De Netatmo Presence is een wifi-bewakingscamera voor buitenshuis die automatisch mensen, voertuigen en dieren herkent. Je bedient alles met een mobiele app of via een browser. Hoe goed vervult deze outdoor security cam zijn bewakingstaak? Dat lees je in deze Netatmo Presence review.

De Presence is een wifi-buitencamera met nachtzicht, ingebouwde schijnwerper en automatische detectie van mensen, auto’s en dieren. Het apparaat werkt met dezelfde (web)app als de Welcome wifi-binnencamera. De Presence bestaat uit een discreet uitziende en modern vormgegeven waterdichte aluminium behuizing uit één stuk die weerbestendig is dankzij hzo-nanocoating. Lens, schijnwerper en ir-lamp zijn beschermd door uv-bestendig glas. De Presence heeft een 4MP-sensor met 1920 x 1080 pixels en een zichtveld van honderd graden. Bluetooth en wifi 802.11b/g/n (2,4 GHz) zijn ingebouwd. Ook is een klasse 10-micro-sd-kaart van 8 GB in de camera gemonteerd.

De Presence werkt via het gewone stroomnet en wordt vast gemonteerd. Het nodige montagemateriaal is meegeleverd. In de beknopte, meertalige handleiding wordt de montage goed uitgelegd, maar enige handigheid is nodig. Op de website van Netatmo en in onderstaande video vind je ook hoe je de camera monteert. Je kunt de Presence eventueel monteren op de plek van een oude buitenlamp die je eerst demonteert.

Voor optimaal resultaat monteer je de Presence tussen 2,5 en 4 meter hoogte en richt je hem 30 graden naar beneden. Controleer vooraf met je mobiel, tablet of laptop of je op de gewenste montageplek wifi-bereik hebt. Een publieke hotspot kun je overigens niet gebruiken om de camera te bedienen: het moet omwille van de veiligheid met een eigen wifi-verbinding. Met de meegeleverde inbussleutel maak je de schroeven aan de zijkanten los om de camera juist te richten via kantelen en draaien.

Netatmo Presence installeren

Korte tijd nadat je de stroom inschakelt, zal de schijnwerper even aangaan, zodat je weet dat de camera werkt. Download intussen de Netatmo Security-app. De camera werkt ook met web-apps voor de nieuwste versies van Chrome, Safari, Firefox en Internet Explorer, maar voor de ingebruikname heb je een smartphone of tablet nodig want daarbij wordt de bluetooth-verbinding van je apparaat gebruikt. Zodra de wifi-verbinding met je router actief is, kun je de camera ook bedienen via de web-app.

Het configureren of achteraf wijzigen van de wifi-verbinding doe je door een kaart met een voor elke Presence unieke qr-code vóór de lens te houden. Die kaart zit in de verpakking, maar je kunt de code ook via de app op het scherm van je smartphone of tablet openen en op die manier aan de camera tonen. Daarnaast kun je deze via de web-app printen. Uit veiligheidsoverwegingen kan niemand de wifi-verbinding wijzigen zonder de unieke qr-code.

De camera herkent de qr-code moeilijker in fel zonlicht. Dat is zéker het geval als je de code op het schermpje van je smartphone vóór de lens houdt. Hou je daar geen rekening mee, dan lijkt het misschien alsof de camera niet functioneert. Het is daarom een goed idee om de wifi-verbinding ‘s ochtends of ‘s avonds in te stellen, wanneer het daglicht minder fel is.

Herkenning

De Presence ‘ziet’ inderdaad het verschil tussen personen, auto’s, dieren en ‘andere bewegingen’. Die krijgen in de gebeurtenissenlijst van de (web)app aparte pictogrammen. Voor elke categorie kun je afzonderlijke veiligheidsinstellingen configureren: negeren, opname maken of opname maken én melden. De detectie werkt verrassend goed, met af en toe een vergissing. ‘s Avonds wordt een fietser bijvoorbeeld nogal eens als ‘auto’ herkend. Ook maakten we een keer mee dat er een spin even vóór de lens van de camera bungelde: dat werd foutief als een persoon herkend. Maar in meer dan negentig procent van de gevallen maakt de Presence een correct onderscheid.

