In het eerste deel van deze artikelenreeks heb je kunnen lezen hoe een pc kan worden samengesteld en hoe de goedkoopste onderdelen gevonden kunnen worden. Zelf hebben we ook een systeem samengesteld. In dit artikel laten we zien hoe we deze onderdelen in elkaar zetten.

1 Geheugen, processor en koeler plaatsen

Voordat je het moederbord in de systeemkast schroeft, is het gemakkelijker eerst het geheugen, de processor en de koeler te plaatsen. Haal het hendeltje naast de socket naar boven en open indien aanwezig het klepje (bij Intel is er een klepje, bij AMD niet). Verwijder bij Intel het aanwezige beschermkapje, bij AMD is er geen beschermkapje. Wees vervolgens zeer voorzichtig bij het plaatsen van de processor. Klap bij Intel het dekseltje weer over de processor en druk bij zowel Intel als AMD de hendel vast.

Het vorige deel gemist? Ga er alsnog mee aan de slag:

Bouw je eigen pc - deel 1: Een pc samenstellen

Gebruik je de meegeleverde koeling, dan zit er al vooraf een beetje koelpasta op de koeling in de vorm van een thermische pad. Let er wel op dat er vaak een sticker over de thermische pad zit ter bescherming, deze moet je eerst verwijderen. Gebruik je een losse koeling, breng dan de koelpasta aan op de processor en verdeel deze gelijkmatig over het oppervlak om te voorkomen dat er luchtbellen ontstaan. Gebruik niet te veel koelpasta, ongeveer een rijstkorrel is genoeg. Breng de koeling aan door kruislinks de aansluitpunten vast te drukken of te schroeven. Het geheugen wordt meestal per paar geplaatst. De sloten zijn in veel gevallen voorzien van verschillende kleuren, om duidelijk te maken hoe een set geplaatst kan worden. Zo niet, dan staat in de handleiding van het moederbord hoe je een paar moet plaatsen.

Druk de twee hendeltjes naar buiten, bekijk waar de inkeping van het geheugen zit en plaats het geheugen door aan twee zijden gelijkmatig te drukken.

©PXimport

1 Plaats de processor heel voorzichtig op de zeer fragiele pinnetjes met inkepingen aan de juiste kant.

©PXimport

2 Schuif het klepje weer onder de schroef en druk de hendel voorzichtig vast.

©PXimport

3 Plaats de koeling in één beweging op de processor en druk kruislinks de pushpins vast. Hanteer de gebruiksaanwijzing als je een andere koeler gebruikt.

©PXimport

4 Naast de processor zit een 4pins-aansluiting voor de ventilator, druk de aansluiting op de juiste manier vast.

©PXimport

5 Controleer waar het geheugen op moet worden aangesloten en druk de hendels naar buiten.

©PXimport

6 Plaats het geheugen met de inkeping aan de juiste kant in het geheugenslot en druk deze aan beide zijde vast.

2 Moederbord en voeding inbouwen

Nadat de onderdelen op het moederbord zijn geplaatst, kan de systeemkast worden geopend. Voordat het moederbord geplaatst kan worden, dienen wel eerst de afstandsbusjes gemonteerd te worden. Deze busjes voorkomen dat de onderkant van het moederbord contact maakt met de behuizing. Om te zien waar de afstandsbusjes horen, kun je het moederbord boven de schroefgaatjes houden.

Als de afstandsbusjes zijn vastgeschroefd, vergeet dan niet het i/o-schild te plaatsen. Dit is het met je moederbord meegeleverde metalen plaatje met uitsparingen voor de aansluitingen. Je klikt het in een vierkante uitsparing aan de achterkant van de behuizing. Houd het moederbord iets gekanteld tegen het i/o-schild en leg het zorgvuldig op de afstandsbusjes. Controleer aan de buitenzijde van het i/o-schild of alles netjes op zijn plek zit en schroef het moederbord vast op de afstandsbusjes.

