Wij geven vijftien uiteenlopende tips voor je Android-smartphone en -tablet. We hebben de moeilijkheidsgraad wel opgebouwd, waardoor enige kennis van het besturingssysteem een pre zijn.

1. Outlook-agenda synchroniseren

Gebruik je de agenda van Hotmail of van je werk via Outlook, dan merk je wellicht op dat de agenda-afspraken in de Outlook-app verschijnen, maar niet in je gewone agenda-app. Hartstikke onoverzichtelijk als je meerdere agenda’s gebruikt. Dit komt omdat Google en Microsoft weigeren elkaars agenda-protocol te ondersteunen. Toch krijg je via een omweg je Outlook-agenda wel toegevoegd. Ga hiervoor naar Instellingen / Accounts / Account Toevoegen en kies Persoonlijk (IMAP). Geef je mailadres en wachtwoord op en kies bij handmatig instellen voor outlook.office365.com of outlook.com als server-adres met 443 als poort. Vervolgens laat je alleen het vinkje staan bij het synchroniseren van de agenda. Zo blijft je mail in de Outlook-app, maar je agenda overzichtelijk waar hij hoort.

2. System-UI-Tuner

Vanaf Android 6.0 zitten er een paar experimentele instellingen in het systeem verstopt: System-UI-Tuner. Dit verborgen instellingenmenu geeft de mogelijkheid om de instellings-snelkoppelingen in het notificatiescherm te wijzigen of om het accupercentage weer te geven bij de meldingen.

Je kunt de Tuner in je instellingen bereiken door het notificatiepaneel omlaag te schuiven en het tandwieltje tien seconden lang ingedrukt te houden.

Samsung heeft deze instellingen helaas uit Android verwijderd, op sommige toestellen is het echter wel terug te vinden in de opties voor ontwikkelaars.

©PXimport

3. Watchfaces maken

Heb je een Android Wear-smartwatch, dan wil je die natuurlijk helemaal eruit laten zien zoals je zelf wilt. Via de app Watch Faces for Android Wear kun aan de slag om je eigen klokje samen te stellen. Het is echter geen eenvoudig klusje. Via een in-app-aankoop kun je ook klokjes krijgen die door anderen zijn gemaakt. Dit is een fantastische bron, ook voor bijvoorbeeld Super Mario, Fallout (Pip Boy!) of luxe designmerkklokjes. Deze worden doorgaans direct uit de Play Store verwijderd, maar in deze app zijn ze gewoon te vinden.

4. Fotograferen in RAW

Vanaf Android 5.0 is het mogelijk om foto’s in RAW-formaat te schieten. Met dit fotoformaat worden alle beeldgegevens opgeslagen, zodat je later de foto bijzonder gedetailleerd kunt nabewerken met een app als Snapseed. Meestal kun je dit in de geavanceerde instellingen van je camera-app aanzetten, maar dit verschilt per toestel. Eventueel kun je er ook de camera-app Camera FV-5 voor gebruiken. Let er wel op dat RAW-bestanden enorm veel opslagruimte innemen.

©PXimport

5. Usb-apparaten of scherm aansluiten

Die aansluiting onder aan je Android-toestel kun je voor meer doeleinden gebruiken dan opladen of verbinden met de pc. Er is steeds meer elektronica verkrijgbaar die je direct op deze micro-usb- of usb-C-poort aansluit. Zo zijn er usb-sticks met zowel een gewone usb-stekker en een voor je Android, maar voor een paar euro koop je een converter, waardoor je alle apparaten op je Android kunt aansluiten: toetsenborden, controllers, muizen, externe harde schijven… met een HDMI-converter kun je zelfs je beeldscherm of tv direct aansluiten.

©PXimport

6. Rooten

Rooten wordt vaak gelijkgesteld aan het ‘jailbreaken’ of hacken van je toestel. Klinkklare onzin! In feite houdt het in dat je administrator-rechten krijgt, maar omdat Android in feite Linux draait, noemt men deze rechten root-toegang. Met deze rechten kun je bijvoorbeeld andere Android-versies installeren, ongewenste onderdelen verwijderen of apps inclusief gegevens back-uppen. Root-toegang verkrijgen is een lastig klusje dat bovendien bij iedere Androidfabrikant anders is. Houd er in ieder geval rekening mee dat je bij dit proces je Android via een kabel aan je pc koppelt en je toestel weer teruggezet wordt naar de fabrieksinstellingen. Via de website XDA-Developers.com kun je voor ieder toestel een stappenplan krijgen.

©PXimport

7. Root-apps

Er zijn veel apps verkrijgbaar die gebruikmaken van de extra mogelijkheden die root-toegang bieden. Buiten de Play Store om kun je de adblocker AdAway (adaway.org) installeren. In de Play Store kun je terecht voor Titanium Backup, Pry-fi (die ervoor zorgt dat je niet gevolgd kunt worden op basis van je wifi- of bluetooth-gegevens), Wifi Password (om wachtwoorden te achterhalen), Dumpster (om verwijderde bestanden terug te krijgen) en Greenify (die ervoor zorgt dat apps minder energie verbruiken).

