinnetjes met inkepingen aan de juiste kant.

©PXimport

2 Schuif het klepje weer onder de schroef en druk de hendel voorzichtig vast.

©PXimport

3 Plaats de koeling in één beweging op de processor en druk kruislinks de pushpins vast. Hanteer de gebruiksaanwijzing als je een andere koeler gebruikt.

©PXimport

4 Naast de processor zit een 4pins-aansluiting voor de ventilator, druk de aansluiting op de juiste manier vast.

©PXimport

5 Controleer waar het geheugen op moet worden aangesloten en druk de hendels naar buiten.

©PXimport

6 Plaats het geheugen met de inkeping aan de juiste kant in het geheugenslot en druk deze aan beide zijde vast.

2 Moederbord en voeding inbouwen

Nadat de onderdelen op het moederbord zijn geplaatst, kan de systeemkast worden geopend. Voordat het moederbord geplaatst kan worden, dienen wel eerst de afstandsbusjes gemonteerd te worden. Deze busjes voorkomen dat de onderkant van het moederbord contact maakt met de behuizing. Om te zien waar de afstandsbusjes horen, kun je het moederbord boven de schroefgaatjes houden.

Als de afstandsbusjes zijn vastgeschroefd, vergeet dan niet het i/o-schild te plaatsen. Dit is het met je moederbord meegeleverde metalen plaatje met uitsparingen voor de aansluitingen. Je klikt het in een vierkante uitsparing aan de achterkant van de behuizing. Houd het moederbord iets gekanteld tegen het i/o-schild en leg het zorgvuldig op de afstandsbusjes. Controleer aan de buitenzijde van het i/o-schild of alles netjes op zijn plek zit en schroef het moederbord vast op de afstandsbusjes.

Als alles op zijn plek zit, kan de voeding worden geplaatst. Zet de voeding in het systeem en schuif deze tegen de achterkant van de behuizing. Schroef vervolgens de voeding aan de achterzijde van de kast vast met de meegeleverde schroeven. Als je een modulaire voeding hebt, kunnen ook de stekkers alvast worden aangesloten. Bepaal zelf hoeveel SATA-, molex- en 6pins- of 8pins-voedingsconnectoren voor de grafische kaart je nodig hebt. Weet je niet zeker hoeveel stroomaansluitingen er nodig zijn, dan kun je ook eerst de harde schijf, SSD en het optisch station inbouwen.

©PXimport

1 Schroef de zijpanelen van de systeemkast los en verwijder de panelen.

©PXimport

2 Schroef de afstandsbusjes op de juiste plekken vast.

©PXimport

3 Druk het i/o-schild op zijn plek.

©PXimport

4 Kantel voorzichtig het moederbord door het i/o-schild en leg het op zijn plek. Controleer of het goed zit en schroef het vast.

©PXimport

5 Leg de voeding tegen de achterkant van de behuizing en schroef deze vast.

©PXimport

6 Bij een modulaire voeding kunnen nu de stroomkabels voor de apparaten worden aangesloten.

Ons voorbeeldsysteem

Wij hebben aan de hand van het eerste gedeelte van dit artikel zelf een systeem samengesteld dat we in elkaar gaan zetten.

Processor: Intel Core i7-4770K

Koeling: Meegeleverde koeling

Moederbord: MSI Z87-G45 Gaming

Geheugen: G.Skill Sniper DDR3-1866

Videokaart: MSI N760 TF 2GD5/OC

Opslag: Transcend 320 Series 256 GB SSD & Seagate Barracuda 7200.14 ST1500DM003 1.5 TB

Optische schijf: Samsung SH-224DB/BEBE

Behuizing: Cooler Master CM 690 II Advanced USB 3.0

Voeding: Nexus RX-1K Modular 1000W

Prijs: Ongeveer 1300 euro

3 Harde schijf, SSD en optisch station inbouwen

Elke behuizing gebruikt zijn eigen klik- of schroefsysteem om schijven vast te zetten. De wat luxere modellen maken vaak gebruik van een bracket. Door de harde schijf in een bracket te plaatsen, kan deze gemakkelijk in de behuizing worden geschoven. De minder luxe systemen gebruiken vaak een metalen kooi, waarin de schijven vastgeschroefd worden. In dit geval zal voor een 2,5inch-SSD een conversiebracket nodig zijn zodat deze in een 3,5inch-kooi past.

