De aanleg van een uitgebreid bekabeld netwerk is doorgaans veel werk. Een gemakkelijke en doeltreffende oplossing is (een deel van) het netwerk via het stroomnet te laten lopen. We bespreken hieronder enkele van de beste powerline-adapters in allerlei prijsklassen.

Fabrikanten van powerline-adapters schetsen van hun producten een rooskleurig beeld waarbij er duizelingwekkende netwerksnelheden haalbaar zouden zijn. In werkelijkheid ligt dat iets genuanceerder. De beschikbare download- en uploadsnelheid is namelijk sterk afhankelijk van de kwaliteit van het koperdradennetwerk en laat zich hierdoor lastig voorspellen. Het is een kwestie van uitproberen, waarbij onder meer het aantal groepen en aangesloten apparaten een grote invloed hebben.

Gelukkig gebruiken elektronicamerken steeds betere en efficiëntere technieken om de verbinding een duwtje in de rug te geven. Bij aanwezigheid van een stroomnetwerk met aardedraad is mimo bijvoorbeeld een waardevolle toevoeging. Hierbij wordt de datastroom over verschillende aders verdeeld. Het resultaat is meer bandbreedte. Verder voorzien fabrikanten de producten van steeds snellere chips, zodat er hogere snelheden mogelijk zijn.

Afhankelijk van het gekozen product profiteren gebruikers van aanvullende mogelijkheden. Zo bevatten de betere powerline-adapters meerdere gigabitpoorten, wifi-ondersteuning en een geïntegreerd stopcontact. We bespreken zeven modellen.

Devolo Magic 2 LAN triple

©PXimport

Deze powerline-set heeft maar liefst drie gigabitpoorten, zodat je ook in een garage of slaapkamer allerlei apparatuur via een snoertje kunt aansluiten. De theoretische overdrachtssnelheid ligt op 2400 Mbit/s, al kom je daar in de praktijk waarschijnlijk lang niet bij in de buurt. Dankzij mimo-technologie gebruikt de netwerktoepassing drie aders van het elektriciteitsnet, mits er aardedraad voorhanden is.

Hoe dan ook, de snelheid en stabiliteit zijn vergeleken met de eerste generatie behoorlijk opgeschroefd. Een nieuwe G.hn-chip is hiervoor grotendeels verantwoordelijk. Volgens het Duitse merk overbrugt de Devolo Magic 2 LAN triple onder ideale omstandigheden een afstand tot vijfhonderd meter. De verbinding is beveiligd via 128-bit-aes-encryptie. Het uitwisselen van beveiligingssleutels tussen de adapters gebeurt automatisch en duurt enkele minuten.

Via een mobiele app of meegeleverde software houd je de actuele status van het netwerk in de gaten. Fijn is dat je vanwege het geïntegreerde stopcontact geen stroompunt verliest. De langwerpige behuizing is wel wat aan de grote kant, dus mogelijk zit deze powerline-adapter een naastgelegen stopcontact in de weg. Bij de Starter Kit levert de fabrikant twee netwerkkabels mee. Naast de startset verkoopt Devolo deze powerline-adapter ook los, zodat je het netwerk naar behoefte uitbreidt.

Devolo Magic 2 Wifi next

©PXimport

Met de Devolo Magic 2 Wifi next voeg je een mesh-netwerk aan de woning toe. Mobiele apparaten switchen via de access point steering-functie automatisch naar het krachtigste toegangspunt. Bij meerdere gelijktijdige verbindingen biedt het mesh-systeem dankzij ondersteuning voor mu-mimo voldoende netwerkcapaciteit. Een satelliet binnen het draadloze netwerk raakt hierdoor niet snel overbelast, zodat gebruikers in de praktijk minder wachttijden ervaren.

Via de 5GHz-frequentieband bedraagt de theoretische snelheid 867 Mbit/s, terwijl er via de 2,4GHz-frequentieband in het gunstigste geval 300 Mbit/s haalbaar is. Volgens het Duitse merk is het starterspakket goed voor een dekking van zo’n 120 vierkante meter. Via het elektriciteitsnet ligt de maximale datadoorvoer op 2400 Mbit/s. Ten opzichte van de eerste generatie is er een snellere G.hn-chip ingebouwd. De afstand via het kopernetwerk reikt onder optimale omstandigheden tot vijfhonderd meter.

