Bitterzoet afscheid
De meeste van onze lezers zullen het waarschijnlijk al in de media gelezen hebben: HUB Uitgevers gaat zijn strategie veranderen, om zo efficiënter bladen te produceren. Deze strategie heeft helaas gevolgen voor de redactie, die niet langer als vaste krachten, maar als freelancers aangesteld zullen worden. Technisch gezien houdt dit in: ontslag, met het aanbod om voor het blad te blijven werken op freelance basis. Het alternatief is iets totaal anders gaan doen en het blad verlaten; ik ben één van die mensen die hiervoor kiest en derhalve neem ik afscheid van PCM.
Bijna 10 jaar lang heb ik voor PCM gewerkt. Ik kwam binnen als timide testredacteur, die vooral in het grote lab de diverse testen zou uitvoeren: het reviewen van producten dus. Ik had een talent voor schrijven en PCM was de perfecte manier om deze vaardigheden verder te ontwikkelen. De afgelopen 10 jaar zijn ongelooflijk snel gegaan en ik heb ontzettend veel geleerd.
Mijn carrière bij PCM begon heel erg spannend. Samen met een collega had ik een switch in het bedrijfsnetwerk gehangen, met als gevolg dat het hele netwerk plat lag voor de rest van de dag. Het gevolg: financiële schade en bijzonder boze blikken van de heren in de top. Schoorvoetend en met een taart in de handen ben ik de volgende dag maar bij de ICT-afdeling langsgegaan, als compensatie voor al het overwerk dat we veroorzaakt hadden. Mijn baan mocht ik wonder boven wonder houden, ondanks dat ik nog in mijn proeftijd zat. Mijn collega had helaas minder geluk.
Na mijn eerste paar maanden bij PCM kreeg ik de mededeling dat ik naar het Intel Developer Forum in Amerika mocht. Ik was nog nooit verder gekomen dan een busreisje naar Duitsland, dus dit was al een avontuur op zich. Vervolgens kreeg ik de ‘rocket science’ van Intel over mij heen gegooid. Als kersverse noob klapperden mijn oren en had ik behoorlijk wat moeite al die hardcore techno-praat te volgen. Het was duidelijk dat ik nog een hoop te leren had.
De jaren zijn echt voorbij gevlogen en ik heb vele spectaculaire introducties meegemaakt in het computerwereldje. De introductie van wifi, Intel’s eigen Centrino-platform en Microsoft’s veel te vroege lancering van de tablet-pc in 2003… wisten zij veel dat de wereld hier pas klaar voor zou zijn in 2010, dankzij grote concurrent Apple? Ook kon ik mijn passie voor games prima kwijt bij PCM: ik heb jarenlang de gamereviews mogen verzorgen voor het blad en de website.
Op den duur wisselde PCM van eigenaar en verhuisden we met de hele redactie van VNU Media naar HUB Uitgevers, een totaal ander bedrijf met een heel eigen kijk op uitgeven. Dat was even wennen, maar de redactie van PCM was inmiddels een hecht team van redacteuren geworden, met ieder zijn eigen specialisme en hart voor het merk. Ikzelf veranderde in de loop der jaren naar een volwaardig redacteur met een eigen kijk op online en een grote mond. Ook mocht ik ‘filmster’ spelen in de vele filmpjes die we voor het PCM webchannel maakten op YouTube.
Hoewel we met veel plezier werkten aan het blad en ook ons best deden een interessante website in de lucht te houden, waren de gloriedagen van de computerbladen voorbij, met alle gevolgen van dien. En zo doende kwam op een sombere dag de mededeling dat er voor ons redacteuren geen plaats meer was op de payroll. Onze grootste concurrent is natuurlijk het internet, waar sites als Hardware.Info en Tweakers op ICT-gebied de scepter zwaaien. Ik heb diep respect voor de mensen achter die sites en een aantal van hen ken ik ook persoonlijk.
Dankzij een flinke lading vakantiedagen ben ik de eerste die de PCM-redactie verlaat. Voor mij is het tijd iets anders te gaan doen. Hoewel ik een nerd ben, heb ik mijn maximale level in de ICT-journalistiek wel behaald. Ik claim niet dat ik alwetend ben op computergebied – verre van zelfs – maar het is voor mij tijd om iets anders te gaan doen. Het is tijd om een andere passie op te pakken en daar mijn sporen in te verdienen. De passie in kwestie? Sport en voeding, met een nadruk op groepslessen en het helpen van mensen bij het veranderen van hun levensstijl op een manier dat zij weer tevreden kunnen zijn over hun eigen lichaam en dat ze toch kunnen genieten van het leven (lees: zo nu en dan lekker eten).
Ik vind het aan één kant vreselijk jammer dat mijn dagen bij PCM geteld zijn, maar aan de andere kant kan ik nu de kans grijpen iets totaal anders te doen en dat is erg spannend. En dat maakt dit afscheid bitterzoet. Toch zal ik mijn collega’s ontzettend missen en natuurlijk ook jullie, mijn trouwe lezers. En ja, dat geldt evengoed voor onze lezers die het niet na kunnen laten pittig te reageren op onze artikelen, omdat ze het er niet mee eens zijn. Maar eerlijk is eerlijk: de opmerkingen over ‘d’- en ‘t’-foutjes zal ik niet missen. :)
Dan is nu het moment daar. Vaarwel en wellicht tot een volgende keer!
PS:
Voor wie zich afvraagt waarom er een cake met een 'Poep!'-vlag als foto is gebruikt. Dit was mijn afscheidscadeau van mijn Computer Idee collega Anne-Marie. :)
