ID.nl logo
Zo werkt het Tor-netwerk
© Reshift Digital
Huis

Zo werkt het Tor-netwerk

Een groot deel van het internet laat zich niet zomaar indexeren door zoekmachines als Google. Sommige services, zoals websites en diverse communicatiekanalen, verbergen zich doelbewust: het zogeheten DarkNet. Tor onion services zijn daar een goed voorbeeld van. Hoe opereren zulke services?

Wat zijn Tor onion services?

Onion services zijn services, zoals websites, die alleen toegankelijk zijn via Tor, een gratis opensource-netwerk bedoeld voor anonieme communicatie.

Voordat we dieper ingaan op onion services, leggen we eerst kort uit wat Tor is, omdat onion services volledig binnen dit netwerk opereren. Tor is gratis opensource-software die het internetverkeer door een wereldwijd netwerk leidt dat uit bijna 7000 nodes oftewel relays bestaat (zie ook https://kwikr.nl/tormet). Het voornaamste doel is de persoonlijke privacy van de gebruiker te beschermen door zijn locatie en data te verbergen.

Tor: basiswerking

Het kernprincipe is “(the) onion routing” (de naam Tor is daar de afkorting van), een techniek die meer dan 25 jaar geleden in opdracht van de Amerikaanse zeemacht werd ontwikkeld. In 2004 werd de Tor-code vrijgegeven en financierde het EFF (Electronic Frontier Foundation) de verdere ontwikkeling. Dit mondde in 2006 uit in de oprichting van The Tor Project, dat nog altijd de ontwikkelingen van Tor en de Tor Browser stuurt.

Via Tor communiceert de client nooit rechtstreeks met de server. De client – de Tor Browser, zeg maar – creëert een willekeurig gekozen pad via (minstens) drie Tor-relays (de eerste is de entry oftewel guard node; de laatste is de exit node), waarna de data via dit circuit worden verstuurd.

De data tussen de client en de exit node worden hierbij versleuteld volgens het onion routing-principe, met een meerlagige encryptie in de applicatielaag van de protocolstack. Elke opeenvolgende node in het circuit verwijdert hiervan telkens één encryptielaag, zoals het pellen van een ui (onion).

Alleen de entry node weet wie de gebruiker is, maar alleen de exit node heeft toegang tot de inhoud van het pakket en verstuurt die naar de uiteindelijke doelserver. Op https://kwikr.nl/torano toont een geanimeerde afbeelding mooi in hoeverre Tor anonimiseert, al dan niet in combinatie met https.

Tor Browser

Met behulp van speciale Tor2web-proxies kun je ook met een standaardbrowser onion services bereiken – het volstaat .onion in de url te vervangen door bijvoorbeeld proxies als .onion.ly of .onion.ws. Maar je gaat dan natuurlijk wel goeddeels voorbij aan het anonimiteitsprincipe van Tor, omdat je alles in handen legt van zo’n Tor2web-gateway. Wil je onion services op een veiligere manier bereiken, dan gebruik je beter de Tor Browser, beschikbaar voor Windows, macOS, Linux en Android.

©PXimport

Onion services: wat?

De anonimiteit kan helaas wel in het gedrang komen, bijvoorbeeld wanneer een (regerings)instantie zowel de entry als de exit nodes in handen heeft en het verkeer aan beide uiteinden correleert.

Bij zogeheten onion services – voorheen hidden services genoemd – is er niet langer een exit node en blijft al het verkeer binnen het Tor-netwerk. Zo’n onion service heeft zelf geen ip-adres, maar een adres dat eindigt op .onion en dat is samengesteld op basis van de publieke sleutel van de service (ed25519).

Onion services: hoe?

De onion service maakt eerst contact met drie Tor-relays, via een willekeurig circuit, en verzoekt deze om als ‘introduction points’ te fungeren. Dat houdt in dat de service zich alleen nog zal laten benaderen via een van deze drie nodes.

