Sinds een paar maanden verkoopt SpaceX de Starlink Mini in Nederland: een satellietschotel die past in je rugzak en ervoor moet zorgen dat je ook zonder mobiel bereik snel internet hebt. In dit artikel bespreken we of zo'n internetschotel in Nederland wel echt nuttig is.

Wat is de Starlink Mini?

De Starlink Mini is een compacte satellietschotel met afmetingen van 29,9 × 25,9 × 3,85 centimeter en een gewicht van 1,1 kilogram, waarin een wifirouter zit ingebouwd. De schotel maakt verbinding met een van de duizenden Starlink-satellieten die in een lage baan om de aarde zweven en die stuurt vervolgens een internetsignaal terug naar de aarde. Het is daardoor wel belangrijk dat de route van de schotel naar de satelliet niet wordt geblokkeerd door bijvoorbeeld bomen of een dak, maar afgezien daarvan moet je hiermee in de meeste (afgelegen) gebieden internet kunnen krijgen.

Bij het pakket krijg je naast de schotel ook een muurvoeding en het bijbehorende snoer geleverd, maar als je het apparaat ergens wilt gebruiken waar geen stopcontacten zijn, moet je zelf een powerbank (van minstens 100W) en usb-c-kabel kopen. Het pakket kost in totaal 399 euro. Daarnaast heb je een roaming-abonnement nodig. Je hebt daarbij de keuze uit een abonnement met 50 gigabyte voor 40 euro per maand of een onbeperkt-data-abonnement voor 72 euro per maand.

Wat kun je ermee?

De Starlink Mini is bedoeld voor gebruikers die veel onderweg zijn en op hun reis niet kunnen vertrouwen op wifi of mobiele 4G- of 5G-netwerken. De fabrikant zegt dat zo'n internetschotel handig kan zijn als je reist met een camper, aan het backpacken bent of bijvoorbeeld afgelegen kampeert, mits je niet tussen de bomen zit. Ook bij het varen op kust- en binnenwateren kan Starlink uitkomst bieden.

SpaceX belooft maximale downloadsnelheden van meer dan 100 megabit per seconde. De snelheden kunnen wel erg fluctueren, vooral als je Starlink op de weg gebruikt. Er wordt dan namelijk continu gewisseld tussen de satellietverbindingen. Kijk dus niet raar op als YouTube-video's of Netflix-series zo nu en dan even moeten bufferen. Ook de latency (pingtijden) is relatief hoog. Voor online gamen is de oplossing door deze vertraging niet erg geschikt. De uploadsnelheid is eveneens niet erg snel. Als je een filmpje wilt appen naar iemand, kan dat dus een behoorlijke tijd duren.

©Photocreo Bednarek - stock-adobe.com

Is Starlink de beste oplossing?

De meeste genoemde toepassingen vallen in Nederland een beetje weg, omdat de internetdekking hier vrijwel overal goed is. Er zijn wel enkele buitengebieden zonder kabel- of glasvezelaansluiting, zoals op het platteland. Op dat soort plekken kun je waarschijnlijk ook een mobiele router gebruiken, aangezien er in Nederland eigenlijk overal wel genoeg 4G/5G-zendmasten in de buurt staan. Deze mifi-routers zijn meestal minstens zo snel als Starlink en hebben veel minder last van latency. Ook betaal je minder voor de apparatuur zelf en vallen de maandelijkse roamingkosten lager uit.

Starlink is dus eigenlijk alleen interessant als je én geen wifi én geen mobiel bereik hebt. Dat komt in Nederland zoals gezegd weinig voor, maar in andere landen, zoals Duitsland, zijn er nog best wat plekken zonder mobiele dekking. Als je in dergelijke situaties afhankelijk bent van satellietinternet, is Starlink waarschijnlijk de beste keus. Doordat de satellieten laag hangen, zijn de latency en downloadsnelheid voor satellietinternetbegrippen juist erg goed.

Als je weinig de hort op gaat, maar bijvoorbeeld wel in een hutje op de hei woont met baggerbereik, is een reguliere Starlink (349 euro + 72 euro aan datakosten per maand) in de meeste gevallen een betere optie dan de Mini. Dit is een loggere schotel die je gewoon buiten op een vaste plek, zoals bovenop je dak, moet plaatsen en waarbij je een losse wifirouter moet gebruiken. Deze variant biedt ongeveer 25 procent hogere snelheden dan de Mini en heeft een groter bereik, al verbruikt hij ook ongeveer 50 procent meer stroom.

©Micah Tanner - stock.adobe.com

Maak je weleens een filmpje? Daarin zitten meestal stukken die oninteressant zijn. Met de gratis tool VLC media player kun je zo’n video moeiteloos en nauwkeurig tot op het frame inkorten.

Mediatitel verbergen

VLC media player (www.videolan.org) is een van de populairste mediaspelers. Niet alleen omdat de opensource-software voortdurend wordt verbeterd, maar vooral omdat de app zoveel verschillende media moeiteloos kan afspelen en converteren. We gebruiken de tool ook graag om video in te korten. Standaard toont VLC in het begin gedurende enkele seconden de naam van het videobestand. Vind je dat (net als wij) storend, vooral als je in die zone een knip wilt geven? Schakel dit uit door de Eenvoudige voorkeuren te openen met Ctrl+P (met de P van preferences, op de Mac gebruik je Cmd+,). Ga naar het tabblad Ondertitels / OSD en haal het vinkje weg bij de optie Mediatitel weergeven bij starten van de video.

