Het blijft jammer dat Microsoft het Movie Maker-project heeft beëindigd. Gelukkig zijn er gratis alternatieven. Denk aan Lightworks, Hitfilm Express of Shotcut. Maar die hebben vaak wel een steile leercurve. MiniTool MovieMaker laat je heel makkelijk video bewerken. We belichten in dit artikel de mogelijkheden.

Eerst gaan we MiniTool MovieMaker downloaden en installeren. We raden je aan hier eerst op Custom Installation te klikken en het vinkje weg te halen bij Agree to participate in Customer Experience Improvement Program. Daarmee voorkom je twijfelachtig uitgaand verkeer.

Voorlopig valt er niet veel aan de taal te morrelen: English, it will be. Nadat je het installatiepad hebt aangeduid, klik je op de installatieknop. De benodigde data worden gedownload en daarna staat het programma voor je klaar.

Wanneer je MiniTool MovieMaker opstart, verschijnt een venster met Movie Templates. Jammer genoeg stelt zowel het aantal als de kwaliteit van deze sjablonen niet veel voor. Daar komt nog bij dat uit onze tests lijkt dat de import langs deze weg niet heel stabiel verloopt.

©PXimport

Je belandt nu in de video-editor zelf. Linksboven vind je het mediavenster terug dat aangeeft hoeveel video’s, muziekbestanden en afbeeldingen er al voor je project klaarstaan. In het midden zie je een voorvertoning van de mediabestanden. Houd de muis boven zo’n voorbeeld om die iets groter te zien of om die in miniatuur af te spelen (audio en video). Helemaal rechts vind je het afspeelvenster terug van de media die je op de tijdlijn onderaan hebt geplaatst.

Zonder mediabestanden valt er weinig te beleven. Klik daarom op Import Media Files, waarmee je alle gewenste bestanden importeert. Je hoeft je trouwens niet al te veel zorgen te maken over de mediatypes. MiniTool MovieMaker kan overweg met elf video- en zes fotoformaten.

De geïmporteerde media worden direct in de juiste rubriek van het mediavenster onder gebracht. Je krijgt al meteen negen muziekbestanden cadeau. Eigen muziek importeren is natuurlijk ook mogelijk.

Werken met de tijdlijn

Om geïmporteerde media te kunnen gebruiken, moet je ze op de tijdlijn krijgen. Dat doe je door een bestand simpelweg naar de tijdlijn verslepen. Je kunt ook op het plusknopje klikken dat verschijnt wanneer je met de muis over de voorvertoning gaat.

MiniTool MovieMaker plaatst afbeeldingen en video’s automatisch op het middelste spoor. Muziekbestanden belanden op het onderste spoor. Je kunt de onderlinge volgorde altijd aanpassen door een audio-, video- of fotoclip naar een andere locatie te verslepen.

Via de afspeelknop linksonder de videoweergave kun je tussentijds het resultaat bekijken. Versleep het blauwe knopje onder de weergave om snel naar een ander punt in je video te gaan. Je zult merken dat tegelijk de blauwe verticale lijn op de tijdlijn mee verplaatst. Je kunt het afspeelpunt zelf ook aanpassen door deze lijn te verslepen.

Heb je een fout gemaakt? Geen paniek: linksboven de tijdlijn vind je Undo, naast Redo. Een clip weghalen kan eenvoudigweg via de Delete-knop of via het vuilnisbakpictogram.

©PXimport

Wil je in een videoclip een overgang invoegen of een videofragment weghalen? Verplaats hiervoor de verticale lijn tot net boven het beginpunt waarop je een video of eventueel een foto wilt splitsen. Klik vervolgens op het schaarpictogram: de video wordt meteen gesplitst.

Herhaal dit desgewenst voor het eindpunt van het fragment. Daarna kun je het fragment makkelijk verwijderen of verplaatsen. Houd er wel rekening mee dat het toegevoegde audiobestand automatisch wordt mee gesplitst. Dat is op zich geen probleem, omdat de gesplitste muziek wel gewoon blijft doorspelen.

