Met de voortdurende introductie van nieuwe Windows-versies lijkt het verbinden en delen van Windows-computers in het thuisnetwerk een onbegonnen zaak. De oplossing is echter veel eenvoudiger dan u denkt. Gewoon een kwestie van de juiste schakelaars omzetten!

01. Thuisnetwerk instellen

Als u een computer met een modem/router verbindt, moet u instellen of deze verbinding privé of openbaar is. Met een privé- of thuisnetwerk is de computer zichtbaar voor alle anderen op hetzelfde netwerk, en op een openbaar netwerk wordt privacygevoelige informatie verborgen gehouden. Het kan zo zijn dat Windows de verbinding zelf al heeft aangevinkt als 'openbaar' terwijl het om een thuisnetwerk gaat. Corrigeer dit zo nodig op iedere computer. Dat doet u in Windows Vista en Windows 7 door in het systeemvak naar het icoon van uw netwerkverbinding te gaan. Klik vervolgens op Netwerkcentrum openen. In Vista klikt u naast uw netwerkverbindingsnaam op Aanpassen, zodat u kunt aangeven dat het om een Particulier netwerk gaat. In Windows 7 ziet u de status onder de netwerknaam. Als hier Thuisnetwerk staat, zit u goed. Als dat niet zo is, klikt u op de term en selecteert u de de juiste variant. Overigens schuilen achter de termen Thuisnetwerk en Bedrijfsnetwerk identieke instellingen. Er zijn slechts andere namen aan gegeven, om verwarring te voorkomen.

©PXimport

Stel uw verbinding in als Thuisnetwerk.

02. Thuisgroepen in Windows 7

In Windows 7 komt u het begrip 'thuisgroep' vaak tegen. Een thuisgroep is niet hetzelfde als een werkgroep (waar we het in tip 3 over hebben). Een thuisgroep werkt alleen effectief als er computers op zijn aangesloten waarop Windows 7 draait. Bij een thuisgroep maakt het niet uit onder welke werkgroepnaam u werkt. Alle bestanden uit dezelfde categorie, zoals bijvoorbeeld muziek en film, worden bereikbaar voor de anderen in het netwerk, zodra u dit zo instelt. Dat doet u door naar het Netwerkcentrum te gaan en daar op Een thuisgroep en opties voor delen selecteren te klikken. Vervolgens bepaalt u zelf welke categorieën u deelt en of u media wilt laten streamen tussen de computers. Eenvoudiger kan het haast niet!

©PXimport

Een thuisgroep werkt alleen met Windows 7-computers!

03. Werkgroep synchroniseren

Wanneer u alle computers in huis via hetzelfde modem/router op internet hebt aangesloten, zijn ze ook indirect met elkaar verbonden. Ze moeten alleen nog zichtbaar worden voor elkaar, en er moeten wat sloten van de deuren worden gehaald, zodat de computers met elkaar kunnen samenwerken. De eerste stap die moet worden genomen is dat alle aanwezige Windows-computers in dezelfde groep worden gezet. Dit houdt in dat het netwerk een afdeling maakt met pc's die met elkaar gaan werken. Het maakt niet uit bij welke computer u als eerste deze werkgroep aanmaakt of waar u de naam als eerste wijzigt. U kunt echter maar met één werkgroep verbinding maken. Ga hiervoor naar Start en klik met de rechtermuisknop op (Deze) Computer. Kies nu Eigenschappen. In het informatiescherm dat wordt getoond, vindt u de instellingen voor de computernaam, het domein en de werkgroep. Klik op Instellingen wijzigen. De beschrijving van de computer is nu niet relevant, deze optie mag u dus leeg laten. Ga naar Wijzigen en vul hier bij Werkgroep een naam in. Deze naam mag u zelf bepalen. Standaard luidt hij zoiets als Workgroup of Werkgroep. Sluit af met OK en start de computer opnieuw op. Voer deze stap op iedere computer uit.

©PXimport

Computers in dezelfde werkgroep zijn toegankelijk voor elkaar.

04. Openbare bestanden

Wilt u de meest simpele maar ook meest omslachtige manier gebruiken om bestanden 'openbaar' te maken, dan kopieert u ze keer op keer naar de map Openbare bestanden, te vinden in het Netwerkvenster. In Vista komt u daar via Start, , Openbaar en in Windows 7 via Start, , Favorieten. De map Openbare bestanden wordt overbodig wanneer u de methode aanhoudt die we in tip 5 uitleggen. Openbare bestanden zijn zinvol wanneer u bestanden aan meerdere gebruikers op dezelfde computer wilt tonen, zonder dat deze gebruikers daadwerkelijk in uw ruimte komen. U bent echter genoodzaakt om keer op keer bestanden naar deze map te slepen om hem aan te vullen. Als u een map direct in het netwerk deelt, hoeft dat niet.

