Met behulp van een mediaspeler kunt u digitale content omzetten in een televisiesignaal. Zo kunt u de video's die op uw pc staan, bekijken op uw tv. Helaas worden mediaspelers niet altijd optimaal benut. We laten zien hoe u een mediaspeler aan uw netwerk koppelt en welke voordelen dit biedt.

Vergelijkend onderzoek

Hebt u nog geen mediaspeler, maar overweegt u er een te kopen? Doordring uzelf ervan dat deze spelers enorm van elkaar verschillen. Er zijn mediaspelers die geen enkele netwerkfunctionaliteit hebben, er zijn spelers die een ingebouwde LAN-poort hebben - met of zonder de mogelijkheid om ook een draadloze verbinding te maken - en er zijn apparaten die alleen draadloos kunnen worden aangesloten en die weinig ondersteuning bieden voor het fysiek aankoppelen van apparaten. We kunnen in dit artikel geen overzicht geven van alle bestaande mediaspelers, maar mocht u uw aanstaande speler aan uw netwerk willen koppelen, dan doet u er goed aan om eerst te bedenken welke netwerkfuncties u wilt hebben. Wilt u een draadloze of een bedrade verbinding en vindt u het geen probleem om een (wellicht prijzige) adapter te moeten kopen om draadloos te kunnen werken? Het is ook altijd goed om op internet naar ervaringen te zoeken van mensen die de mediaspelers gebruiken die u op het oog hebt. Door uzelf vooraf te informeren over de plus- en minpunten van verschillende apparaten, kunt u uzelf aardig wat ellende besparen!

1. Speler in LAN

Hoewel het prima mogelijk is om uw mediaspeler aan een draadloos netwerk te koppelen, werkt een Local Area Netwerk (LAN) - oftewel bedraad netwerk - vaak sneller en stabieler. Om de mediaspeler met uw netwerk te verbinden, hebt u een netwerkswitch nodig. Dat is een klein kastje dat ervoor zorgt dat alle apparaten die erop zijn aangesloten elkaar weten te vinden. Daarnaast zorgt zo'n switch ervoor dat de internetverbinding kan worden gedeeld. Om uw mediaspeler eraan te koppelen, is het in veel gevallen voldoende om een netwerkkabel aan de ene kant in de switch te steken en aan de andere kant in een ingang op uw mediaspeler. Als dit geen verbinding tot stand brengt, leest u in tip 3 hoe u het netwerk instelt. Zorg er overigens voor dat de switch die u koopt de maximale snelheid van uw netwerk ondersteunt. Als u een snelle internetverbinding hebt en uw pc heeft een gigabit-kaart, is het dus aan te raden om een gigabit-router te gebruiken.

©PXimport

De snelste en meest stabiele manier om uw mediaspeler permanent met uw pc te verbinden, is via een LAN.

Een bedraad netwerk heeft eigenlijk maar één groot nadeel, en dat is dat u een kabel door de huiskamer moet trekken. Nu is dat op zichzelf niet eens zo'n probleem, maar als u meerdere apparaten bij de televisie hebt staan, kan het een warboel aan snoeren worden. Om de een of andere reden hebben mensen de neiging om de switch bij de pc of het modem neer te zetten. Wanneer u geen andere netwerkapparaten naast de pc hebt staan, maar wel naast de tv (bijvoorbeeld uw mediaspeler, Xbox 360, Slingbox, enzovoort) dan is het verstandig om de situatie om te draaien en de switch bij de televisie neer te zetten. Staan er zowel bij de televisie als bij de pc verschillende netwerkapparaten, dan is het wellicht een optie om twee switches te gebruiken. Dat kost uiteraard wat geld, maar u vermindert het aantal kabels dat door uw huiskamer loopt.

©PXimport

Zorg ervoor dat u de juiste switch aanschaft en bedenk of het verstandig is om hem naast de pc of juist naast de televisie te zetten.

