ID.nl logo
Huis

Oude software draaien op Windows 7

Je bent wellicht best tevreden met Windows 7, alleen vind je het jammer dat die leuke retrogames van vroeger het niet meer doen en je favoriete tool niet langer functioneert. Gelukkig zijn er diverse uitwegen om oude software alsnog aan de praat te krijgen, zoals bijvoorbeeld virtualisatie met VMware player. In deze workshop vertellen we je hoe je oude software soepel kan draaien op je nieuwe Windows 7 pc.

Vind je het om de één of andere reden niet handig om je oude pc met Windows 98 of XP draaiende te houden voor die paar oude games of toepassingen, dan kun je natuurlijk een dualbootopstelling overwegen. Deze oplossing werkt echter niet altijd even makkelijk: je moet in principe dan eerst het oudste besturingssysteem op je (nieuwe) pc zetten en pas daarna Windows 7 installeren. De kans is klein dat die oude besturingssystemen nog drivers hebben voor jouw 'hypermoderne' hardware. Bovendien, telkens je pc herstarten om snel even die ‘legacy software’ te draaien, is evenmin comfortabel. Gelukkig zijn er minder ingrijpende alternatieven.

Speciaal voor problematische oude software voorziet Windows 7 in een compatibiliteitsmodus. Open het Windows Configuratiescherm en tik probleemoplosser in het zoekvak in. Klik vervolgens Probleemoplossing aan en kies Programma’s uitvoeren die voor eerdere versies van Windows zijn ontwikkeld. In het volgende venster kies je de betreffende toepassing in de lijst, waarna je Probeer de aanbevolen instellingen selecteert. Lukt het hiermee niet, klik dan op Volgende en kies Nee, opnieuw proberen met andere instellingen, waarna je de verdere instructies volgt. Of activeer rechtstreeks de compatibiliteitsmodus: rechtsklik op het toepassingspictogram, kies Eigenschappen, open het tabblad Compatibiliteit, plaats een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies bijvoorbeeld Windows 95. Eventueel pas je hier ook enkele beeldscherminstellingen aan. Het komt er dan vooral op neer dat Windows 7 het programma tracht wijs te maken dat het onder Windows 95 draait.

Wanneer de Windows 7 compatibiliteitsmodus niet werkt

Zulke ingrepen mogen dan helpen bij een handvol nukkige programma’s, heel vaak lukt het daar niet mee. Vooral 16-bits applicaties – specifiek geschreven voor MS-DOS of hele oude Windows-varianten – blijven dikwijls koppig weigeren. Wanneer de Windows 7 compatibiliteitsmodus niet werkt, zijn er nog wel meer uitwegen mogelijk, maar al snel wordt virtualisatie dan toch de meest voor de hand liggende oplossing.

Er bestaan verschillende pakketten die je toelaten een besturingssysteem te virtualiseren. De duurdere versies van Windows 7 (Professional, Ultimate en Enterprise) voorzien zelfs standaard in zo’n oplossing: Windows XP Mode. Zoals de naam al aangeeft, is deze tool alleen bedoeld om Windows XP virtueel te draaien.

Een gratis alternatief is Windows Virtual PC, maar ook dat ondersteunt alleen Windows XP (en hoger) als virtueel gastsysteem.

Iets minder kieskeurig is het niet zo bekende, eveneens gratis VMLite XP (www.vmlite.com). Ook hier zoek je in de compatibiliteitslijst vergeefs naar oudjes als Windows 9x.

Dan doet het populaire VirtualBox het al merkbaar beter. In de lijst van ondersteunde besturingssystemen zijn onder meer Windows 98 en DOS opgenomen – weliswaar met de aanmerking dat VirtualBox daar niet voor geoptimaliseerd is (Windows 98) dan wel onvoldoende getest is binnen die omgeving (DOS). In de tool zelf vinden we bovendien Windows 3.x en 95 terug.

VMware Player heeft ook ‘concurrentie’ in eigen huis: VMware Workstation (www.vmware.com/workstation). Die biedt weliswaar meer geavanceerde opties dan VMware Player, maar die hebben we voor onze doeleinden niet nodig. Bovendien is deze tool niet gratis.

Virtualisatie alternatieven

Er zijn gelukkig ook echte virtualisatie alternatieven, want de instellingsmogelijkheden van de compatibiliteitsmodus en -wizard van Windows 7 zijn beperkt. Meer opties krijg je met het gratis programma. Deze tool is er weliswaar in eerste instantie op gericht na te gaan waar compatibiliteitsproblemen met specifieke programma’s in Windows 7 kunnen opduiken, maar je laat er ook automatische ‘fixes’ mee uitvoeren op de problematische toepassing, grondiger dan met de wizard of modus mogelijk is. De tool is niet bepaald gebruiksvriendelijk, maar op de vermelde site vind je een paar handleidingen.

