Samsung heeft met de Galaxy Note 8 alles uit de kast getrokken om de iconische smartphone-serie weer op de kaart te zetten. Groot scherm? Check. Pennetje? Check. Prachtig design? Check. Maar er zijn wel een paar punten om in acht te nemen, mocht je de Samsung Galaxy Note 8 willen aanschaffen.

De Galaxy Note 8 heeft veel weg van de Galaxy S8, die in het voorjaar van 2017 verscheen. En dan met name de grote Galaxy S8+-uitvoering. De toestellen hebben een ongebruikelijke schermverhouding van 18,5 bij 9, waardoor het toestel een stuk langer oogt. Ook loopt het scherm aan de zijkanten gebogen af, wat erg mooi oogt. Onder het scherm is geen home-knop aanwezig, maar de onderkant van het scherm zelf is in te drukken, wat hetzelfde doet als de home-knop. Kortom, alles is in het werk gesteld om vrijwel de gehele voorkant van het toestel uit scherm te laten bestaan. Dat ziet er beeldig uit, maar het is ook praktisch: zoveel mogelijk schermoppervlak zonder dat het toestel buitenproportioneel groot is.

Andere eigenschappen van de Galaxy S8 vinden we ook terug op de Galaxy Note 8. De vingerafdrukscanner die naar de achterkant verplaatst is, en hierdoor praktisch onbruikbaar geworden is omdat je met je vinger moet zoeken naar de scanner. Ontgrendeling met gezichtsherkenning, assistent Bixby (inclusief knop aan de zijkant van het toestel) is weer vertegenwoordigd.

Audio

In het doosje vind je eveneens oordopjes terug die je inplugt in de (gewoon aanwezige) koptelefoonpoort. De Note 8 ondersteunt ook audio in 24-bit, wat voor de muziekliefhebber met goede koptelefoon echt meerwaarde biedt. De bijgeleverde AKG-oordopjes zijn van redelijke kwaliteit, de geluidskwaliteit is helder. Maar mist vooral bas en detail.

©PXimport

Verschil

Het toestel is echter geen kopie te noemen. Allereerst in de prijs. De Galaxy Note 8 kost 1000 euro. Dat is 300 euro meer dan de Galaxy S8+. Hiervoor krijg je wel een stylus terug en een dubbele camera, waar ik zo op terugkom. De specificaties zijn verder vergelijkbaar. Dezelfde octacore processor, 64GB opslagruimte die uitbreidbaar is met geheugenkaart en een groot scherm met een resolutie van 2960x1440.

Dit scherm is iets minder rond afgebogen dan op de Galaxy S8+, daar is slim over nagedacht. Het vlakke scherm is natuurlijk veel geschikter voor gebruik met een pennetje. Ik merkte echter, net als bij het testen van de vorige Galaxy Note-toestellen (en eigenlijk alle apparatuur met een stylus) dat ik het pennetje in praktijk niet gebruik. Dat ligt niet aan de software en de techniek. Samsung heeft uitmuntend werk geleverd, de achterkant klikt uit, waardoor je de stylus makkelijk uit het toestel haalt. Bovendien werkt het maken van notities, tekeningen en andere krabbels erg accuraat. Deze stylus is natuurlijk hét onderdeel dat onderscheid maakt tussen de Note 8 en de S8+, ga van tevoren dus goed na of dit je die meerprijs waard is.

Andere verschillen zijn ook klein. De Note 8 heeft 6GB aan werkgeheugen, dat zijn twee gigabyte meer dan de S8+, welke op zijn beurt weer een iets grotere batterij heeft: 3500 mAh, in tegenstelling tot de Note die over een 3300 mAh accu beschikt. De accuduur van de Note 8 is acceptabel. Een dag à anderhalve dag doe je wel met een opgeladen accu. Dat valt me ergens nog mee, omdat Samsung logischerwijs heeft besloten de accucapaciteit behoorlijk te beteugelen omdat het vorig jaar explosief mis ging met de Note 7.

©PXimport

Camera’s

Het opvallendst is dat Samsung in navolging van onder andere LG, Apple en Oneplus nu ook voor de dubbele camera gaat. Op een vergelijkbare manier ook: een lens met grotere hoek en telelens werken samen, om bijvoorbeeld een diepte- of zoom-effect in foto’s te krijgen. Samsung heeft een geweldige reputatie als het aankomt op smartphones, de Galaxy S7 en Galaxy S8 kwamen respectievelijk vorig jaar en onlangs nog als smartphone met beste camera uit de test. Beide lenzen zijn bij de Note 8 in ieder geval in staat fantastische foto’s te maken, ook bij weinig licht.

