Het overzetten van je contactgegevens naar een smartphone van een vriend of vriendin lijkt heel vanzelfsprekend, maar dat is het (nog) niet. Ook het overzetten van foto’s of andere bestanden is vaak omslachtig. Functies als Android Beam, S Beam en AirDrop maken het echter een stuk eenvoudiger, met dank aan nfc, bluetooth en wifi (Direct). We gaan ermee aan de slag.

Android Beam
Sinds Ice Cream Sandwich (Android 4.0) maakt Google handig gebruik van nfc voor het uitwisselen van gegevens tussen twee toestellen. De technologie wordt gebruikt voor het opzetten van de verbinding én voor het uitwisselen van ‘tags’ zoals contactgegevens of links. Voor grotere bestanden wordt een bluetoothverbinding opgezet. Wat je precies kunt delen via Android Beam is afhankelijk van de gebruikte app. Veel standaard apps benutten Android Beam en ook ontwikkelaars kunnen er in hun apps op inspelen.

Je hebt uiteraard twee toestellen met minimaal Android 4.0 nodig, die bovendien over nfc beschikken en waarop zowel nfc als Android Beam geactiveerd is via de instellingen. Beide toestellen moeten zijn ontgrendeld. Ga naar de content die je wilt delen, zoals contactgegevens of een foto, en hou het toestel met de achterkant tegen een ander toestel. De positie is vrij kritisch. Soms moet je één van de toestellen draaien of een beetje verschuiven. Je voelt een vibratie ter bevestiging. Activeer nu de optie Tikken om uit te zenden.

Op het gepaarde toestel start het downloaden meestal direct met de notificatie Inkomende beam. Na het downloaden verandert dat in Beam voltooid en kan je het bestand openen. Op enkele toestellen moet je een overdracht via bluetooth eerst bevestigen.

In ons voorbeeld delen we een foto, maar je kunt het ook proberen met een contactpersoon, muzieknummer, YouTube-video, locatie in Google Maps of een website in je browser. Er is overigens altijd wel iets om te delen: als de app de mogelijkheid niet benut, deelt het Android-systeem standaard de link naar de bewuste app in Google Play. Hier gaat het ook soms fout: bij toestellen van verschillende fabrikanten resulteert het overzetten van bijvoorbeeld een foto soms in een zoekactie in Google Play, met de foutmelding dat het item niet kan worden gevonden.

Met Tikken zet je gegevens over naar het gepaarde toestel.

S Beam van Samsung is een variant op Android Beam, exclusief te vinden op (recente) toestellen van Samsung, zoals de Galaxy S3, Galaxy S4 en Note II. S Beam en Android Beam werken grotendeels hetzelfde. Om het te gebruiken moet je het eerst activeren via de instellingen.

Net als bij Android Beam wordt nfc gebruikt voor het opzetten van de verbinding. Druk de toestellen met de achterkant tegen elkaar en kies de optie Tikken om uit te zenden. Dat kijkt net zo nauw als bij Android Beam: de Galaxy Note II en Galaxy S4 kunnen goed met elkaar overweg, maar één van de toestellen moeten we draaien voordat er verbinding wordt gemaakt. Voor het uitwisselen van bestanden wordt nu Wifi Direct gebruikt in plaats van bluetooth. Wifi Direct is, met snelheden tot zo’n 300 Mbit/s, vele malen sneller dan bluetooth. Het is eigenlijk jammer dat Google dit niet zelf heeft gebruikt voor Android Beam.

Een toestel als de Galaxy Note 8.0 heeft helaas geen nfc en biedt dus geen S Beam of Android Beam. Het heeft wél Wifi Direct zodat je de handmatige methode kunt gebruiken.

S Beam kan je activeren via de instellingen of met de snelkoppeling in de notificatiebalk. Zodra de toestellen elkaar vinden verschijnt de optie Tikken om uit te zenden.Voor het overzenden van bestanden wordt een snellere Wifi Direct-verbinding opgezet.

