Chrome OS begint eindelijk momentum te krijgen en laptops met het besturingssysteem, genaamd Chromebooks, verkopen steeds beter. Natuurlijk dragen de bijzonder lage prijzen hieraan mee, maar wellicht speelt er meer. Wij leggen je hier de mogelijkheden van het besturingssysteem uit.

Zo'n anderhalf jaar geleden werd de eerste Chromebook van Samsung beschikbaar gesteld in Nederland. Maar weinig mensen liepen warm voor deze laptop. Het besturingssysteem was simpelweg nog niet ver genoeg ontwikkeld en het aanbod bleef beperkt tot één model.

Doorgespoeld naar het heden, is er best veel aan het veranderen. Allereerst op de computermarkt: de verkoop van computers zit in een enorme dip. Dat lijkt te gebeuren door een combinatie van factoren, zoals de opkomst van tablets, het niet echt aanslaan van het (te dure) ultrabook-concept en de zeer matige ontvangst van Windows 8. Bovendien gaan pc's en laptops met Windows XP of 7 behoorlijk lang mee, de tijd dat je systeem na drie jaar verouderd was, ligt ver achter ons.

Toch zijn er twee positieve uitzonderingen op de pc-markt. Dat zijn de verkoop van MacBooks en Chromebooks. Die respectievelijk de bovenkant en de onderkant van de laptopmarkt bedienen. Chrome OS lijkt zijn opmars te maken in de kwakkelende pc-markt, mogelijk door zijn snelle ontwikkeling en de eenvoudige en vooral snelle werking, in combinatie met de lage prijs. Naast Acer en Samsung (die al een Chromebook op de Nederlandse markt hebben) komen ook HP, ASUS en Lenovo met een Chromebook.

©PXimport

De vertrouwde Chrome-browser in een geheel nieuwe omgeving.

Een browser als besturingssysteem

Chrome OS is ontwikkeld vanuit het idee dat alle gegevens centraal online staan opgeslagen. De computer is dus in feite alleen een machine om deze data in de cloud te presenteren aan de gebruiker. In principe is hier alleen een browser voor nodig, en dat is precies wat Chrome OS is. Hierdoor zijn de hardware-eisen van het besturingssysteem erg laag en volstaan in principe energiezuinige smartphonechips en een opslagruimte van enkele gigabytes.

De keerzijde is wel dat de mogelijkheden erg beperkt zijn als je niet online bent. Vooral in de begindagen van Chrome OS had je niks aan je Chromebook zonder internet. Tegenwoordig zijn basale functies wel offline aanwezig en is het makkelijker om alsnog online te komen, bijvoorbeeld via wifi-netwerken of via gedeeld internet op je smartphone.

©PXimport

Niet alles gebeurt in de browser, zo is er onder andere een soort startmenu en een verkenner.

Tethering

Heb je geen internetverbinding voorhanden maar wel een smartphone op zak met een (3G-)verbinding? Dan kan je jouw internet vaak delen door een wifi-hotspot te maken van je smartphone. Deze functie heet 'Tethering'.

Op Android (werkwijze bij je toestel kan het wat afwijken) ga je hiervoor naar Instellingen / Tethering en draagbare hotspot en plaats een vinkje achter Draagbare Wi-Fi-hotspot. Bij Wifi-hotspot instellen kan je een naam voor je hotspot en een wachtwoord ingeven.

Op de iPhone wordt dit mogelijk niet door alle providers ondersteund, maar je stelt dit in door naar Instellingen te gaan en vervolgens Netwerk / Persoonlijke hotspot. Hier zet je het schuifje aan en stel je jouw hotspot in.

©PXimport

Google-account

Als je een Chromebook voor het eerst opstart, kom je in een inlogscherm waarin je je met een Google-account aanmeldt. Hiervoor moet je verbonden zijn met internet, maar nadat je je eenmaal hebt aangemeld kan je met dezelfde gegevens vervolgens ook offline in het systeem. Je kunt zich ook met een gastaccount aanmelden, hier is geen internet voor nodig.

Na de aanmelding krijg je een soort bureaublad voor ogen. Hierop kan je niets plaatsen. Er staan alleen onderin enkele snelkoppelingen naar diensten, hierbij gaat het vooral om browserapps. Vrijwel alles dat je opstart, opent in de browser. De Chrome-browser ziet er hetzelfde uit en werkt ook exact zoals je dat gewend bent van de desktop. Je kunt dus browserapps en browserextensies installeren. Die extensies passen de functionaliteit van de browser aan, waarbij je kunt denken aan een adblocker, Ghostery, notificaties voor e-mail etc.

Apps

Het woord apps is hip. De Chrome Web Store doet hier schaamteloos aan mee door apps aan te bieden. Helaas is het aanbod karig en zijn de meeste apps simpele snelkoppelingen naar websites. Uiteraard is Google zelf hofleverancier van apps, maar verwacht geen uitgebreide extra functionaliteit in deze apps. Het blijft immers een browser.

Wel werkt de synchronisatie van browsegegevens met je Google-account, zoals opgeslagen wachtwoorden, bladwijzers en geïnstalleerde apps en extensies, uitstekend. Zo heb je altijd dezelfde Chrome-browser op je Windows-pc, smartphone en Chromebook.

Naast de Chrome-browser bevat Chrome OS ook wat basale functies, zoals een bestandsverkenner voor je lokale bestanden en je bestanden in Google Drive. Ook is er een mediaspeler aanwezig voor je video- en muziekbestanden, een weergavevenster voor de ingebouwde webcam, een calculator, een fotoviewer en een kladblok (Scratchpad).

Met de offline-mogelijkheden van Google Docs, Gmail en wat simpele games, heb je genoeg mogelijkheden om ook zonder internetverbinding gebruik te maken van je Chromebook. Zie hiervoor het kader 'Offline'. Je krijgt bij aanschaf van een Chromebook overigens een jaar lang 100 GB opslagruimte voor Google Drive.

©PXimport

Uit de Chrome Web Store haal je jouw apps en extensies.

Offline

Het concept dat Google bedacht om altijd vanuit de cloud te werken is vooruitstrevend, maar als je geen internetverbinding voorhanden hebt is het ook erg onhandig. Je kunt het kladblok (Scratchpad) offline gebruiken voor korte aantekeningen, en er zijn nog wat meer offline mogelijkheden. Zo kan je via https://drive.google.com/#offline je Google Drive in Chrome (OS en browser) instellen voor offline gebruik. Wanneer je weer online komt, worden je nieuwe en bijgewerkte documenten automatisch gesynchroniseerd. Ook kan je met de app Gmail Offline (http://ct.link.ctw.nl/gma) zonder internetverbinding vast je e-mails lezen en beantwoorden.

©PXimport

Je kunt je Google-documenten offline bewerken.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.