Is het je vooral om oude DOS-applicaties (zoals bijvoorbeeld dos-games) te doen, probeer dan zeker ook een specifieke x86-emulator als DOSBox. Dat is weliswaar een multiplatform-opdrachtregeltool, maar onder meer D-Fend Reloaded voorziet voor Windows in een grafisch front-end dat het programma veel toegankelijker maakt. Je vindt beide tools op www.dosbox.com. DOSBox kan heel wat oudere hardware emuleren, zowel voor geluid (Sound Blaster 1.x bijvoorbeeld) als beeld (zeggen Hercules en CGA je nog iets?) en de kans is reëel dat je programma’s uit de oude do(o)s het met behulp van DOSBox nog wél doen.

Het kan gebeuren dat je bijvoorbeeld bij CD/DVD (IDE) Connect hebt gekozen, maar dat je het schijfje toch niet kunt benaderen. Dat moet je dan even bijsturen in het instellingenvenster van je virtuele machine. Dat kan in principe ook wanneer de desbetreffende machine actief is, maar afhankelijk van welke instelling je wil aanpassen, lukt dat alleen vanuit het hoofdvenster van VMware Player wanneer de virtuele machine niet actief is.

In elk geval open je hiervoor Virtual Machine en kies je Virtual Machine settings. We gaan hier niet alle opties doorlopen, maar we raden je wel aan ze stuk voor stuk te bestuderen, zowel op het tabblad Hardware als bij Options.

VMware instellingen: een klein overzicht

Options, Power: je bepaalt of de VM standaard in fullscreenmodus moet opstarten voor zover mogelijk.

Hardware, Hard disk: via Utilities, Expand kun je de virtuele schijf uitbreiden, mocht die – bijvoorbeeld door het installeren van allerlei externe programma’s – te klein worden.

Hardware, CD/DVD (IDE): je kunt aangeven welke stationsletter (lees: welk fysiek station) je binnen de  virtuele machine wilt gebruiken.

Network Adapter: bepaal de netwerkmodus voor je virtuele machine. Standaard kiest VMware Player voor NAT. Dat houdt in dat de machine geen eigen ip-adres heeft op het externe netwerk. Hij krijgt wel een adres van de virtuele dhcp-server.

Sound Card: legt vast welke geluidskaart op de host je wilt gebruiken – dat kan met name voor games van belang zijn.

Heb je een fysiek apparaat nodig dat niet in de opsomming staat, dan kun je het alsnog toevoegen via Add:. Een wizard loodst je dan verder door het installatieproces.

We gaan er vanuit dat de installatie van je gastsysteem succesvol is afgerond, zodat je de virtuele machine mag opstarten. Zijn de VMware Tools nog niet geïnstalleerd (voor zover beschikbaar voor deze VM), dan doe je dat bij voorkeur alsnog: open het menu Virtual Machine en kies Install VMware Tools, waarna je de verdere instructies volgt.

Heb je Windows XP gevirtualiseerd, dan kun je de VM nog beter in Windows 7 integreren, vergelijkbaar met de Windows XP modus in Windows 7 Professional en Ultimate. Het volstaat het menu Virtual Machine te openen en daar Enter Unity aan te klikken. Er verschijnt dan een startmenu, specifiek voor je virtuele XP (desnoods roep je dat alsnog op via Ctrl+Shift+U). Wil je deze Unity-modus weer verlaten, klik dan op het VMware Player-pictogram in de taakbalk van Windows 7 en kies Exit Unity.

Oude programma's installeren in VMware

Nu wil je natuurlijk ook een oud (oftewel legacy) programma in je virtuele omgeving kunnen installeren. Eigenlijk doe je dat op dezelfde manier als in een ‘echte’ omgeving. Belangrijk evenwel is dat je virtuele machine toegang krijgt tot het externe medium waarop je het setupbestand voor dat programma hebt geplaatst: een diskette, usb-stick of cd of dvd, bijvoorbeeld. Open daarvoor opnieuw het menu Virtual Machine Settings, klik op Removable Devices, selecteer het gewenste medium en kies Connect.

Wil je de sessie van de virtuele machine beëindigen, open dan opnieuw Virtual Machine en kies Power, Power Off, Reset of Suspend. De laatste optie zet de virtuele machine als het ware in slaapstand. Een ‘warme start’ kan ook, via de optie Send Ctrl+Alt+Del – hetzelfde effect overigens als wanneer je de toetscombinatie Ctrl+Alt+Ins indrukt.

