Om Windows optimaal te beheren en te onderhouden moet je je vaak een weg banen door een doolhof van uiteenlopende configuratievensters. Microsoft heeft echter al lang een meer uniforme en gecentraliseerde beheertool die het elke computerbeheerder wat makkelijker moet maken. Een kennismaking met de Microsoft Management Console.

De kans is groot dat je het Windows Configuratievenster opent telkens als je een systeemfunctie of onderdeel wilt aanpassen of finetunen. Om een en ander te stroomlijnen heeft Microsoft echter een meer gecentraliseerde beheerapplicatie ontwikkeld van waaruit je het systeem overzichtelijker, want modulair, kunt benaderen: Microsoft Management Console (mmc). Die kun je het beste zien als een containerapplicatie die verschillende (ActiveX-) invoegmodules oftewel snap-ins kan bevatten.

Windows bevat standaard al een heel aantal van deze containerbestanden, telkens met de extensie .msc (mmc snap-in control). De meeste bevinden zich in de map %windir%\System32(\nl-NL). Om er maar enkele op te noemen: Apparaatbeheer (devmgmt.smc), Computerbeheer (compmgmt.msc), Schijfbeheer (diskmgmt.msc), Prestatiemeter (perfmon.msc), Services (services.msc) en Windows Firewall met geavanceerde beveiliging (wf.msc). Een aantal van deze modules komen hier aan bod, maar laten we eerst even kijken hoe je je eigen consoles samenstelt.

Modules toevoegen

Wanneer je zo’n mmc-console start, zul je bij de meeste de typische driedeling herkennen (bijvoorbeeld compmgmt.msc): links de al opgenomen modules, in het midden de beheeropties van de geselecteerde module en rechts de eventuele opdrachten die bij de module horen.

Je kunt echter ook je eigen favoriete beheerconsole samenstellen. Dat doe je door het commando mmc uit te voeren. Je merkt ook hier de driedeling op, maar die is nog helemaal leeg. De snelste manier op die op te vullen is via Bestand / Openen, waarna je naar een al bestaand msc-bestand verwijst. Wij opteren er echter voor vanaf ‘nul’ te beginnen. Dat doe je via Bestand / Module Toevoegen/verwijderen, waarna een 25-tal modules beschikbaar komen.

Er zijn natuurlijk nog andere beheermodules die vanuit een min of meer gecentraliseerde interface allerlei tools voor configuratie en finetuning toegankelijk maken. Eén ervan zit zelfs in Windows (Vista en hoger) ingebouwd: GodMode.

Eigenlijk gaat het om een speciale shell-map die als bron voor de zoekresultaten van het Windows Configuratiescherm wordt gebruikt. Je krijgt toegang tot deze map door op je bureaublad een nieuwe map te creëren met de volgende naam: GodMode.{ED7BA470-8E54-465E-825C-99712043E01C}. Van hieruit zijn zo’n 230 functies beschikbaar, opgedeeld in een 40-tal rubrieken.

Er zijn echter ook beheermodules van externe aanbieders, zoals het voortreffelijke en (ook) portable WSCC (Windows System Control Center; www.kls-soft.com/wscc). Deze console verenigt circa 285 tools uit de collecties van zowel NirSoft als Sysinternals. Je beslist zelf of bij voorkeur 32- dan wel 64bit-versies van de diverse tools op je schijf worden gezet.

©PXimport

Uitbreidingsmodules

In principe hoef je nu maar de gewenste module te kiezen en op Toevoegen te klikken. Wat er dan gebeurt hangt af van de geselecteerde module. In sommige gevallen wordt die zonder meer toegevoegd (zoals bij IP-beveiligingsmonitor), bij andere modules dien je specifieke gegevens op te geven (zoals bij Afdrukbeheer) en bij nog een aantal andere moet je opgeven of het om de lokale computer dan wel een andere computer uit je netwerk gaat.

Beginnen we met de Lokale computer. Je kunt bijvoorbeeld de module Computerbeheer toevoegen, waarna je meteen de knop Uitbreidingsmod. bewerken indrukt. Om specifieke uitbreidingsmodules te kunnen selecteren kies je vervolgens Alleen geselecteerde uitbreidingsmodules inschakelen en kies je de gewenste modules, zoals Lokale gebruikers en groepen en Uitbreidingsmodule voor Taakplanner, Gedeelde mappen en Services. Na je bevestiging met OK (2x) vind je de gevraagde modules in het linkerpaneel.