Als alles op zijn plek zit, kan de voeding worden geplaatst. Zet de voeding in het systeem en schuif deze tegen de achterkant van de behuizing. Schroef vervolgens de voeding aan de achterzijde van de kast vast met de meegeleverde schroeven. Als je een modulaire voeding hebt, kunnen ook de stekkers alvast worden aangesloten. Bepaal zelf hoeveel SATA-, molex- en 6pins- of 8pins-voedingsconnectoren voor de grafische kaart je nodig hebt. Weet je niet zeker hoeveel stroomaansluitingen er nodig zijn, dan kun je ook eerst de harde schijf, SSD en het optisch station inbouwen.

©PXimport

1 Schroef de zijpanelen van de systeemkast los en verwijder de panelen.

©PXimport

2 Schroef de afstandsbusjes op de juiste plekken vast.

©PXimport

3 Druk het i/o-schild op zijn plek.

©PXimport

4 Kantel voorzichtig het moederbord door het i/o-schild en leg het op zijn plek. Controleer of het goed zit en schroef het vast.

©PXimport

5 Leg de voeding tegen de achterkant van de behuizing en schroef deze vast.

©PXimport

6 Bij een modulaire voeding kunnen nu de stroomkabels voor de apparaten worden aangesloten.

Ons voorbeeldsysteem

Wij hebben aan de hand van het eerste gedeelte van dit artikel zelf een systeem samengesteld dat we in elkaar gaan zetten.

Processor: Intel Core i7-4770K

Koeling: Meegeleverde koeling

Moederbord: MSI Z87-G45 Gaming

Geheugen: G.Skill Sniper DDR3-1866

Videokaart: MSI N760 TF 2GD5/OC

Opslag: Transcend 320 Series 256 GB SSD & Seagate Barracuda 7200.14 ST1500DM003 1.5 TB

Optische schijf: Samsung SH-224DB/BEBE

Behuizing: Cooler Master CM 690 II Advanced USB 3.0

Voeding: Nexus RX-1K Modular 1000W

Prijs: Ongeveer 1300 euro

3 Harde schijf, SSD en optisch station inbouwen

Elke behuizing gebruikt zijn eigen klik- of schroefsysteem om schijven vast te zetten. De wat luxere modellen maken vaak gebruik van een bracket. Door de harde schijf in een bracket te plaatsen, kan deze gemakkelijk in de behuizing worden geschoven. De minder luxe systemen gebruiken vaak een metalen kooi, waarin de schijven vastgeschroefd worden. In dit geval zal voor een 2,5inch-SSD een conversiebracket nodig zijn zodat deze in een 3,5inch-kooi past.

Bevestig de harde schijf, SSD en het optische station in de behuizing. Breng vervolgens een stroomkabel naar de stations en sluit deze aan. Sluit de SATA-kabels aan op het moederbord, breng deze naar de stations en sluit ze aan. Let wel op de volgorde: de schijf waarop je het besturingssysteem wil installeren komt op de eerste SATA-poort (poort 0 of 1), het optische station kan het beste op de laatste SATA-poort worden aangesloten. Soms zit er aan de buitenkant van de behuizing ook een SATA-aansluiting. Als je deze gebruikt, vergeet dan niet achteraf in het BIOS aan te geven dat deze poort hot-swappable is.