De camera neemt tevens geluid op en de kwaliteit daarvan is bijzonder goed. Je kunt de microfoon trouwens uitschakelen. Verder is het mogelijk om de bewegingsdetectie te beperken tot één of maximaal vier delen van het beeld. Ook kun je de waarschuwingen op bepaalde uren uitschakelen. De eigenaar kan meerdere gebruikers toevoegen aan de app, maar die krijgen allemaal volledige toegang.

©PXimport

Video’s worden bewaard op de geheugenkaart die al in de camera steekt. Daarnaast kun je ze uploaden naar Dropbox en/of een ftp-server of lokaal downloaden. Je kiest de resolutie en het type (video’s van mensen, van auto’s, van dieren). Om de 24 uur kun je een time-lapse-video in mp4-formaat downloaden van de afgelopen 24 uur door op het klokpictogram te klikken dat linksboven in het videobeeld van de (web)app verschijnt wanneer je de live-weergave kiest.

Op de servers van Netatmo worden alleen pictogrammen van elke gemaakte video bewaard; de video’s zelf worden uitsluitend lokaal opgeslagen. Dit gebeurt versleuteld: alleen de camera kan de bijbehorende geheugenkaart lezen. Als je op een pictogram klikt, wordt de video gestart vanaf de geheugenkaart. Als die vol is, wordt de oudste video gewist.

Wifi-problemen

We zijn onder de indruk van de video- en geluidskwaliteit, ook ‘s nachts. De (uitschakelbare) schijnwerper is erg handig. De mobiele en web-apps zijn overzichtelijk en gebruiksvriendelijk. Zelfs als een onbekende de camera fysiek afbreekt, kan die de video’s niet bekijken, noch de configuratie van de camera wijzigen. Tijdens de testperiode regende en waaide het enkele keren erg hard, maar de camera gaf geen kik: de hzo nanobescherming lijkt goed te werken.

Tijdens de testperiode lanceerde Netatmo vijfmaal nieuwe firmware voor de Presence. De camera past die automatisch toe. Naast het verhelpen van enkele bugs en oneffenheden, werden ook verbeteringen aangebracht in de wifi-module en de manier waarop de camera alarmeringen afhandelt. Helaas, geen van de nieuwe versies verhielp de verbindingsproblemen die na ongeveer een maand plots startten.

Hoewel de camera zelf een stabiele wifi-verbinding toont (drie van de vier wifi-streepjes zijn actief), verloor hij na ongeveer een maand op willekeurige momenten zijn verbinding. Wanneer dit gebeurt, start de camera zelf opnieuw en probeert na dertig minuten een nieuwe verbinding te maken. Maar dit lukte bij ons bijna nooit: alleen na het onderbreken van de stroom herstelde de verbinding.

We verbonden de camera met een router van een ander merk. Dit loste de verbindingsproblemen niet op. Contact met de supportafdeling van Netatmo, die overigens alleen in het Engels of het Frans kan worden geraadpleegd en die daarnaast zeer traag reageert, bracht geen verbetering. Men gaf ons allerlei suggesties die de zaak niet verhielpen.

Niet de enige

Wij blijken niet de enigen te zijn met een Presence die problemen vertoont met de stabiliteit van de wifi-verbinding. Zowel in de Engelstalige als de Franstalige Netatmo-forums rapporteren verschillende gebruikers vergelijkbare problemen. Mogelijk (en hopelijk) worden die nog opgelost door een nieuwe firmware.

Tot zolang hebben wij de camera aangesloten op een D-Link mydlink Home Smart Plug, zodat we hem wanneer hij kuren vertoont vanaf afstand kunnen in- en uitschakelen. Maar dat is uiteraard geen ideale oplossing. Overigens lijkt de wifi-verbinding bij ons opnieuw iets stabieler nadat we de camera met een derde merk router (een Linksys) verbonden. Maar je kunt van een doorsneegebruiker niet verwachten dat die allerlei routers gaat uittesten.