Stel, je hebt nog oude machine waarop bijvoorbeeld nog Windows 95 draait en waarop je ook een hele reeks programma’s hebt geïnstalleerd. Nu had je die complete omgeving graag gevirtualiseerd zodat dit probleemloos draait op je gloednieuwe Windows 7 pc. Dat kan! Garantie op succes kunnen we je niet geven, maar de kans is reëel dat je met de volgende procedure dit voor elkaar kunt krijgen.

Verwijder de harde schijf uit dat apparaat en hang die aan je nieuwe pc met bijvoorbeeld Windows 7. Maak een schijfkopie met een programma als Acronis True Image (met extensie *.tib). Let op, dit is géén gratis programma! Installeer vervolgens het gratis VMware Converter in Windows 7 en start de tool op. Kies Convert Machine. Kies bij Select Source Type voor Backup Image or Third Party Virtual Machine. Via de Browse-knop navigeer je nu naar het tib-bestand (naast tib kan VMware Converter ook overweg met vmc, pvs, vmx, sv2i en spf).

Geef bij Destination System aan dat je een image voor VMware Player wenst. De overige opties kun je in principe ongemoeid laten. Start na afloop VMware Player op en open de zonet gecreëerde Virtuele Machine. Met wat geluk duikt even later je vertrouwde Windows 95 in vol ornaat op.

Mocht de eerder in dit artikel uitgelegde Easy install methode niet helemaal goed verlopen of niet beschikbaar zijn voor het besturingssysteem dat je wil installeren, dan kun je het gast-OS altijd nog volledig handmatig installeren. Hieronder leggen we uit hoe je dat doet.

Om een besturingssysteem manueel te installeren kies je I will install the operating system later, waarna je aangeeft welk besturingssysteem je van plan bent te installeren. Je kunt hier kiezen tussen onder meer Microsoft Windows, Linux en Other. Afhankelijk van je keuze krijg je dan aangepaste versies te zien, zoals Windows 3.1, Windows 95 of MS-DOS (wanneer je Other had gekozen). Vervolgens geef je een gepaste naam en locatie voor je virtuele machine op en verstrek je een geschikte schijfcapaciteit. Doorgaans doe je er goed aan hier de voorgestelde capaciteit te accepteren. Voor Windows 95 is dat bijvoorbeeld 8 GB. De nieuwe Virtuele Machine verschijnt nu in het overzichtsvenster van VMware Player.

Manueel de virtuele machine configureren in VMware

Selecteer de nieuwe virtuele machine en kies Virtual Machine, Virtual Machine settings. Nu dien je ervoor te zorgen dat de machine kan opstarten vanaf je fysieke cd/dvd-station – in de veronderstelling althans dat je met een installatie-cd/dvd werkt. Open hiervoor het tabblad Hardware, ga naar de rubriek CD/DVD (IDE), plaats een vinkje bij Connect at power on en bij Use Physical Drive, waarna je de correcte stationsletter aanduidt. Gebruik je echter een iso-bestand, dan geef je de locatie van dat bestand aan via Use ISO image file.

Terug in het hoofdvenster van VMware Player klik je nu op Play virtual machine en volg je de installatie-instructies. Je doet er echter goed aan eerst de installatietips door te nemen die je voor verschillende besturingssystemen vindt op partnerweb.vmware.com (onder meer voor MS-DOS 6.22, Windows 3.1x, 95, 98 en ME).

Start je de VMware Player voor de eerste keer op, dan moet je wel nog even instemmen met de licentievoorwaarden. Meteen na je bevestiging verschijnt het venster van VMware Player. Daar valt op dit moment nog weinig te beleven, omdat je nog geen virtuele machine ter beschikking hebt. Die kun je downloaden, maar ook zelf creëren.

In het eerste geval, open je het menu File en kies je Download a Virtual Appliance. Deze optie brengt je naar een online ‘marktplaats’ waar je terecht kunt voor talrijke, uiteenlopende virtuele appliances, oftewel images van kant-en-klare virtuele machines. De bedoeling is dat je het gedownloade bestand uitpakt en vervolgens via File, Open a Virtual Machine naar het uitgepakte vmx-bestand wijst, waarna je met de virtuele machine aan de slag kunt.

Aangezien je hier echter zo goed als geen DOS- of Windows-gebaseerde appliances aantreft, zit er weinig anders op dan zo’n virtuele machine zelf te creëren.