De adapter heeft een geïntegreerd stopcontact en bevat aan de onderzijde twee gigabitpoorten. Om hackers buiten de deur te houden, doet de powerline-set een beroep op 128-bit-aes-encryptie. Een extra powerline-adapter is los verkrijgbaar voor een adviesprijs van 129,90 euro, net zoals een zogeheten Multiroom Kit met drie adapters. De hier besproken Starter Kit heeft twee powerline-adapters.

TP-Link TL-WPA4220TKIT

©PXimport

De TP-Link TL-WPA4220TKIT is al een tijdje beschikbaar en is nog altijd bij zo’n beetje iedere (online) elektronicawinkel verkrijgbaar. Begrijpelijk, want deze betaalbare powerline-set biedt veel waar voor zijn geld. Zo levert de Chinese netwerkproducent naast het basisstation twee adapters mee, zodat je internet aan twee ruimtes kunt toevoegen. Elke adapter heeft twee netwerkpoorten.

Vergeleken met duurdere producten is de theoretische doorvoersnelheid wel een stuk lager, namelijk hoogstens 600 Mbit/s. TP-Link claimt dat het signaal via het stroomnet een maximale afstand overbrugt van driehonderd meter. Net als nagenoeg alle hedendaagse powerline-adapters gebruikt ook dit exemplaar voor de beveiliging 128-bit-aes-encryptie. Een interessant extraatje is dat de adapters een 2,4GHz-radio met een maximale overdrachtssnelheid van 300 Mbit/s hebben ingebouwd.

Met één druk op de knop deel je de ssid en het wachtwoord van je router met de geïntegreerde range-extenders. In tegenstelling tot veel andere producten bevat dit type helaas geen stopcontact. Naast de drie adapters telt de productdoos verder drie ethernetkabels met een lengte van twee meter. Voor het beheer van het netwerk kunnen gebruikers een mobiele app of software installeren. Controleer daarmee de snelheid van powerline-verbindingen en voeg desgewenst een gastnetwerk toe.

TP-Link TL-PA4010 KIT

©PXimport

Zoek je een goedkoop powerline-setje zonder overbodige poespas, dan is de simpel uitgevoerde TL-PA4010 KIT een lucratieve optie. Als je online even speurt, vind je dit goedkope product namelijk voor een bedrag van ergens tussen de drie en vier tientjes. Verwacht geen wifi, een geïntegreerd stopcontact of meerdere ethernetpoorten met ondersteuning voor hoge datasnelheden.

Deze doodeenvoudige powerline-set houdt het namelijk bij de kern en dat is een internetsignaal van A naar B transporteren. De theoretische doorvoersnelheid ligt hierbij op 600 Mbit/s met een maximaal bereik van driehonderd meter. De startset bestaat uit twee gelijke adapters waarmee gebruikers via het stroomnet slechts één ethernetaansluiting aan een ruimte toevoegen. Dankzij de aanwezige pair-knop brengt het powerline-systeem snel een beveiligde netwerkverbinding tot stand, waarbij het product gebruikmaakt van 128-bit-aes-versleuteling.

Aan de hand van drie indicatoren controleer je op ieder moment de huidige netwerkstatus. Is er geen verbinding actief, dan schakelt de TL-PA4010 (net als bijna alle powerline-adapters) automatisch naar een energiebesparende modus. Vergeleken met uitgebreidere producten valt de behuizing relatief klein uit. Een voordeel, want daardoor zit deze adapter mogelijk geen naastgelegen stopcontact in de weg. Een adapter meet slechts 6,5 × 5,2 × 2,85 centimeter.

AVM FRITZ!Powerline 1260E WLAN Set

©PXimport

De prijzen van deze veelzijdige powerline-set lopen nogal uiteen. Wanneer je goed zoekt, schaf je dit product voor minder dan 150 euro aan. De AVM FRITZ!Powerline 1260E biedt veel gebruiksgemak. Zo verlies je in ruimtes waar je een netwerkaansluiting wilt toevoegen in elk geval geen stopcontact, want de adapter beschikt over een geïntegreerd exemplaar. Verder kunnen gebruikers een mesh-netwerk opzetten, waarbij de wifi-radio’s zowel een 5GHz- als 2,4GHz-signaal uitzenden. De maximale snelheden bij een draadloze verbinding liggen respectievelijk op 866 en 400 Mbit/s.

