ID.nl logo
Huis

Zo gebruik je de privémodus van je browser

Anoniem surfen is lang niet zo makkelijk als het lijkt. Met VPN's en proxy's kom je een heel eind, maar het is wel wat ingewikkeld. Als je alleen wil verhullen welke sites je bezoekt, is de privémodus binnen je browser een goede oplossing. Hier leggen we je uit hoe je die modus gebruikt.

Alle bekende browsers hebben zo'n modus. Er zijn kleine verschillen, maar in de basis werken ze allemaal hetzelfde: ze zorgen ervoor dat jij je niet hoeft te bekommeren om je zoek- en browsegeschiedenis. Hoe gebruik je de privémodus, en wat doet het precies? En wat is het risico? Lees ook: 9 tips om je online privacy te waarborgen.

Chrome

De privémodus van Chrome heet Incognito en is op te roepen door op Ctrl + Shift + N te drukken. Je kunt ook via het hamburgermenu rechtsboven naar Nieuw incognitovenster gaan. Er wordt dan een nieuw venster geopend, dat een poppetje met detectivehoed en zonnebril in de tabbalk heeft staan.

Je krijgt hier meteen een waarschuwing te zien, die de plank goed raak slaat. In principe worden je zoek- en browsegeschiedenis en cookies niet opgeslagen. Er zitten echter wat haken en ogen aan: je werkgever kan bijvoorbeeld alsnog bijhouden welke sites je bezoekt en websites kunnen nog steeds informatie van je binnenhalen zonder dat je er weet van hebt. Vertrouw er dus niet blind op (zie ook kader onderaan).

©PXimport

De belangrijkste feature van de incognitomodus is natuurlijk het niet opslaan van je browsegeschiedenis, maar er is meer. Cookies worden niet bewaard, wat in sommige gevallen wenselijk kan zijn, en ook je zoekgeschiedenis binnen bijvoorbeeld Google wordt vergeten zodra je Chrome afsluit. Gedownloade bestanden worden niet in de downloadmap van Chrome zelf getoond, maar blijven uiteraard wel zichtbaar op je computer.

Firefox

De functie in Firefox werkt nagenoeg hetzelfde. Je opent een privévenster door op Ctrl + Shift + P te drukken, of door via het hamburgermenu op Nieuw privévenster te klikken. Je ziet dat je in een privévenster zit door het paarse maskertje dat in de tabbalk verschijnt.

Firefox geeft een nog iets duidelijker overzicht van wat wel en niet onder de privémodus valt. Dat is hetzelfde als bij Chrome: Geschiedenis, zoekopdrachten, cookies en tijdelijke bestanden worden niet bewaard. Gedownloade bestanden worden, net als bij Chrome, niet getoond binnen Firefox zelf (pas nadat je het privévenster afsluit).

©PXimport

Een handige extra toevoeging aan de privémodus van Firefox is sinds kort het blokkeren van pagina's de je activiteit volgen. Er zijn voldoende apps en extensies om deze zogenaamde trackers te blokkeren, maar Firefox neemt nu de touwtjes in handen door dat in de privémodus zelf te doen. Het staat standaard ingeschakeld, dus je hoeft er niets voor te doen.

Andere browsers

In andere browsers werkt de modus nagenoeg hetzelfde, al zijn er kleine verschillen. In Internet Explorer heet de modus InPrivate. Je opent een privévenster met Ctrl + Shift + P. Browse-, zoek- en downloadgeschiedenis wordt nu niet bijgehoouden, en cookies worden niet opgeslagen. Voor Microsoft Edge geldt hetzelfde.

Opera werkt dan weer hetzelfde als Chrome: Met Ctrl + Shift + N open je een nieuw privévester dat tijdelijke bestanden en geschiedenis van je pc verwijdert nadat je de privévensters hebt afgesloten. In Safari wordt de modus geactiveerd met Cmd + Shift + N.

©PXimport

Je bent niet onzichtbaar

Hoe handig zo'n privémodus ook mag zijn, het is geen vrijbrief om onoplettend te worden. Ten eerste is je surfgedrag alleen onzichtbaar voor mensen die later willen checken wat je hebt gedaan: het biedt geen bescherming tegen real-time meekijken door je baas, provider of louche websites zelf. Ook is al meerdere malen gebleken dat er toch sporen van bestanden op je pc worden opgeslagen. Chrome kan bepaalde informatie als zoekopdrachten alsnog bewaren als je bent aangemeld met je Google-account. En wie weet welke lekken en achterdeurtjes nog onontdekt zijn. Altijd blijven opletten, dus.

Alternatieven

De laatste jaren duiken steeds meer browsers op die privacy als unique selling point hebben aangestipt. Die browsers verwijderen bijvoorbeeld automatisch alle gegevens als je ze afsluit, of weren zich standaard tegen cookies en trackers. Epic Privacy Browserbiedt zelfs een eigen proxy waarmee je je redelijk onherkenbaar over het internet kan bewegen. Tor Browser doet iets soortgelijks.

In combinatie met een VPN-verbinding ben je met deze opties vrij zeker dat je moeilijk kan worden opgespoord. WIl je echter alleen even snel iets opzoeken zonder dat je dat aan Google wil laten weten, dan is de privémodus van de bekende browsers ruim voldoende.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.