Remote Registry

Zoals gezegd kun je bij een aantal modules ook een andere computer uit je netwerk selecteren. Selecteer dan Een andere computer en vul de hostnaam in – of je drukt achtereenvolgens op Bladeren en op Geavanceerd, je laat Computer als objecttype geselecteerd, je selecteert de juiste werkgroep en je drukt op de knop Nu zoeken. Als het goed is hoef je de beoogde pc nu maar aan te klikken, waarna je je keuze bevestigt.

Wanneer je zo’n module opent die op een remote client is afgestemd zal het wellicht niet meteen lukken om daarmee te verbinden. Immers, remote en in wezen agentloos beheer via MMC kan wel eens nukkig doen en afhankelijk van de beoogde module dienen er soms specifieke machtigingen worden toegekend of services worden geactiveerd. In veel gevallen brengen de volgende ingrepen soelaas.

Zorg dat je je lokaal aanmeldt met dezelfde accountnaam en wachtwoord als op de remote-computer, let er op dat de RPC-service evenals de Remote Registry-service op de remote pc zijn geactiveerd en zet tcp-poort 135 open in de firewall (desnoods zet je tijdens de test de firewall even op non-actief). Sommige modules, zoals Schijfbeheer, vereisen nog meer ingrepen, maar we hebben niet de ruimte hier verder op in te gaan.

Structureren

Lokale of remote modules toevoegen of verwijderen doe je langs dezelfde weg. Op deze manier stem je een console helemaal af op je eigen behoeftes. Creëer je een console met een hele reeks modules, zoals bij compmgmt.msc, dan is enige structuur in de moduleboom wel aan te bevelen. Je kunt dan het beste een of meer mapknooppunten maken.

Zo’n knooppunt voeg je heel eenvoudig toe door in de lijst met beschikbare modules het item Map te kiezen, waarna je die in het middelste paneel selecteert en de knop Geavanceerd indrukt. Vervolgens plaats je een vinkje bij De module mag worden gewijzigd en kies je in het uitklapmenu bij Module het item Map, waarna je alle gewenste modules aan dit knooppunt toevoegt.

Wil je de naam ‘map’ wat zinvoller maken, klik die dan in het hoofdvenster met de rechtermuisknop aan en kies Naam wijzigen. Vergeet niet je console te bewaren. Let wel, via Bestand / Opties kun je bij Consolemodus eventueel nog restricties opleggen aan de consolegebruikers.

Tekst: Toon van Daele

Tot onze verbazing zien we dat de Dreame L10s Ultra (2nd gen) een van de grootste nadelen van zijn voorganger zomaar wegneemt: deze nieuwe robotstofzuiger is namelijk honderden euro's goedkoper dan zijn voorganger ooit geweest was. Sterker nog: ook nu nog is eerste L10s Ultra duurder dan zijn opvolger. Tijd om te bekijken hoe de Gen 2 in de praktijk presteert.

De Dreame L10s Ultra (2nd Gen) heeft een adviesprijs van 699 euro, maar is nu al online verkrijgbaar voor minder. Als je de introductieprijs van de voorganger in het achterhoofd neemt (meer dan duizend euro) dan begrijp je dat we daar enigszins verrast over zijn. Dat model uit begin 2023 beviel, maar stelde ook teleur op een aantal vlakken. Zo botste het nog wel eens ergens tegenaan, had je nog wat handmatig onderhoud, werd het tapijt niet goed schoongemaakt, was de app onoverzichtelijk en zat je als het ware vast aan de schoonmaakmiddelen van Dreame.

Zijn opvolger doet een hoop dingen anders, terwijl de ervaring toch grotendeels hetzelfde blijft. Daarmee bedoelen we dat fabrikant Dreame een aantal negatieve aspecten aangepakt heeft, en de positieve eigenschappen heeft behouden. En dat zonder de prijs te verhogen. Ergens kon dat ook niet anders, gezien het bestaan van bijvoorbeeld de Dreame X40 Ultra en de aankomende X50 Ultra. Die nemen het stokje over van de meest dure Dreame-robots van dit moment, waardoor de vernieuwde L10s Ultra een lager prijskaartje hanteert.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Navigeren gaat goed, maar…

De robot en de basis hebben eenzelfde, stijlvol en praktisch ontwerp als andere Dreame-robotstofzuigers en zijn daardoor inmiddels heel herkenbaar. Voor- en bovenop tref je de middelen aan voor objectherkenning, zoals een camera en een laser (LiDAR). Hoewel dit model wel over objectherkenning beschikt, zit er geen AI-camera aan boord (zoals op de duurdere stofzuigers). Over het algemeen navigeert de robot goed door het huis en vermijdt hij verschillende soorten spullen die op de grond liggen en staan.