Bevestig de harde schijf, SSD en het optische station in de behuizing. Breng vervolgens een stroomkabel naar de stations en sluit deze aan. Sluit de SATA-kabels aan op het moederbord, breng deze naar de stations en sluit ze aan. Let wel op de volgorde: de schijf waarop je het besturingssysteem wil installeren komt op de eerste SATA-poort (poort 0 of 1), het optische station kan het beste op de laatste SATA-poort worden aangesloten. Soms zit er aan de buitenkant van de behuizing ook een SATA-aansluiting. Als je deze gebruikt, vergeet dan niet achteraf in het BIOS aan te geven dat deze poort hot-swappable is.

©PXimport

1 Verwijder de brackets uit de behuizing en bevestig de harde schijven.

©PXimport

2 Schroef de SSD vast in de bracket of de conversiebracket en bevestig deze in de behuizing.

©PXimport

3 Sluit de SATA-kabels aan op het moederbord en breng deze samen met de stroomaansluitingen naar de harde schijf en SSD.

©PXimport

4 Sluit de SATA- en stroomkabels aan op de SSD en harde schijf.

©PXimport

5 Verwijder het afdekplaatje en bevestig het optische station.

©PXimport

6 Sluit het optische station aan op de stroomkabel en SATA-kabel.

ESD

In deze koude maanden is de kans op een statische ontlading door de droge lucht extra groot. Een kleine schok die je niet eens hoeft te voelen, kan al funest zijn voor de hardware. Problemen hoeven ook niet direct op te treden, maar vreemde vastlopers of blauwe schermen kunnen veroorzaakt zijn door een statische schok. Gebruik daarom een ESD-polsbandje en sluit deze aan op een geaard apparaat of aardeaansluiting in een stopcontact. Er zijn ook antistatische handschoenen en antistatische matten om de onderdelen op te leggen. Heb je geen antistatische hulpmiddelen, dan kun je eventueel ook even een ongelakt deel van de verwarming aanraken. Draag in ieder geval geen wollen kleding, dit zorgt namelijk voor extra statische elektriciteit.

4 Voeding moederbord, casefans en connectoren

Voor de stroomvoorziening van het moederbord wordt een brede 24pins-voedingskabel gebruikt, die maar op één manier in de connector op het moederbord past. Druk de kabel voorzichtig vast. De processor heeft zijn eigen stroomvoorziening. Dit is een 4- of 8pins-stekker, de connector zit vaak vlak naast de processor en kan eveneens maar op één manier worden aangesloten door een klipje.

Aan de ventilatoren in de systeemkast zitten 3- of 4pins-stekkers. Deze kunnen door een klemmetje maar op één manier worden aangesloten op de connectoren op het moederbord. Beschikt je moederbord niet over genoeg aansluitingen voor alle ventilatoren, dan zijn er ook tussenstukjes verkrijgbaar zodat een molex-stekker kan worden gebruikt. Sommige ventilatoren hebben sowieso een molex-stekker. Vervolgens sluit je de stekkers van de systeemkast aan. Dit zijn gekleurde draadjes met kleine losse connectoren eraan voor de aan/uit-schakelaar, de resetschakelaar, het schijfactiviteitslampje en het powerlampje.

De pinnen voor deze stekkertjes zitten doorgaans bij elkaar op het moederbord. Soms wordt bij het moederbord een blokje meegeleverd waar je de draadjes op kunt aansluiten en het blokje vervolgens in één keer op het moederbord aansluit. Handig om te weten is dat op de connectoren vaak een driehoekje staat, dit driehoekje is de positieve-aansluiting (of plus). De witte of zwarte kabel is de negatieve aansluiting. Afhankelijk van het soort behuizing kunnen er nog andere aansluitingen zitten, bijvoorbeeld aansluitingen voor het voorpaneel zoals usb-, audio of SATA-aansluitingen.

Meestal is duidelijk te zien hoe deze connectoren geplaatst horen te worden, omdat ze maar op één manier passen en er op het moederbord en de stekker zelf wordt aangegeven waarvoor deze dienen.