©PXimport

De map Openbare bestanden staat altijd open, maar is onpraktisch in gebruik.

05. Toegang verlenen

De computers bevinden zich in hetzelfde netwerk en in dezelfde werkgroep. Het wordt tijd om eens te kijken welke bestanden u zichtbaar wilt maken op de andere pc. Het kan daarbij bijvoorbeeld om een map met muziekbestanden of om de map met veelgebruikte documenten gaan. De betreffende map moet nu worden opgenomen in het gedeelde compartiment van het netwerk. Ga naar uw map, klik er met rechts op en kies Eigenschappen, Delen. In het nieuwe menu klikt u op het zwarte pijltje. Uit de lijst die u ziet, kiest u de namen van gebruikers met u wie wilt samenwerken. U kunt ook op Iedereen klikken, zodat alle gebruikers de bestanden mogen inzien. Klik nu Lezen aan, dat u onder Machtigingsniveau vindt, en selecteer eventueel Lezen/schrijven zodat gebruikers de bestanden ook kunnen bewerken. Sluit af met een klik op Delen. Om het delen uit te zetten, selecteert u simpelweg Niemand in de lijst.

©PXimport

Via het menu 'delen' selecteert u de gebruikers die toegang tot uw persoonlijke mappen krijgen.

06. Windows

U moet ervoor zorgen dat Windows 'akkoord' gaat met het idee om bestanden en printers te delen. In Windows XP gaat u naar Start, Instellingen, Configuratiescherm, Netwerkverbindingen. Selecteer uw netwerkverbinding en ga naar Eigenschappen. In het optiemenu dat verschijnt klikt u op Bestanden en printers delen voor Microsoft netwerken. Vink deze optie aan en sluit af met OK. Windows Vista heeft het iets gemakkelijker gemaakt. In het Netwerkcentrum gaat u naar Delen en verkennen en daar schakelt u bepaalde gebieden in, zoals Bestanden delen en Printers delen. Windows 7 heeft dit gedeelte iets meer verstopt. Ook hier moet u naar het Netwerkcentrum, maar vervolgens gaat u naar Geavanceerde instellingen voor delen wijzigen. Daar schakelt u de gewenste opties in of uit.

©PXimport

Windows Vista heeft een duidelijk menu voor delen en verkennen.

Beveiliging: Voorkom problemen

De tips in dit artikel zijn geschreven voor gebruik binnen een thuisnetwerk. Dat is de reden waarom we niet ingaan op de beveiliging van gedeelde bestanden. Beveiliging is niet nodig wanneer u met een klein gezelschap in huis bent en niet met de computer buiten de deur komt. U loopt echter wel risico's als u vervolgens zonder beveiliging met uw laptop in een restaurant gaat internetten. Er zijn meerdere manieren om uw bestanden te beveiligen. Een goede eerste stap is om een netwerkverbinding buiten de deur als 'openbare verbinding' te selecteren. Dit doet u via het Netwerkcentrum. Naast de naam van het netwerk klikt u op Aanpassen (Vista) of door de status aan te klikken (Windows 7). Verander het particuliere netwerk in Openbaar netwerk, zodat u de toegang van buiten afsluit. In het eigen thuisnetwerk kunt u ook het een en ander beveiligen. In het Netwerkcentrum gaat u naar het menu Delen en verkennen (Vista) of Geavanceerde instellingen voor delen wijzigen (Windows 7) en schakelt u Met wachtwoord beveiligd delen aan. Voortaan moeten gebruikers hun accountwachtwoord opgeven om de bestanden in te zien. Geeft u liever per geval aan hoe bestanden worden beveiligd? Ga naar de te delen map, rechtsklik erop en ga naar het menu Delen. In Windows 7 kunt u het delen van mappen per gebruiker aan- of uitzetten, door in het menu Delen met (in de taakbalk) namen aan te vinken. In het Delen-menu kunt u bij het tabblad Beveiliging voor elke gebruiker en gebruikersgroep machtigingen instellen. Staat een gebruiker, zoals het gastaccount, niet in de lijst? Zoek hem dan op via het stappenplan in tip 7.