2. Draadloos netwerk

Wilt u helemaal geen gedoe met kabels en hebt u een mediaspeler met wifi-functionaliteit (en uiteraard een draadloos modem of draadloze router), dan kunt u ook kiezen voor een draadloze aansluiting. Het enige dat u in daarvoor nodig hebt, is de beveiligingssleutel van uw draadloze netwerk, want die u moet ingeven binnen de instellingen van uw mediaspeler. Mocht u de sleutel niet meer weten omdat u hem ooit een keer hebt ingevuld zonder hem te noteren, dan is het verstandig om alles een keer opnieuw te configureren. De beveiliging uitschakelen is een slecht plan. Niet alleen omdat anderen dan gebruik kunnen maken van uw internetverbinding, maar ook omdat uw buren zo mee kunnen genieten van uw filmcollectie, mochten ze zelf een mediaspeler hebben.

©PXimport

Een draadloos netwerk is uiteraard ook mogelijk, maar zorg daarbij wel voor goede beveiliging.

Er zijn weliswaar mediaspelers met ingebouwde wifi-functionaliteit, maar veel spelers bieden 'slechts' ondersteuning, zonder dat ze wifi standaard mogelijk maken. Bij dergelijke apparaten moet u een zogenaamde wifi-dongel aanschaffen. Als u dit doet, moet u erg voorzichtig zijn. U kunt niet zomaar een willekeurige dongel kopen en verwachten dat hij met uw mediaspeler werkt, want beide apparaten moeten compatible met elkaar zijn. Investeer dus eerst wat tijd om online naar de geschikte dongle voor uw speler te zoeken. Probeer daarbij ook ervaringen van andere gebruikers te vinden. In sommige gevallen werkt wifi niet helemaal vlekkeloos, dat is met name het geval bij HD-spelers. Het is uiteraard prettig om dit weten voordat u een dongel aanschaft, mede gezien het feit dat deze apparaatjes niet goedkoop zijn.

©PXimport

In veel gevallen moet een losse wifi-dongel worden aangeschaft. Niet iedere dongel is automatisch compatibel met uw speler. Ga dus eerst op onderzoek voordat u er een aanschaft!

3. Netwerk instellen

Los van de draadloze netwerksleutel die u binnen de instellingen van de mediaspeler moet ingeven, hoeft u doorgaans weinig tot niets in te stellen op de speler zelf. Afhankelijk van het type apparaat dat u hebt en de manier waarop uw firewall is geconfigureerd, kunt u doorgaans meteen aan de slag nadat alles is aangesloten. Toch loopt het soms allemaal wat minder soepel dan zoals wij het hier schetsen. Zo kan het gebeuren dat de mediaspeler de pc niet toont of vindt of dat de verbinding niet tot stand wil komen. Als dat bij u het geval is, doet u er verstandig aan om de netwerkverbinding handmatig in te stellen. Iedere mediaspeler zit anders in elkaar en alle typen hebben hun eigen menustructuur. We kunnen dus geen allesomvattende uitleg geven over hoe u de instellingen moet aanpassen, maar de basis is doorgaans voor iedere speler hetzelfde. Blader op uw mediaspeler naar de pagina met instellingen en ga op zoek naar een kopje met de term 'netwerk' erin. Vaak zijn er aparte onderdelen voor 'draadloos' en 'LAN'. Bewerk de instellingen en kies in plaats van Automatisch ip-adres toewijzen (of een optie die daarop lijkt) voor Handmatig ip-adres. Geef een ip-adres in dat nog niet in het netwerk wordt gebruikt en voeg eventueel andere informatie toe als daar om wordt gevraagd. Door het apparaat een 'hard' ip-adres te geven, worden de meeste verbindingsproblemen doorgaans verholpen. Let op: wanneer u geen instellingen ziet die betrekking hebben op een draadloos netwerk, betekent dit niet dat uw mediaspeler geen ondersteuning voor wifi geeft. Bij sommige apparaten verschijnt deze optie pas wanneer u een compatibele wifi-dongel aansluit.

©PXimport

Het instellen van het netwerk is meestal niet nodig, maar in een enkel geval zult u er toch wat aan moeten sleutelen.