De groothoeklens is eigenlijk een gewone beeldverhouding die je gewend bent, aangevuld met de zoomlens. Deze laatste is fijn om te gebruiken om in te zoomen zonder dat je kwaliteit verliest, wat bij telefoons met een enkele camera wel altijd gebeurt. Dat is best prettig. De gewone lens is dus al van de allerhoogste kwaliteit. De zoomlens heeft het wel merkbaar zwaarder, bij tegenlicht of weinig licht bijvoorbeeld. Wel was er net als bij de gewone lens ontzettend veel detail te zien en zijn kleuren wat overdreven (gesatureerd), het is een kwestie van smaak. De foto’s komen echter op het amoledscherm echt tot leven.

Eigenlijk heb je met de Note 8 de beste smartphone-camera in huis, aangevuld met een extra zoomcamera. Echter moet ik nog testen hoe dit zich verhoudt met de camera’s van de iPhone 8 en iPhone X.

©PXimport

©PXimport

©CIDimport

Scherm

Dat scherm, is eigenlijk ook zoals we dat van Samsung gewend zijn. Haarscherp, levendige kleuren en erg helder. Het feit dat hij wat platter is dan de S8 bevalt me prima. Je hebt minder snel last een toestel dat raar reageert omdat je vingers de zijkanten van het toestel raken. De vreemde beeldverhouding die het toestel erg langwerpig maakt, is handig als je bijvoorbeeld veel leest: er past immers meer tekst op het beeld. Voor video’s van bijvoorbeeld YouTube of Netflix is het wat minder praktisch. De verhoudingen kloppen immers niet, dus zal er altijd een stukje afgesneden worden of wordt met zwarte balken niet het gehele scherm gebruikt.

Androidverbouwing

Samsung en Android. Het blijft toch een vreemde verhouding. Samsung heeft veel, heel veel werk in Android 7 zitten. Visueel ziet het er prachtig uit, icoontjes, lettertypes, kleuren, achtergronden. Erg indrukwekkend. Qua beveiliging zijn er de mogelijkheid om het toestel met een irisscanner of gezichtsherkenning te ontgrendelen. Mij lukte het niet om deze om de tuin te leiden, alhoewel beveiligingsonderzoekers erin geslaagd zijn de deze beveiliging te misleiden. Vooral de gezichtsherkenning werkt erg snel en prettig en went daarom snel. Alleen als het donker is kan de frontcamera je niet goed genoeg zien, waardoor je terug moet vallen op de vingerafdrukscanner, wachtwoord, of in mijn geval een pincode.

Ook (spraak)assistent Bixby is alomvertegenwoordigd. In de functionaliteit van de S Pen, in de camera (bijvoorbeeld om op het web te zoeken middels een foto), als je het homescherm naar rechts veegt kom je in een Google Now-achtig overzicht... En ondanks dat Samsung er zichtbaar veel werk in steekt en Bixby daadwerkelijk verbetert, is het nog steeds erg ongevraagd, hinderlijk overbodig en werkt het vaker niet dan wel. Hetzelfde geldt voor de spraakfunctionaliteit. Bixby spreekt nu eindelijk Engels, maar in praktijk heb ik het nog geen enkele keer praktisch of nuttig ingezet.

Bixby kun je zien als bloatware, dat kun je negeren of met tools als Nova Launcher min of meer wegmoffelen. Alleen aan de linkerkant van het toestel zit een fysieke knop, die direct naar het Bixby overzicht leidt. Zelfs als het toestel vergrendeld is. Dat is vreselijk hinderlijk, want je drukt die knop regelmatig per ongeluk in. Bovendien maakt Samsung het ontwikkelaars onmogelijk om de knop te herprogrammeren voor praktische zaken, zoals een camera-sluiterknop. Zo wordt deze Bixby-knop in feite hardwarematige-bloatware. Gelukkig heeft Samsung met een recente update de mogelijkheid geboden de knop helemaal ‘uit’ te zetten. Voor wie Bixby niet gebruikt is dat in ieder geval al iets, maar het zou netjes zijn als Samsung toe zou staan er wat anders mee te doen.