07. Mappen opnemen

De mappen zijn nu zichtbaar voor iedere gebruiker. Toch bestaat de kans dat de computer in uw werkkamer bijvoorbeeld de vakantiefoto's nog steeds niet kan zien. De oorzaak is dat voor die specifieke map het gehele netwerk als 'vertrouwd' moet worden aangemerkt. Ga wederom naar de te delen map, rechtsklik erop en kies Eigenschappen. Nu gaat u naar het tabblad Beveiliging. Hier is een lijst met namen van groepen en gebruikers zichtbaar, waaronder Iedereen, Systeem en uzelf. Wanneer u op een van deze namen klikt, kunt u in het gedeelte daaronder de machtigingen instellen door bij iedere optie een vinkje te plaatsen of weg te halen. U zult zien dat het netwerkgedeelte aan deze lijst ontbreekt. Voeg het toe door te kiezen voor Bewerken, Toevoegen, Geavanceerd, Nu zoeken. In de lijst met zoekresultaten scrolt u naar Netwerk en klikt u deze optie aan. Sluit af door twee keer achter elkaar op OK te klikken. Netwerk staat nu in de namenlijst. Selecteer dit onderdeel en zet een vinkje bij uw gewenste machtigingen, zoals Wijzigen of Volledig beheer. Als u voor het laatste kiest, worden alle opties automatisch aangevinkt. Nadat u hebt bevestigd via OK worden de bestanden zo bewerkt, dat ze toegankelijk zijn voor het netwerk!

©PXimport

Het is essentieel dat het netwerk aan de beveiligingslijst wordt toegevoegd.

08. Schijfletter toekennen

Nu de gewenste mappen worden gedeeld en toegankelijk zijn gemaakt, kan het na enige tijd vervelend worden dat u steeds naar het netwerkmenu moet om daar een map te zoeken. Een snelkoppeling op het bureaublad kan een uitkomst bieden, maar er is een handigere manier om dit euvel op te lossen. Het is zeer eenvoudig om van een netwerkmap een netwerkschijf te maken en deze zichtbaar te maken in (Deze) Computer. Om dit te realiseren gaat u naar (Deze) Computer en klikt u in de taakbalk op Netwerkverbinding maken. In Windows XP moet u in de taakbalk op Opties en vervolgens op Koppel netwerk drive klikken. Naast Station ziet u de schijfletter die in (Deze) Computer komt te staan. Kies een letter die aan het einde van het alfabet staat, zodat u externe harde schijven niet voor het hoofd stoot als ze zich als D-schijf met uw computer willen verbinden. Naast Map klikt u op Bladeren en uit het netwerklijstje kiest u een netwerkmap waarvan u wilt dat hij een netwerkschijf wordt.

©PXimport

Een netwerkprinter toevoegen is kinderspel in Windows.

09. Printer delen

Het is wellicht handig om niet alleen bestanden, maar ook een printer te delen die met een computer is verbonden waar een andere Windows-versie op is geïnstalleerd. Hiervoor moet u drie dingen doen: Windows laten toestaan dat printers worden gedeeld (dit heeft u voor XP al gedaan in tip 6), de printer daadwerkelijk delen, en hem vervolgens toevoegen aan uw andere computer. Om printers te laten delen door Windows Vista gaat u naar het Netwerkcentrum, waar u Printers delen inschakelt. In Windows 7 gaat u hiervoor naar Instellingen voor delen wijzigen. Nu moet u de aangesloten printer opzoeken. U vindt hem via Start, Configuratiescherm, Printers (Vista), via Start, Apparaten en printers (7) of via Start, Printers en Faxen (XP). Dubbelklik op de printernaam en ga naar Bestand, Delen. Nu zet u een vinkje bij Delen en geeft u de printer desgewenst een nieuwe netwerknaam. Sluit af met OK.

©PXimport

Selecteer de juiste printer, Windows doet de rest!

10. Printer toevoegen

Uiteraard wilt u nu de gedeelde printer toevoegen op andere computers. Het kan zo zijn dat Windows de printer automatisch herkent en toevoegt, anders zult u dit handmatig moeten doen. In het eerste geval hoeft u niets te doen: de printer staat automatisch bij de te selecteren printers in het afdrukvenster. Als u het apparaat handmatig moet toevoegen, gaat u naar het printermenu (uit tip 9) en kiest u Printer toevoegen. Windows zoekt nu automatisch naar verbonden printers op het netwerk. Kies de juiste printer en voeg deze toe. Wanneer de juiste stuurprogramma's niet voorhanden zijn, worden deze gedownload of zult u een installatie-cd moeten gebruiken. Vervolgens wordt automatisch gevraagd of het betreffende apparaat de standaardprinter moet worden. Vink deze optie naar wens aan of uit.