XP computer in VMware creëren

Laten we ervan uitgaan dat je een Windows XP computer virtueel wilt creëren met behulp van VMware Player. Beschik je over een iso-beeldbestand van de installatie-cd van Windows XP, dan vink je Installer Disk Image File (ISO) aan en verwijs je naar de locatie van dat iso-bestand. Zo’n iso maak je bijvoorbeeld met het gratis ImgBurn.

In deze workshop gaan we er echter vanuit dat je Windows rechtstreeks vanaf de installatie-cd wilt installeren. Vink dus maar de bovenste optie aan (Installer disc), stop de cd in het station en verwijs naar de juiste stationsletter. Als het goed is, ziet VMware Player dat het om Windows XP gaat en wordt een Easy Install voorgesteld. Dat houdt in dat de gehele installatie zo goed als volautomatisch zal verlopen en dat meteen ook een handige extensie, de VMware tools, mee wordt geïnstalleerd.

XP installeren: Easy Install

Zodra je met Next bevestigt, vraagt Easy Install je om enkele ‘administratieve’ gegevens: de productsleutel van Windows XP (optioneel), de naam voor de registratie van het OS (gebruik hier niet administrator of guest) en een optioneel wachtwoord voor het administrator-account. In het volgende venster geef je een duidelijke naam aan je VM mee en kies je een geschikte locatie voor de VM. Nog een venster verder leg je de maximale capaciteit voor het virtuele station vast.  Het virtuele station is eigenlijk een bestand met de extensie .vmdk (virtual machine disk). Voor Windows XP Professional bijvoorbeeld stelt VMware Player een plafond van 40 GB vast – ruimschoots voldoende.

Bevestig je keuzes en start de installatie met Finish; verderop in deze workshop komen we nog wel terug op een aantal opties die je via Customize hardware kunt aanpassen. Wellicht krijg je nu een venster te zien met de vraag of je VMware Tools for Windows 2000 and later wil downloaden. Aangezien deze tools het werken met virtuele machines vergemakkelijken, bevestig je hier met Download and install. Je kunt de installatie nu netjes volgen – een proces dat wel even kan duren.

Virtualisatie gebeurt met behulp van speciale software die je op een fysieke machine met een besturingssysteem, het zogenoemde host-OS, installeert. Deze software staat je toe één of meer ‘virtuele’ besturingssystemen te installeren en te gebruiken, een zogenaamd guest-OS.

Applicaties die je binnen zo’n virtueel besturingssysteem draait, krijgen dan toegang tot verschillende bronnen van de fysieke machine onder het waakzame oog van de virtualisatiesoftware. In deze workshop gebruiken we hiervoor VMware Player 4.0.2, gratis voor niet-commercieel gebruik. Er zijn uiteraard nog alternatieven, maar voor onze doeleinden – het draaien van een ouder OS en bijhorende software – voldoet dit pakket prima.

VMware downloaden en installeren

Je downloadt VMware Player op www.vmware.com na een online registratie. VMware Player is beschikbaar voor Windows en Linux, zowel in 32- als 64-bits versies. In deze workshop houden we het bij de Windows-versie. De installatiewizard controleert ten eerste of je hostsysteem aan alle noodzakelijke voorwaarden voldoet, waaronder een 64-bits x86-cpu en minimaal 1,3 GHz. De installatie stelt verder weinig voor: je hoeft weinig meer te doen dan een vijftal keer op Next te klikken, te bevestigen met Continue en je systeem te herstarten.

▼ Volgende artikel
Groot, klein, sportief of stijlvol? 8 smartwatches getest
© WinThing - stock.adobe.com
Gezond leven

Groot, klein, sportief of stijlvol? 8 smartwatches getest

Met een smartwatch om je pols houd je naast de tijd ook je gezondheid en smartphonemeldingen in de gaten. Waar verschillen de vele modellen in en welke past goed bij jouw wensen? We testen acht slimme klokjes van evenveel merken, met een prijs van maximaal 300 euro.

In dit artikel testen we 8 uiteenlopende smartwatches van niet meer dan € 300:

  • OnePlus Watch 2R
  • Apple Watch SE (2024)
  • Xiaomi Redmi Watch 4
  • Huawei Watch GT 5
  • Garmin Lily 2
  • Samsung Galaxy Watch 7
  • Withings ScanWatch 2
  • Google Pixel Watch 3

Lees ook: Dit zijn de 5 belangrijkste features van een smartwatch

Smartwatches zijn er in veel soorten en merken. Wij hebben in de afgelopen maanden acht modellen getest met uiteenlopende schermformaten. De horloges werken met Android, iOS (iPhone) of beide besturingssystemen. Alle smartwatches houden via bluetooth contact met je smartphone. Er zijn ook duurdere smartwatches die via 4G en een aparte simkaart zelfstandig kunnen functioneren, maar deze horloges bespreken we niet in dit artikel.