Wifi en Wifi Direct zijn erg geschikt om bestanden uit te wisselen tussen twee toestellen. Wifi kan je gebruiken als beide toestellen op hetzelfde wifi-netwerk zijn aangemeld. Met Wifi Direct maak je net als bij S Beam een rechtstreekse wifi-verbinding tussen twee toestellen zonder tussenkomst van een netwerk. De overdracht gaat dan net als bij S Beam, maar de verbinding zetten we handmatig op. Handig als je een toestel zonder nfc hebt! Let er wel op dat bij toestellen van verschillende fabrikanten de nodige compatibiliteitsproblemen kunnen spelen.

Voor twee Android-toestellen op hetzelfde wifi-netwerk kunnen we ES File Explorer aanraden. Installeer en open deze app op beide toestellen. Selecteer de bestanden die je wilt delen, tik op Meer en kies de optie Versturen. Selecteer nu de bestemming. Op dat toestel moet je ES File Explorer hebben geopend. Accepteer op dat toestel de inkomende bestanden en kies een map waarin je ze wilt opslaan. Tijdens de overdracht word je op de hoogte gehouden van de voortgang.

Selecteer is ES File Explorer de bestanden die je wilt delen en kies Meer, Versturen. Kies de bestemming voor je bestanden. ES File Explorer zet de bestanden in rap tempo over.

Voor Wifi Direct heb je helemaal geen netwerk of hotspot nodig, en ook geen extra apps. Voorwaarde is wel dat je een toestel met Android 4.0 en Wifi Direct hebt. Het werkt ongeveer als bluetooth, maar dan veel sneller. Vanuit een willekeurige app kies je gewoon voor Delen en vervolgens Wifi Direct.

Voor overzetten via Wifi Direct gebruik je gewoon de deelopties van de app. Er wordt automatisch gezocht naar beschikbare toestellen.

Vervolgens wordt gezocht naar toestellen die Wifi Direct ondersteunen. Zeker als je meerdere toestellen hebt, is het handig om ze een herkenbare naam te geven. Let er op dat alleen toestellen worden gevonden waarop je de instellingen voor Wifi Direct hebt geopend. Ga daarvoor naar Instellingen, Wifi en vervolgens naar Wifi Direct.

Het opzetten van een verbinding gaat veilig en moeiteloos dankzij Wifi Protected Setup. Je hoeft de uitnodiging voor de verbinding slechts te accepteren op het tweede toestel, waarna in een mum van tijd de bestanden worden gedownload.

Opvallend aan onder meer de Sony Xperia T en Xperia Z is dat ze wel Wifi Direct ondersteunen, maar geen optie tonen om daarmee te delen. Gelukkig is er wel de app SuperBeam. Die app biedt bestandsuitwisseling via Wifi Direct. Nog mooier is dat SuperBeam op oudere toestellen kan terugvallen op de zogenaamde hotspot-modus. Daarbij wordt één van de toestellen als hotspot ingesteld.

Opties voor Wifi Direct vind je vaak in het menu.

Wifi Direct kent overigens meer handige toepassingen, zoals het rechtstreeks afdrukken naar printers of streamen naar een televisie (met behulp van dlna). Koop je een nieuw Android-toestel, let dan zeker op deze specificatie!

Apple is nog steeds terughoudend als het gaat om nfc. In AirDrop, de nieuwe functie voor bestandsuitwisseling in iOS 7, gebruikt het een combinatie van bluetooth en wifi. Voor het vinden van andere apparaten wordt bluetooth gebruikt. Een voordeel ten opzichte van nfc is dat het over een grotere afstand werkt. Je hoeft de apparaten dus niet heel dicht bij elkaar te houden. Voor de daadwerkelijke overdracht wordt een wifi-verbinding opgezet tussen de twee apparaten. Het is technisch gezien Wifi Direct, maar Apple bouwt helaas op eigen gesloten standaarden, zoals ook AirPlay en AirPrint.

AirDrop kan je aanzetten via het Control Center, waarbij je kunt kiezen of je voor iedereen of alleen voor je contacten zichtbaar bent. Verder zijn geen instellingen nodig. Voor het delen kan je iedere app met deelmogelijkheid gebruiken. Selecteer bijvoorbeeld een foto, klik op delen en kies één of meerdere personen om die foto mee te delen. De ontvanger moet de overdracht goedkeuren, en de content wordt op de juiste plaats opgeslagen. AirDrop werkt alleen op recente Apple-producten: vanaf de iPhone 5 en iPad 4. Gebruikers met een iPhone 4s of iPad 3 hebben dus pech.