Voor de beveiliging van het draadloze netwerk doe je een beroep op wpa2-encryptie. Via de wps-knop wissel je eenvoudig beveiligingssleutels tussen apparaten uit. Bij gebruik van powerline bedraagt de snelheid op papier 1200 Mbit/s, al zul je dat in de praktijk niet halen. Bevat het stroomnetwerk een aardedraad, dan geeft de FRITZ!Powerline 1260E de netwerksnelheid overigens wel een flinke oppepper. Het product ondersteunt namelijk mimo-technologie.

Voor het aansluiten van netwerkapparaten zijn er op de adapter twee gigabitpoorten aanwezig. Gunstig is de ondersteuning voor quality of service, zodat belangrijk dataverkeer tijdens piekmomenten voorrang krijgt. Denk onder meer aan voip-gesprekken en videostreams. Dit powerline-setje vormt vanuit de fabriek een goede combinatie met een AVM FRITZ!Box-router. Als je netwerktoegang aan extra kamers wilt toevoegen, breid je het powerline-systeem naar behoefte uit.

D-Link DHP-P601AV

©PXimport

Powerline-adapters met een geïntegreerd stopcontact zijn vaak behoorlijk aan de maat. De D-Link DHP-P601AV valt met 11,3 × 5,8 × 3,8 centimeter relatief bescheiden uit, zodat je niet zoveel ruimte rondom een wandstopcontact hoeft vrij te maken. De witte behuizing bevat drie groene indicatielampjes waarmee je onder meer de actuele status van het netwerk controleert. Verder telt de onderzijde van iedere powerline-adapter een gigabitpoort, pair-toets en resetknopje.

De overdrachtssnelheid bedraagt in theorie 1000 Mbit/s. Het inwendige stopcontact beschikt over een speciaal filter, zodat signaalruis van verbonden elektrische apparaten de kwaliteit van de verbinding niet belemmeren. Gebruikers activeren het powerline-systeem door op de pair-toets te drukken. Voor de veiligheid is er 128-bit-aes-encryptie actief. Op momenten dat de adapters enige tijd geen gegevens versturen of ontvangen, schakelt de DHP-P601AV op eigen houtje over naar de slaapmodus. Volgens D-Link levert dat een aanzienlijke energiebesparing op.

Heb je interesse in dit betaalbare product? Let dan goed op, want sommige (web)winkels verkopen onder exact dezelfde productnaam een powerline-set zonder geïntegreerd stopcontact. Dit betreft in werkelijkheid de DHP-601AV, zonder P direct voor de 6. De overige specificaties zijn nagenoeg identiek vergeleken met de hier besproken DHP-P601AV. Het model zonder stopcontact is bij veel verkoopadressen een tientje goedkoper.

Netgear PL1000

©PXimport

Hoewel netwerkspecialist Netgear al enige tijd geen nieuwe powerline-adapters heeft uitgebracht, is deze PL1000 nog volop verkrijgbaar. Voor een bedrag van zo’n vijftig euro haal je een startset met twee adapters in huis. Tot zover niets nieuws onder de zon, want er zijn natuurlijk wel meer powerline-producten in deze prijsklasse te koop.

De PL1000 onderscheidt zich van veel concurrerende producten door een gigabitpoort beschikbaar te stellen. Een interessant gegeven, al bepaalt de kwaliteit van het elektriciteitsnet of je daadwerkelijk iets aan de extra capaciteit van deze aansluiting hebt. Op papier is er een doorvoersnelheid van 1000 Mbit/s haalbaar. Volgens het Amerikaanse concern overbrugt het signaal een maximale afstand van vijfhonderd meter.