Toekomstmuziek

Het wordt gaandeweg steeds gemakkelijker om via verschillende apparaten mediabestanden af te spelen. Nog niet zo heel lang geleden moest u een videofilm eerst naar dvd-formaat converteren en hem op een schijf branden, voordat u er via een dvd-speler naar kon kijken op uw televisie. Later was conversie niet meer nodig, omdat dvd-spelers ook divx-bestanden af konden spelen. Ook mediaspelers worden steeds verder doorontwikkeld. De eerste exemplaren vereisten dat u een verwisselbaar medium aansloot voor de overdracht van bestanden, maar tegenwoordig hoeft dat niet meer omdat de apparaten in staat zijn media gewoon van het netwerk te plukken. De compacte mediaspelers van tegenwoordig zullen over niet al te lange tijd echter tot het verleden behoren. Bill Gates riep het ooit al: in de toekomst zullen mensen voor verschillende functies niet meer willen teruggrijpen naar allerlei verschillende apparaten, maar verlangen naar één apparaat dat alles kan. Het zal nog even duren, maar als u zich realiseert dat er al televisies zijn met een LAN-aansluiting, dan weet u dat de functionaliteit van mediaspelers binnen afzienbare tijd gewoon in televisietoestellen zal zijn geïntegreerd. Daarmee komt de toekomst van 'altijd toegang tot entertainment' wel erg dichtbij!

4 Accountwachtwoord

Als u de enige gebruiker van uw computer bent, is de kans aanwezig dat u het accountwachtwoord, of sterker nog, de keuzemogelijkheid van een account bij het opstarten van Windows, hebt uitgeschakeld. Dat is normaliter niet zo'n probleem, maar er zijn mediaspelers die per se een wachtwoord willen zien voordat ze verbinding maken. Ook dit is weer een veiligheidsmaatregel met het oog op de buren die in geval van een onbeveiligd netwerk via hun eigen mediaspeler de volledige inhoud van uw pc zouden kunnen bekijken. Een ander voordeel van het leggen van een verbinding via uw account, is dat de mediaspeler zo toegang krijgt tot uw volledige mediacollectie. Dat betekent dat u uw content niet handmatig op uw netwerk hoeft te delen. In Windows 7 schakelt u een accountwachtwoord in door naar Start / Configuratiescherm / Gebruikersaccounts en Ouderlijk toezicht te gaan. In het venster dat verschijnt, klikt u op Uw windows wachtwoord wijzigen. Als u geen wachtwoord had ingesteld, ziet u hier de optie Een wachtwoord voor uw account instellen. Vul een wachtwoord in, doe dat in het veld daaronder nogmaals ter bevestiging en vul daaronder een geheugensteuntje in voor als u het wachtwoord vergeet. Als u nu op Wachtwoord instellen klikt, is de nieuwe situatie direct van kracht.

©PXimport

Als u vanuit de mediaspeler rechtstreeks verbinding wilt maken met de pc, is het handig om een accountwachtwoord in te stellen.

5. Bestanden delen

Afhankelijk van het type mediaspeler en de Windows-versie die gebruikt, bestaat de mogelijkheid dat u helemaal geen verbinding hoeft te maken via het account van uw pc. In dat geval hoeft u er alleen maar voor te zorgen dat de mappen en bestanden op uw pc worden gedeeld, zodat uw mediaspeler ze kan 'zien'. Het voordeel hiervan is dat u niet door uw hele pc hoeft te bladeren, aangezien u alleen de mappen deelt die u wilt tonen. Dat scheelt tijd en het maakt het werken met de mediaspeler een stuk gebruiksvriendelijker. Een map of bestand delen is heel eenvoudig. Het enige dat u hoeft te doen, is in Windows Verkenner naar het bestand of de map in kwestie te bladeren. Klik met de rechtermuisknop op het bestand of de map die u wilt delen en kies Delen met (In versies van vóór Windows 7 heet deze optie Delen en is er geen uitklapmenu). Geef vervolgens aan met welke 'werkgroep' u het bestand of de map wilt delen. In de standaardconfiguratie van Windows is dit Thuisgroep (kies daarbij voor de 'Lezen'-variant, de mediaspeler hoeft immers geen data weg te kunnen schrijven). Start de mediaspeler voor de zekerheid even opnieuw op, waarna u de gedeelde mappen of bestanden kunt benaderen.

