De nieuwste Androidversie wordt door Google uitgerold en kent vooral op het gebied van veiligheid en privacy broodnodige veranderingen. Maar de update staat bol van de kleine vernieuwingen.

De vorige Androidversie (5.0, Lollipop) was een grote zichtbare vernieuwing. Deze versie kende een geheel nieuwe visuele stijl genaamd Material Design. Geen grote visuele veranderingen zie je terug in Android (6.0, Marshmallow). Maar maakt het de update minder ingrijpend? Zeker niet. Lees ook: Google onthult twee nieuwe Nexus-smartphones

Permissies intrekken

De enige grote tekortkoming van Android ten opzichte van iOS was dat het niet mogelijk is om apps toegang te weigeren uit bijvoorbeeld je adresboek, locatie, agenda, en andere systeembronnen. Veel apps in de Play Store maakten daar misbruik van, door bij de installatie te veel permissies op te eisen om zo grote hoeveelheden gebruikersgegevens binnen te harken. Voor gebruikers was het slikken of stikken: of je installeert de app (en geeft al je gegevens prijs) of je installeert de app niet. In Marshmallow is daar eindelijk verandering in gekomen. Wanneer een geïnstalleerde app zichzelf voor het eerst toegang probeert te geven tot een systeembron, kun je aangeven of je dit wenselijk vindt of niet. Ook vind je een permissietoegangs-overzicht door bij Instellingen / apps op het tandwieltje in de rechterbovenhoek te drukken en App-rechten te kiezen. Een onmisbare functie voor extra veiligheid en privacy die Android eigenlijk al veel eerder zou moeten hebben.

©PXimport

Eindelijk kun je apps als Facebook uit je privegegens weren!

Remslaap

Al sinds Android 4.4 proberen de ontwikkelaars Android zo energiezuinig mogelijk te maken. Dat gebeurde voornamelijk door de kaasschaaf over de code van Android zelf heen te halen. Android 6.0 analyseert geïnstalleerde apps om hun achtergrondprocessen te beperken. Ook is er een batterijbespaarmodus die hiervan profiteert. Bij Instellingen / Geheugen kun je als gebruiker precies nagaan hoe zwaar alle apps je systeem belasten, op korte en lange termijn. Zo heb je ook meer inzicht in de prestaties en verbruik en weet je welke apps je Android behoorlijk versnellen als je ze verwijdert.

Smartphones en tablets zijn uitgerust met bewegingssenoren. Android 6.0 zet deze slimmer in om de accu te ontzien. Wanneer het besturingssysteem merkt dat het apparaat stil op een tafel ligt of een tijd in de broekzak zit, wordt de 'doze mode' geactiveerd, een soort diepe vorm van standby.

System-UI-tuner

Android 6.0 heeft een klein, verborgen instellingmenu. Hierin kun je bijvoorbeeld de resterende accucapaciteit in procenten weergeven in het notificatiescherm. Je komt hier door het notificatiescherm naar beneden te halen en het tandwieltje rechtsbovenin ingedrukt te houden. Je krijgt vervolgens een melding dat de System-UI-tuner beschikbaar is in het instellingenmenu.

Bij de tijd

Verder heeft Google het besturingssyteem bij de tijd gebracht met nieuwe features. Zo worden bijvoorbeeld vingerafdrukscanners ondersteund. Er zijn al flink wat Android-toestellen met een vingerafdrukscanner voor de ontgrendeling van het toestel, maar de softwarematige ondersteuning moest door de fabrikant zelf ontwikkeld worden. Wat niet altijd een goed idee is. Zo bleek onlangs dat HTC deze beveiliging niet serieus nam en de vingerafdrukgegevens onversleuteld op het toestel op te slaan - terwijl een vingerafdruk eigenlijk een onveranderbaar wachtwoord is. De ontwikkelaars van Android nemen het serieuzer: de vingerafdruk wordt versleuteld opgeslagen en niemand heeft daar toegang toe. Maar het heeft als extra voordeel dat app-ontwikkelaars wel een extra beveiligingselement in hun app kunnen bouwen door de vingerafdrukscanner aan te spreken (zonder hierbij natuurlijk toegang te krijgen tot je vingerafdrukgegevens). Een prettige toevoeging, hoewel aan biometrische beveiliging toch wat haken en ogen zitten. De beveiliging is even goed als de kwaliteit van de scanner - bij een pincode of wachtwoord ben je hier zelf verantwoordelijk voor.

Een ander nieuwigheidje is Android Pay, dat net als Samsung's en Apple's betaaldienst werkt via NFC. Even je toestel tegen een betaalterminal in de winkel tikken en je hebt betaald. Google is dus niet bepaald de eerste met zo'n dienst, maar suffer is dat Android Pay in Nederland voorlopig niet beschikbaar is.

©PXimport

Grote afwezigen: Android Pay en nog steeds Google Now.

Kleine wijzigingen

Wanneer je Android 6.0 voor het eerst onder ogen ziet zul je vooral veel kleine wijzigingen zien. Het selecteren van tekst om het vervolgens te knippen, kopiëren of plakken is (eindelijk) geen tranendal meer. Het applicatie-overzicht (app-drawer) is een verticale scrolllijst geworden, mensen die al een tijdje Android gebruiken kennen dit nog van oude versies. Ook het automatisch back-uppen van apps heeft een broodnodige update gekregen. Wanneer je je aanmeldt op een nieuw (of naar fabrieksinstellingen teruggebracht) toestel, worden niet alleen je apps geïnstalleerd, ook appgegevens worden opgenomen. De vernieuwingen in Google Now merk je in praktijk weinig van, omdat de meeste functionaliteit hiervan gewoonweg niet wordt uitgerold in Nederland.