Video bewerken en effecten toevoegen

MiniTool MovieMaker bevat ook een paar handige gereedschappen. Klik met de rechtermuisknop op een foto- of videoclip en kies Edit. Rechts van de videoweergave duiken enkel schuifbalken op waarmee je snel de Contrast, Saturation of Brightness van de clip aanpast.

Leuk is ook de optie 3D LUT. Dit staat voor 3D lookup table. Bij deze optie kun je uit zo’n 23 kleureffecten kiezen. Daarvan is een groot deel op een populaire film of serie geïnspireerd, zoals Batman en Game of Thrones. Bovenaan vind je nog knopjes om de film met 90 graden te draaien of om die verticaal of horizontaal te spiegelen.

Schroom niet om te experimenteren: met Reset keer je snel terug naar de originele waarden. Bevestig met OK om de wijzigingen door te voeren. Je vindt de Edit-functie ook terug bij audioclips. Hier beperken de effecten zich tot Fade in, Fade out en het aanpassen van het Volume.

©PXimport

Nog meer beeldeffecten vind je terug in het menu Effect. Het mediavenster maakt dan plaats voor 24 effecten, opgedeeld in drie rubrieken: Artistic, Common en MotionBlur. De voorvertoningen in miniatuur geven je een aardig idee van het effect.

Net als bij een foto- of videoclip hoef je maar op het plusknopje te klikken of het effect naar de gewenste clip op de tijdlijn te verslepen. Een effect weer ongedaan maken kan op verschillende manieren: je kies het effect None, gebruikt Undo of je klikt met rechts op het effectenpictogram op de clip en kiest voor Delete.

Overgangen en teksten toevoegen

Een sporadische overgang tussen twee foto- of videoclips kan leuk zijn. MiniTool MovieMaker heeft hiervoor een mooi arsenaal. Zodra je Transition kiest duiken er liefst 98 op, met subcategorieën als Advance, Diagonals en Wipe. Je hoeft slechts de muis boven zo’n miniatuur te houden om de overgang te zien. Lijkt het wat? Dan versleep je die gewoon naar de tijdlijn tussen de twee gewenste clips.

Vanuit het contextmenu haal je zo’n overgang weer weg of je stuurt die nauwgezet bij met Edit. Uiterst rechts kun je de Duration (van 0,25 tot 2 seconden) instellen. Bij Transition Mode geef je aan of de overgang op het einde van de eerste clip, in het begin van de tweede of op beide clips te zien moet zijn.

©PXimport

Een video voorzie je wellicht graag van tekst, bijvoorbeeld voor bijschriften bij foto’s (Captions), titels (Titles) of aftitelingen (Credits). Klik op Text en versleep een geschikt teksttype naar het bovenste spoor. Selecteer het toegevoegde item, zodat je de tekst rechtstreeks in de videoweergave kunt bewerken. Rechts ervan vind je nu allerlei typische formatteringsopties, zoals uitlijning, spatiëring, grootte en kleur.

MiniTool MovieMaker is niet zuinig wat het aantal lettertypes betreft. Je kunt kiezen uit alle fonts die al op je systeem zijn geïnstalleerd. Tekst roteren en verplaatsen doe je eenvoudigweg op de videoweergave zelf. Met Reset zet je alle beginwaarden van de tekst terug. Je kunt het tekstblok in de tijdlijn met de muis verslepen en de duur aanpassen door een van beide zijkanten van het blok te verslepen.

Exporteren maar!

Voor je overgaat tot het exporteren doe je er verstandig aan je project lokaal te bewaren. Dat is sowieso verstandig om regelmatig te doen. Klik rechtsboven op het hamburgermenu en kies File, Save Project (as). Van hieruit kun je een bewaard project ook weer openen.

Ziet alles er goed uit? Klik dan op Export en kies het uitvoerapparaat: PC of Device (mobiel). Stel een geschikt Format in. Bij PC kun je uit twaalf mediaformaten kiezen en bij Device zijn er negen beschikbaar. Klik op Settings om Quality, Encoder, Resolution en Bit Rate in te stellen. Selecteer het uitvoerpad. Bevestig met Export en wacht rustig af. De export duurt ongeveer even lang als de video zelf. Geniet daarna volop van je video!

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.