Waar deze stofzuiger een beetje moeite mee heeft, zijn smalle openingen. Het lijkt net alsof het apparaat een bepaalde route niet 'durft' te nemen uit angst om ergens vast te komen zitten. Daardoor kan het gebeuren dat specifieke plekjes niet meegenomen worden. De objectherkenning laat ook nog wel een iets te wensen over. Het kan zijn dat de robot over kabels heenrijdt en daardoor zichzelf vastrijdt (als het dikke kabels zijn) of iets opzuigt (als het dunne kabels zijn). Bij ons lieten de dweilpads daardoor ook een keer los; die bleven hangen achter een dikke stekkerkabel.

©Wesley Akkerman

Apart bakje voor reinigingsmiddel

Net als de voorganger kan ook de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) zijn twee roterende dweilpads niet achterlaten op het basisstation. Daardoor kunnen dat soort dingen zoals in de alinea hierboven beschreven nog wel eens fout gaan. Als zoiets gebeurt, dan stopt de robot met werken totdat je hem geholpen hebt. Als je dan op dat moment niet thuis bent, dan heb je pech. Gezien de prijs hebben we daar minder moeite mee dan voorheen, maar het kan het gebruik van een robotstofzuiger wel in de weg zitten. Helemaal als het apparaat ergens onder het bed stilstaat, en je er dus moeilijk bij kunt

Gelukkig heeft het basisstation wel een waardevolle upgrade gekregen in de vorm van een apart zeepbakje. Naast een bak voor schoon en een bak voor vies water, heb je nu een aparte bak waar je vloerreiniger in kunt stoppen. Dreame raadt uiteraard zijn eigen schoonmaakmiddelen aan, maar niets staat je in de weg zelf een middel uit te kiezen.

Helaas biedt dit model ook geen droogfunctie aan voor de gebruikte dweilpads. Ze worden wel schoongemaakt op het station, maar het duurt even voordat ze helemaal schoon en droog zijn voor de volgende ronde.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Maakt veel beter schoon

In vergelijking met de vorige versie maakt de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) veel beter schoon langs randen. Dan bedoelen we langs de muren en plinten, maar ook de rand van een vloerkleed. Het gevaarte op wielen maakt dan kleine, schuine bewegingen heen en weer en rijdt kort van voren naar achteren om precies tot aan de rand schoon te kunnen maken. Het slaat in dat proces weinig tot geen stukken vloer over. Wel kan deze robotstofzuiger in een enkel geval nog wel eens met de natte dweil op het vloerkleed komen. Maar dat is niets om je zorgen om te maken.

Qua zuigkracht is het systeem er eveneens flink op vooruitgegaan, van 5300 Pa naar 10.000 Pa. Daardoor blijft er vrijwel geen stof achter op de plekken waar de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) komt. Het kan zijn dat hij nog wel eens wat achterlaat op een hoogpolig kleed. Ook de hoekjes in huis worden niet superschoon, ondanks de uitschuifbare borstel. Maar eerlijk is eerlijk: de robot doet het veel beter dan de Dreame L10s Ultra. De borstel, gemaakt van kunststof, snijdt eventuele haren (van bijvoorbeeld huisdieren of jezelf, als je lang haar hebt) niet voor je kapot; dus je hebt zelf nog wat onderhoud aan het af en toe haarvrij maken van de borstel.

Overzichtelijke app

Dweilen gaat het systeem nog even goed af. Vooral voor het dagelijkse of wekelijkse onderhoud is de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) uitermate geschikt, aangezien hij genadeloos afrekent met oppervlakkige vlekken. Als je wat meer hardnekkige viezigheid aan de vloer laat plakken, weet de robot daar ook nog wel raad mee. Vettigheid en opgedroogde troep kunnen echter een uitdaging vormen – waarschijnlijk omdat de stofzuiger geen gebruik maakt van warm water. De dweilpads zijn overigens eveneens uitschuifbaar, wat het schoonmaken ten goede komt.