©PXimport

1 Verwijder de brackets uit de behuizing en bevestig de harde schijven.

©PXimport

2 Schroef de SSD vast in de bracket of de conversiebracket en bevestig deze in de behuizing.

©PXimport

3 Sluit de SATA-kabels aan op het moederbord en breng deze samen met de stroomaansluitingen naar de harde schijf en SSD.

©PXimport

4 Sluit de SATA- en stroomkabels aan op de SSD en harde schijf.

©PXimport

5 Verwijder het afdekplaatje en bevestig het optische station.

©PXimport

6 Sluit het optische station aan op de stroomkabel en SATA-kabel.

ESD

In deze koude maanden is de kans op een statische ontlading door de droge lucht extra groot. Een kleine schok die je niet eens hoeft te voelen, kan al funest zijn voor de hardware. Problemen hoeven ook niet direct op te treden, maar vreemde vastlopers of blauwe schermen kunnen veroorzaakt zijn door een statische schok. Gebruik daarom een ESD-polsbandje en sluit deze aan op een geaard apparaat of aardeaansluiting in een stopcontact. Er zijn ook antistatische handschoenen en antistatische matten om de onderdelen op te leggen. Heb je geen antistatische hulpmiddelen, dan kun je eventueel ook even een ongelakt deel van de verwarming aanraken. Draag in ieder geval geen wollen kleding, dit zorgt namelijk voor extra statische elektriciteit.

4 Voeding moederbord, casefans en connectoren

Voor de stroomvoorziening van het moederbord wordt een brede 24pins-voedingskabel gebruikt, die maar op één manier in de connector op het moederbord past. Druk de kabel voorzichtig vast. De processor heeft zijn eigen stroomvoorziening. Dit is een 4- of 8pins-stekker, de connector zit vaak vlak naast de processor en kan eveneens maar op één manier worden aangesloten door een klipje.

Aan de ventilatoren in de systeemkast zitten 3- of 4pins-stekkers. Deze kunnen door een klemmetje maar op één manier worden aangesloten op de connectoren op het moederbord. Beschikt je moederbord niet over genoeg aansluitingen voor alle ventilatoren, dan zijn er ook tussenstukjes verkrijgbaar zodat een molex-stekker kan worden gebruikt. Sommige ventilatoren hebben sowieso een molex-stekker. Vervolgens sluit je de stekkers van de systeemkast aan. Dit zijn gekleurde draadjes met kleine losse connectoren eraan voor de aan/uit-schakelaar, de resetschakelaar, het schijfactiviteitslampje en het powerlampje.

De pinnen voor deze stekkertjes zitten doorgaans bij elkaar op het moederbord. Soms wordt bij het moederbord een blokje meegeleverd waar je de draadjes op kunt aansluiten en het blokje vervolgens in één keer op het moederbord aansluit. Handig om te weten is dat op de connectoren vaak een driehoekje staat, dit driehoekje is de positieve-aansluiting (of plus). De witte of zwarte kabel is de negatieve aansluiting. Afhankelijk van het soort behuizing kunnen er nog andere aansluitingen zitten, bijvoorbeeld aansluitingen voor het voorpaneel zoals usb-, audio of SATA-aansluitingen.

Meestal is duidelijk te zien hoe deze connectoren geplaatst horen te worden, omdat ze maar op één manier passen en er op het moederbord en de stekker zelf wordt aangegeven waarvoor deze dienen.

©PXimport

1 Druk de stroomaansluiting voorzichtig vast op het moederbord.

©PXimport

2 Vlak naast de processor zit een 4- of 8pins-stroomaansluiting, sluit ook deze aan.

©PXimport

3 Sluit de ventilatoren in de behuizing aan op het moederbord of via een verloopstekker op een molex-aansluiting.

©PXimport

4 Bevestig de connectoren van de systeemkast. Op de connector en op het moederbord staat vaak welke connector waar aangesloten kan worden.

©PXimport

5 De overige kabels kunnen die van de usb-poorten op het frontpanel zijn, zoals in de afbeelding de usb3.0-connector.

©PXimport

6 Veel behuizingen bieden ook een audio- en microfoon-aansluiting aan de voorkant. Door een dicht gaatje en een ontbrekend pinnetje past deze maar op een manier.

5 Grafische kaart aansluiten en kabels wegwerken

Als alle kabels zijn aangesloten, kan eventueel nog een grafische kaart worden geïnstalleerd. Bekijk eerst hoeveel afdekplaatjes er verwijderd moeten worden en schroef, klik of druk deze los. Plaats de grafische kaart recht boven het slot, aan de achterkant van het slot zit een vergrendeling die om een uitsparing in de kaart klikt. Wil je de kaart weer verwijderen, dan moet je deze vergrendeling indrukken. Druk de grafische kaart voorzichtig en gelijkmatig in het PCI Express-slot. Schroef of klik de videokaart vervolgens vast en sluit zo nodig een of twee 6- en/of 8pins-voedingsconnector(s) aan.

