Netflix' plannen om het internationale aanbod te beperken via regioblokkades zet kwaad bloed bij gebruikers. Op forums en sociale media dreigen gebruikers hun account op te zeggen als alleen het Nederlandse aanbod nog beschikbaar is. Maar waarom doet Netflix dit eigenlijk? En schiet het bedrijf zichzelf hiermee niet in de voet?

Netflix kondigde de plannen gisteren aan: De streamingdienst voert regioblokkades in om gebruikers van vpn's en proxies te weren.

Netflix heeft zelf nooit cijfers bekendgemaakt over het gebruik van vpn's, dus is het niet te zeggen hoeveel gebruikers het andere aanbod kijken.

Waarom doet Netflix dit?

Er zijn een paar mogelijke redenen waarom Netflix proxies blokkeert, maar die hebben allemaal te maken met wat er vorige week gebeurde. Toen kondigde Netflix aan per direct in alle landen ter wereld beschikbaar te zijn (op China na). Dat was verrassend, want tot die tijd kwam de dienst per land beschikbaar en duurde het vaak lang voor het naar een nieuw land ging.

Voordat Netflix internationaal beschikbaar kwam, waren vpn's een handige manier om nieuwe klanten voor zich te winnen. Zelfs toen Netflix nog niet officieel in Nederland beschikbaar was, was de dienst al wel te gebruiken via een vpn. Dat proxies ondertussen ook gebruikt werden om het aanbod te vergroten, was daarbij een noodzakelijk kwaad.

1. Nieuwe potentiële abonnees

De internationale uitbreiding levert miljarden potentiële nieuwe abonnees op

Netflix heeft met de internationale uitbreiding ook letterlijk miljarden (!) nieuwe potentiële klanten aangeboord. Het kan zich nu veroorloven om kijkers niet meer tegemoet te komen, want voor iedere kijker die nu uit protest zijn abonnement opzegt komen er waarschijnlijk 10 nieuwe abonnees bij die al lang blij zijn dat ze Netflix kunnen kijken. Bovendien is het maar de vraag hoeveel abonnees er echt opzeggen - voor € 7,99 per maand kun je je eigenlijk ook geen buil aan vallen, zelfs al is het aanbod wat matig.

2. Aanbod is minder belangrijk

Je moet je bovendien bedenken dat het Netflix niet om de nieuwste en het grootste aanbod te doen is. Netflix weet zelf donders goed dat het niet het meest actuele aanbod aan films heeft, en pretendeert dat ook niet te hebben. Wat het in plaats daarvan doet, is data gebruiken om precies te kijken wat voor type films of series een gebruiker wil zien. Op die manier kan de dienst suggesties doen: "Wij weten beter wat je wilt zien dat jijzelf, wat dacht je bijvoorbeeld van deze obscure horrorfilm?"

3. Netflix Originals

De 'Netflix Originals' zijn de écht belangrijke series

De 'Netflix Originals' spelen daarin een grote rol. Netflix breidt zijn aanbod steeds meer uit met originele series, wat voornamelijk hits zijn zoals House Of Cards, Orange Is The New Black, Narcos en Daredevil. Ook documentaires zoals Making A Murderer worden steeds populairder, en die zijn wél allemaal overal ter wereld te zien. En juist omdat nu al die miljarden potentiële abonnees de Originals kunnen bekijken, kan Netflix weer leren hoe ze nóg verslavendere series moeten maken. Win-win dus.

4. Ruzie met de studio's

Maar de belangrijkste reden voor regioblokkades zijn de grote filmstudio's. Die hebben Netflix de internationale rechten moeten geven, maar waarschijnlijk moest dat niet alleen met een zak geld maar ook met flinke concessies. Het blokkeren van proxies kan één van die concessies zijn geweest, want de filmstudio's vinden zulke software maar niks.

Regioblokkades zijn een concessie van de filmstudio's

Netflix betaalt een filmstudio een bepaald bedrag om iets uit te geven, maar als het via vpn's mogelijk wordt dat miljoenen andere gebruikers die film kijken, dan worden de filmstudio's uiteindelijk te weinig betaald - en dat willen ze natuurlijk niet. Nu de dienst internationaal is gegaan, is het blokkeren van proxies de enige manier dat te voorkomen.

Op deze manier dwingt Netflix de studio's echter ook om de andere kant op te denken: "Als je wil dat je films door nóg meer mensen worden bekeken, moet je meer films internationaal beschikbaar maken."

5. China

China is een geïnteresseerde én grote afzetmarkt

En last but not least: China is een belangrijke factor. Netflix komt in praktisch alle landen beschikbaar, behalve in China. Maar dat wil niet zeggen dat de Chinezen geen Netflix kijken. Sterker nog, Netflix zegt dat er ruim 20 miljoen Chinezen via een vpn naar de dienst kijken. Er is dus een gigantische potentiële markt in China, maar die moet wel te bereiken zijn. Door vpn's te blokkeren en Netflix helemaal ontoegankelijk te maken in het land hoopt het bedrijf dat de Chinese overheid Netflix uiteindelijk toch legaal toestaat. Als dat gebeurt, heeft de dienst waarschijnlijk snel méér dan die 20 miljoen gebruikers.

6. Globaal aanbod

Wat de reden ook is, Netflix heeft één langetermijndoel: Een uniform internationaal aanbod. 'Uiteindelijk' moet het aanbod van films en series in ieder land ter wereld hetzelfde zijn, of je nu in Nederland of Egypte of Kaapverdië zit. Daarvoor heeft Netflix de hulp nodig van filmstudio's, en die hulp kan het alleen krijgen als de dienst zelf nog populairder wordt.

Hoe lang het gaat duren voordat dat universele aanbod er is, is nog niet bekend. Mogelijk duurt dat nog jaren - maar Netflix kijkt alleen naar de toekomst.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.