De belangrijkste vraag bij aanschaf van een smartwatch is, naast wat je wilt uitgeven, wat je verwacht van de gadget. Wil je kunnen spelen met wijzerplaten? Hecht je er waarde aan om meldingen van je smartphone op je pols te zien? Of wil je je sportieve goede voornemens volhouden en daar via je slimme horloge aan worden herinnerd? Er zijn veel redenen om een smartwatch te nemen. De meeste kunnen van alles, van muziek op Spotify bedienen tot contactloos betalen in winkels.

Waar wil jij een smartwatch voor gebruiken?

Besturingssysteem

Een aandachtspunt bij het kiezen van een smartwatch is het geïnstalleerde besturingssysteem. Een Apple Watch werkt alleen in combinatie met een iPhone, dus Apples smartphoneserie. Je kunt een Apple Watch niet gebruiken in combinatie met een Android-telefoon . Omgekeerd kun je sommige smartwatches, bijvoorbeeld van Google en Samsung, alleen gebruiken met een Android-smartphone. Met een iPhone heb je pech.

Houd er verder rekening mee dat een Samsung-smartwatch werkt met elke moderne Android-smartphone, maar dat sommige functies een Samsung-toestel vereisen. Zo proberen bedrijven je in hun ecosysteem te trekken en vast te houden. Er zijn gelukkig ook genoeg smartwatches die werken met een Android-smartphone én Apple iPhone. Dat is zeker fijn als je later misschien een ander type smartphone wilt nemen. Je hoeft in dat geval geen nieuwe smartwatch te kopen.

Een Apple Watch kun je alleen gebruiken in combinatie met een iPhone.

Formaat

Het formaat van de smartwatch is ook een belangrijke keuze. Net als bij een normaal horloge is het belangrijk dat de smartwatch prettig om je pols zit. Probeer een smartwatch daarom bij voorkeur uit in een winkel voordat je tot aanschaf overgaat. Misschien vind je een smartwatch er op afbeeldingen mooi uitzien, maar blijkt het in de praktijk bijvoorbeeld te groot te zijn. Of mogelijk vind je het horloge juist een priegelig klein scherm hebben.

Sommige smartwatches zijn in één formaat te koop, terwijl andere modellen in verschillende afmetingen verkrijgbaar zijn . Het formaat herken je aan de aanduiding in millimeter. Apple verkoopt bijvoorbeeld de Watch SE (2024) in twee formaten, met horlogekasten van 40 mm en 44 mm. De eerste is geschikt voor een smallere pols, de tweede voor een grotere.

Samsung, Google, Huawei en andere merken verkopen ook smartwatches in diverse formaten. Een groter exemplaar is vaak wat duurder. Soms biedt het grotere model een iets betere accuduur, maar dat is niet altijd zo. Bij veel smartwatches kun je ongeacht het formaat het horlogebandje vervangen. Soms door een standaardbandje dat je overal kunt kopen, maar Apple en Google gebruiken op hun beurt alleen eigen bandjes. Dat is jammer, want de merkbandjes zijn beperkt in keuze en duurder.

Sommige smartwatches, zoals deze Google Pixel Watch 3, zijn in verschillende formaten verkrijgbaar.

OnePlus Watch 2R

De OnePlus Watch 2R is een goedkopere variant van de Watch 2. De horloges lijken op elkaar, maar de 2R is wat lichter en draagt daarom erg comfortabel. Tenminste, als je geen moeite hebt met het vrij grote scherm. Op een vrouwenpols kan dit horloge wat groot overkomen. We vragen ons sowieso af of OnePlus zich met deze smartwatch echt op vrouwen richt, aangezien het bijhouden van de menstruatiecyclus ontbreekt, wat bij concurrerende modellen vaak wel aanwezig is. Daar staat tegenover dat de Watch 2R wel heel veel andere functies biedt, te danken aan de Wear OS-software van Google. Dankzij de aparte processors voor basis- en complexere taken gaat het horloge bij gemengd gebruik zeker drie dagen mee. Dit is langer dan bij de meeste concurrenten.