Vervolgens stelt de service een descriptor samen. Deze bevat de adressen van de drie nodes en de bijbehorende authenticatiesleutels, waarna de service de descriptor met zijn private sleutel ondertekent. De service uploadt deze descriptor vervolgens via een willekeurig circuit naar een gedistribueerde hash-tabel die op gemachtigde Tor-relays wordt bijgehouden: de zogeheten hidden service directory (HSDir). Qua functionaliteit is die enigszins vergelijkbaar met DNS voor reguliere domeinnamen.

Stel, je voert het onion-adres van een service in de Tor Browser in. Die raadpleegt daarop de hash-tabel in Tor en vraagt naar de betreffende descriptor. De handtekening wordt geverifieerd aan de hand van (de publieke sleutel die verwerkt is in) het .onion-adres van de service.

De client selecteert vervolgens, via twee tussenliggende nodes, een Tor-relay die wordt gevraagd op te treden als een ‘rendezvous point’. Tegelijk bezorgt de client deze relay een ‘one-time secret’ (ots). De client geeft tevens het adres van het rendezvous point en het ots door aan een van de introduction points, dat dit op zijn beurt doorgeeft aan de onion service. Als alles goed is, legt deze service nu een connectie via drie tussenliggende nodes met het rendezvous point, zodat dat een versleutelde en geanonimiseerde verbinding kan opzetten met de client.

©PXimport

Onion services v3

Momenteel zijn Tor onion services bij de derde generatie (v3) aanbeland en zijn services met de vorige versie (v2) nauwelijks nog bereikbaar, althans niet meer met de recentste versies van de Tor Browser (vanaf 10.5.10).

Voor eindgebruikers is het meest opvallende verschil tussen v2- en v3-services de lengte van het onion-adres: 16 tekens (v2) versus 56 (v3). Zo’n v3-adres gebruikt SHA3/ed25519/curve25519-cryptografie en dat is een stuk veiliger dan de versleuteling van een v2-adres (SHA1/DH/RSA1024).

Een ander belangrijk verschil is dat bij v2 de informatie voor de HSDir in platte tekst wordt geüpload naar de HSDir-relays, zodat die onder meer het onion-adres van de services te weten komen. Bij v3-services worden deze data veilig versleuteld.

Toekomst

De derde generatie onion services zijn op dit moment veruit in de meerderheid, maar intussen wordt ook al aan opvolger v4 gewerkt. Deze zou niet zo cpu-intensief zijn en dus minder stroom vereisen. Ook zouden er een betere foutenafhandeling en bootstrap-rapportering komen, en wordt de beveiliging verder opgeschroefd. Of ook de snelheid een boost krijgt, is nog even afwachten. Helaas heeft het Tor Project hierover vooralsnog geen technische documentatie gepubliceerd.

Tor mag dan geassocieerd worden met DarkNet en een gateway naar heel wat illegale content en transacties zijn, het netwerk is tegelijk een zegen voor wie zijn privacy koestert of voor wie het slachtoffer van repressieve instanties dreigt te worden. Het ziet er in deze wereld helaas niet naar uit dat zulke technologieën snel overbodig zullen worden en dus is er, wat ons betreft, voor onion services nog een belangrijke rol weggelegd.

De ontwikkeling van Tor onion services

1996 De eerste “v0” onion router wordt als experiment opgezet in een virtuele omgeving

1998 “V1” Tor wordt ontwikkeld en creëert een verborgen internet voor de Amerikaanse regering

2003 Verdere netwerk- en protocolverbeteringen leiden tot de Tor onion v2-generatie

2006 US Naval Research Laboratories draagt Tor over aan het Tor Project

2015-2018 De Tor onion v3-generatie wordt ontwikkeld

2019 Begin van de ontwikkeling van Tor onion v4

2020 Tor (0.4.4.x) meldt serverbeheerders en clients dat v2 zal worden stopgezet

2021 (oktober) Tor Browser ondersteunt niet langer v2

▼ Volgende artikel
Review L’OR Barista Absolu – Overzichtelijk, maar ijskoffie moet je zelf maken
© Versuni
Huis

Review L’OR Barista Absolu – Overzichtelijk, maar ijskoffie moet je zelf maken

Met de L'OR Barista Absolu zet je thuis zowel warme als gekoelde koffie, om er naar eigen recept ijskoffie van te maken. In deze review bespreken we gebruiksgemak, smaak en consistentie, of de Enjoy Over Ice-stand en Intensity Boost echt verschil maken én of het prijskaartje van 129 euro (adviesprijs) dat waard is.