©PXimport

1 Druk de stroomaansluiting voorzichtig vast op het moederbord.

©PXimport

2 Vlak naast de processor zit een 4- of 8pins-stroomaansluiting, sluit ook deze aan.

©PXimport

3 Sluit de ventilatoren in de behuizing aan op het moederbord of via een verloopstekker op een molex-aansluiting.

©PXimport

4 Bevestig de connectoren van de systeemkast. Op de connector en op het moederbord staat vaak welke connector waar aangesloten kan worden.

©PXimport

5 De overige kabels kunnen die van de usb-poorten op het frontpanel zijn, zoals in de afbeelding de usb3.0-connector.

©PXimport

6 Veel behuizingen bieden ook een audio- en microfoon-aansluiting aan de voorkant. Door een dicht gaatje en een ontbrekend pinnetje past deze maar op een manier.

5 Grafische kaart aansluiten en kabels wegwerken

Als alle kabels zijn aangesloten, kan eventueel nog een grafische kaart worden geïnstalleerd. Bekijk eerst hoeveel afdekplaatjes er verwijderd moeten worden en schroef, klik of druk deze los. Plaats de grafische kaart recht boven het slot, aan de achterkant van het slot zit een vergrendeling die om een uitsparing in de kaart klikt. Wil je de kaart weer verwijderen, dan moet je deze vergrendeling indrukken. Druk de grafische kaart voorzichtig en gelijkmatig in het PCI Express-slot. Schroef of klik de videokaart vervolgens vast en sluit zo nodig een of twee 6- en/of 8pins-voedingsconnector(s) aan.

Zodra alles is aangesloten, kunnen de kabels netjes worden weggewerkt. Kabels wegwerken doen we om de luchtdoorvoer binnen de behuizing te bevorderen, zodat de componenten in de kast koeler blijven. De beste manier is de kabels netjes bij elkaar pakken en te voorzien van een tie-wrap of speciaal klittenband. Luxe behuizingen bieden vaak de optie kabels aan de andere kant (onder het moederbord) te laten lopen. Soms zitten er ook oogjes om de kabels aan vast te houden. Een 'ingewikkeld' klusje, maar met een beetje moeite lukt het wel. Als alle kabels op hun plek zitten, kan de kast worden dichtgemaakt en worden aangesloten.

©PXimport

1 Controleer hoe breed de grafische kaart is en verwijder een of twee afdekplaatjes voor de PCI Express-sloten.

©PXimport

2 Plaats de videokaart op zijn plek, druk deze voorzichtig in het PCI Express-slot en schroef deze vast.

©PXimport

3 Sluit indien noodzakelijk de 6 en/of 8pins-stroomaansluiting(en) aan op de videokaart.

©PXimport

4 Werk de kabels netjes weg, zodat er een goede luchtdoorvoer in de kast blijft.

©PXimport

5 Bevestig de zijpanelen en schroef deze vast.

©PXimport

6 Sluit de stroomkabel en randapparatuur aan en start de computer.

Niets forceren

Het verkeerd aansluiten van een kabel of onderdeel kan ernstige schade aan de computer toebrengen en kortsluiting veroorzaken. Tijdens het inbouwen van de hardware en het aansluiten van de kabels, hoeft er nooit kracht gebruikt te worden. Probeer dus nooit connectoren te forceren. Alle onderdelen zijn zo gemaakt dat het gemakkelijk op elkaar aansluit. Moet ergens teveel kracht op gezet worden of wil een kabel niet aansluiten, controleer dan of deze niet verkeerd om of op de verkeerde plaats wordt aangesloten.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Zin in een lekkere maaltijd, maar niet in een vette hap? Dan is een airfryer wellicht iets voor je. De redactie van ID.nl zocht er vijf uit, die bovendien van bijzondere functies zijn voorzien.

Aan een airfryer kun je niets meer verbeteren, horen we je denken. Toch is dat niet zo, want hoewel deze handige apparaten al in menig keuken te vinden zijn, wordt er nog veel doorontwikkeld. Daarom valt de keuze dit keer op airfryers met bijzondere functies die je niet direct op iedere airfryer tegen komt.