Selecteer de foto’s die je wilt delen, kies voor delen via AirDrop en selecteer de personen. Bij de ontvanger wordt de content op de juiste plaats bewaard, in dit geval Foto’s.

AirDrop bestaat al iets langer voor de Mac. Het maakte zijn debuut in OS X Lion. Opvallend genoeg kun je AirDrop niet gebruiken voor uitwisseling tussen een Mac en iOS-apparaat. Dat lukt mogelijk wel met OS X 10.9 Mavericks, dat naar verwachting eind oktober verschijnt, hoewel de functie bij de bètaversies nog niet beschikbaar is.

Met Bump kan je relatief eenvoudig contactgegevens, foto’s, video’s en andere bestanden uitwisselen met smartphones in je omgeving. Hiervoor hoef je de twee toestellen slechts tegen elkaar te tikken, ofwel bumpen. Groot voordeel is dat het cross-platform werkt, met apps voor iPhone, iPad en Android. Op beide toestellen moet je wel de Bump-app installeren, die op de verschillende platforms nagenoeg hetzelfde werkt.

Vul bij voorkeur vooraf, op het eerste tabblad, je contactgegevens in. Via de tabbladen kan je onder meer foto’s, bestanden en contacten voor de overdracht selecteren. Met de Android-app kan je tevens muziek en (suggesties voor) apps bumpen. Op de iPhone is dit eruit gehaald: het was te ingewikkeld en werkte niet optimaal. Tik als je klaar bent de toestellen tegen elkaar, zodanig dat ze kort vibreren. Na bevestiging (op beide toestellen) worden de geselecteerde items overgezet. De verbinding blijft actief en je kunt bijvoorbeeld via de ingebouwde chatfunctie een bedankje sturen.

Bump kan inmiddels ook uitwisselen met een computer. Selecteer net als in de vorige stap de items die je wilt overzetten. Ga met een browser naar bu.mp en tik met je smartphone op de spatiebalk van je computer. De items verschijnen nu in de browser waar je ze eventueel kunt downloaden. Ook de andere richting is mogelijk: ga op bu.mp naar het tabje Transfer to Phone, selecteer de bestanden op je computer die je wilt versturen en tik weer op de spatiebalk. De bestanden worden vervolgens naar je smartphone overgezet.

Foto’s die je naar je computer verstuurt verschijnen in de browser, waar je ze eventueel kunt downloaden. Met Bump kan je ook bestanden van je computer naar je smartphone sturen.

Bump lijkt magisch, maar de werking is betrekkelijk eenvoudig. Zodra je toestellen tegen elkaar tikt wordt dat geregistreerd door de bewegingssensor. Bump kijkt welke toestellen op hetzelfde moment een vergelijkbare ‘bump’ hebben gevoeld en verbindt ze met elkaar. Met miljoenen gebruikers wereldwijd kan je letterlijk verkeerd verbonden worden. Wat helpt is dat Bump zich beperkt tot toestellen in je omgeving. Daarom raadpleegt de app ook je locatie.

Nadeel van Bump is dat de app volledig op een internetverbinding vertrouwt. Onderweg wordt je mobiele internetverbinding gebruikt en dat kan relatief traag zijn. Je kunt geen bestanden groter dan 20 MB uitwisselen. Bovendien gebruikt Bump een server, wat soms verbindingsproblemen geeft.

Dezelfde makers hebben met Bump Pay ook een leuke app om (op basis van een PayPal-account) vrienden te betalen door toestellen tegen elkaar te tikken. Google ziet duidelijk potentie in het bedrijf en heeft het in september dit jaar overgenomen.

Ook een clouddienst als Dropbox leent zich voor het uitwisselen van bestanden tussen apparaten onderling, mits je een internetverbinding hebt. Gebruik op al je apparaten hetzelfde account. Op je Android-smartphone selecteer je één of meerdere bestanden, kies je voor Delen en vervolgens Add to Dropbox. Daarna kan je kiezen in welke Dropbox-map de bestanden moeten worden geplaatst. Onder iOS werkt dat nagenoeg hetzelfde: kies in een app voor Open in… en selecteer vervolgens de Dropbox-app. Zodra het uploaden is voltooid kan je de bestanden vanaf andere apparaten weer tevoorschijn halen via de Dropbox-app. Let er wel op dat Dropbox op een smartphone niet voortdurend wordt gesynchroniseerd!