8. Custom ROM

Wanneer je root-toegang op je toestel hebt verkregen, kun je ook aan de slag met een Custom ROM. Dit zijn meestal Android-versies waar hobbyisten flink aan geknutseld hebben, voor betere prestaties, privacybescherming en meer personalisatie-mogelijkheden. Bekende ROMs zijn CyanogenMod, Paranoid Android, AOKP en OmniROM. De gemakkelijkste manier om hiermee te starten, is met de app ROM Manager, die gewoon in de Play Store staat. Hiermee installeer je eenvoudig een custom recovery, een soort opstartscherm, waarin je je huidige Android-versie kunt back-uppen, maar ook nieuwe uit kunt installeren. Je kiest dan uit het menu in de recovery het installatiebestand van je nieuwe ROM uit (deze moet je dus eerst op je toestel gedownload hebben). Let wel op dat je na de installatie wel al je gegevens kwijt bent.

©PXimport

9. CyanogenMod installeren

Moeilijk doen met een custom recovery of root-toegang voor een andere ROM is niet altijd nodig. CyanogenMod heeft een handige installer. Hiervoor hebben ze deze site in het leven geroepen. De website begeleidt je op kinderlijk eenvoudige manier stap-voor-stap door de installatie. Je moet hierbij wel je Android aan de pc koppelen met een kabel. Kijk voordat je begint ook even op cyanogenmod.org om te kijken of jouw Android-toestel ondersteund wordt.

©PXimport

10. Apps back-uppen

In de instellingen kun je eenvoudig apps back-uppen, maar helaas gaat dat niet verder dan alleen de apps uit de Play Store. App-gegevens (zoals de highscores in je games of berichten in chat-apps) worden dan niet meegenomen. Met de app Titanium Backup kun je apps, inclusief data, back-uppen. De app oog niet gebruiksvriendelijk, maar zit bomvol handige toevoegingen. Zo kun je apps met hun gegevens ook naar je cloudopslag wegzetten. Heb je geen root-toegang, dan kun je ook de app Helium proberen voor het back-uppen van apps en gegevens. Onze ervaringen met deze app zijn echter wisselend.

11. Xposed Framework

Heb je geen zin in installaties van Custom ROMs, waarbij je je toestel weer helemaal opnieuw kunt configureren? Via Xposed Framework kun je modules toevoegen aan je Android-toestel, zodat je de prestaties kunt tweaken (overklokken voor meer snelheid bijvoorbeeld, of juist energiezuiniger), het uiterlijk en gedrag kunt aanpassen of zelfs functionaliteiten kunt toevoegen, zoals het downloaden van YouTube-video’s of het bewaren van Snapchats. Uiteraard heb je voor de installatie root-toegang nodig. Hier kun je terecht voor de installatie, van Xposed zelf, maar ook voor modules.

12. Tasker

©CIDimport

De app Tasker is pittig om onder de knie te krijgen, het lijkt soms wel programmeerwerk. Ho! Niet stoppen met lezen!

De app is namelijk wel bijzonder de moeite waard. Je kunt er namelijk je toestel ongekend mee automatiseren.

Op bepaalde tijden en locaties je geluid uitzetten, Spotify starten wanneer je een koptelefoon inplugt of wanneer je het toestel oplaadt, dat automatisch alle apps afgesloten worden. Je kunt de taken zo gedetailleerd maken als je wilt en het aantal variabelen lijkt oneindig.

De app is echter niet gratis, kunt hem een week gratis uitproberen, daarna betaal je er drie euro voor.

13. Kernels

Draai je een Custom ROM, maar kun je niet genoeg krijgen van het geknutsel en optimaliseren? Een alternatieve kernel is ook mogelijk. De kernel is (heel kort door bocht) het gedeelte wat de hardware van je Android aanspreekt; als het ware de brug tussen Android (apps) en alle fysieke onderdelen van je toestel. Met een alternatieve kernel kun je dus heel precies sleutelen hoe Android je systeem aanspreekt – voor betere prestaties, of juist een betere accuduur, de helderheid van je scherm, volume, et cetera. Op xda-developers.com kun je zien of er alternatieve kernels beschikbaar zijn voor je toestel en hoe je deze installeert.

14. AirDroid

Een gave manier om je Android te besturen via je pc (of een ander apparaat, zolang er maar een browser en internetverbinding is) is AirDroid. Zodra je de app installeert en verbinding maakt, kun je je Android vanaf je pc bedienen via de browser. Handig, bijvoorbeeld als je op je werk bent. Zo kun je namelijk gewoon je Android blijven gebruiken terwijl je werkt. Maar ook als je toestel fysiek ergens anders is, kun je hem benaderen. Je toestel wordt als een desktop gepresenteerd en je kunt meteen reageren op berichten en telefoontjes. Ook kun je bestanden over en weer sturen. De betaalde versie maakt het zelfs mogelijk de camera te bedienen, waardoor je eigenlijk een draadloze beveiligingscamera hebt.

©CIDimport

15. Onwillige apps verwijderen

Sommige ongewenste, voorgeïnstalleerde apps kunnen hardnekkig zijn en laten zich niet van je toestel verwijderen. Maar niet te verwijderen, betekent meestal niet dat ze onmisbaar zijn. Neem bijvoorbeeld de Smart Manager van de Galaxy S7. Niet te verwijderen, maar in feite een trojaans paard om een nutteloze geheugenbeheerder van Cleaner Master en virusscanner van McAfee binnen te lozen. Met de eerder genoemde app Titanium Backup kun je niet alleen back-ups maken, je kunt ook apps ‘bevriezen’. Wanneer een app bevroren is, kan hij niet meer gestart worden en is hij ook niet meer zichtbaar in het applicatie-overzicht. Mocht je de app toch weer willen gebruiken, dan kun je via Titanium Backup de app ook zo weer ontdooien.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.