Naast een ethernetpoort bevat de onderzijde van de behuizing een pair- en resetknop. Wifi-ondersteuning en een geïntegreerd stopcontact hoef je op deze simpele powerline-adapter niet te verwachten. Wegens het gebrek aan extra functies is de behuizing niet zo groot, namelijk 10 × 5,9 × 3,6 centimeter. Netgear levert twee ethernetkabels mee, zodat je na het uitpakken direct een router en willekeurig netwerkapparaat kunt verbinden.

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇

Het spreekwoord 'krakende wagens lopen het langst' gaat helaas vaak niet op in de computerwereld. Moderne systemen reageren soms allergisch op oudere hardware. Toch zijn er methoden en slimme trucs om zulke apparaten te laten werken onder Windows 10 of 11.

Apparaat niet herkend

Wanneer je een oud apparaat aansluit, kan het gebeuren dat Windows het niet herkent.. Daardoor verschijnt het niet in de lijst met apparaten. Je controleert dit door via een klik met rechts op de Windows-knop Apparaatbeheer te openen. Verschijnt hier iets als 'Onbekend apparaat' of zie je een geel driehoekje of vraagteken, dan heeft Windows het apparaat wel fysiek herkend, maar geen juiste driver gevonden. Je leest hier meer over bij de passage Driverprobleem. Mogelijke oorzaken zijn het ontbreken van een plug-and-playdriver of een verouderd aansluitingstype.

Je kunt dan verschillende dingen proberen. Controleer eerst de aansluiting en de stroomvoorziening. Zorg dat het apparaat juist is aangesloten en ingeschakeld. Bij usb-apparaten helpt het soms een andere poort te proberen. Oudere usb1.1-apparaten werken vaak beter via een usb2.0-poort of een usb-hub met eigen voeding dan via een usb3.0-poort. Heeft je pc nog een parallelle of seriële poort? Controleer dan in het systeem-BIOS of deze is ingeschakeld. Heeft je toestel zo'n poort niet, dan ben je meestal aangewezen op een adapter (zie de passage Aansluitingen).

Handmatige installatie

Je kunt het apparaat ook handmatig proberen te installeren. Misschien heb je nog een cd-rom met de installatiebestanden, zodat het zo lukt. Heeft je pc geen cd-station meer, dan sluit je een extern cd-station aan of kopieer je de bestanden op een andere pc met cd-station naar een usb-stick. Je kunt er ook een iso-bestand van maken en dit met een dubbelklik als virtuele schijf koppelen op je pc. Je kunt dit doen met bijvoorbeeld Burnaware Free. Ga naar www.burnaware.com en kies voor ISO-bestand aanmaken.

Heb je geen cd-rom? Start dan Apparaatbeheer, open het menu Actie en kies Oudere hardware toevoegen. Kies De hardware opsporen en automatisch installeren, geef het hardwaretype aan, zoals Beeldapparaten of Draagbare apparaten, en selecteer het juiste product en model. Heb je zelf een geschikte driver gevonden (bijvoorbeeld op de site van de producent), klik dan op Bladeren en verwijs naar het installatiebestand (inf).

Voor printers open je Instellingen in Windows en kies je Bluetooth en apparaten / Printers en scanners. Klik op Apparaat toevoegen en kies bij De printer die ik wil gebruiken, staat niet in de lijst voor Handmatig een nieuw apparaat toevoegen. In het dialoogvenster laat je Mijn printer is iets ouder. Help mij met zoeken geselecteerd. Werkt dat niet, probeer dan Een lokale printer of een netwerkprinter toevoegen met handmatige instellingen, waarna je de juiste poort en het stuurprogramma kiest. Klik hier ook op Windows Update: zo is de kans groter dat Windows alsnog de juiste driver ophaalt. Je kunt ook een vergelijkbaar model uit de lijst proberen.

Soorten aansluitingen

Gaat het om oudere apparaten, dan hebben die vaak een interface die je op moderne pc's niet meer vindt, zoals een parallelle of seriële aansluiting of firewire. Voor parallel gebruik je een usb-naar-parallel-adapter (meestal usb-A naar 36-pins Sub-D). De printer verschijnt dan als 'USB Printing Support' en werkt vaak met generieke drivers. Sommige oude drivers verwachten een echte LPT-poort met een logische naam als LPT1. Je kunt dan de gedeelde usb-printerpoort mappen naar LPT1 met het opdrachtprompt-commando

(met net use LPT1: /delete verwijder je deze koppeling). <printershare> is de gedeelde printernaam, zoals ingesteld via Instellingen in Windows: klik op de printernaam, kies Printereigenschappen en open het tabblad Delen. Zo kun je vaak nog printen vanuit oude DOS- of Windows-apps.