Zodra alles is aangesloten, kunnen de kabels netjes worden weggewerkt. Kabels wegwerken doen we om de luchtdoorvoer binnen de behuizing te bevorderen, zodat de componenten in de kast koeler blijven. De beste manier is de kabels netjes bij elkaar pakken en te voorzien van een tie-wrap of speciaal klittenband. Luxe behuizingen bieden vaak de optie kabels aan de andere kant (onder het moederbord) te laten lopen. Soms zitten er ook oogjes om de kabels aan vast te houden. Een 'ingewikkeld' klusje, maar met een beetje moeite lukt het wel. Als alle kabels op hun plek zitten, kan de kast worden dichtgemaakt en worden aangesloten.

©PXimport

1 Controleer hoe breed de grafische kaart is en verwijder een of twee afdekplaatjes voor de PCI Express-sloten.

©PXimport

2 Plaats de videokaart op zijn plek, druk deze voorzichtig in het PCI Express-slot en schroef deze vast.

©PXimport

3 Sluit indien noodzakelijk de 6 en/of 8pins-stroomaansluiting(en) aan op de videokaart.

©PXimport

4 Werk de kabels netjes weg, zodat er een goede luchtdoorvoer in de kast blijft.

©PXimport

5 Bevestig de zijpanelen en schroef deze vast.

©PXimport

6 Sluit de stroomkabel en randapparatuur aan en start de computer.

Niets forceren

Het verkeerd aansluiten van een kabel of onderdeel kan ernstige schade aan de computer toebrengen en kortsluiting veroorzaken. Tijdens het inbouwen van de hardware en het aansluiten van de kabels, hoeft er nooit kracht gebruikt te worden. Probeer dus nooit connectoren te forceren. Alle onderdelen zijn zo gemaakt dat het gemakkelijk op elkaar aansluit. Moet ergens teveel kracht op gezet worden of wil een kabel niet aansluiten, controleer dan of deze niet verkeerd om of op de verkeerde plaats wordt aangesloten.

Laat je niet misleiden door de naam van de Ring Buitencamera Plus, want dit model is ook gewoon binnen te gebruiken. Het is daarmee een van de meest veelzijdige beveiligingscamera's van dit moment, en dat voor een prijs van nét geen 100 euro.

Wat de Ring Buitencamera Plus zo veelzijdig maakt, is het feit dat je hem zowel bedraad als op batterij kunt gebruiken. Je kunt hem daardoor vrijwel overal neerzetten of ophangen, ongeacht de locatie, ongeacht het stopcontact en ongeacht het oppervlak. Je plaatst hem moeiteloos op een plank, kast of vensterbank en kunt hem ook ophangen aan een muur of plafond. Het voetstuk van de camera kun je namelijk loskoppelen en aan de achterkant bevestigen. Plus: je kunt hem helemaal om z'n as draaien en in een gewenste hoek positioneren.

Dat is echter niet de belangrijkste boodschap van Ring. De grootste aanpassing heeft namelijk te maken met de resolutie. Die is verhoogd van 1920 bij 1080 pixels bij het vorige model (ooit de Stick Up Cam 3rd Gen, maar nu Buitencamera) naar 2560 bij 1440 pixels. De marketingafdeling van menig camerabedrijf maakt je wijs dat dit een 2K-resolutie is, maar niets is minder waar. De officiële term is Quad-HD, maar dat bekt minder lekker. Plus: 2K doet denken aan de helft van 4K. Dat is een positieve connotatie waar veel bedrijven gretig gebruik van willen maken.

