ID.nl logo
Zekerheid & gemak

Kabinet: 'Politie en inlichtingsdiensten mogen 'zero days' gebruiken voor opsporing"

Het kabinet wil dat het mogelijk wordt om 'zero days' te gebruiken voor opsporings- en inlichtingendoeleinden. De politie en de AIVD moeten die kwetsbaarheden kunnen uitbuiten om in de computer van een verdachte te komen.

Dat schrijft het kabinet aan de Tweede Kamer. De brief wordt ondertekend door Klaas Dijkhoff van Veiligheid & Justitie, Plasterk van Binnenlandse Zaken, en Hennis-Plasschaert van Defensie.

De brief is een antwoord op vragen van de Kamerleden Astrid Oosenbrug (PvdA) en Kees Verhoeven (D66), en is een interpretatie van de Wet Computercriminaliteit III. Die is op dit moment in behandeling door de Tweede Kamer.
 

Zero days

Het kabinet zegt dat het mogelijk moet worden om 'zero days' te gebruiken om in de computers van verdachten te kijken.Zero days zijn kwetsbaarheden in software die nog niet bekend zijn bij de fabrikant, en die daarmee kunnen worden gebruikt om malafide code te injecten die onderdelen van een computersysteem kan afluisteren of overnemen.
 

In 'bepaalde gevallen' kan de politie zero days gebruiken voor opsporingen

Het kabinet stelt voorop dat 'veiligheid van computersystemen een voorwaarde zijn van een veilig internet', en dat het repareren van lekke software voor meer vertrouwen onder internetgebruikers zorgt. Toch wil het kabinet 'in bepaalde gevallen' criminelen kunnen vervolgen door zero-days in te zetten.

In het plan staat dat zowel opsporingsdiensten als de politie als inlichtingendiensten als de AIVD en de MIVD kwetsbaarheden mogen gebruiken om in te breken op de systemen van verdachten. Dat mag niet altijd: Inbreken mag alleen als er sprake is van 'een beperkt aantal ernstige strafbare feiten', en 'in het kader van de nationale veiligheid'.
 

Waarborgen

Iedere keer dat de politie een lek wil gebruiken, moet een onafhankelijke commissie afwegen of de beslissing geoorloofd is. In het geval van een politieonderzoek gaat de rechter-commisaris over zo'n beslissing, in het geval van inlichtingendiensten ziet de Commissie van Toezicht op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (CTIVD) erop toe dat dat mag.

Bij het gebruiken van een zero day moet onder andere worden gekeken naar hoeveel gewone gebruikers de software heeft. Dat betekent dat lekken in bijvoorbeeld Windows zelf waarschijnlijk wel direct aan Microsoft worden doorgegeven.
 

Handelen in zero days

In de brief schrijft het kabinet ook dat het voornamelijk aan zero days wil komen door ze in te kopen, 'via internet'. Ook kunnen de politie en opsporingsdiensten zelf op zoek naar kwetsbaarheden.
 

Er is een levendige handel in zero days

De vraag blijft wat er moet gebeuren wanneer de politie zelf een kwetsbaarheid vindt. Veel grote techbedrijven hebben een responsible disclosure-beleid waarin staat hoe er moet worden omgegaan met gevonden kwetsbaarheden, bijvoorbeeld met een deadline waarop het lek gedicht moet zijn en een eventuele beloning voor de vinder. Als opsporingsdiensten zelf een lek vinden, wordt dat 'in beginsel' aangegeven bij het bedrijf.
 

Uitzonderingen

Er zijn echter uitzonderingen. Als de melding van een lek het onderzoek kan dwarsbomen, dan hoeft de politie dat niet bekend te maken. Bovendien hoeft dat ook niet als een systeem 'vrijwel alleen voor criminele doeleinden wordt gebruikt.'
 

Controversieel

Het kabinetsstandpunt is controversieel, omdat zero days worden gezien als 'achterdeur' waardoor niet alleen de politie maar ook andere criminelen of buitenlandse veiligheidsdiensten kunnen inbreken op systemen.