Conclusie

De Netatmo Presence heeft een zeer goede beeldkwaliteit, ook ‘s nachts. Interessant zijn de aparte alarmen naargelang het apparaat personen, voertuigen, dieren of andere bewegende voorwerpen detecteert. Die automatische detectie functioneert verrassend goed. Helaas blijkt de wifi-verbinding niet bij iedereen even stabiel te zijn. Niet alle gebruikers ondervinden wifi-problemen, maar voor de gebruikers bij wie dit wel het geval is vermindert dit de bruikbaarheid van deze outdoor-bewakingscamera. De wifi-verbinding opnieuw configureren werkt erg omslachtig: het probleem efficiënt oplossen is daardoor moeilijk.

Vanilla OS is een Linux-distributie die zichzelf automatisch bijwerkt en tegelijk veel flexibiliteit biedt in het installeren van software uit diverse bronnen. Ook Linux-pakketten voor andere Linux-distributies kun je gebruiken met Vanilla OS.

Bij klassieke Linux-distributies zoals Ubuntu, openSUSE en Fedora komen zowel de componenten van het besturingssysteem als de extra software die je installeert uit één bron. De ontwikkelaars zorgen ervoor dat dit allemaal samenwerkt, maar toch treden er soms problemen op, met een instabiel systeem of niet-werkende software als gevolg.

Een andere aanpak zijn de zogenoemde ‘immutable’ (ofwel onveranderlijke) besturingssystemen. Hierbij kun je zelf niets veranderen aan de basiscomponenten van het besturingssysteem, dat automatische updates krijgt. Extra software installeer je geïsoleerd van het besturingssysteem, wat beter is voor de stabiliteit. Vanilla OS is zo’n immutable Linux-distributie en richt zich op toegankelijkheid voor iedereen.

1 Vanilla OS installeren

De nieuwste versie, Vanilla OS 2, vraagt minstens 4 GB geheugen en 32 GB opslagruimte op een 64bit-computer met UEFI-ondersteuning. Download het iso-image van de distributie en schrijf het met een programma zoals Win32 Disk Imager naar een usb-stick. Start je computer dan op vanaf de usb-stick.

In het welkomstscherm kies je voor Install. Selecteer vervolgens je taal (Nederlands staat ertussen), toetsenbordindeling en tijdzone. Selecteer dan de schijf waarop je Vanilla OS wilt installeren en klik op Use Entire Disk.

Vanilla OS stelt standaard voor om je volledige harde schijf te versleutelen. Kies een wachtwoord voor deze versleuteling. Bevestig daarna je instellingen. Na de installatie herstart je de computer en verwijder je de usb-stick. Vanilla OS start dan op en toont je een bootmenu met twee opties: Current State (A) en Previous State (B). Hiermee kun je na een mislukte update altijd terugkeren naar de vorige toestand. Vervolgens voer je het wachtwoord in om de schijf te ontsleutelen.

Stel een wachtwoord in voor de schijfencryptie.

2 Initiële configuratie

Na de eerste opstart van Vanilla OS krijg je de configuratiewizard te zien. Daarin kies je opnieuw je taal, toetsenbordindeling en tijdzone en daarna een kleurschema (licht of donker). In de volgende stappen maak je een gebruikersaccount, geef je de computer een naam en kies je welke toepassingen je wilt installeren. Bij elke categorie toepassingen kun je na een klik op het pijltje individueel aanvinken welke toepassingen je wenst. In de Common Utilities vind je zelfs toepassingen om games te spelen en Windows-software te draaien via Wine. Dat is een indicatie van de focus van Vanilla OS op het kunnen draaien van zo veel mogelijk software. Ook voor de browsers heb je heel wat keuze. Herstart daarna je computer.

Na de herstart en het invoeren van het wachtwoord voor de schijfencryptie kom je in het aanmeldvenster waar je met de ingestelde gebruikersnaam inlogt. Kies en bevestig daarna een wachtwoord voor de gebruiker. Nadat je bent aangemeld, moet je het wachtwoord nog eens invoeren om de installatiewizard toestemming te geven om toepassingen te installeren. De toepassingen die je voor de herstart hebt geselecteerd, worden nu als Flatpak-pakketten geïnstalleerd. Deze zijn volledig geïsoleerd van de basis van je besturingssysteem. De installatie kan even duren.

Vanilla OS biedt een uitgebreide selectie van browsers aan.