©PXimport

Door bestanden te delen in Windows hoeft u niet de hele harde schijf van uw computer te doorzoeken. U ziet via de mediaspeler immers alleen de selectie van het materiaal dat u hebt gedeeld.

6. Externe software

Niet ieder apparaat is even goed ingericht voor het benaderen van gedeelde media. Als u problemen hebt met het vinden van de gedeelde bestanden of als u niet direct verbinding kunt maken met uw pc (bijvoorbeeld omdat de firewall roet in het eten gooit), is het wellicht interessant om een mediaserver te installeren. Een mediaserver bestaat uit software die ervoor zorgt dat uw media op een zo toegankelijk mogelijke manier wordt gedeeld. Hierdoor kan ieder apparaat, of het nu een PlayStation 3, een Xbox 360 of een mediaspeler is, de content feilloos vinden en afspelen. Soms zorgt dergelijke soort software er zelfs voor dat materiaal in real-time wordt geconverteerd, zodat uw mediaspeler videobestanden kan afspelen die standaard eigenlijk niet worden ondersteund.

7 TVersity

Een voorbeeld van goede, gratis software voor het opzetten van een mediaserver is TVersity. Wanneer u het programma hebt gedownload, kunt u mediacontent vanaf uw harde schijf toevoegen door op het grote plusteken bovenin te klikken. Het programma kan echter nog veel meer. Zo heeft het een uitgebreide bibliotheek aan webkanalen die u eenvoudig (via het plusje) kunt toevoegen aan de content die u serveert aan uw mediaspeler. Op dezelfde manier kunt u bijvoorbeeld YouTube- of Flickr-feeds toevoegen waarmee u de functionaliteit van uw mediaspeler aanzienlijk vergroot als hij zelf nog geen webkanalen heeft.

©PXimport

TVersity is gratis software die mediabestanden aan de mediaspeler 'serveert'.

©PXimport

U kunt niet alleen uw eigen video's delen, maar ook webkanalen zoals YouTube.

8. Bestandsoverdracht

Dat de meeste mediaspelers geen bestanden binnenhalen om ze zelf op te slaan, klinkt wellicht als voor de hand liggend, maar veel mensen vergissen zich er blijkbaar in. Wie via een zoekmachine als Google een zoekopdracht uitvoert naar veelgestelde vragen over mediaspelers, stuit regelmatig op de vraag hoe er bestanden op een mediaspeler kunnen worden geplaatst. Op zich een logische vraag, want bij de eerste generatie spelers was het niet ongebruikelijk om bestanden vanaf een ftp-server op de harde schijf van de mediaspeler te zetten. Deze manier van werken is wat achterhaald en inmiddels overbodig. Bij moderne mediaspelers plaatst u geen content meer op de mediaspeler zelf, er is dus geen sprake van bestandsoverdracht in de letterlijke zin.

©PXimport

De meeste mediaspelers hebben geen ingebouwde harde schijf, simpelweg omdat dit niet nodig is.

9. Downloaden

Hoewel we in de vorige tip hebben uitgelegd dat het in principe niet nodig is, bieden sommige spelers toch de mogelijkheid om content te downloaden. Uiteraard is het daarbij een vereiste dat de speler in kwestie een ingebouwde harde schijf heeft en dat hij via het netwerk is verbonden met internet. Bij het downloaden van mediacontent wordt doorgaans gebruikgemaakt van zogeheten 'torrents'. Soms worden deze binnengehaald door het apparaat zelf, maar meestal gebeurt dat via een webinterface waarmee de mediaspeler via een browser wordt benaderd. Het voordeel van rechtstreeks naar de mediaspeler downloaden, is dat u bijvoorbeeld films en series binnenhaalt zonder dat u de pc hoeft aan te zetten. U start 's ochtends een download op en als u weer thuiskomt staat er een film klaar die u 's avonds kunt bekijken. In de handleiding van uw mediaspeler staat of en hoe het apparaat ondersteuning biedt aan rechtstreeks downloaden.