Goed
Conclusie

De Barista Absolu is een gebruiksvriendelijke, compacte koffiemachine met een stijlvol design. De bediening is eenvoudig en de resultaten zijn betrouwbaar. De speciale ijskoffiefunctie is echter weinig overtuigend; wie daarvan houdt, kan net zo goed een gewoon kopje koffie laten afkoelen.

Plus- en minpunten
  • Eenvoudige bediening
  • Compact, strak design
  • Weinig foutgevoelig
  • XXL-compatibel
  • IJsfunctie stelt teleur
  • Niet heel snel

Design & bouw

De L’OR Barista Absolu is een compacte koffiemachine die werkt met de welbekende capsules. Hij weegt net geen 3,5 kilo en is 28,3 centimeter hoog, 16,2 centimeter breed en 39,6 centimeter diep. Het testexemplaar is uitgevoerd in matgrijs, met aan de achterzijde een waterreservoir met klepje en handig hengsel, en met een capaciteit van 1,2 liter. Bovenop zit een hendel die je naar boven kunt trekken om de capsule op de juiste plek in de machine te doen; daarachter zitten de bedieningsknoppen.

Aan de voorzijde onder het koffietuitje zit een opvangreservoir dat je los kunt halen. Deze is niet in hoogte te verstellen, maar wel los te halen om er een grote mok onder te zetten; handig bij de XXL-koffies. Als je het hele paneel naar voren trekt, zie je het bakje waar gebruikte capsules in vallen. Kortom: een overzichtelijk apparaat.

©Saskia van Weert

Handleiding & meegeleverde capsules

Er zit geen uitgebreide handleiding bij, alleen een boekje waarin met tekeningen wordt aangegeven hoe de machine werkt. Dat is voldoende duidelijk. Ook zit er bij de testmachine een doosje met tien originele L’OR-XXL-capsules om de machine mee te leren kennen.

©Saskia van Weert

Bediening & opties

De bediening en het aantal opties is eveneens vrij overzichtelijk. De Absolu kan overweg met twee formaten capsules: normaal en XXL. Het apparaat herkent het formaat automatisch, daar hoef je als gebruiker niets voor te doen. Er zitten vijf knoppen op. De drie grotere knoppen zijn voor ristretto, espresso en lungo. Daarachter zitten twee kleinere knoppen: links voor ijskoffie en rechts voor extra sterke koffie.

Wie zin heeft in koffie zorgt voor een gevuld waterreservoir, een capsule op de juiste plek en met een druk op de knop gaat de machine aan de gang. Hij is niet per se supersnel; het zetten van een lungo met een XXL-capsule duurt van het indrukken van de knop tot aan de laatste druppels ruim anderhalve minuut.

©Versuni

Iced coffee in de praktijk

De functie waarmee de Absolu wordt aangeprezen, is de ijskoffie. In de beleving van het testteam zijn dat zoete, vaak calorierijke lekkernijen om lekker van te genieten: een combinatie van koffie, zuivel en bijvoorbeeld karamelsaus. De verwachtingen zijn hooggespannen, maar na het bestuderen van de handleiding worden die toch wel flink getemperd.

Capsules bewaar je niet in het kartonnen doosjes

Houd ze langer vers in een stijlvolle capsulehouder

Wat de machine doet als je de Enjoy Over Ice-knop indrukt en de gewenste hoeveelheid koffie (klein, middel of groot) kiest, is lauwe koffie produceren in een glas of mok waar je zelf eerst ijsklontjes in hebt gedaan. Het voordeel is dat de smaken van de koffie niet worden aangetast door de hitte en dat de koffie extra romig is. Maar je zult zelf aan de slag moeten met toevoegingen en toppings.