©PXimport

11. Verbinding met Mac

Niet ieder thuisnetwerk bestaat louter uit Windows-machines, de kans bestaat dat u ook een laptop of desktopcomputer van Apple in huis heeft. Microsoft en Apple concurreren weliswaar met elkaar, maar dat betekent niet dat hun systemen op een netwerk onzichtbaar voor elkaar zijn. Vanaf het moment dat u mappen hebt gedeeld, kunt u op een op het netwerk aangesloten Mac of MacBook gewoon naar de gedeelde Windows-mappen zoeken. Het is daarbij belangrijk dat u in een werkgroep zit (zie tip 3). Op uw Apple-machine gaat u naar de Finder. U kunt nu uit twee mogelijkheden kiezen. Ten eerste kunt u via het menu Verbinden met server het adres van uw Windows-pc invullen. Dit adres luidt 'smb//...' waarbij op de puntjes uw ip-adres of de naam van de computer staat. Deze naam is terug te vinden door naar Start, Computer te gaan, met de rechtermuisknop te klikken en voor Eigenschappen te kiezen. De tweede mogelijkheid om vanuit Finder gedeelde mappen op te sporen, is door naar Netwerk te gaan en hier gedeelde computers en mappen te zoeken. Door er vervolgens op te dubbelklikken maakt u verbinding met de Windows-computer, na bevestiging van uw inlognaam.

©PXimport

Via het netwerkgedeelte van een Mac kunt u ook verbinding maken met een Windows-pc.

Smartphone: Bestanden delen

De fanatieke documentgebruiker heeft uiteraard ook bestanden op een smartphone staan. Deze bestanden kunt u via een Bluetooth- of usb-verbinding delen met een computer, maar erg praktisch werkt dit niet. Verreweg de handigste methode is door gebruik te maken van Dropbox. Dit programma is als applicatie verkrijgbaar voor iPhone- en Android-toestellen en op elke ander mobiele telefoon via de webbrowser. Met Dropbox krijgt u gratis de beschikking over een 2 GB grote online schijf. U maakt via de website Dropbox of via de mobiele applicatie een account aan, en u kunt direct aan de slag. Op de site kunt u Dropbox als een programma voor de pc downloaden. Er verschijnt een nieuwe map op de door u aangegeven locatie. Alle bestanden die u hierin stopt, zijn vervolgens toegankelijk via de site of op elke andere computer met een geïnstalleerde Dropbox. Uw documenten worden automatisch gesynchroniseerd. Dit systeem is tegenwoordig uitgebreid, zodat ook de smartphones van Apple en Google toegang hebben. Zoek in de App Store of Market op de term Dropbox en download de gratis applicatie. Na het inloggen ziet u op het scherm de eerder in de 'delen'-map van uw computer geplaatste bestanden. Deze bestanden worden gedownload nadat u ze hebt aangeklikt. Op een 'gewone' mobiele telefoon met internettoegang surft u naar dropbox.com en logt u in met uw gegevens. In uw account-scherm kunt u gedeelde mappen downloaden en nieuwe bestanden uploaden. Dropbox heeft inmiddels aangekondigd dat het systeem in de nabije toekomst ook als app voor andere mobiele apparaten beschikbaar komt. Tot die tijd moeten bezitters van bijvoorbeeld een Nokia-smartphone het met de webeditie doen.

©PXimport

Met de Dropbox-app hebt u al uw bestanden overal bij de hand!

Een gazon is meer dan een stukje groen. Het kan een speelplek zijn voor kinderen of juist vooral de blikvanger zijn in een strak aangelegde tuin. Soms ligt het vol in de zon, soms grotendeels in de schaduw. Voor elke situatie is er een passend graszaadmengsel. Wat past het best bij jouw tuin?

Lees ook: Groener gras? Maaien en onderhouden doe je zo

Wat voor graszaad je nodig hebt, hangt helemaal af van het soort grasveld dat je wilt. Voor een veldje waarop je kinderen lekker kunnen ravotten en een balletje trappen heb je ander gras nodig dan voor een gazon dat vooral bedoeld is voor de sier. Hieronder lees je per toepassing welke grassoorten het meest geschikt zijn.