De Xiaomi Pad 7 Pro is een krachtige en capabele Android-tablet met een prijskaartje vanaf 489 euro. Daar krijg je het model met 8 GB werkgeheugen en 256 GB opslagruimte voor; als je 589 euro betaalt, dan krijg je respectievelijk 12 en 512 GB.

Wat je van de Xiaomi Pad 7 Pro mag verwachten, hangt sterk af van wat je ermee wilt doen. Gebruik je 'm vooral om te streamen, scrollen of wat licht werk te verrichten, dan zit je met het basismodel goed. Maar wil je de tablet echt als werkmachine gebruiken? Dan loont het om zo’n honderd euro extra te investeren in accessoires zoals het toetsenbord en de stylus.

Beide zijn nog niet officieel op de Nederlandse Xiaomi-site verschenen, maar de prijzen lijken rond de 80 euro voor het toetsenbord en 70 euro voor de stylus te liggen. Niet goedkoop, maar vergelijkbaar met accessoires voor concurrerende modellen zoals de OnePlus Pad 2.

Er lijken overigens twee toetsenbordvarianten te bestaan: eentje met touchpad en eentje zonder. Wij testten de versie zonder touchpad. Daarmee kun je prima typen, maar de bediening verloopt dan verder via het touchscreen, de stylus of eventueel een externe muis via de usb-c-aansluiting.

Gebruik op schoot is verrassend prettig: het geheel voelt stabiel aan en kantelt niet naar achteren. Ook op tafel of aan een bureau kun je er comfortabel mee werken. Het toetsenbord voegt daarmee echt iets toe – zeker als je de tablet regelmatig productief inzet.

©Wesley Akkerman

Krachtig en courant

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op de Qualcomm Snapdragon 8s Gen 3 – een iets lichtere variant van de high-end chip uit 2023 en sinds begin 2024 op de markt. Deze processor levert ruim voldoende kracht voor dagelijkse taken, browsen, tekstverwerken en zelfs de meeste Android-games. Voor zwaardere toepassingen zoals videobewerking is het nét niet de ideale keuze, maar met de juiste apps is het zeker mogelijk. Wel belangrijk om te weten: bij intensief gebruik wordt het apparaat behoorlijk warm.

Het ontwerp is strak, functioneel en onopvallend. Je zou het zakelijk kunnen noemen, al mist het net dat beetje flair waarmee andere merken zich weten te onderscheiden. Op één detail na: de aansluiting voor de toetsenbordhoes zit in een hoek van het toestel, in plaats van in de rand – zoals je bij concurrenten als Samsung, Lenovo of OnePlus vaak ziet. Dat oogt wat minder elegant, al kijk je er zelf zelden tegenaan. Verder doet het ontwerp gewoon wat het moet doen, zonder veel poespas.

©Wesley Akkerman

Goed genoeg voor binnenshuis

Met zijn 11,2 inch lcd-scherm zit de Xiaomi Pad 7 Pro precies op de grens tussen handzaam en serieus werkbaar. Hij is compact genoeg voor op schoot of voor een relaxte sessie op de bank. Het scherm biedt een scherpe resolutie van 3200 bij 2136 pixels, wat zorgt voor een prettige kijkervaring bij films, series en games. De kleuren zijn oké, maar missen wat levendigheid en contrast. Ook de helderheid is niet overweldigend, maar ruim voldoende zolang je binnen blijft. Positieve noot: de verversingssnelheid van 144 Hz maakt het scrollen en gamen heerlijk soepel, en dankzij de 3:2-verhouding heb je lekker veel ruimte om te lezen, typen of multitasken.