De ondersteuning voor geheugenkaarten is verder onder handen genomen. Geheugenkaarten of gekoppelde externe opslag kan bij de hoofdopslag opgenomen worden. Hierdoor zijn bijvoorbeeld apps makkelijker op geheugenkaartjes te installeren.

Een andere handige optie die het vermelden waard is, is de Network Settings reset. Hiermee vergeet je in een klap al je bekende wifi-netwerken. Klinkt onhandig, maar het is bijvoorbeeld handig om te voorkomen dat je dataverkeer gekaapt wordt door een hacker die een draadloos netwerk opzet met een bekende naam, zoals Wifi in de trein, McDonald's of Starbucks.

©PXimport

Op het oog lijkt er weinig veranderd aan Android.

Conclusie

De update naar Android 6.0 maakt het besturingssysteem eindelijk een stuk veiliger, een inhaalslag die al veel eerder gemaakt moest worden. Vooral ten opzichte van concurrent iOS. Maar het is veel te kort door de bocht om het een beveiligingsupdate te noemen, want voor de accu is er ook een enorm merkbaar verschil en de Androidversie staat bol van kleine, maar handige vernieuwingen.

JBL breidt zijn Junior-serie uit met de JBL Junior FREE, de eerste open-ear koptelefoon van het merk die speciaal is ontworpen voor kinderen. Het model combineert een open ontwerp met ouderlijk toezicht via een app en een maximale geluidssterkte van 85 decibel, zodat kinderen veilig kunnen luisteren zonder volledig afgesloten te zijn van hun omgeving.

De Junior FREE maakt gebruik van JBL's OpenSound-technologie, waarbij geluid via luchttrillingen naar het oor wordt geleid zonder de gehoorgang af te sluiten. Daardoor horen kinderen nog wat er om hen heen gebeurt, wat handig is tijdens huiswerk of onderweg. Tegelijkertijd beperkt de ingebouwde JBL Safe Sound-functie het volume tot 85 decibel, een niveau dat als veilig wordt beschouwd voor jonge oren. Ouders kunnen via de JBL Headphones-app het volume en de luistertijd in real-time volgen, en krijgen dagelijkse of wekelijkse rapporten over gebruik en geluidsblootstelling.

Het ontwerp is afgestemd op kinderen: lichtgewicht, flexibel en gemaakt van zacht siliconenmateriaal. De open-ear constructie rust op het oor in plaats van erin, wat volgens JBL extra comfort biedt bij langdurig gebruik. De grotere knoppen maken de bediening eenvoudig, en de spatwaterdichte behuizing (IPX4) moet de koptelefoon bestand maken tegen dagelijkse ongelukjes. De batterij houdt het tot tien uur vol, en met tien minuten opladen komt daar nog eens drie uur bij.

JBL heeft ook gedacht aan speelse details. De verpakking kan worden omgevormd tot een telefoonstandaard en in de doos zitten stickers waarmee kinderen hun koptelefoon kunnen versieren.

©JBL

De JBL Junior FREE is vanaf november verkrijgbaar in paars, turquoise en perzik. De adviesprijs is 69,99 euro.

Stel: je hebt een tekstdocument en je wilt zowel een lange versie als een korte versie afdrukken of als pdf uitvoeren. Je kunt dan met verschillende documentversies weerken, maar soms is het juist minder omslachtig om in hetzelfde document bepaalde stukken tekst te verbergen.

Om de tekst te verbergen, selecteer je eerst de inhoud die je tijdelijk aan het oog wilt onttrekken. Daarna open je het lettertype-dialoogvenster. Dat kan door met de rechtermuisknop op de tekstselectie te klikken en de opdracht Lettertype te kiezen. Of je gebruikt simpelweg de toetscombinatie Ctrl+D. In dit dialoogvenster zet je onder Effecten een vinkje bij de eigenschap Verborgen tekst. Of nog sneller: selecteer de tekst die je wilt verbergen en gebruik de combinatie Ctrl+Shift+H (met de H van hide). Hierdoor verdwijnt de tekst uit beeld. Er zal ook geen extra witruimte te zien zijn.

Alles weergeven

Wil je de tekst tonen, dan kun je die inschakelen via de optie Alles weergeven (Ctrl+*). Dat is de knop met het alineapictogram in het tabblad Start in de groep Alinea, en wordt ook weleens ‘Toon onzichtbare tekens’ genoemd. Hierdoor wordt de verborgen tekst tijdelijk weer zichtbaar, maar hij is wel met kleine grijze puntjes onderstreept. Dat is om aan te geven dat deze tekst nog steeds het kenmerk verborgen heeft en dus niet wordt afgedrukt. Om de tekst wel weer definitief zichtbaar te maken, haal je hem eerst via de functie Alles weergeven tevoorschijn. Daarna selecteer je de met puntjes onderstreepte tekst en vervolgens verwijder je het vinkje Verborgen tekst in het dialoogvenster Lettertype. Vraag je het aantal woorden in het document op met Controleren / Aantal woorden, dan zal de verborgen tekst altijd blijven meetellen. Wanneer je het document afdrukt of exporteert als pdf, zal de verborgen tekst echter niet te zien zijn.

Verborgen tekst altijd weergeven

Ten slotte zit er een optie in Word om verborgen tekst altijd te tonen. Ga daarvoor naar Bestand, kies Opties en selecteer in de linkerkolom Weergave. Je kunt nu met een vinkje aangeven dat je verborgen tekst altijd op het scherm wilt zien. Daaronder bij de Afdrukopties is het mogelijk om in te stellen dat je verborgen tekst altijd wilt afdrukken. Die twee opties zijn niet de standaardinstelling.