©Wesley Akkerman

Ziet meer dan de voorganger

Het vervelende is echter dat je onterecht kunt denken dat 2K een verdubbeling is van 1080p. Maar ook dat klopt niet: voor 1080p kijken we naar het cijfer achter de x, terwijl we voor de marketingterm 2K naar het cijfer vóór x kijken. Dat is dus appels met peren vergelijken. Maar dat betekent niet dat er geen beeldwinst is. Horizontaal gezien zijn er 360 en verticaal 640 pixels bij gekomen. Dat verschil valt vooral op wanneer je bijvoorbeeld inzoomt op een persoon. Gezichten komen een stuk scherper in beeld, al moet je natuurlijk niet té ver inzoomen.

De kijkhoek is er daarnaast ook op vooruitgegaan. De Ring Buitencamera Plus ziet net iets meer dan zijn voorganger, met hoeken van 140 graden horizontaal, 80 graden verticaal en 160 graden diagonaal. De voorganger heeft respectievelijk 115, 59 en 143 graden. Daarnaast is er zowel nachtvisie in zowel kleur als in grijs-wit – net wat je prettiger vindt. In alle gevallen hebben we gemerkt dat we de omgeving hier goed hebben kunnen volgen. De beelden ogen duidelijk en scherp. In de HDR-modus ogen kleuren wel iets té verzadigd, maar die kun je uitschakelen.

©Wesley Akkerman

Ring Vision

De Ring Buitencamera Plus beschikt over Ring Vision, een nieuw onderdeel dat het merk begin 2025 aankondigde. Vision combineert verschillende hardwarecomponenten (zoals antireflecterend glas) met software-optimalisatie (zoals dynamische beeldverwerking) en de expertise van het team om de beste beelden te presenteren. Natuurlijk klinken dit soort dingen vaak mooier dan ze zijn, maar de beelden liegen er niet om. Zowel in het donker als overdag ogen de beelden rustig, kleurrijk en scherp. Precies zoals je zou willen.

Omdat dit geen high-end of dure camera is van Ring, mis je misschien wel een aantal zaken. Denk dan aan het vogelperspectief en de 3D-bewegingsdetectie. Eerlijk is eerlijk: die hebben we tijdens het testen niet echt gemist. Dat is wellicht ook afhankelijk van hoe je het systeem inzet en welke mate van beveiliging je zoekt. Daar staat dan wel weer een flexibele installatie tegenover. Zoals gezegd kun je de camera op allerlei manieren installeren; je kunt er ook voor kiezen om een zonnepaneel op aan te sluiten, zodat je er helemaal geen omkijken meer naar hebt.

©Wesley Akkerman

Met of zonder zonnepaneel

Als je de Ring Buitencamera Plus niet direct op het stroomnet aansluit, mis je een belangrijke functie: pre-roll in 1080p. Dat is een korte video waarin je ziet wat er gebeurde vlak vóór een bewegingsmelding of het aanbellen. Deze functie werkt alleen als de camera via een stekker op netstroom is aangesloten.

Goed om te weten: de Buitencamera Plus met zonnepaneel kost 159 euro. Een losse batterij kost meestal tussen de 20 en 30 euro. Je kunt de camera zowel met als zonder batterij aanschaffen, maar in beide gevallen betaal je 99,99 euro voor de basisversie.

Verder werkt deze camera zoals je van Ring gewend bent. Via de app kun je van alles instellen: van bewegingszones en het zwartmaken van delen van het beeld (zodat de camera daar geen beweging detecteert) tot het aanpassen van de gevoeligheid. Je kunt de bewegingssensor ook helemaal uitschakelen of alleen de meldingen dempen. Met een handig tijdschema bepaal je bovendien precies wanneer de camera actief moet zijn. Op dat vlak doet de Ring Buitencamera Plus zeker niet onder voor andere Ring-modellen.

Met of zonder abonnement?