Onder de motorkap vind je een accu van 8850 mAh. Dat is niet uitzonderlijk voor een tablet van dit formaat, maar voldoende om een dag door te komen – mits je je bezighoudt met lichte taken zoals tekstverwerken of fotobewerking. Opladen gaat gelukkig razendsnel: met 67 watt zit je in een half uur op zo'n 60 procent, en na een uurtje is de batterij weer vol. Ideaal als je snel nog wat extra sap nodig hebt voor onderweg of een werksessie.

©Wesley Akkerman

Coole software, maar…

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op Android 15, met daaroverheen HyperOS – Xiaomi's eigen softwareschil, die je ook terugziet op toestellen als de Xiaomi 15 Ultra. Het systeem is vooral gericht op naadloze samenwerking tussen Xiaomi-apparaten. Heb je bijvoorbeeld ook een Xiaomi-telefoon, dan kun je eenvoudig meldingen synchroniseren, het klembord delen, apps heen en weer gebruiken en zelfs de camera's van beide apparaten combineren voor een extra camerahoek tijdens het livestreamen.

Qua gebruikservaring biedt HyperOS op de tablet wat je inmiddels mag verwachten. Je kunt werken met meerdere vensters (tot vier tegelijk), onderaan staat een dock met veelgebruikte apps, en multitasking verloopt soepel. Allemaal prima, maar niet bijzonder.

Wat wel opvalt: de softwareondersteuning is aan de magere kant. De Pad 7 Pro krijgt slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates. Voor een Pro-model is dat ronduit karig – zeker aangezien het reguliere model vier Android-versies en zes jaar beveiligingspatches krijgt. Ook staan er standaard enkele Xiaomi-apps op die je misschien niet direct nodig hebt, al is dat inmiddels bij vrijwel elk Android-merk gangbaar.

©Wesley Akkerman

Beperkingen in AI en kleine ergernissen

Op het gebied van AI-mogelijkheden stelt de Xiaomi Pad 7 Pro enigszins teleur. Je kunt aan de slag met Google Gemini en Circle to Search, wat basisfunctionaliteit biedt, maar daar houdt het grotendeels op. Voor andere AI-functies binnen Xiaomi's eigen apps ben je aangewezen op plug-ins die alleen werken als je ook een Xiaomi-account hebt. Fotobewerking werkt redelijk, al gaat het – net als bij de Xiaomi 15 Ultra – niet altijd vlekkeloos. Zo zie je soms duidelijk sporen van een opvulfunctie, en ondersteuning voor Nederlandse taal ontbreekt volledig.

Ook zijn er wat kleinere details die in de praktijk kunnen storen. Het hoesje dat wij meekregen blokkeert deels de vingerafdrukscanner, waardoor je je vinger schuin moet houden om goed contact te maken. Het uit de behuizing stekende camera-eiland zorgt er bovendien voor dat de tablet wiebelt wanneer je hem plat op tafel legt. En met een gewicht van 500 gram is hij niet bijzonder zwaar, maar bij langdurig gebruik – zeker op schoot of als je hem gewoon vasthoudt – voel je het gewicht wel degelijk.

©Wesley Akkerman

Xiaomi Pad 7 Pro kopen?

Het gebrek aan echt unieke AI-functies zal veel mensen een zorg zijn. Als je niets met dat soort functies hebt, dan kan het juist goed zijn om te investeren in de Xiaomi Pad 7 Pro. Andere redenen daarvoor zijn de krachtige processor, de prima accuduur en het sobere doch strakke ontwerp. Het scherm zou beter kunnen, maar als je binnen blijft, hoeven er geen problemen te zijn. Het updatebeleid is overigens wel echt ondermaats. Dat is het grootste struikelblok momenteel: voor de rest is dit een prima tablet voor een brede doelgroep.

Sta jij ook weleens 's ochtends in een mand vol klamme kleding te graaien, op zoek naar iets dat nét droog genoeg is om aan te kunnen? Dan is het hoog tijd voor een droger die wél met je meewerkt. Maar waar kies je voor: een condensdroger of een warmtepompdroger? Of toch die ouderwetse luchtafvoerdroger? We leggen je uit wat de verschillen zijn, zodat jij straks nooit meer hoeft te gokken of je sokken al droog zijn.