Beginpositie bepalen

Het splitsen van een video in VLC verloopt anders dan bij een gewone videobewerkingstool waar je een slider moet verplaatsen. Met VLC maak je een opname van het deel van de video dat je wilt extraheren uit een langer filmpje. Het ingekorte fragment wordt dan opgeslagen als een nieuw videobestand en het oorspronkelijke bestand blijft ongewijzigd. Open VLC en klik op Open bestand om de video te selecteren die je wilt inkorten. Laad de video en zoek de exacte positie waar je de video wilt splitsen. Om het je gemakkelijk te maken, kun je de spatiebalk gebruiken om het filmpje te pauzeren en met dezelfde toets zet je het terug in gang. Je kunt de video frame voor frame afspelen door de E-toets in te drukken. Als je de E-toets continu indrukt, verspringt de video in slow motion. Op deze manier ga je naar de plaats waar je de beginknip wilt geven. Klik dan op de rode opnameknop links onder de video.

Opnemen

Laat de video verder lopen en/of gebruik de E-toets om de plaats te zoeken waar je het fragment wilt beëindigen. Klik opnieuw op dezelfde opnameknop om de laatste knip te geven. Dat is alles. De ingekorte video wordt automatisch opgeslagen in de map Video's op je computer. Op de Mac komt dit fragment in de map Films.

Het merk Nothing is inmiddels berucht én geliefd om zijn semi-transparante telefoons, dappere designkeuzes en de knipoog naar oldskool tech. Vandaag voegt het bedrijf daar een betaalbare variant aan toe: de Phone (3a) Lite. Die naam roept meteen vragen op, want hoe 'Lite' is hij eigenlijk?

Vandaag heeft Nothing de Phone (3a) Lite officieel onthuld. Vanaf 4 november ligt het toestel ook daadwerkelijk in de winkel voor een bedrag van 249 euro. Er zijn twee uitvoeringen beschikbaar met 8 GB RAM en 128 of 256 GB opslag, en die zijn leverbaar in de kleuren zwart en wit. Beide varianten bieden ruimte voor een microSD-kaart tot 2 TB, wat in deze prijsklasse vrij uitzonderlijk is.

Met die vriendelijke prijs positioneert Nothing het toestel overigens slim tussen de budget- en middenklasse in. Dus ónder de Nothing Phone (3a), maar boven instappers van bijvoorbeeld Realme of Motorola.

©Nothing

Kleine concessies

De transparante achterkant blijft, maar het Glyph-systeem – de lichtstrips waarmee je meldingen op de achterkant kunt waarnemen – lijkt te ontbreken. Nothing vermeldt het in elk geval niet op de officiële pagina, wat doet vermoeden dat het systeem hier is geschrapt of versoberd. Het toestel heeft een glass finish en een IP54-certificering tegen stof en spatwater, maar is vermoedelijk niet volledig van glas.

Het scherm is een 6,77-inch amoledpaneel met een resolutie van 1084 × 2392 pixels, een piekhelderheid van 3000 nits en een adaptieve verversing van 120 Hz. Het toestel draait op een MediaTek Dimensity 7300 Pro-chip (8-core, 4 nm, tot 2,5 GHz) met een Mali-G615 GPU. Niet de snelste op aarde, maar ruim voldoende voor dagelijks gebruik en je favoriete spelletjes. De batterij heeft een vermogen van 5000 mAh en kun je met 33 watt opladen; in twintig minuten zit je op 50 procent, volledig laden duurt ongeveer een uur. Ook reverse charging (5 watt) wordt ondersteund.

De camera’s zijn inmiddels officieel bevestigd: een 50 MP-hoofdcamera (f/1.88), een 8 MP-ultragroothoeklens (f/2.2) en een 2 MP-macrocamera (f/2.4). De selfiecamera telt 16 MP. Video’s schiet je in 4K met 30 fps of 1080p met tot 60 fps. Daarmee is het een nette, zij het eenvoudige, cameraconfiguratie voor deze prijsklasse.

Software

De telefoon draait op Nothing OS 3.5 (gebaseerd op Android 15). Versie 4.0, gebaseerd op Android 16, volgt later met nieuwe camera- en lockscreenfuncties zoals Stretch mode en Lock Glimpse.

Die laatste optie zorgt trouwens wel voor enige opschudding: Lock Glimpse zou advertenties laten zien op je vergrendelscherm. Gebruikers moeten naar links vegen om ze te bekijken en de functie is weliswaar opt-in, maar het is wél een breuk met Nothings eerdere ‘geen bloatware, geen onzin’-imago. Het voelt een beetje wrang: het merk dat ooit minimalisme predikte, introduceert nu vrijwillige reclame. Maar goed, een kleine prijs voor een lage prijs, zullen we maar zeggen.

Niettemin lijkt de Nothing Phone (3a) Lite een charmant compromis. Minder luxe, minder toeters en bellen, maar nog steeds een eigen gezicht in een markt vol generieke toestellen. Wie vooral design en merkbeleving zoekt voor een zacht prijsje, zal hier vermoedelijk blij van worden.

©Nothing

Conclusie

Met de Phone (3a) Lite brengt Nothing een deel van zijn kenmerkende design naar een lagere prijsklasse. De hardware is degelijk, de prijs scherp en de uitstraling is toch herkenbaar. Maar er zijn ook duidelijke concessies: geen Glyph-lichtshow deze keer, de camera’s zijn bescheiden, en die optionele advertenties...? Nou ja, een aantrekkelijke instapper dus, zolang je weet wat je inlevert voor dat lagere prijskaartje.