Voor een seriële poort (met een DB9 RS232-kabel) gebruik je eveneens een usb-adapter, liefst met FTDI-chip en aangesloten op een usb2.0-poort. Mogelijk moet je eerst de adapterdriver installeren voordat deze in Apparaatbeheer verschijnt (onder een naam als '[…] COMx'). Om het juiste poortnummer (zoals COM1) in te stellen, klik je met rechts op het apparaat, open je Poortinstellingen en klik je op Geavanceerd.

Koop altijd adapters van goede kwaliteit (en van een bekend merk), aangezien goedkopere exemplaren zich niet altijd aan de specificaties houden.

Voor firewire kun je de installatie van een PCIe-naar-firewire (IEEE 1394) adapterkaart overwegen. Met de Microsoft 1394 OHCI Legacy Driver activeer je deze vervolgens in Windows 10/11 en kun je bijvoorbeeld een oude DV-camera of audio-interface aansluiten. Klik hier voor een downloadlink met instructies.

Driverprobleem

Wanneer Windows het apparaat herkent via een van bovenstaande stappen, blijft het afwachten of er een geschikte driver voor Windows 10/11 beschikbaar is. Je kunt eerst een generieke driver proberen, die vaak via de Windows-updatefunctie beschikbaar is. Klik in Apparaatbeheer met rechts op het apparaat, kies Stuurprogramma bijwerken en klik vervolgens op Automatisch zoeken naar stuurprogramma's / In Windows Update zoeken naar bijgewerkte stuurprogramma's.

Soms vind je geschikte drivers bij de optionele updates. Ga hiervoor naar Instellingen, kies Windows Update / Geavanceerde opties / Optionele updates en open Stuurprogramma-updates. Je kunt ook zoeken naar een basisdriver, add-onmodule of universele driver van de fabrikant, zoals de (Smart) Universal Printer Driver van HP.

Vind je geen driver op de site van de fabrikant, dan kun je er ook zelf naar googelen op basis van het hardware-ID. Start Apparaatbeheer, klik met rechts op het apparaat (eventueel bij Andere apparaten of Onbekend apparaat), kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Stel Eigenschap in op Hardware-id's. Klik met rechts op een gevonden ID, kies Kopiëren en plak dit met Ctrl+V in een zoekmachine als Google. Mogelijk levert dit een geschikte driver op.

Heb je nog een driver voor Windows 7 of ouder, probeer dan de installatie in compatibiliteitsmodus. Klik met rechts op het installatieprogramma, kies Eigenschappen en ga naar het tabblad Compatibiliteit. Zet een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies de laatst ondersteunde versie, zoals Windows 7 of Windows XP (Service Pack 2). Door ook Dit programma als administrator uitvoeren te selecteren, vergroot je de kans dat Windows de oudere driver alsnog aanvaardt, zeker als het geen 'kernel-driver' met volledige systeemrechten betreft (zie ook de passage Driverblokkade). Dit is ons bijvoorbeeld al gelukt voor een Canon Pixma iP4200-printer.

Lees ook: De perfecte printer kiezen? Hier moet je op letten

Alternatieve drivers

Je kunt ook op zoek gaan naar alternatieve, niet-officiële stuurprogramma's. Er zijn verschillende community's en fora die voor populaire oudere apparaten aangepaste drivers aanbieden of INF-bestanden hebben aangepast om ze onder nieuwere Windows-versies te laten werken.

Voor scanners is de alternatieve software van VueScan populair. Deze ondersteunt bijna achtduizend oude scanner-modellen en werkt vaak prima, al is de software niet gratis (vanaf circa 19 euro per jaar). Een proefversie is wel beschikbaar (je kunt eventueel een wegwerpadres gebruiken), zodat je kunt nagaan of je scanner werkt onder Windows 10/11.

