Moet je elke tien tot twintig jaar het isolatiemateriaal in huis vernieuwen of hoef je het maar één keer te regelen en er verder nooit meer naar om te kijken? In dit artikel vertellen we je hoelang je met isolatiemateriaal kunt doen.

Het aanbrengen van isolatiemateriaal kan ondanks subsidies flink in de kosten lopen, maar daar krijg je dan ook de nodige voordelen voor terug. Het is in elk geval goed om te weten dat je een lange tijd met isolatie vooruit kunt. Hoelang dat precies is, verschilt per materiaalsoort. Daarnaast is de levensduur van isolatiemateriaal afhankelijk van de kwaliteit van de plaatsing.

Om een lange levensduur te bereiken, is het belangrijk dat het isolatiemateriaal op de juiste manier wordt aangebracht. Als je huis niet geschikt is voor bepaalde isolatie of het isolatiemateriaal niet op correcte wijze is aangebracht, kan dit flinke schade aanrichten aan je huis. Denk bijvoorbeeld aan koudebruggen of vochtophoping met alle gevolgen van dien. Daarnaast is het belangrijk dat isolatiemateriaal tegen vocht kan of dat er bijvoorbeeld een dampscherm wordt geplaatst om het vocht tegen te houden.

Om problemen te voorkomen, is het belangrijk om alleen in zee te gaan met gecertificeerde vaklui. Onderzoek dus of het isolatiebedrijf is aangesloten bij brancheorganisatie VENIN Isolerend Nederland en een certificering heeft bij Insula Certificatie of SKG-IKOB.

©Andrii Biletskyi

Zo lang gaat isolatiemateriaal mee

De meeste isolatiematerialen kunnen tussen de 50 en zelfs 100 jaar meegaan. In principe gaat het dus om een eenmalige investering, waar je vervolgens de rest van je leven van kunt profiteren. Van alle materiaalsoorten hebben vlaswol en cellulose de kortste levensduur, namelijk van minstens 50 jaar. Ook gevelisolatie is eerder aan vervanging toe. Omdat het isolatiemateriaal aan de buitenzijde wordt aangebracht, wordt het materiaal blootgesteld aan weersinvloeden. Hierdoor ligt de levensduur rond de 25 jaar. De meeste andere isolatiematerialen gaan echter minimaal 75 jaar mee. 

Ook kun je niet met ieder geïsoleerd huis jarenlang vooruit. Als je een huis hebt dat gebouwd is vóór de jaren ‘90 is de kans namelijk groot dat je te maken hebt met slechte isolatie. De bouwnormen en eisen die aan isolatie gesteld werden, waren in die tijd minder streng. Bovendien lagen de energieprijzen toen een stuk lager, waardoor de noodzaak voor goede isolatie er toen minder was. Heb je een ouder huis, dan doe je er goed aan om na te isoleren of het isolatiemateriaal te vervangen.

De ramen in je huis zijn ook een vorm van isolatie. Dubbel glas en hoogrendementsglas gaan ongeveer 20 tot 30 jaar mee. Als het glas goed geplaatst is en door de jaren heen goed onderhouden wordt, kan het glas zelfs nog langer meegaan. De kans op lekkages wordt tegen die tijd wel groter, waardoor de isolerende functie vermindert. 

Het vervangen van isolatiemateriaal is over het algemeen alleen nodig als er op dit moment verouderd isolatiemateriaal aanwezig is in je woning. Isolatiemateriaal dat in de vorige eeuw is aangebracht, voldoet meestal niet aan de huidige energieprestatiecoëfficiënt.

©Youril

Welk isolatiemateriaal moet ik kiezen?

Er zijn verschillende soorten smaakjes om uit te kiezen als het gaat om isolatiemateriaal. Zo wordt er vaak gebruikgemaakt van glaswol, steenwol, pur, EPS-parels, XPS- of PIR-platen. Welk materiaal je het beste kunt gebruiken bij elk soort isolatie, vertellen we je in onze artikelen over binnenmuurisolatie, dakisolatie, spouwmuurisolatie, gevelisolatie en vloerisolatie.

Hoewel vrijwel al het isolatiemateriaal een lange levensduur heeft, wil dat niet zeggen dat iedere materiaaltype even geschikt is. Het ene materiaal is namelijk slechter voor het milieu dan het andere. 

Isolatiematerialen die je beter kunt vermijden zijn schapenwol en gespoten purschuim met HFK’s (fluorkoolwaterstoffen). Deze materialen hebben een veel grotere milieu-impact dan andere isolatiematerialen.

Ook het rendement kan bij verschillende isolatiematerialen verschillen. Let daarom goed op de isolatiewaarde van het materiaal. Hoe hoger deze waarde, hoe beter de isolatie. Voor vloeren is een waarde van minstens 3,5 Rd gewenst. Bij daken gaat het om minimaal 3,8 Rd en bij de gevel om een Rd-waarde van minstens 4,4. 

We vertellen je precies hoe je het isoleren van je huis het beste aanpakt. Ben je van plan zelfs de handen uit de mouwen te steken, dan ga je met deze tips goed van start.

Wil je je huis laten isoleren? Laat het doen door een vakman. Dat is trouwens ook een voorwaarde als je subsidie wilt krijgen 👇

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.