⭐⭐⭐⭐

Pluspunten

  • Licht

  • Functies

Minpunten

  • Fors scherm

  • Mist bijhouden menstruatiecyclus

Apple Watch SE (2024)

Apple biedt verschillende Apple Watches aan, waarvan de Watch SE (2024) het goedkoopste moderne model is. Let hierop, want er zijn ook oudere SE-varianten te koop. De Watch SE (2024) draagt comfortabel, is te koop in twee schermformaten en werkt heel goed samen met een iPhone. Dat is een kracht van Apple en maakt het horloge prettig in gebruik. Er kleeft ook een nadeel aan, want de Watch SE (2024) werkt – net als andere Apple Watches – alleen in combinatie met een iPhone. De smartwatch houdt onze sportieve prestaties keurig bij en laat smartphonemeldingen op prettige wijze zien. Jammer is dat het scherm niet altijd aan kan staan om de tijd te tonen. De accuduur is met één volle dag erg kort.

⭐⭐⭐⭐

Pluspunten

  • Compleet

  • Integratie met iPhone

Minpunten

  • Werkt niet met andere toestellen

  • Korte accuduur

Xiaomi Redmi Watch 4

De Xiaomi Redmi Watch 4 is veruit de goedkoopste geteste smartwatch. Dat zien we terug in de relatief beperkte software: je kunt alleen de vooraf geïnstalleerde mini-apps gebruiken en geen andere apps toevoegen. Bovendien is de hartslagmeting niet altijd nauwkeurig. Het horloge mist ook functies als contactloos betalen. Daar staat tegenover dat je voor een scherpe prijs kennismaakt met het fenomeen smartwatch. De Redmi Watch 4 is waterdicht, heeft een groot en duidelijk kleurenscherm en werkt met Android en iOS. Dankzij de beperkte software gaat de accu ongeveer twee weken mee. Wil je niet te veel uitgeven en zoek je een smartwatch die de basistaken goed afhandelt, dan is de Redmi Watch 4 zeker het overwegen waard.

⭐⭐⭐⭐

Pluspunten

  • Prijs-kwaliteit

  • Accuduur

Minpunten

  • Beperkte software

  • Onnauwkeurige hartslagmeter

Huawei Watch GT 5

Huawei verkoopt verschillende smartwatches, waaronder de GT 5. Je kunt kiezen uit een duidelijk mannenmodel (groter) en een vrouwenmodel (kleiner). Wij hebben het mannenmodel getest, dat er premium uitziet maar met zijn 46mm-kast echt voor de bredere pols is. Het horloge draait op Huawei’s eigen besturingssysteem en werkt met Android en iPhone. Dat is een plus ten opzichte van sommige concurrerende smartwatches. Vergeleken met andere merken is de Watch GT 5 minder geavanceerd. Zo kun je minder eigen apps installeren en niet contactloos betalen met het horloge. Daarentegen gaat de Huawei-smartwatch wel negen dagen mee bij gemengd gebruik. Een accuduur waar veel alternatieve horloges alleen maar van kunnen dromen.

Lees ook deze uitgebreidere review over de Huawei Watch GT 5

⭐⭐⭐⭐

Pluspunten

  • Android én iOS

  • Accuduur

Minpunten

  • Niet de slimste

  • Groot

Garmin Lily 2

Veel smartwatches richten zich op de grotere pols, maar de Garmin Lily 2 is voor vrouwen ontwikkeld. Dat zie je terug in het slanke ontwerp, het ronde schermpje en de kleurstellingen. Dit horloge staat fraai om de vrouwenpols. Garmin – vooral bekend van lompere sporthorloges – heeft heel wat trainingsfuncties in de Lily 2 weten te stoppen. Zo is het horloge lekker compleet. Het is op het kleine scherm wel wat priegelen om alle relevante informatie te zien. De batterij gaat een paar dagen mee, waar we tevreden over zijn. Ook fijn: de smartwatch werkt met zowel Android als iPhone. Vergeleken met sommige andere geteste horloges kan de Garmin Lily 2 wat minder, al zal lang niet iedereen dat als een probleem ervaren.

⭐⭐⭐

Pluspunten

  • Echt voor vrouwen

  • Veel trainingsfuncties

Minpunten

  • Niet echt voor mannen

  • Kan te klein zijn

Samsung Galaxy Watch 7

De Samsung Galaxy Watch 7 werkt met elke moderne Android-smartphone, maar niet met Apples iPhone. Sommige functies van het horloge vereisen echt het gebruik van een Samsung-telefoon. Dit is een aandachtspunt. De smartwatch is te koop in de formaten van 40 en 44 millimeter, voor respectievelijk de smallere en bredere pols. Het horloge draagt prettig, heeft een mooi scherm en biedt veel functies dankzij de Wear OS 5-software. Ook prettig: net als de Google Pixel Watch 3 en Apple Watch is dit Samsung-horloge geschikt om contactloos mee te betalen in winkels. Wat de Watch 7 ook gemeen heeft met deze twee concurrenten is de korte accuduur van één dag.