Voor printers is het Gutenprint-driverpakket bekend, voorheen bekend als Gimp-print, al is dit alleen beschikbaar voor Linux en macOS. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan, maar je kunt een al dan niet virtuele Linux-machine op je netwerk opzetten (ook op een Raspberry Pi) en hierop Gutenprint installeren. Vervolgens deel je de printer zodat je deze ook op je Windows-pc kunt gebruiken. Voor scanners bestaat een vergelijkbaar project: Scanner Access Now Easy, eveneens voor Linux.

Driverblokkade

Het kan gebeuren dat er wel een driver beschikbaar is, maar dat Windows 10/11 de installatie blokkeert. Mogelijk is de driver technisch incompatibel, bijvoorbeeld een 32bit-driver op een 64bit-systeem (Windows 11 is altijd 64 bit), of een kerneldriver die noodzakelijke kernelfuncties mist doordat deze niet meer worden ondersteund door het geüpdatete besturingssysteem. In dit geval kun je nog de compatibiliteitsmodus proberen (zie de passage Driverprobleem), maar het resultaat blijft onzeker. Je maakt dan meer kans via een virtuele machine met een oudere Windows-versie, zoals Windows 10 voor 32bit-drivers.

Soms blokkeert Windows 10/11 de installatie omdat de (kernel)driver niet digitaal is ondertekend. Ben je zeker dat het om een betrouwbare driver gaat, dan kun je deze controle tijdelijk uitschakelen. Open Instellingen, kies Systeem / Systeemherstel en klik tweemaal op Nu opnieuw opstarten. Kies vervolgens Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartinstellingen en klik op Opnieuw opstarten. In het menu dat verschijnt, kies je optie 7: Afdwingen van stuurprogrammahandtekening uitschakelen. Windows start nu zonder handtekeningcontrole, zodat je de driver kunt installeren. Bij de volgende herstart is de controle weer actief, maar de driver blijft werken.

Ga je liever voor een iets doortastender aanpak? Voer dan de Opdrachtprompt uit als administrator, voer het commando bcdedit /set TESTSIGNING ON in en herstart je pc. Deze draait dan in testmodus, zie de indicatie rechtsonder. Installeer de driver en voer daarna meteen bcdedit /set TESTSIGNING OFF uit, gevolgd door een herstart om terug normaal te werken.

Virtueel alternatief

Lukt het niet om je oude apparaat met een van de bovenstaande workarounds aan de praat te krijgen binnen Windows 10/11, dan zit er weinig anders op dan een ouder of ander besturingssysteem te gebruiken. Het handigst is om dit als virtuele machine (VM) bovenop je huidige Windows te draaien. Binnen deze VM installeer je dan de originele driver en software voor het apparaat.

Geschikte gratis tools zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Pro (na registratie op https://support.broadcom.com). Via bijvoorbeeld https://archive.org kun je naar schijfkopiebestanden zoeken en downloaden. Wij vonden er onder meer diverse Windows XP-iso-bestanden en installeerden een exemplaar in VirtualBox.

Dit kan als volgt. Start VirtualBox, klik op Nieuw en vul de gegevens in, zoals Microsoft Windows XP (32-bit). Bij ISO-image verwijs je naar je download. Vink Overslaan zonder toezicht aan, klik op Afmaken en vervolgens op Starten. Volg de installatie-instructies. Je bezit of vindt wellicht een geldige licentie voor deze oude Windows.

Koppel het apparaat aan een fysieke poort op je pc en geef deze vervolgens door aan de VM, zodat de virtuele Windows het apparaat herkent. Dit kan vanuit het menu Apparaten in het venster met een opgestarte VM.

Bij printers kun je ook delen via het VM-netwerk, zodat je vanuit je gewone Windows via het netwerk kunt printen naar de VM. Selecteer de (uitgeschakelde) VM in VirtualBox, kies Instellingen, open Netwerk en vink Netwerkadapter inschakelen aan. Stel eventueel Gekoppeld aan in op Bridged Adapter zodat de VM een ip-adres krijgt binnen hetzelfde netwerk als je host-pc.

 Nieuwe printer nodig? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers om voor de beste deal!