©Versuni

Eindoordeel

De Barista Absolu is een gebruiksvriendelijk, compact apparaat met een smaakvol uiterlijk. Hij is beschikbaar in wit, grijs en zwart, en past daardoor prima bij de meeste keukens. Het aantal gebruiksopties is overzichtelijk: ristretto, espresso of lungo in normaal of XXL-formaat, extra sterk of lauw om ijskoffie mee te maken. Er kan eigenlijk niks misgaan tijdens het gebruik. Hij werkt met capsules die na gebruik gemakkelijk worden weggegooid door het opvangbakje in een vuilnisbak te legen.

Ben je een liefhebber van dit type koffie, dan is het een prima apparaat. De functie waarmee hij wordt aangeprezen, namelijk de ijskoffie, stelt helaas teleur. Fijnproevers waarderen waarschijnlijk het behoud van de aroma's door de koffie lauw te zetten, maar als je aan de slag gaat met slagroom en zoete sausjes valt dit voordeel helemaal weg. Speciaal voor de ijskoffie hoef je hem niet te kopen, je kunt even goed je kopje koffie in de koelkast zetten als je zin hebt in een luxe ijskoffie.

▼ Volgende artikel
Veiliger online? Deze (extra) bescherming vind je in Edge
© © Simon Lehmann - PhotoGranary
Huis

Veiliger online? Deze (extra) bescherming vind je in Edge

Naast Chrome is Microsoft Edge een van de populairste webbrowsers. Edge bouwt voort op dezelfde basis als Chrome, maar onderscheidt zich vooral met extra functies voor veiligheid en privacy. Daarmee verklein je de kans dat websites je volgen of gevoelige gegevens onderscheppen.

Lees ook: Alternatieve browsers: surf ook eens op een andere golf

Voorkom tracking

Klik in de rechterbovenhoek op de drie puntjes om het menu te openen. Selecteer Instellingen en kies in de linkerkolom Privacy, zoeken en services. Daar vind je de optie Traceringspreventie. Zorg dat deze bescherming is ingeschakeld. Je kunt kiezen uit drie niveaus van traceringspreventie: Basis, Gebalanceerd en Strikt. Trackers worden meestal gebruikt om je gepersonaliseerde advertenties te sturen, maar ze geven ook andere persoonlijke gegevens door, zelfs aan websites die je nog nooit hebt bezocht. Kies je Basis, dan staat Edge de meeste trackers toe, het andere uiterste is Strikt, dat het merendeel van de trackers blokkeert. De eerste optie lijkt ons niet veilig en Strikt kan ervoor zorgen dat bepaalde websites niet naar behoren werken. Daarom raden we de optie Gebalanceerd aan als standaardinstelling.

Onder deze drie niveaus vind je de lijst van websites waarvan trackers alvast zijn geblokkeerd.

We raden aan om het veiligheidsniveau Gebalanceerd te kiezen.

Scareware-blokker

Sluit het venster Traceringspreventie en open het onderdeel Beveiliging, dat iets lager staat. Daar activeer je de Scareware-blokker. Scareware is een methode waarbij hackers je proberen bang te maken met nepwaarschuwingen. Via deze meldingen stellen ze dan voor om software te downloaden die de zaak kan herstellen of dien je een bepaald nummer te bellen van een zogenaamde Microsoft-helpdesk. Als je de Scareware-blokker activeert, sta je toe dat Microsoft AI gebruikt om dit soort scams te detecteren en te blokkeren.

Schakel zeker de Scareware-blokker in.

Betalingsmethoden

Bij Privacy, zoeken en services / Privacy activeer je ook de optie Niet volgen-verzoeken verzenden. Het effect is afhankelijk van de betreffende website. Websites kunnen beslissen om je browsegegevens toch te blijven verzamelen. Eronder vind je de optie Toestaan dat sites controleren of betalingsmethoden zijn opgeslagen. Hoewel het handig is om je betaalmethoden in een webbrowser op te slaan, raden we dit nooit aan. Ten slotte schakel je bij Privacy, zoeken en services / Privacy de bescherming in: Mogelijk ongewenste apps blokkeren.

Voorkom dat een site kan controleren of de betalingsmethoden zijn opgeslagen.

Geen zin in offline pottenkijkers?

Met een privacyscreen op je laptop kunnen ze niet meekijken