ID.nl logo
Hoe moet je een wasmachine aansluiten?
© Reshift Digital
Huis

Hoe moet je een wasmachine aansluiten?

Gefeliciteerd, als je dit stuk over wasmachines aansluiten leest ben je waarschijnlijk de gelukkige eigenaar van een nieuwe wasmachine. Zo niet, dan ben je hier aan het juiste adres om wasmachines te vergelijken en een goede keuze te maken. Met behulp van de reviewscores en onze tips vind je de beste wasmachine voor jou. En omdat je ook op prijs kunt vergelijken, ben je altijd gegarandeerd van een goedkope wasmachine. Heb je je keuze gemaakt, dan helpen wij je stap voor stap je nieuwe wasmachine aansluiten.

De wasmachine plaatsen

Stap één van het aansluiten van een wasmachine is het uitpakken. Als je al het verpakkingsmateriaal hebt verwijderd, kun je aan de achterkant de transportbeveiliging losmaken. Deze plastic koker zorgt ervoor dat de trommel niet kan draaien tijdens transport. Hij zit meestal vast met een schroef of een moer. Als de transportbeveiliging verwijderd is, kun je de wasmachine plaatsen op de juiste plek. Zet hem iets naar voren, zodat je ruimte hebt om de slangen aan te sluiten op de water toe- en afvoer.

Een wasmachine plaatsen doe je bij voorkeur op een stevige stabiele ondergrond. Een betonnen vloer (bedekt met tegels of andere harde vloerbedekking) is ideaal. Hoe instabieler de ondergrond, hoe groter de kans dat de wasmachine gaat trillen of zelfs van zijn plaats komt tijdens het centrifugeren. Dat veroorzaakt herrie en minder droge was. Een houten vloer is niet erg stabiel en daarmee niet zo geschikt om een wasmachine op te zetten.

De wasmachine aansluiten

Staat je wasmachine in een droge ruimte, dan kun je hem aansluiten door de stekker in een goed geaard stopcontact te steken. Dit stopcontact moet gekoppeld zijn aan een zogenaamde natte groep. Een natte groep biedt extra beveiliging en is te vinden in de badkamer en de keuken. Je mag maar één apparaat op deze groep aansluiten. Een gemiddelde wasmachine vraagt ongeveer 3000 watt; als je ook een wasdroger op dezelfde groep aansluit, raakt deze overbelast. Overbelasting wil zeggen dat er te veel stroom wordt gevraagd doordat er te veel elektrische apparaten tegelijk aan staan.

 Wil je toch de wasmachine en droger op 1 groep aansluiten, dan heb je een keuzeschakelaar of combiregelaar nodig. Een combiregelaar is een apparaat dat voorkomt dat de wasmachine en droger te veel vermogen vragen als ze beide zijn ingeschakeld. De regelaar schakelt tijdelijk de droger uit en gaat pas verder als de wasmachine geen vermogen meer vraagt. Bij een keuzeschakelaar kun je handmatig de wasmachine of de wasdroger van stroom voorzien. 

Lees ook: 6 handige tips voor het onderhoud van je wasmachine

©PXimport

Toe aan een nieuwe? Bekijk alle wasmachines op Kieskeurig.nl

Bekijk nu!

Wasmachine aansluiten op trekschakelaar

In vochtige ruimtes, zoals de badkamer, mag een wasmachine alleen op een waterdichte trekschakelaar aangesloten worden. Vaak is de badkamer al voorzien van een trekschakelaar, vlak bij de watertoevoer en -afvoer voor de wasmachine. Wil je de wasmachine op de schakelaar aansluiten, dan moet je eerst de stekker van het snoer van de wasmachine af knippen. Daarna verwijder je een paar centimeter van de buitenmantel van het snoer met behulp van een scherp mesje of een speciale striptang. Strip ook de uiteinden van de drie aders van het snoer. Vervolgens steek je het snoer door kap weer terug en controleer even of hij rondom goed aansluit, anders is hij niet waterdicht. Bevestig het touwtje aan de schakelaar en je bent klaar.

Snoer te kort

Het kan ook voorkomen dat de trekschakelaar zó hoog hangt dat het snoer van de wasmachine te kort is. In dat geval is het verstandig om een erkend elektricien in te schakelen. Als je zelf gaat knutselen, kan de garantie van de wasmachine komen te vervallen. Meer tips over het aansluiten van jouw specifieke wasmachine vind je in de gebruiksaanwijzing.

©PXimport

Het water aansluiten

De laatste stap is water aansluiten op de wasmachine. Hiervoor moet je de waterslang aan de achterkant van de wasmachine aansluiten op de wasmachinekraan. Zet de kraan aan en check of er geen water lekt. Zet vervolgens de machine bijna op zijn plek, zodat je de afvoerslang ook kunt aansluiten. Voor de waterafvoer moet je de afvoerslang aansluiten op de afvoerbuis met een passende dop. Je kunt ook een plastic beugel gebruiken om de slang op zijn plek te houden. Kom je lengte tekort, dan kun je eventueel de wasmachine afvoerslang verlengen.

Lees ook:Wat betekenen de wassymbolen?

Diameter afvoer

De diameter van de afvoerbuis is 4cm of meer en de afvoerslang van de wasmachine heeft altijd een kleinere diameter. Zo kan de lucht uit de afvoerbuis weg en is er geen risico op terugkerend afvoerwater. De wasmachineafvoer-hoogte is ook van belang. De afvoerpijp moet minstens 65 cm verticaal langs de muur omhoog lopen, anders riskeer je dat de wasmachine tijdens het draaien leegloopt. Wil je de wasmachine ooit weer loskoppelen, bedenk dan dat er altijd nog water in de slangen kan zitten. Houd bij het ontkoppelen dus altijd een emmertje in de buurt.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.