De Ring Buitencamera Plus ondersteunt ook slimme meldingen. Daarmee bepaal je zelf waarvoor je een notificatie ontvangt – bijvoorbeeld bij detectie van een voertuig, persoon of pakket. De opgenomen beelden worden standaard in de cloud opgeslagen, maar die kun je alleen terugkijken als je een abonnement afsluit. Dat is typisch voor Ring: zonder abonnement fungeert de camera vooral als live meekijk-apparaat met microfoon en speaker, maar kun je geen opnames terugzien.

Heb je meerdere Ring-camera's en maak je er intensief gebruik van, dan kan een abonnement wel de moeite waard zijn. Met het duurdere pakket krijg je bijvoorbeeld toegang tot de beeld-in-beeldmodus en kun je meerdere camera's tegelijk volgen. Kies je voor het meest uitgebreide abonnement, dan worden ook 24/7-opnames mogelijk – al betaal je daar wel 19,99 euro per maand voor. De goedkoopste variant kost 3,99 euro per maand en geeft toegang tot basisfuncties in de cloud, die veel andere aanbieders tegenwoordig kosteloos leveren. Daardoor vallen de totale kosten van een Ring-camera uiteindelijk toch wat hoger uit.

©Ring

Ring Buitencamera Plus kopen?

Over de installatie hebben we in deze review bewust weinig gezegd – die is namelijk simpel en snel. Met de Buitencamera Plus levert Ring opnieuw een typisch Ring-product af: de videobeelden zijn scherp en kleurrijk, ook 's avonds. Wel is de HDR-modus wat aan de overdreven kant. De ingebouwde speaker zorgt ervoor dat je goed verstaanbaar bent, terwijl de microfoon stemmen van anderen helder oppikt. De installatie is bovendien flexibel en geschikt voor zowel binnen- als buitentoepassing, en de app biedt zoals altijd uitgebreide instelmogelijkheden.

Toch blijft het bekende pijnpunt: om alles uit de Ring Buitencamera Plus te halen, heb je een abonnement nodig. Dat is al vaker een zwakke plek geweest bij Ring, en voorlopig lijkt daar geen verandering in te komen. Als eenvoudige deurcamera is dit model aan de prijzige kant – er zijn goedkopere alternatieven beschikbaar. Maar heb je al een Ring-abonnement of ben je bereid daarin te investeren, dan is deze camera zeker het overwegen waard. Nu is het alleen nog wachten tot Ring ook echt werk maakt van lokale opslag.

De Google Pixel 9a is een prettige en complete smartphone die zeven jaar softwareupdates krijgt. Heel wat mensen zijn met dit toestel daarom jaren onder de pannen, denken we. In deze review lees je onze bevindingen met de Google Pixel 9a na twee weken intensief testen.

De Pixel 9a is het nieuwste model in de Pixel 9-serie, die in augustus is uitgebracht in de vorm van de 9, 9 Pro, 9 Pro XL en 9 Pro Fold. Toestellen van bijna duizend euro tot bijna tweeduizend euro voor de vouwbare 9 Pro Fold. Toptoestellen, zo bleek uit onze reviews. Maar er zijn ook genoegen redenen om géén hele dure telefoon te nemen. Als jij maximaal 550 euro wilt uitgeven aan je volgende nieuwe smartphone, is de Pixel 9a het overwegen waard.

Google's Pixel 9a verschijnt in vier kleuren, waaronder knalroze, het fraaie geteste lila en meer zakelijke zwart en wit. Wij zijn enthousiast over de lila kleur van de smartphone en vinden het toestel premium genoeg overkomen. De matte kunststof achterkant toont nauwelijks vingerafdrukken, waardoor de telefoon er netjes blijft uitzien. Al kunnen we ons ook goed voorstellen dat je een hoesje om de Pixel 9a stopt voor de nodige bescherming. Een hoesje kan ook helpen om de ergonomie van de telefoon te verbeteren. De Pixel 9a is namelijk nogal vlak en ligt daarom wat minder prettig in de hand dan telefoons die een meer gebold ontwerp hebben. Google weet in ieder geval hoe dat moet, want de Pixel 8a van een jaar geleden had zo'n boller ontwerp en lag daarom ook zonder hoesje lekker in de hand.

