Waarom zou u de hoofdprijs betalen voor een duur fotobewerkingsprogramma als het ook helemaal voor nop kan? Een van de grootste geneugten van internet is dat u er allerlei mensen vindt die met liefde de door hun gemaakte software gratis met u willen delen. Vaak beschikt zo'n programma niet over een supergelikt uiterlijk noch over de zeer geavanceerde functies van zijn commerciële tegenpool.

Waarom zou u de hoofdprijs betalen voor een duur fotobewerkingsprogramma als het ook helemaal voor nop kan? Een van de grootste geneugten van internet is dat u er allerlei mensen vindt die met liefde de door hun gemaakte software gratis met u willen delen. Vaak beschikt zo'n programma niet over een supergelikt uiterlijk noch over de zeer geavanceerde functies van zijn commerciële tegenpool. Maar daardoor is het vaak geschikter voor de wensen van de gemiddelde thuisgebruiker. Want daar geldt immers vaak: hoe eenvoudiger, hoe liever! In deze workshop gaan we aan de slag met het gratis maar Engelstalige Photobie,waarmee u foto's kunt bekijken, corrigeren en onderdelen kunt toevoegen. Het werkt allemaal erg simpel!

Stap 1

[afbeelding0]Start uw browser en ga naar Softpedia.com. Klik op de link External Mirror 1 (of 2 als de eerste niet werkt). Mocht deze rechtstreekse downloadlink niet werken, probeer dan een van de alternatieven op photobie.com/Download. Klik in het venster Bestand downloaden op de knop Opslaan. In het dialoogvenster Opslaan als klikt u dan in de linker kolom op de knop Bureaublad en daarna op Opslaan.

Stap 2

[afbeelding0]Als de download klaar is, ziet u een nieuw pictogram op uw Bureaublad staan met de naam PhotobieInstaller.exe. Dubbelklik hierop om de installatie van het programma te starten. Klik op Uitvoeren in het waarschuwingsvenster, waarna de installatiewizard verschijnt. Sluit zonodig andere programma's alvorens u op Next (volgende) klikt, dit voorkomt dat u later uw pc moet herstarten. Klik op I Agree om met de licentieovereenkomst akkoord te gaan en daarna op de knop Install. Tot slot even op Finish (voltooien) klikken en Photobie start meteen.

Stap 3

[afbeelding0] Om een bestand te openen in Photobie klikt u in het menu File (bestand) onder Open op Image. Klikken op het gele mapje op de werkbalk mag ook. Standaard worden alle ondersteunde grafische bestanden getoond, maar door gebruik te maken van het keuzemenu achter Bestandstypen kunt u de getoonde bestandstypen ook tot één beperken. Selecteer een afbeelding en klik op Openen.

Stap 4

[afbeelding0]Standaard worden afbeeldingen in een volledig gemaximaliseerd venster geopend. U kunt de afbeelding desgewenst ook in een verplaatsbaar venster openen door op het verkleinknopje (1) te klikken. In- en uitzoomen doet u met de knopjes bij (2). Hebt u het venster eenmaal losgekoppeld, dan kunt het verplaatsen en naar smaak vergroten of verkleinen.

Stap 5

[afbeelding0]Als één afbeelding geopend is, kunt u met Album View al uw afbeeldingen bekijken. Klik daarvoor in het menu Browser op Open image directory which contains current Image. U krijgt nu een in eerste instantie blanco venster te zien; klik op Volgende (1) om door alle afbeeldingen in de map te bladeren. U bevindt zich overigens in dezelfde map als waaruit u de eerder geopende afbeelding hebt gehaald. Druk op de Esc(ape)-toets om weer terug te keren naar het hoofdvenster van Photobie.

Stap 6

[afbeelding0]Voordat u gaat klodderen in uw afbeelding moet u weten wat de transparantkleur is. Zo niet dan hebt u geheid een probleem zodra u merkt dat u alleen maar pixels van uw foto wegveegt en niet aan het tekenen bent met een leuke kleur. Klik dus eerst op de kleurenknop in de linker werkbalk (1) en kies een kleur die niet in de afbeelding vóórkomt. Klik vervolgens in het menu Color_Setup op Set Current Panel Color as Global Transparent Color (2). Dat lost elk eventueel probleem met verdwijnende inkt op. Nogmaals: dit verschijnsel hoeft niet altijd op te treden!

Stap 7

[afbeelding0]Waarom zou u willen tekenen op een foto? Bijvoorbeeld om een scheur of gat in een (oude) beschadigde foto te verhullen. Om rode ogen te verwijderen of als u kunst wil bedrijven. Om te tekenen klikt u bijvoorbeeld op het meetpipet (1). Daarmee pikt u een kleur op uit de afbeelding door ergens op een kleur in de foto te klikken. Uiteraard kunt u ook een kleur kiezen uit het kleurenpalet dat u in de vorige stap zag. Klik vervolgens op het pengereedschap (2) en u kunt uw artistieke lusten helemaal botvieren.

Stap 8

[afbeelding0]Uiteraard kunt u behalve fouten repareren en artistiek tekenen heel wat meer leuks doen als het om fotobewerking gaat. Zo kunt u onderdelen toevoegen. Selecteer de pen en u produceert een klassieke snor en bril, bijvoorbeeld. Erg geinig is ook het toevoegen van spraakballonnen. Dit is vergelijkbaar met de stickervellen met lollige uitroepen die u bij de fotozaak kunt kopen. Zoom daarvoor eerst in op de foto zodat het hoofd van uw 'slachtoffer'zichtbaar is. Kies dan in het inmiddels bekende kleurenpalet de kleur wit. Klik vervolgens op het naar beneden gerichte pijltje rechts van het vormengereedschap en kies de vorm Oval (ovaal).

Stap 9

[afbeelding0]Teken een mooie ovaal in de buurt van de mond van de persoon die u wat wilt laten zeggen. Klik dan op het pengereedschap en kleur de ovaal in. Zorg ook voor een verbinding met de mond, bijvoorbeeld 'gedachtestippen'. Klik op knop A (1) om tekst in de ballon te plaatsen. Klik op de plek in de ballon waar u de tekst wilt laten beginnen, waarna een dialoogvenster verschijnt waarin u een toepasselijk type, kleur en grootte van de letter kunt kiezen. De standaardgrootte is érg klein (slechts 8), dus dat moet zeker een hogere waarde worden. De juiste waarde is onder meer afhankelijk van de resolutie van de foto, dus alleen experimenteel vast te stellen. Klik na het typen van uw tekst op OK.

Stap 10

[afbeelding0]Telkens als u een onderdeel toevoegt aan uw foto wordt er een nieuwe laag (layer in het Engels) aangemaakt. In het transparante venster LayerManager (lagenbeheerder) ziet u het aantal lagen na een tijdje bewerken dan ook gestaag toenemen. U kunt op elke laag klikken om te zien wat in die specifieke laag aanwezig is. Dat is handig als u wat wilt verwijderen of wijzigen. Als uw tekstballon bijvoorbeeld te klein is uitgevallen, zoek dan de laag met de ballon en verwijder deze. Ook de eventuele opvullagen kunt u verwijderen. Zodat u daarna bijvoorbeeld uit de losse hand een 'wolkeriger'wolk kunt tekenen, om maar wat te noemen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!