Misschien ben je nu met het thuiswerken vooral bezig op de vpn van je werkgever, die is bedoeld om veilig van buitenaf op het netwerk van ‘de zaak’ in te loggen en te kunnen werken zoals je dat ook zou doen wanneer je op kantoor bent. Er zijn echter ook veel andere vpn-voordelen te verzinnen.

Een Virtual Private Network (vpn) wordt ingezet om te zorgen dat het lijkt alsof je vanaf een andere locatie surft. Het is als het ware een manier om een ander adres te krijgen. Zo gebruiken veel mensen een vpn-verbinding om bijvoorbeeld het Netflix-aanbod te kunnen bekijken uit een ander land. Er zijn ook mensen die een vpn-verbinding gebruiken om wat meer onder de radar te blijven, dus om websites geen informatie te geven over hun eigenlijke locatie of om te zorgen dat de data niet kan worden afgeluisterd door andere mensen op het netwerk.

Het kan ook zijn dat je niet wil dat advertenties op jouw persoonlijke voorkeuren worden afgestemd of dat je op een openbare wifi-hotspot toch veilig wilt surfen. Wat je reden ook is, een vpn-verbinding kan erg behulpzaam zijn. Al is het om anoniem te blijven op het wereldwijde web of simpelweg om Boer zoekt Vrouw te kunnen kijken op vakantie in Noorwegen, omdat je NPO Start niet kunt bereiken vanaf een buitenlands ip-adres.

Hoe een vpn werkt

Een vpn-verbinding werkt als volgt. Je maakt via een vpn-cliënt verbinding met een vpn-server. Zo’n client is een softwareprogramma of een app, die je installeert op een computer of smartphone. Vervolgens wordt de data die over die connectie gaat versleuteld, zodat niemand hier verder toegang toe heeft.

In die vpn-app moet je altijd eerst inloggen met een gebruikersnaam en wachtwoord, via een certificaat dat vanuit de server komt of via een combinatie hiervan. Dat klinkt ingewikkeld, maar uiteindelijk merk je daar niet veel van. Meestal hoef je zelf alleen het gebruikersnaam- en wachtwoordgedeelte op je te nemen. Het werkt dus net als inloggen in de Facebook-app of Skype.

Vpn-provider kiezen

Vaak moet je echter wel voor een vpn-dienst betalen. De keuze voor een vpn-dienst is dan ook deels afhankelijk van wat deze kost, maar ook hoe snel hij is. Je gaat immers internetten via een andere server, waardoor je afhankelijk bent van de snelheid daarvan. Wat ook een rol kan spelen is hoeveel apparaten je maximaal kunt gebruiken met die vpn. De kosten zijn uiteenlopend en dus zeer afhankelijk van die stabiliteit en snelheid. Er zijn ook gebruikers die juist privacy hoog in het vaandel hebben staan, dus lees je ook goed in over wat de vpn-dienst zoal van je mag inzien.

ExpressVPN kost 12 euro per maand (of 89 euro per jaar), NordVPN kost 13 euro per maand (of 90 euro per jaar), terwijl AirVPN 7 euro per maand kost (en 54 euro per jaar). Er zijn echter ook VPN-aanbieders die veel goedkoper of zelfs gratis (Windscribe) zijn. Het nadeel van deze diensten is vaak dat er minder servers beschikbaar zijn en er datalimieten gelden. Als er minder servers beschikbaar zijn, dan moet de data langer reizen om weer bij je te komen, wat vertraging in je internetverbinding oplevert.

©PXimport

Gebruikstips

Wil je overigens dat je vpn zo veilig mogelijk is, zorg dan dat je niet alleen de extensie ervan in je browser installeert, maar dat je de client van die vpn-aanbieder echt op je toestel zelf zet. Op die manier wordt de volledige netwerkverbinding veiliger, in plaats van alleen wat je in die browser doet. Goed om te weten is dat je er zelf niet veel meer aan kunt doen om een betere vpn-verbinding te krijgen, behalve dan de standaard tips voor een betere internetverbinding. Wel kan het schelen om een andere server te proberen, als je niet tevreden bent met de snelheid. Vpn-providers bieden vaak meerdere servers per land.

De manier om de beste vpn-verbinding te krijgen, is vooral door slim te kiezen. Hoewel goedkopere en gratis vpn-aanbieders erg aantrekkelijk lijken, blijken deze toch vaak door hun limieten en hun weinige aantal servers tegen te vallen. Aan de andere kant kun je ze, juist omdat ze je niets of weinig kosten, hierdoor gemakkelijk even uitproberen. Als je eenmaal tevreden bent over een bepaalde vpn-aanbieder, dan is het voor je portemonnee het beste om meteen voor een jaar af te sluiten. Bedenk echter goed waarvoor je de vpn gebruikt, want als het alleen voor het bingen van een bepaalde serie is, dan volstaat het waarschijnlijk ook om af en toe voor een maandje een abonnement te nemen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!