©CIDimport

Ook is er helaas andere bloatware aanwezig. Veel apps van Microsoft, die je gelukkig niet meer zo lastigvallen met notificaties. Twee browsers, twee applicatiewinkels, twee gezondheidsapps, et cetera. Lang niet alles is te verwijderen. Rommelig, maar gelukkig is blijft het toestel razendsnel reageren en hebben deze apps weinig effect op de accuduur en beschikbare opslag.

Conclusie

Samsung is zelf de grootste concurrent van de Note 8. Dat klinkt gek, maar door het bestaan van de Galaxy S8+ valt een aanschaf van de Note lastig goed te praten, omdat deze een flinke klap duurder is. Maar dat maakt de Note 8 natuurlijk geen slecht toestel. Integendeel. De (waterdichte) bouw, de topcamera, het scherm en de topspecificaties maken het toestel echt de moeite waard. De enorm hoge prijs en de (vooralsnog) ondermaatse assistent zijn echter wel even slikken.

Lang werden compressors vooral gebruikt in garages, de industrie en de bouw. Moderne compressors zijn echter zo compact en goedkoop geworden, waardoor ze prima inzetbaar zijn voor doe-het-zelvers en hobbyisten. Ben je een volbloed klusser, dan kom je al snel op een punt dat je tijdens het werk echt geniet van een compressor.

Perslucht

Een compressor is een apparaat dat perslucht produceert. Met die lucht onder druk kun je verschillende werkzaamheden uitvoeren, zoals banden oppompen, oppervlakken en objecten schoonblazen, voorwerpen zandstralen, verf spuiten, en spijkers en brads schieten. Brads zijn ultrafijne spijkertjes – een soort naaldspijkers – die je onder druk in het hout schiet en die je nauwelijks ziet zitten.

Als je dus een fietsband wilt opblazen en daarna de bekleding van een stoel wilt vastnieten, dan verwissel je gewoon het pneumatische gereedschap dat aangesloten is op dezelfde compressor. Dat verwisselen gaat trouwens ontzettend snel dankzij een speciale snelkoppeling. Een belangrijk voordeel van het werken met perslucht is dat al die gereedschappen licht van gewicht zijn terwijl ze toch een enorme kracht hebben.

©Adisorn

Drukvat

Een compressor zuigt lucht aan uit de omgeving, perst die samen en stuwt de samengeperste lucht via een luchtslang naar het aangesloten luchtgereedschap. De ketel of het drukvat van een compressor doet dienst als opslagplaats van lucht die zo goed als mogelijk op een constante druk wordt gehouden. Wanneer de druk door het gebruik daalt, zal de compressor aanslaan en nieuwe lucht aanzuigen en samenpersen. Hoe meer lucht er beschikbaar is, hoe langer het gereedschap kan worden gebruikt, maar ook hoe meer ruimte er nodig is om de lucht op te slaan. Een nadeel van een groot drukvat is dat het langer duurt voordat de luchtdruk opnieuw op bedrijfsniveau is. 

Oliegesmeerd of olievrij

Er zijn verschillende soorten compressors. Er zijn lichte draagbare en minicompressors, maar als doe-het-zelver koop je beter een stevig model dat voldoende druk kan produceren. Op die manier kom je later niet tot de vaststelling dat het toestel niet krachtig genoeg is voor het gereedschap dat je op het oog hebt.

Ruwweg verdeelt men compressors in oliegesmeerde en olievrije typen. Een oliegesmeerde uitvoering is over het algemeen stiller, maar vergt wel iets meer onderhoud. De oliegesmeerde compressor is goedkoper dan zijn olievrije tegenhanger, maar je moet er wel op letten dat je regelmatig het oliepeil checkt en de olie ververst. Een nadeel is dat je oliegesmeerde toestellen beter niet kunt inzetten als het kouder is dan 5°C. De olie kan door de kou verdikken, en dat is kwalijk voor een goede werking van het apparaat. 

©Natallia

Waar op letten?

Je hoeft niet per se naar een speciaalzaak te stappen om een compressor aan te schaffen. In elke doe-het-zelfzaak zie je verschillende modellen. Toch zijn er een paar zaken waar je op moet letten. Allereerst is er het aanzuigvermogen, dat aangeeft hoe snel het drukvat zich vult en hoe vlug de benodigde luchtdruk op peil is.