Tefal EY905D Easy Fry & Grill Dual 8.3L XXL

Deze Tefal-airfryer heeft twee gescheiden kookzones waarmee je verschillende gerechten tegelijkertijd kunt klaarmaken. Beide zones kunnen apart worden ingesteld qua temperatuur en tijd. Hierdoor kun je gerechten bereiden die niet dezelfde bereidingstijd nodig hebben, maar wel op hetzelfde moment klaar moeten zijn, bijvoorbeeld kip en friet. De inhoud van 8,3 liter is ruim genoeg voor huishoudens van 3 tot 5 personen.

De bediening van deze airfryer is digitaal, met knoppen en een overzichtelijk scherm. Het apparaat heeft verder een timer, instelbare temperatuur tot 200 graden en antiaanbaklaag. Er zijn geen geavanceerde voorgeprogrammeerde standen, maar de basisfuncties zijn voldoende voor alledaags gebruik. De manden zijn uitneembaar en kunnen met de hand of in de vaatwasser worden schoongemaakt. Met de Tefal-app vind je handige gerechten voor deze airfryer.

Inventum GF1200HLD

Dit model van Inventum combineert de functies van een airfryer en heteluchtoven. Het apparaat heeft een inhoud van 12 liter en beschikt over een roterende mand, waarmee je bijvoorbeeld friet automatisch kunt laten draaien voor een gelijkmatig resultaat. Daarnaast zijn ook een grillrek, bakplaat en draaispit meegeleverd, zodat je verschillende bereidingswijzen kunt toepassen. De temperatuur is instelbaar tot 200 graden en de timer tot 90 minuten.

LEES OOK: Airfryer met één of twee lades? Zo kies je slim

De bediening bestaat uit fysieke knoppen met een klein digitaal display. Gebruikers geven aan dat de prestaties stabiel zijn, en dat vooral de draaimand goed werkt bij snacks en aardappelproducten. Er is geen stoomfunctie of slimme aansturing. De buiten- en onderkant worden tijdens gebruik warm, dus plaatsing op een hittebestendig oppervlak is aanbevolen.

Ninja Foodi SP101EU

De Ninja Foodi SP101EU is opvallend in die zin dat het eruit ziet en werkt als een oven, maar toch airfryer-functionaliteit heeft. Het heeft dan ook acht functies: heteluchtfrituren, bakken, braden, grillen, drogen, roosteren, warmhouden en een aparte bagelstand. De oven heeft een vermogen van 2400 watt en verwarmt snel op, met een opwarmtijd van ongeveer 60 seconden. Door de combinatie van zes infrarood verwarmingselementen en luchtcirculatie wordt voedsel gelijkmatig bereid. De temperatuur en bereidingswijze worden digitaal ingesteld via een bedieningspaneel.

Bij de oven worden standaard een bakplaat, een heteluchtfrituurmand en een rooster geleverd. Het apparaat is geschikt voor verschillende soorten gerechten, van ovenschotels tot broodjes en gegrilde groenten. Dankzij het ontwerp en de functies kan de oven ook worden gebruikt als alternatief voor een traditionele heteluchtoven.

Ninja Foodi Dual Zone AF400EUWH

De Ninja Foodi AF400EU beschikt over twee aparte manden van elk 4,75 liter. Dit maakt het mogelijk om twee gerechten tegelijk te bereiden, met verschillende instellingen qua tijd en temperatuur. De zogenaamde 'Match Cook'- en 'Sync Finish'-functies zorgen ervoor dat je gerechten op hetzelfde moment klaar zijn, zelfs als deze andere bereidingstijden hebben. De bediening is volledig digitaal, met zes automatische kookprogramma’s zoals max crisp, air fry, roast en bake.

LEES OOK: Dit zijn de meestgemaakte fouten met airfryers (en zo voormijd je ze)

Je kunt de temperatuur instellen vanaf 40 tot 240 graden Celsius en het maximum vermogen is 2470 Watt. De binnenmanden zijn voorzien van een keramische antiaanbaklaag en kunnen in de vaatwasser. Het apparaat is relatief groot, dus dat is wel iets om rekening mee te houden als de ruimte in je keuken beperkt is. Gebruikers van de AF400EUWH waarderen de stille werking en de mogelijkheid om flexibel te koken zonder tussendoor schoon te maken of het apparaat opnieuw in te stellen.