3 Automatische systeemupdates

Daarna biedt Vanilla OS je een overzicht van de mogelijkheden, met knoppen om bijvoorbeeld systeemupdates te configureren, via de appwinkel extra toepassingen te installeren, de instellingen van de gebruikte desktopomgeving GNOME aan te passen, en om online accounts voor e-mail en kalenders toe te voegen.

Als je op Configure Updates klikt, stel je de frequentie in waarmee Vanilla OS op systeemupdates controleert en die downloadt. Standaard gebeurt dit wekelijks, maar je kunt dit ook op dagelijks of maandelijks instellen. Met de optie Slimme updates, die standaard is ingeschakeld, zal Vanilla OS geen updates downloaden terwijl je computer actief is. Zo voorkom je dat de downloads je netwerkverbinding vertragen terwijl je aan het gamen of videobellen bent.

Systeemupdates gebeuren automatisch op een ingestelde frequentie.

4 GNOME-desktopomgeving

Vanilla OS gebruikt het klassieke GNOME als desktopomgeving. Als je al eens met Ubuntu, Fedora, openSUSE of een andere Linux-distributie hebt gewerkt die GNOME gebruikt, zul je snel met Vanilla OS kunnen werken. Rechts bovenaan vind je de systeemstatusicoontjes. Klik hierop om bijvoorbeeld meer informatie te krijgen over je netwerkverbinding, batterijlevensduur, energiemodus en audiovolume. In het kader dat verschijnt, staan ook icoontjes om rechtstreeks naar de systeeminstellingen te gaan, je scherm te vergrendelen, of om de computer uit te schakelen of te herstarten.

In het midden bovenaan zie je de datum en tijd. Klik je daarop, dan krijg je een kalender te zien en een lijst met recente notificaties. Het icoontje helemaal links bovenaan is de activiteitenknop. Wanneer je hierop klikt (of de Super- of Windows-knop op je toetsenbord indrukt), verschijnt het activiteitenoverzicht. Je krijgt dan alle open vensters te zien, een zoekveld bovenaan om naar toepassingen te zoeken en een balk met icoontjes onderaan met toepassingen, waaronder het icoontje met de negen bolletjes dat alle toepassingen toont. Helemaal rechts zie je ook een gedeelte van een nieuwe desktop, waarmee je een nieuwe werkruimte opent als je niet al je vensters op dezelfde desktop wilt hebben.

Vanilla OS is gebaseerd op de gebruiksvriendelijke desktopomgeving GNOME.

5 Software installeren

De aanbevolen manier om software te installeren in Vanilla OS is met het programma Software. Hiermee zoek je naar applicaties in Flathub, een appwinkel voor distributieonafhankelijke Linux-applicaties. Je kunt in een aantal categorieën een selectie van software bekijken of onmiddellijk met de zoekknop linksboven de naam van een toepassing intypen. Voor elke toepassing krijg je een beschrijving, een schermafbeelding, versiegeschiedenis, beoordelingen en een link naar de projectwebsite te zien. Flathub biedt overigens niet alleen opensource-software aan, maar ook propriëtaire software zoals Spotify en Steam.

Software die je op deze manier installeert, wordt standaard automatisch van updates voorzien. Wil je dat niet, klik dan op het menu van Software rechts bovenaan, kies Voorkeuren en kies bij Software-updates voor Handmatig in plaats van Automatisch. Automatische updates worden sowieso gepauzeerd in energiebesparingsmodus. Je kunt in Software ook de geïnstalleerde pakketten bekijken en verwijderen.

Met de toepassing Software installeer je duizenden toepassingen van Flathub.

6 Zonder Flatpak

Dankzij Flatpak zijn de toepassingen volledig gescheiden van het besturingssysteem en kun je dus niet per ongeluk je systeem om zeep helpen. Maar niet alle software is in een Flatpak-versie beschikbaar. Bovendien laat Vanilla OS ook niet toe om de systeemconfiguratie aan te passen buiten de mogelijkheden van de systeemapplicaties om. Je kunt dus niet zomaar als root-gebruiker inloggen zoals in een traditionele Linux-distributie, een willekeurig pakket installeren en de nodige systeembestanden aanpassen.