©PXimport

Sommige apparaten bieden de mogelijkheid om bestanden rechtstreeks te downloaden, zoals de Popcorn Hour C200. U moet daar wel een harde schijf voor inbouwen!

10. Webcontent

De grote concurrentie op de markt voor mediaspelers zorgt er mede voor dat de apparaten steeds meer functies krijgen. Zo hebben vrijwel alle mediaspelers met netwerkondersteuning functies die betrekking hebben op bepaalde webcontent. Sommige spelers hebben zelfs een ingebouwde webbrowser, maar in de meeste gevallen blijven de webfuncties beperkt tot de mogelijkheid om naar audio- en videofeeds te luisteren en te kijken. Het kan dus zo zijn dat u met uw mediaspeler YouTube-filmpjes kunt bekijken of door uw Flickr-galerij kunt bladeren. Bepaalde spelers bieden de mogelijkheid om zelf kanalen toe te voegen, maar doorgaans bent u beperkt tot een selectie die de fabrikant heeft gemaakt. Vaak kan deze functionaliteit in de loop der tijd nog worden uitgebreid met nieuwe firmware, zoals u in de volgende tip kunt lezen. Waaghalzen kunnen er zelfs voor kiezen om zelf aan de slag te gaan door een jailbreak toe te passen. Vrijwel alle mediaspelers met netwerkondersteuning bieden functies met betrekking tot bepaalde webcontent

©PXimport

Sommige mediaspelers beschikken over ingebouwde webfunctionaliteit, zoals het weergeven van webkanalen.

11. Firmware-updates

Tot slot willen we nog een ander belangrijk voordeel bespreken dat u hebt als uw mediaspeler rechtstreeks op uw netwerk is aangesloten. Tegenwoordig worden apparaten uitgebracht in de wetenschap dat niet alle onderdelen optimaal werken of dat ze nog niet helemaal zijn toegerust op toekomstige ontwikkelingen. Dat is op zich niet problematisch, want de meeste fabrikanten brengen met regelmaat firmware-updates uit die de functies van hun mediaspelers uitbreiden of die eventuele bugs verhelpen. Als uw mediaspeler niet direct op uw netwerk is aangesloten, kunt u dergelijke updates natuurlijk downloaden op de pc, ze op een usb-stick zetten en daarmee uw mediaspeler updaten. Het is echter veel eenvoudiger om op de bank met uw afstandsbediening een firmware-update aan te klikken, waarna u direct gebruik kunt maken van mogelijke nieuwe opties!

©PXimport

Als u uw mediaspeler aan uw netwerk koppelt, biedt dit het voordeel dat de firmware met één druk op de knop kan worden bijgewerkt als er een update is uitgebracht.

Jailbreaken

Als u vroeger een apparaat kocht, wist u dat het niet meer functies onder de motorkap had dan wat op de verpakking werd gemeld. Tegenwoordig worden bij veel apparaten de gebruiksmogelijkheden van ingebouwde functies beperkt. Door een apparaat te jailbreaken, bevrijdt u het als het ware uit de beperkende 'gevangenis' waarin de makers het hebben gestopt. U maakt er functionaliteiten mee vrij waar u anders geen toegang toe zou hebben. Dat klinkt goed, maar jailbreaken brengt ook risico's met zich mee. Afhankelijk van het type mediaspeler dat u hebt, kunt u het apparaat onherstelbaar beschadigen ('bricken') en daarnaast hebben veel fabrikanten er een probleem mee als u hun apparaat jailbreakt. Dat kan er bijvoorbeeld toe leiden dat firmware-updates niet meer kunnen worden geïnstalleerd en in de meeste gevallen zorgt een jailbreak ervoor dat u uw garantie kwijtraakt. Vooralsnog is ailbreaken niet strafbaar, maar u moet de voor- en nadelen ervan goed tegen elkaar afwegen. Wat voor functies kunt u ermee vrijspelen, vindt u die belangrijk en gaat u ze echt gebruiken?

©PXimport

De Apple TV, de mediaspeler van Apple, is een gewild object voor jailbreakers, omdat het apparaat na een jailbreak veel meer mogelijkheden biedt.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.