Heel belangrijk is het aantal bar. Dat is de kracht waarmee de lucht naar buiten wordt geblazen. Bij al het luchtgereedschap dat in de schappen ligt, lees je hoeveel bar het nodig heeft. Als je een spijkerpistool koopt dat 8 bar nodig heeft, moet de compressor deze druk dus wel kunnen produceren. De grootte van de tank bepaalt hoelang je de beschikking hebt over een constante druk. Hoe groter de tank, hoe langer je van dezelfde druk kunt genieten. Dat is vooral belangrijk voor wie verf gelijkmatig wil spuiten.

©navintar

Prijzen

Als je een compressor aanschaft, zitten daar meestal een paar tools bij waarmee je typische basisklussen met perslucht kunt uitvoeren. Anders moet je die hulpmiddelen afzonderlijk kopen. Een compressor voor de doe-het-zelver kost om en nabij de 150 euro. Een bandenpomp met spanningsmeter heb je voor 23 euro, een brad-tacker kost 90 euro, een blaaspistool 9 euro en een zandstraalpistool 35 euro.

Onderhoud

Zo'n compressor heeft nauwelijks onderhoud nodig. Het belangrijkste aandachtspunt is dat je het restvocht dat zich in de buffertank ophoopt af en toe laat weglopen via een aftapkraantje. Dat vocht komt vrij doordat de warme lucht in het apparaat afkoelt en er dus condens ontstaat. Door de hogere druk zal de temperatuur in de tank immers toenemen. Controleer zoals eerder gezegd ook het oliepeil bij oliegesmeerde uitvoeringen.

Heb je je ooit afgevraagd hoe een bepaalde website er vroeger uitzag? Dat kan via de Wayback Machine, eigendom van een non-profitorganisatie, die ondertussen meer dan 860 miljard webpagina’s heeft gearchiveerd.

Stap 1: De tijdlijn

Google heeft aangekondigd om de Wayback Machine in de resultaten van de eigen zoekmachine te integreren, maar op het moment van schrijven werkt dat nog niet. Dan maar op de normale manier.

Surf naar https://web.archive.org en voer het adres van de gezochte website in de zoekbalk in. Voor deze gelegenheid proberen we het met de oudste website van Nederland. Als we dit monument in de tijdmachine kunnen bekijken, dan moet dat ook lukken met de website van jouw voetbal- of schaakclub. Het is bijna niet te geloven, maar in 1992 bestonden er slechts drie websites in de hele wereld: die van het Zwitserse CERN, die van een lab in Stanford SLAC en die van het Nederlandse atoomonderzoeksinstituut NIKHEF. Typ dus www.nikhef.nl in het zoekvak. Bingo! The Internet Archive of de Wayback Machine vindt de website en toont in een tijdlijn het aantal opgeslagen archiefdata. Leuk als je de site van toen met die van nu vergelijkt.

Hoe hoger de zwarte staafjes, hoe meer archiefdata er beschikbaar zijn.

Stap 2: Snapshots

Dit archief verzamelt momentopnamen. Logisch dat er geen snapshot uit 1992 beschikbaar is, omdat de Wayback Machine toen nog niet bestond. Het eerste zwarte staafje zie je staan in 1997. Als je daarop klikt, komt er een kalender tevoorschijn waar het moment van de opname is gemarkeerd met een blauwe stip. In dit voorbeeld is dat 10 december 1997. Ga er met de muisaanwijzer overheen en dan lees je dat er van die dag meerdere snapshots beschikbaar zijn. Als een website meerdere keren op één dag is gearchiveerd, wordt de cirkel rond die dag iets groter. Klik op een van deze snapshots.

Een blauwe stip zegt dat er een snapshot bestaat van die dag.

Stap 3: Koppeling proberen

Wanneer je bij het zoeken in de WayBack Machine een foutmelding ontvangt dan is de site mogelijk ingesteld om de webcrawler van de Wayback Machine te negeren. Als alles goed gaat, opent de website in de tijdmachine. Afhankelijk van hoe de website is gearchiveerd, kun je mogelijk op links in de pagina klikken en de gekoppelde content bekijken. Bovenaan de website staat een minikalender waarmee je via de blauwe pijltjes naar de volgende of vorige gearchiveerde momentopname springt.

In het geval van de oudste Nederlandse site kun je wel alle links openen.