Om toch extra software te kunnen installeren, heeft Vanilla OS de Vanilla System Operator (VSO) ingebouwd. Dit is een geïsoleerd minibesturingssysteem dat in een container draait, waarin je wel zelf software zonder Flatpak kunt installeren. Er is zelfs een gebruiksvriendelijke interface rond gebouwd. Download je bijvoorbeeld een .deb-pakket, dat je traditioneel in Ubuntu of Debian zou kunnen installeren, dan hoef je alleen maar op het gedownloade bestand te dubbelklikken in het programma Bestanden om het in VSO te installeren met de hulp van het programma Sideloaden. Daarna is het beschikbaar tussen je geïnstalleerde toepassingen. Je ziet geen verschil met de Flatpak-toepassingen, maar onderhuids draait de toepassing in een container die van het besturingssysteem is geïsoleerd.

Vanilla OS installeert deb-bestanden in een geïsoleerde container.

7 Systeemterminal

Als je het standaard terminalprogramma van Vanilla OS opent, Black Box, dan open je geen shell in Vanilla OS zelf, maar in de container van Vanilla System Operator. Ook hier kun je extra software installeren met Debians pakketbeheerder apt, bijvoorbeeld terminalprogramma’s die je graag gebruikt. Dit alles kan zonder enige impact op de stabiliteit van het basisbesturingssysteem. De container is bovendien geïntegreerd met jouw persoonlijke map, zodat de erin geïnstalleerde software gewoon toegang heeft tot jouw bestanden.

We hadden bijvoorbeeld de terminal nodig toen we het .deb-bestand van de AI-software Jan met Sideloaden hadden geïnstalleerd en er na een klik op het icoontje van het programma niets gebeurde. We openden Black Box, voerden de opdracht jan uit en zagen een foutmelding over een ontbrekende bibliotheek libasound2.so. Blijkbaar gaf het .deb-bestand dit niet als afhankelijkheid aan. We installeerden de bibliotheek in de terminal met deze opdracht, waarna Jan wel opstartte:

Overigens kun je vanuit VSO wel toegang krijgen tot een shell van Vanilla OS zelf met de opdracht host-shell. Aangezien het systeem onveranderlijk is, ben je wel beperkt in je mogelijkheden. Maar je kunt wel configuratiebestanden in de map /etc aanpassen en systemd-services beheren met systemctl. Met exit keer je terug naar de VSO-shell.

In Black Box heb je volledige toegang tot een geïsoleerde container.

8 Linux-subsystemen

Met de functie Apx gaat Vanilla OS nog verder: hiermee kun je in containers subsystemen aanmaken gebaseerd op diverse Linux-distributies met bijbehorende pakketbeheerders.

Wil je een programma installeren dat in Arch Linux beschikbaar is? Maak dan gewoon een subsysteem aan met Arch Linux als stack en pacman als pakketbeheerder. Apx ondersteunt als stacks Alpine, Arch Linux, Fedora, openSUSE, Ubuntu en Vanilla OS. Als pakketbeheerders heb je zo de keuze uit apk, apt, dnf, pacman en zypper. Open het programma Apx en klik op het plusicoontje links bovenaan om een nieuw subsysteem aan te maken.

Ook voor ontwikkelaars is dit handig. Je installeert dan een geïsoleerde container met je gewenste softwarestack, die anders zou kunnen conflicteren met wat je in je basisbesturingssysteem hebt geïnstalleerd. Geef je subsysteem dus een naam, bijvoorbeeld gecko, kies een stack (het onderliggende besturingssysteem), bijvoorbeeld opensuse, en klik op Aanmaken. Apx toont dan een nieuw subsysteem gebaseerd op openSUSE, met de erbij horende pakketbeheerder zypper. Klik erop en dan op Start subsystem.

Via Apx maak je een subsysteem met een gekozen Linux-distributie.

9 Software in subsysteem installeren

Nu kun je vanuit de VSO-terminalsessie software installeren in het subsysteem. Heet je subsysteem bijvoorbeeld gecko, zoek dan naar de gewenste software, bijvoorbeeld Qucs, in het subsysteem met:

Krijg je een resultaat te zien (in dit geval het pakket qucs-s), dan installeer je dat met:

De deelopdrachten search, install enzovoort zijn hetzelfde voor alle pakketbeheerders en je kunt in het tabblad met pakketbeheerders in Apx zien welke achterliggende opdrachten er voor elke pakketbeheerder worden aangeroepen.