Via de overzichtelijke app kun je heel snel bepalen hoeveel water en zeep de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) moet gebruiken. Wellicht helpt het om die hoeveelheid aan te passen, waardoor hardnekkige viezigheid ook zou kunnen verdwijnen – maar meer water en zeep is geen garantie voor succes. Verder bepaal je in de app de zuigkracht, in welke mate de stofzuiger zijn rondes doet (met ruime of minder ruime bochten) en zie je hoe het gesteld is met de verschillende onderdelen. Met die laatste functionaliteit kun je goed zien wanneer iets aan vervanging toe is of wanneer je ergens een lapje over moet halen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Dreame L10s Ultra (2nd Gen) kopen?

Tot slot is het goed om te zien dat de accu ruim drie uur meegaat. Dat is deels afhankelijk van de instellingen die je zelf prefereert, maar dan nog is het een zeer nette score. Dit voorkomt dat de robot lange omwegen moet maken om tussentijds op te laden, waardoor het werk sneller gedaan kan worden. Verder moet je qua onderhoud dus rekening houden met vastgelopen haren, de oprit (die snel vies wordt) en zowel de water- als zeepbakken. Niet heel veel meer dus dan bij duurdere modellen; maar vooral dat vastgelopen haar kan irritant worden.

Onderaan de streep vinden we dat Dreame met de Dreame L10s Ultra (2nd Gen) een fijne balans heeft gevonden tussen een uitgebreide en functionele robotstofzuiger en een redelijke prijs. De maximaal 700 euro die je betaalt, is geen immens hoog bedrag voor de prestaties die je in huis haalt. Je krijgt bovendien toegang tot allerlei premium functies, zoals uitschuifbare dweilpads en de borstel. Je moet er wel rekening mee houden dat je soms de dweil zelf even moet schoonmaken om de prestaties op hoog niveau te houden, maar verder vinden we deze robotstofzuiger top.

Een blender of een keukenmachine maakt geluid, dat is nu eenmaal zo. Er zitten bewegende onderdelen in, en er komt flink wat kracht bij kijken. Maar wat als je blender meer lawaai maakt dan zou moeten? Gelukkig kun je dat vaak zelf oplossen. Hier lees je hoe.

Lees ook: 9 dingen die je óók met je blender kunt maken

Waarom maakt mijn blender lawaai? 

De messen van een blender draaien doorgaans in de rondte met zo'n 20.000 toeren per minuut – bijna tien keer zo veel als de wielen van je auto als je lekker aan het cruisen bent. Geen wonder dus dat daar wat geluid bij komt kijken. 

Oudere blenders maken vaak meer lawaai dan nieuwe, en hoe langer je je blender hebt, des te meer geluid hij gaat maken, omdat de onderdelen verouderd raken. Daar is verder weinig aan te doen, behalve een nieuwe blender kopen. 

Stille blenders

Er zijn steeds meer stille blenders op de markt, al blijven ze natuurlijk altijd geluid maken. Doorgaans geldt dat hoe krachtiger het model, des te hoger de geluidsproductie. Denk dus goed na of je wel de krachtigste blender nodig hebt, of dat je het met een simpeler – en stiller! – model af kan. 

Fabrikanten doen er ook steeds meer aan om het geluid tegen te houden, bijvoorbeeld door een geluidsreductiesysteem en een slimme vorm van de messen en de glazen kan. Nieuwer is niet altijd beter, maar in dit geval vaak wel. 

©HP

Resonantie

Een van de hoofdredenen van een luide blender is de resonantie in de rest van je keuken. Probeer je blender maar eens op te tillen tijdens het blenden: dan hoor je meteen een stuk minder. Dat komt doordat het geluid doordreunt in het keukenblad, of zelfs in de muren waar de blender bij in de buurt staat. 

Zorg er dus voor dat de blender zo vrij mogelijk staat, niet tegen de muur en er ook niet vlakbij. Je kunt ook tijdelijk een handdoek of theedoek onder de blender leggen om het doordreunen te voorkomen, al moet je er wel voor zorgen dat het apparaat waterpas blijft staan. 

Veel blenders en keukenmachines hebben zuignappen, zodat ze wel op hun plek blijven staan, maar niet direct met het aanrechtblad in aanraking komen. Dat scheelt ook weer een slok op een smoothie! 

Conclusie

Je blender maakt nu eenmaal geluid, daar is weinig aan te doen. Je kunt het wel binnen de perken houden door te zorgen dat de blender goed waterpas staat en dat alle onderdelen goed schoon zijn. Zet hem niet tegen of in de buurt van de muur, en zet hem eventueel op een handdoek of theedoek om de ergste trillingen te voorkomen. En anders kun je natuurlijk altijd op zoek gaan naar een nieuwe, stille blender.