©Rens Blom

Als we het nog even over bescherming hebben: de Pixel 9a heeft een iP68-certificering en kan daarom tegen (zoet) water en stof.

Je kunt de Pixel 9a redelijk goed met één hand bedienen, doordat het scherm met 6,3 inch relatief compact is. De 186 gram wegende smartphone is even breed als de Samsung Galaxy S25 en Apple iPhone 16, en een fractie hoger. Het Full-HD-oledscherm ziet er erg mooi uit en heeft een hoge verversingssnelheid van 120 Hz. Op zonnige lentedagen is het beeldscherm prima af te lezen.

©Rens Blom

Complete specificaties

Van een smartphone die 550 euro kost, verwachten we tegenwoordig een complete en soepele gebruikservaring. Zo'n toestel moet in principe jaren meekunnen. De Pixel 9a lijkt aan die verwachtingen te voldoen. Hij draait op dezelfde snelle Tensor G4-processor als zijn duurdere Pixel 9-broers, heeft 8 GB werkgeheugen en een 5100 mAh-accu die zonder zorgen een lange dag meegaat. Opladen kan vlot genoeg via usb-c (je dient zelf een adapter te regelen) of langzamer bij draadloos opladen.

Minder blij zijn we met Google's keuze om het instapmodel van de Pixel 9a uit te rusten met 128 GB opslagcapaciteit. Daar kun je in de praktijk namelijk geen 128 GB van gebruiken en als je jaren met het toestel wilt doen, is 128 GB voor veel mensen op de langere termijn onvoldoende. De opslag uitbreiden via een microSD-kaartje is niet mogelijk. Het loont daarom waarschijnlijk om eenmalig meer te betalen voor de 256 GB-variant van de Pixel 9a. Die kun je langer met een gerust hart gebruiken. Veel concurrerende smartphones hebben overigens standaard 256 GB.

©Rens Blom

Camera's

Achterop de Pixel 9a zitten twee camera's. Die zijn goed, maar in de meeste situaties niet beter dan de camera's van de Pixel 8a. Dat geeft weinig en in het donker doet de Pixel 9a het wél beter dan zijn voorganger. Snel bewegende huisdieren blijven lastig om scherp vast te leggen. Dat zie je ook op onderstaande foto: de kat is nét niet lekker scherp.

©Rens Blom

Met de groothoekcamera leg je een wijder deel van de omgeving vast. De Pixel 9a kan ook inzoomen, via de hoofdcamera. Op onderstaande serie zie je de verschillen in de praktijk.

©Rens Blom

De hoofdcamera, groothoekcamera en 2x zoom.

7 jaar updates

Google's bezuiniging om de Pixel 9a van slechts 128 GB opslagcapaciteit te voorzien, maakt dat er op andere vlakken meer ruimte is voor een premium ervaring. Een goed voorbeeld is de softwareondersteuning. Google geeft de smartphone liefst zeven jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates. Dat is even lang als de veel duurdere Pixel 9-toestellen en ook even lang als Samsungs Galaxy-topsmartphones en Apple iPhones. Veel concurrenten van de Pixel 9a krijgen vier tot zes jaar updates. De Pixel 9a kan dus langer mee. Of je daadwerkelijk zeven jaar met een smartphone doet, is een tweede.

Ook fijn is dat Google de software lekker schoon levert en allerlei eigen AI-functies toevoegt. Die worden steeds handiger en zijn gratis beschikbaar.

©Rens Blom

Conclusie: Google Pixel 9a kopen?

De Google Pixel 9a is een midrange smartphone die een goede indruk achterlaat. De telefoon is degelijk gebouwd, heeft complete specificaties en krijgt zeven jaar updates. Je kunt dus lang met het toestel doen, zeker als je eenmalig meer betaalt voor de 256 GB-versie. Er zijn in dit prijssegment echter ook veel andere goede smartphones, dus het loont om te vergelijken of een ander toestel nog beter bij jouw wensen aansluit.