Na de installatie zie je de melding 1 apps geëxporteerd. Apx maakt de in de container geïnstalleerde toepassing namelijk ook beschikbaar in Vanilla OS zelf. Dat kun je uitproberen door het activiteitenoverzicht te openen en daarna naar Qucs te zoeken. De toepassing staat tussen je andere toepassingen als Qucs-S on gecko. Wanneer je hierop klikt, start Vanilla OS automatisch het subsysteem als dit nog niet is gebeurd en opent het daarin de toepassing. Het programma heeft ook, net zoals het hele subsysteem, toegang tot je bestanden. Je ziet alleen aan de andere stijl van het venster dat het in een container van een andere distributie draait.

Programma’s in een subsysteem start je rechtstreeks in Vanilla OS op.

10 In subsysteem werken

Je kunt ook vanuit de VSO-shell rechtstreeks in een subsysteem een terminalsessie openen met (met de naam van je subsysteem in plaats van gecko):

Hierin heb je toegang tot het volledige besturingssysteem dat je in het subsysteem hebt geïnstalleerd. Als je nu pakketten wilt installeren, kan dat wel niet met de apx-opdrachten, maar moet je de pakketbeheerder zelf gebruiken.

In dit subsysteem kun je een volledige ontwikkelomgeving of softwarestack opzetten, bijvoorbeeld om eenvoudig software in verschillende Linux-distributies uit te testen. Met exit verlaat je het subsysteem en keer je terug naar de VSO-shell. Daarin kun je ook met deze opdracht de status van alle geïnstalleerde subsystemen opvragen:

Kijk ook eens welke andere deelopdrachten van Apx er beschikbaar zijn door gewoon apx zonder toevoegingen te typen.

Met Vanilla OS draai je eenvoudig meerdere subsystemen van diverse Linux-distributies.

11 Stacks en pakketbeheerders toevoegen

Je bent zelfs niet beperkt tot de stacks en pakketbeheerders die Vanilla OS standaard in Apx aanbiedt. Open je in Apx links de lijst met stacks en klik je dan op het plusicoontje, dan opent het venster om een nieuwe stack aan te maken. Je geeft die een naam naar keuze en bij Basis vul je de url van een Docker-container in. In de lijst met bestaande stacks zie je bijvoorbeeld bij Alpine alpine:latest staan en bij openSUSE registry.opensuse.org/opensuse/tumbleweed:latest. Je kiest ook de pakketbeheerder voor het subsysteem uit de lijst en daaronder kun je zelfs pakketten opgeven die je standaard in de stack wilt installeren.

Op dezelfde manier voeg je een nog niet ondersteunde pakketbeheerder toe, bijvoorbeeld yay als alternatief voor pacman in Arch Linux-gebaseerde subsystemen. Je geeft de pakketbeheerder een naam, schakelt in of die met rootrechten moet draaien (de meeste wel), en vult alle opdrachten in zodat je pakketbeheertaken eenvoudig kunt uitvoeren met apx-opdrachten vanuit de VSO-shell. Het moge duidelijk zijn: welke Linux-software je ook wilt installeren, Vanilla OS biedt er een mogelijkheid voor.

Je kunt ook je eigen pakketbeheerder definiëren in Apx.

De Philips Heating CX2120/01 is een compacte en krachtige keramische verwarming. Met zijn snelle opwarming, stille werking en meerdere veiligheidsfuncties is het een ideale keuze voor kleinere ruimtes of als bijverwarming. Maar hoe bevalt dit apparaat in de praktijk? Lees hier wat het Review.nl Testpanel van de Philips Heating CX2120/01 vond.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Philips

De Philips Heating CX2120/01 is een draagbare keramische verwarming met een vermogen tot 1500 W. Dit compacte model heeft vijf verwarmingsmodi en meerdere veiligheidsvoorzieningen, zoals een kantelbeveiliging en oververhittingsbescherming. Met een stille werking die minder geluid produceert dan fluisteren, is het apparaat geschikt voor gebruik in studeerkamers, slaapkamers en badkamers. 