Princess 1.182068.01.001

Met de Princess 1.182068.01.001 Double Basket Airfryer kun je twee gerechten tegelijk bereiden, dankzij de dubbele mand. Het apparaat staat los op het aanrecht en heeft een zwart ontwerp dat in de meeste keukens past . Je bedient het eenvoudig via het LED-display en de touchknoppen. Er zijn acht programma’s, een timer en je kunt de temperatuur zelf instellen tot 220 °C. De totale inhoud is 8 liter, genoeg voor ongeveer zes porties.

Tijdens het gebruik blijven de handvatten koel, en bij oververhitting schakelt het apparaat zichzelf automatisch uit. De losse onderdelen – inclusief de binnenbakken – mogen gewoon in de vaatwasser. Met een vermogen van 2400 watt warmt de airfryer snel op en bereid je je eten gelijkmatig. Of je nu frietjes bakt of kip grilt, deze airfryer maakt het eenvoudig zonder veel gedoe.

Het is lente, en dat is hét moment om allerlei klusjes in de tuin aan te pakken. Heb je een terras of pad dat in de loop van tijd wat is verzakt? Daarvoor hoef je geen stratenmaker in te huren, dat kun je prima zelf weer herstellen. Hoe je dat doet, lees je in deze uitgebreide handleiding.

Lees ook: Zo leg je zelf een terras aan

Het gebeurt regelmatig dat (sier)bestrating verzakt. Vaak ligt dat aan een instabiele ondergrond, slechte afwatering, zand dat is weggespoeld door regen of een te zware belasting. Door hier bij de aanleg of tijdens het herstel al rekening mee te houden, voorkom je veel problemen. Denk bijvoorbeeld aan voldoende ophoogzand, goede opsluitbanden en een slimme afwatering.

Probleemplekken identificeren

Je ziet het meestal snel als een pad of terras verzakt is. Zeker als regenwater blijft staan op plekken waar het niet weg kan. Vaak ligt dat aan een deel van de bestrating dat letterlijk is ingezakt. Ook als stenen zijn gaan schuiven of er kieren ontstaan, heb je waarschijnlijk te maken met verzakking. Dat gebeurt vaak wanneer opsluitbanden niet stevig genoeg geplaatst zijn en langzaam naar buiten zijn gedrukt of gekanteld.

©MG | ID.nl

👷 Dit heb je nodig voor je klus

• Goede werkhandschoenen

• Waterpas

• Metseldraad

• Balk of lat

• Rubberen hamer

• Bats of spade

• Ophoogzand

Tegels wippen

Zelfs de kleinste verzakking kan er al voor zorgen dat er water blijft liggen, omdat water nu eenmaal de weg van de minste weerstand kiest, dus het is belangrijk dat je goed in kaart brengt waar bij jou alle verzakkingen zitten. Leg een lange, rechte lat over het deel dat is weggezakt of gebruik een waterpas . Zo zie je hoe scheef het ligt. Een lange lat werkt het best als je die op zijn smalle kant neerlegt. Leg je hem plat, dan buigt hij makkelijk door en geeft hij een vertekend beeld.

Heb je duidelijk welk stuk verzakt is en dus opgehoogd moet worden, dan haal je daar de tegels of stenen weg. Bij randen zonder opsluitband lukt dat meestal met je handen of een klein schepje. Zit het probleem ergens in het midden van het terras, dan heb je er iets meer werk aan.

©MG | ID.nl

Doe dat wel voorzichtig: je wilt schade aan de tegels natuurlijk zoveel mogelijk voorkomen. Ga dus niet wrikken met een spade of schep. Beter gebruik je twee platte schroevendraaiers. Zet ze aan weerszijden van de steen en wip deze voorzichtig los. Geen oude schroevendraaiers bij de hand? Dan kun je ook lange, dikke spijkers of schroeven gebruiken. Draag daarbij wel handschoenen.

Is de eerste steen eruit, dan volgen de andere meestal vanzelf. Haal ze als het kan met de hand eruit, zo blijft het zandbed eronder zoveel mogelijk intact.