De belangrijkste verschillen op een rij

Er zijn grofweg drie soorten wasdrogers, elk met hun eigen gebruiksgemak en eigenaardigheden:

💨 De luchtafvoerdroger is een echte no-nonsense machine. Hij blaast warme lucht door je kleding en voert de vochtige lucht naar buiten af via een slang. Simpel, snel en effectief. Maar let op: je moet wel een raam of gat in de muur hebben waar die slang doorheen kan. Niet bepaald ideaal in een strak appartement.

💧 De condensdroger is wat flexibeler: hij vangt het vocht uit je was op in een waterreservoir of voert het af via een afvoerslangetje. Geen gedoe met buitenlucht, dus hij past overal. Verwacht wel iets meer droogtijd dan bij de luchtafvoerdroger.

☀ De warmtepompdroger is de energiebesparende kampioen. Hij hergebruikt de warme lucht, waardoor je stroomverbruik flink daalt. Wel even geduld hebben, want deze droger neemt de tijd – maar dat doet hij met beleid én liefde voor je energierekening.

Snel, maar niet meer van deze tijd: de luchtafvoerdroger

Heb jij geen zin om uren te wachten tot je was eindelijk droog is? Dan klinkt de luchtafvoerdroger als een droom: snel, doeltreffend en niet al te duur in aanschaf. De vochtige lucht wordt direct naar buiten geblazen, dus jouw handdoeken liggen in no-time weer fris en droog in de kast. Ideaal voor drukke huishoudens of ongeduldige types die niet van half werk houden.

Maar… er zit een addertje onder het wasrek. Deze drogers zijn tegenwoordig lastig te vinden – en dat is niet voor niets. Ze slurpen namelijk energie en zijn allesbehalve zuinig. Heb je er nog eentje thuis staan? Dan is het misschien tijd om te overwegen over te stappen op een nieuwer, duurzamer model. Je portemonnee (en het milieu) zullen je dankbaar zijn.

©alexlmx

Compact en flexibel: de condensdroger

Weinig ruimte, maar toch geen zin in rondslingerende wasrekken? Dan is de condensdroger jouw redder in nood. Omdat hij het vocht opvangt in een reservoir, hoef je geen afvoerslang naar buiten te leggen. Stekker in het stopcontact en draaien maar, of je nu in een studio woont of in een kast van een huis.

Qua prijs en verbruik zit de condensdroger mooi in het midden. Iets duurder dan de ouderwetse luchtafvoerdroger, maar een stuk vriendelijker voor je energierekening. En hoewel hij je was niet razendsnel droogt, doet hij dat wel netjes, betrouwbaar en zonder ingewikkeld gedoe met installaties of verbouwingen.

Slim, zuinig en toekomstproof: de warmtepompdroger

Wil je je was drogen zónder dat je energiemeter op tilt slaat? Dan zit je goed met een warmtepompdroger. Deze slimme droogtechnologie hergebruikt warme lucht, waardoor je wasmachinevriend net zo efficiënt werkt als een moderne chef met restjes: weinig verspilling, groots resultaat. Het energieverbruik is opvallend laag en dat zie je terug op je energierekening.

Ja, de aanschafprijs ligt wat hoger. Maar daar staat tegenover dat je jarenlang vooruit kunt met deze duurzame krachtpatser. Hij werkt rustiger, slijt minder snel en heeft vaak allerlei handige programma's om je kleding in topvorm te houden.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de planeet. Warmtepompdrogers zijn veruit de meest milieuvriendelijke optie van de drie. Minder CO₂-uitstoot, minder verspilling, meer gemoedsrust. Goed voor je portemonnee én voor de wereld van morgen.

Ook interessant: Het ideale vulgewicht voor jouw wasmachine

Succes met je beslissing!

Zoals je ziet, heeft elk type droger zo z'n eigen voordelen. Het is dus vooral een kwestie van goed afwegen wat voor jou de beste keuze is. Is je budget wat krapper en heb je niet al te veel ruimte thuis? Dan is een condensdroger waarschijnlijk de beste keuze voor jou. Als je voor duurzaamheid gaat, dan is de warmtepompdroger jouw vriend. Met deze handige tips kun jij in ieder geval een weloverwogen beslissing nemen over de aanschaf van je nieuwe droger. Veel succes en geniet van je sneldrogende was!