⭐⭐⭐ 

Pluspunten

  • Fraai scherm

  • Veel functies

Minpunten

  • Accuduur

  • Werkt niet met iPhone

Withings ScanWatch 2

De Withings ScanWatch 2 oogt van de geteste smartwatches het meest als een normaal horloge. Dat kan een pluspunt zijn wanneer je een stijlvol horloge met analoge wijzerplaat zoekt. Een klein zwart-witschermpje op de wijzerplaat kan de digitale tijd tonen. Als je wilt, zie je hier ook meldingen van je smartphone. De smartwatch kan je stappen, ademhaling en temperatuur bijhouden. Daarnaast kun je een elektrocardiogram (ECG) maken. Dat is gaaf, maar de hartslagmeter zit er regelmatig naast. Jammer, want voor dit geld verwachten we beter. Het gebrek aan echte slimme functies is ook een aandachtspunt. De beperkte functies van het horloge dragen wel bij aan de accuduur van bijna een maand.

⭐⭐⭐

Pluspunten

  • Ontwerp

  • Accuduur

Minpunten

  • Onnauwkeurig

  • Weinig slim

Google Pixel Watch 3

De Google Pixel Watch 3 is met zijn 41mm-behuizing en ronde scherm een minimalistische smartwatch die om veel polsen past. Een grotere 45mm-versie leent zich beter voor de grotere pols, maar is ook duurder. Het horloge werkt alleen in combinatie met een Android-smartphone en niet met een Apple iPhone. De eigen Wear OS-software van Google biedt een goede integratie met Google-diensten, zoals Gmail, Agenda en Maps. We waren positief verrast over de nauwkeurigheid van de sportieve metingen. Het horloge toont de inzichten uitgebreid in een app, maar voor de gedetailleerdste statistieken moet je een optioneel abonnement afsluiten. Jammer is dat de Pixel Watch 3 maar één lange dag meegaat op een accubeurt. Het horloge moet je elke keer weer opladen.

Lees ook deze uitgebreidere review over de Google Pixel Watch 3

⭐⭐⭐⭐

Pluspunten

  • Nauwkeurige metingen

  • Integratie Google-diensten

Minpunten

  • Accuduur

  • Werkt alleen met Android

Accuduur

Een belangrijk onderdeel van een smartwatch is de accuduur. Een smartwatch moet je elke dag, elke week of eens in de twee weken opladen. Of misschien wel vaker, of minder vaak. Dat hangt erg af van de smartwatch die je kiest. Als je een lange accuduur belangrijk vindt, loont het om hier goed op te letten.

Aan de andere kant zijn er genoeg mensen die een smartwatch met een batterijduur van 24 uur prima vinden, omdat ze gewend zijn om hun smartphone elke nacht op te laden. De smartwatch komt er dan naast aan de oplader te liggen. De accu slijt langzaam door het opladen en is vaak niet vervangbaar. Dat is dus een argument om een smartwatch te nemen die je minder vaak hoeft op te laden.

De ene smartwatch moet je elke dag opladen, de andere een keer per week.

Conclusie

Smartwatches zijn er in allerlei soorten en maten. De door ons geteste modellen zijn slechts een kleine greep uit het aanbod. We hebben laten zien dat sommige horloges alleen werken met een Android-telefoon en dat de Apple Watch SE alleen samengaat met een iPhone. Je weet nu ook dat er grote verschillen bestaan in de functies en de batterijduur van smartwatches. Ook in draagbaarheid verschillen ze. De Garmin Lily 2 is bijvoorbeeld prettiger voor een smallere pols, terwijl de OnePlus Watch 2R beter past bij een grotere pols. Het is goed om je te verdiepen in een smartwatch die aansluit bij jouw pols, wensen en budget.

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 vriezers met een grote inhoud van minstens 100 liter
© andov
Huis

Waar voor je geld: 5 vriezers met een grote inhoud van minstens 100 liter

Bij ID.nl zijn we dol op kwaliteitsproducten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Met een aparte vriezer kun je extra veel eten invriezen en voor langere tijd bewaren. Wij zochten vier vrijstaande vriezers voor je met een inhoud van minstens 100 liter.

Bij een koelkast is het vriesvak meestal beperkt van formaat. Kies je voor een losse vriezer, dan heb je veel meer ruimte. Modellen met meer dan 100 liter zijn geen uitzondering. Wij hebben vijf stuks voor je gevonden met flink wat ruimte.