Dat staat haaks op het idee dat de overheid pleit voor een veilig internet, zegt onder andere digitale burgerrechtenorganisatie Bits of Freedom. Ook Kees Verhoeven, het D66-Kamerlid dat eerder al vragen stelde over zero days, vindt dat het kabinet "naïef is", omdat het voorstel achterdeurtjes openzet in computers en smartphones.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.
▼ Volgende artikel
In drie stappen je eigen video als screensaver: zo doe je dat
© ID.nl
Huis

In drie stappen je eigen video als screensaver: zo doe je dat

De tijd dat een screensaver nodig was om je computerscherm te beschermen tegen inbranden, ligt ver achter ons. Vandaag is een screensaver vooral een manier om je computer een persoonlijk tintje te geven. Met een eenvoudige tool verander je je vakantiefilmpjes of familievideo's in een levendige screensaver die je scherm vult zodra de pc even pauze neemt.

Wat gaan we doen

We laten zien hoe je met PUSH Video Wallpaper een video omzet in een screensaver. Je kiest geschikte fragmenten, stelt een afspeellijst samen en activeert de screensaver in Windows. Daarna zie je precies hoe je de tool zo instelt dat hij alleen in ruststand draait.

Lees ook: Zo maak je je eigen AI-video met Bing Video Creator

Stap 1: Download PUSH VideoWallpaper

Voordat je een video als bureaubladachtergrond instelt, is het verstandig om eerst na te denken over de juiste clips. Voor een opvallend en toch rustig effect werkt een korte video die in een lus draait meestal het best. Met PUSH Video Wallpaper kun je bovendien een afspeellijst maken zodat meerdere clips elkaar automatisch opvolgen. Deze Windows-app is eenvoudig in gebruik en levert de beste resultaten. Je kunt video's afspelen vanaf de harde schijf, maar ook geanimeerde gifs en zelfs YouTube-fragmenten zijn mogelijk. Het programma is niet gratis: een licentie voor persoonlijk gebruik kost 9,95 euro en een thuislicentie voor vijf pc's 14,95 euro. Er is wel een gratis proefversie, waarbij alleen een klein watermerk rechtsonder zichtbaar is.

De eerste stap is het downloaden van PUSH Video Wallpaper (26 MB). Na het binnenhalen installeer je de tool met het bestand VideoWallpaper_setup.exe. Aan het einde van de installatie verschijnt een pop-up met de vraag of je PUSH Video Wallpaper meteen wilt starten en of je de app ook als schermbeveiliging wilt instellen. Vink beide opties aan en klik op Voltooien.

Selecteer zeker de optie Instellen als schermbeveiliging.

Stap 2: Instellingen

Via het pictogram in het systeemvak kun je met de rechtermuisknop de instellingen openen. Klik bovenaan op het kleine voorbeeldscherm om een afspeellijst samen te stellen. Er staan standaard enkele voorbeeldvideo's klaar. Verwijder die en voeg je eigen filmpjes toe die je als screensaver wilt gebruiken. Ga vervolgens terug naar het tandwieltje en schakel de optie Start with Windows uit. Klik ten slotte op Instellen als schermbeveiliging. De ontwikkelaar gaat ervan uit dat je de tool gebruikt als video-wallpaper. De screensaverfunctie is eigenlijk een extraatje. Door het automatisch opstarten uit te schakelen, gebruik je de app uitsluitend als screensaver en niet als dynamische bureaubladachtergrond.

Voeg de filmpjes toe aan de afspeellijst.

Stap 3: Als schermbeveiliger instellen

Herstart de pc en ga naar Instellingen / Persoonlijke instellingen / Vergrendelingsscherm / Schermbeveiliging. Hier kun je dan PUSH Video Screen Saver selecteren voor schermbeveiliging.

In de Persoonlijke instellingen selecteer je PUSH Video Wallpaper als schermbeveiliger.

Je video's naar een hoger niveau tillen?

Misschien is een vlogcamera iets voor jou!