De Philips Heating CX2120/01 heeft van de testers een gemiddelde reviewscore van 8,4 gekregen. Vooral de snelle opwarming, het compacte formaat en het strakke design worden geprezen. Hieronder worden de ervaringen van de testers uitgebreid besproken. 

Snel en lekker warm

Veel testers zijn onder de indruk van hoe snel de kachel een ruimte verwarmt. Tester J. zegt: "Het is een fijn product. Hij warmt mijn studeerkamer en badkamer erg snel op." JacquelinevK94 deelt deze ervaring: "Deze heater is binnen no-time warm, echt ideaal!" Ook Maup10 is enthousiast: "Binnen een paar seconden voel je al een aangename warmte, wat echt handig is op koude ochtenden." 

Daarnaast blijkt de kachel krachtig genoeg om zelfs iets grotere ruimtes te verwarmen. Tester B. zegt hierover: "Wat ons echt opviel, was dat het apparaat zelfs in grotere ruimtes merkbaar comfort toevoegt." W. bevestigt: "Onze veranda is wat groter dan 15 vierkante meter, maar deze heater kan ook daar prima ingezet worden om even voor wat bijverwarming te zorgen." 

Compact en makkelijk te verplaatsen 

De meeste testers waarderen het compacte en lichte ontwerp, waardoor de kachel eenvoudig te verplaatsen is. Lvw0604 zegt: "Je neemt hem gemakkelijk mee en binnen enkele minuten zit je comfortabel." JacquelinevK94 is ook tevreden: "De heater is lekker compact en licht, dus je zet hem zo van de ene kamer in de andere kamer." Het compacte formaat is ook handig wanneer je hem niet nodig hebt.  Hondijkje merkt op: "Je kunt dit kacheltje makkelijk opbergen als je hem niet in gebruik hebt."

©Philips

Veel veiligheidsvoorzieningen

De kachel is voorzien van meerdere veiligheidsopties, iets wat testers belangrijk vinden. Tester C. zegt: "Een belangrijk aspect is de aandacht die er is geschonken aan de veiligheid. Er zit een omvalbeveiliging op, oververhitting wordt voorkomen en hij wordt na een bepaalde tijd automatisch uitgeschakeld." Mvdm1973 vindt het heel safe voelen dat er beveiliging op zit in het geval de verwarming zou vallen.

Overwegend stil, maar soms hoorbaar 

Een groot pluspunt is dat de kachel vrijwel geluidloos werkt. Tester J. zegt: "Zelfs op de hoogste stand hoor je nauwelijks geluid." Maup10 is het hiermee eens: "Het apparaat werkt heel stil, wat perfect is als je het in de slaapkamer of in een thuiskantoor gebruikt."  Maar sommige testers ervaren dat anders. Zo merkt Troost op: "Enige minpunt is dat hij wel wat geluid maakt." 

©Philips

Duidelijke bediening, maar app wordt gemist

De bediening wordt als eenvoudig ervaren. Hondijkje zegt: " De pictogrammen op het kacheltje zijn makkelijk te lezen zodat je precies ziet op welke stand je de kachel ingesteld hebt staan." Wel zien sommige testers ruimte voor verbetering. Maup10 zegt: "Een klein nadeel vond ik dat je de temperatuur niet direct op het apparaat kunt instellen." Mw X. vult aan: "Er is helaas geen temperatuur zichtbaar en hij heeft ook geen app, waardoor ik een aparte thermometer gebruik."  Hoewel de app door meer testers gemist wordt, zegt JacquelinevK94 daarover: "Maar op zich is dat ook niet nodig door de duidelijke knopjes."

©Philips

✅ Pluspunten

• Snel warm

• Compact en lichtgewicht

• Makkelijk te bedienen

• Veiligheidsvoorzieningen

❌ Minpunten

• Geen app

• Energieverbruik bij langere gebruiksduur

Eindoordeel

De Philips Heating CX2120/01 is een efficiënte en compacte keramische verwarming die snel warmte levert en eenvoudig te verplaatsen is. Testers zijn enthousiast over de snelle opwarming, het gebruiksgemak en de stille werking. Ook de veiligheidsvoorzieningen worden gewaardeerd. Ondanks het ontbreken van een app scoort deze compacte keramische verwarming een fraaie 8,4 bij de testers.