Whirlpool W55ZM 112 W 2 N

De Whirlpool heeft een netto inhoud van 103 liter. Met een hoogte van 83,8 cm is het apparaat geschikt voor plaatsing onder een aanrechtblad. De vriezer beschikt over twee transparante lades en een vriesvak met klep. De draairichting van de deur is omkeerbaar, waardoor de vriezer flexibel te plaatsen is. De W55ZM heeft een invriescapaciteit van 4,5 kg per 24 uur en een bewaartijd bij stroomuitval van 16 uur. De vriezer behoort tot klimaatklasse SN-T, wat betekent dat hij goed functioneert bij omgevingstemperaturen tussen +10°C en +43°C, maar niet geschikt is voor onverwarmde ruimtes als een schuur of garage. Gezien het formaat is hij ook eerder geschikt voor plaatsing in de keuken.

Jaarlijks energieverbruik: 170 kWh
Netto inhoud: 103 liter
Bewaartijd bij stroomuitval:
16 uur
Geschikt voor schuur of garage
: Nee

Bosch GSN29VLEP 

Deze vrieskast heeft een royale inhoud van 200 liter en is afgewerkt in een roestvrijstalen look, waardoor hij er strak uitziet in elke keuken. Binnenin vind je vier handige, doorzichtige vrieslades, waaronder een extra ruime BigBox-lade voor grotere producten zoals pizza's of diepvriesgroenten. Dankzij de Supervriezen-functie worden nieuwe etenswaren snel ingevroren. Bij een eventuele stroomuitval hoef je je geen zorgen te maken: de vriezer houdt je producten tot wel 25 uur op de juiste temperatuur.

Jaarlijks energieverbruik: 221 kWh
Netto inhoud: 200 liter
Bewaartijd bij stroomuitval: 25 uur
Geschikt voor schuur of garage: Nee

Inventum VR1420

De Inventum VR1420 is een vrijstaande vrieskast met een netto inhoud van 160 liter. Hij beschikt over drie transparante lades en twee vriesvakken met kleppen. De draairichting van de deur is omkeerbaar, waardoor de vriezer flexibel te plaatsen is. Met een invriesvermogen van 7,2 kg per 24 uur en een bewaartijd bij stroomuitval van 9 uur biedt de VR1420 betrouwbare prestaties. Het geluidsniveau bedraagt 42 dB, wat als normaal wordt beschouwd voor dit type apparaat. De vriezer is geschikt voor plaatsing in ruimtes met temperaturen tot -10°C, zoals een garage. Het energielabel van de VR1420 is E, met een jaarlijks energieverbruik van 235 kWh.

Jaarlijks energieverbruik: 235 kWh
Netto inhoud: 160 liter
Bewaartijd bij stroomuitval: 9 uur
Geschikt voor schuur of garage: Ja

Beko RFNE448E45W

Deze Beko heeft een netto inhoud van maar liefst 404 liter. Met een hoogte van 192 cm, een breedte van 70 cm en een diepte van 77 cm biedt deze vriezer dus ruime opslagmogelijkheden. Het apparaat heeft acht transparante vrieslades, waaronder een ruime lade voor het opslaan van grotere producten. De draairichting van de deur kan aangepast worden aan de plaatsingsruimte. Bij stroomuitval blijft de temperatuur tot 30 uur op een veilig niveau. Deze vriezer is echter niet geschikt voor de schuur of garage. Wel heeft deze vriezer een iets zuiniger energielabel dan de meeste apparaten die hier besproken zijn, namelijk D.

Jaarlijks energieverbruik: 233 kWh
Netto inhoud: 404 liter
Bewaartijd bij stroomuitval: 30 uur
Geschikt voor schuur of garage: Nee

AEG OAG7M281EX

De AEG OAG7M281EX is een vrijstaande vrieskast uit de 7000-serie met een netto inhoud van 278 liter. Dankzij de NoFrost-technologie hoef je nooit meer handmatig te ontdooien. De MultiFlow-luchtcirculatie zorgt voor een stabiele temperatuur en luchtvochtigheid in de hele vriezer, wat de kwaliteit van je voedsel beschermt. De vriezer is uitgerust met vijf transparante lades en twee uitneembare glazen legplanken, wat flexibiliteit biedt bij het opbergen van grotere items. Dankzij de elektronische bediening met LED-indicatie kun je de temperatuur en andere instellingen precies regelen. De invriescapaciteit bedraagt 13 kilogram per 24 uur, ruim voldoende om ook na een grote boodschappenronde alles snel in te vriezen.

Jaarlijks energieverbruik: 248 kWh
Netto inhoud: 278 liter
Bewaartijd bij stroomuitval: 15 uur
Geschikt voor schuur of garage: Nee