Hoogte bepalen

Ligt het verzakte deel open, dan kun je het zandbed ophogen. Gebruik een rechte lat of metseldraad om de juiste hoogte af te stemmen op de rest van het terras. De lat of het draad laat je dan van links naar rechts lopen vanaf de hoogte van de niet-verzakte bestrating. Vervolgens schep je er ophoogzand bij en controleer je – door een tegel of steen neer te leggen – of het zandbed op de goede hoogte is gebracht. Vergeet niet dat je ongeveer 3 tot 5 millimeter hoger legt dan de rest van de bestrating. De tegel of steen sla je er immers nog een stukje in.

©MG | ID.nl

Ligt alles op zijn plek? Leg dan een stevige balk of plank (die je op op z'n kant legt) op de nieuwe bestrating en tik er met een rubberen hamer op. Zo werk je kleine hoogteverschillen weg.

©MG | ID.nl

Tot slot veeg je overtollig straatzand in de voegen. Je kunt ook inveegzand gebruiken dat onkruidwerend is. Dat werkt vooral goed bij nieuw aangelegde terrassen die nog onkruidvrij zijn, dus voornamelijk bij nieuw aan te leggen terrassen.

Lees ook: Het belang van goede tuindrainage

Opsluitbanden (her)plaatsen

Zijn de randen van je terras verzakt of verschoven en heb je daar opsluitbanden liggen? Dan zijn die waarschijnlijk gaan kantelen of wijken ze naar buiten uit. Dat zie je vaak bij opritten die hoger liggen dan de omliggende grond. Zit er aan de buitenzijde te weinig grond, dan geven die opsluitbanden niet genoeg tegendruk.

In zo’n geval kun je proberen de banden opnieuw in te graven. Lukt dat niet, maar wil je ze wel verstevigen? Zet ze dan – nadat je ze natuurlijk in de hoogte ook waterpas hebt gezet – vast in beton. Dat kan gewoon met kant-en-klare betonmortel uit de bouwmarkt. Alleen wat water erbij en het hardt vanzelf uit.

©Bron: YouTube / Papaklust

Beschadigde bestrating door wortels

Wortels van bomen en struiken kunnen ervoor zorgen dat je bestrating niet verzakt, maar juist omhoog komt. Je ziet dan een bult in het terras en losse tegels. In dat geval moet je eerst de wortels aanpakken. Daarnaast moet je extra zand aanbrengen om de vrijgekomen ruimte op te vullen.

©MG | ID.nl

Wortels kunnen ervoor zorgen dat de bestrating omhoog komt.

Verwijder uitgelopen wortels zo veel mogelijk buiten de bestrating zelf: het heeft geen zin om wortels vlak vóór of in het bestratingsdeel af te zagen of af te steken. Binnen enkele maanden zullen ze namelijk weer voor hetzelfde probleem zorgen. Helemaal tegenhouden lukt niet, maar je kunt wel voorkomen dat ze omhoog komen. Gebruik daarvoor worteldoek. Dat stuurt de wortels onder je bestrating horizontaal verder.

Let op: worteldoek werkt vooral bij kleinere wortels. Grote wortels kunnen alsnog schade veroorzaken. Een bijkomend voordeel van worteldoek is dat het onkruidgroei tegengaat. Worteldoek leg je overigens aan bij een compleet nieuw terras of bestrating. Wil je worteldoek gebruiken bij het herstellen van een terras of pad, dan moet je eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, omdat het worteldoek onder de gehele bestrating en onder het niveau van het straatzand komt te liggen.

Mollen

Mollen maken niet alleen je gazon kapot, ze kunnen ook zorgen voor verzakking van je bestrating. Door gangen onder je terras te graven, ontstaat er instabiliteit. Storten die gangen in, dan zakken de tegels weg. Bij dit soort verzakkingen heb je vaak veel zand nodig voor herstel.

Lees ook: Acht manieren om je tuin te beschermen tegen ongedierte

©MG | ID.nl

Mollen graven gangen en die kunnen ervoor zorgen dat je bestrating verzakt.

Mollen zijn lastig te weren, maar je kunt het ze wel moeilijker maken. Hoe diverser je beplanting, hoe minder aantrekkelijk je tuin is voor mollen: wortels vormen obstakels. Wil je specifiek je terras beschermen, dan kun je een mollennet plaatsen. Dat graaf je verticaal in langs de randen van je terras, tot zo'n 70 cm diep. Deze klus kun je prima uitvoeren na het ophogen, want je hoeft alleen de zijkanten aan te pakken.