Speelveld: stevig en snel herstellend

Een gazon waarop gespeeld, gelopen of gevoetbald wordt, moet vooral sterk zijn. Het gras moet tegen een stootje kunnen én zich snel herstellen. Daarvoor heb je een mengsel nodig met veel Engels raaigras (Lolium perenne). Dit gras kiemt snel en vormt stevige sprieten. Het is goed bestand tegen intensief gebruik en groeit snel terug als het beschadigd raakt. Vaak wordt het aangevuld met veldbeemdgras (Poa pratensis), dat ondergronds uitlopers vormt en zo kale plekken opvult. Samen zorgen deze soorten voor een duurzaam speelgazon dat veel belasting aankan.

Siergazon: fijn, traag groeiend en egaal

Voor een siergazon gelden weer andere zaken. Het moet vooral fijn van structuur zijn, gelijkmatig groeien en een egaal, verzorgd beeld geven. Voor dit type gazon zijn roodzwenkgras (Festuca rubra) en struisgras (Agrostis capillaris) geschikt. Deze grassoorten groeien langzaam en blijven laag, waardoor je minder vaak hoeft te maaien. Ze vormen een dichte mat van fijne sprietjes die er netjes uitziet, vooral bij regelmatig onderhoud. Een siergazon vergt wel iets meer zorg, want het is minder sterk en herstelt trager bij schade.

Schaduwgazon: licht nodig, maar minder zon

In tuinen met veel schaduw, bijvoorbeeld door bomen, heeft gras het moeilijk. De meeste grassoorten groeien slecht zonder zon, wat ruimte geeft aan mos. Een schaduwgazon moet daarom vooral weinig licht nodig hebben en toch stevig genoeg zijn om een dichte mat te vormen. Mengsels voor schaduw bevatten vaak fijne vormen van roodzwenkgras en soms bosgras (Festuca heterophylla), een soort die beter groeit bij weinig licht. Een kleine hoeveelheid Engels raaigras zorgt voor stevigheid, maar alleen als er dagelijks toch wat zonlicht aanwezig is. Let op: ook schaduwgazon heeft minimaal 2 tot 4 uur daglicht nodig om goed te blijven groeien.

Droge (zand)grond: diep wortelend en hittebestendig

Op lichte zandgrond of op plekken waar je weinig sproeit, heb je gras nodig dat tegen droogte kan. Dit soort gras moet diep kunnen wortelen en niet te snel verdrogen. Mengsels voor droge omstandigheden bevatten vaak een aangepaste selectie van veldbeemdgras en speciaal geselecteerde varianten van Engels raaigras die minder water nodig hebben. Soms wordt er ook hard zwenkgras aan toegevoegd, dat goed bestand is tegen droogte en hitte. Deze soorten wortelen dieper dan gemiddeld, waardoor ze vocht uit lagere lagen kunnen opnemen. Zo blijft je gazon ook bij warme zomers langer groen.

©Elena Elisseeva | Elenathewise

Wanneer en hoe zaai je gras?

De ideale periode om gras te zaaien is in het voorjaar (maart tot mei) of het najaar (september tot half oktober). Dan is de bodem warm genoeg en valt er meestal voldoende regen. Ook tussentijds bijzaaien is mogelijk – bijvoorbeeld als je last hebt van kale plekken of na het verwijderen van mos – zolang de bodemtemperatuur boven de 10 °C ligt en de grond vochtig blijft.

Begin altijd met een goede voorbereiding. Maai het bestaande gras kort, en verwijder mos en dood materiaal door het gazon te verticuteren. Dat kan met een verticuteerhark of een verticuteermachine.

Bij het herstellen van kale plekken hark je de grond los, zodat het zaad goed contact maakt met de aarde. Zaai vervolgens het juiste graszaadmengsel voor jouw situatie. Druk het zaad licht aan, bijvoorbeeld met een plank of de achterkant van een hark. Belangrijk: houd de bodem vochtig tot het gras begint te kiemen. Dat duurt gemiddeld 7 tot 14 dagen, afhankelijk van de soort en temperatuur. Wil je extra bescherming bieden? Strooi dan een dun laagje potgrond of compost over het zaad. Dat helpt tegen uitdroging en beschermt tegen vogels.

Wacht met maaien tot het gras minstens 8 cm hoog is, en gebruik dan een hoge maaihoogte bij de eerste maaibeurt. Zo geef je jonge sprietjes de kans om zich goed te wortelen.

Lees ook: Gras vol mos? Dit wil je weten over het verticuteren van je gazon

Tabel: deze grassoorten heb je nodig

De markt voor koffiemachines is breed en beweegt snel. Veel apparaten bieden steeds meer functies, van eenvoudige espresso’s tot uitgebreide melk- en cold brew-specialiteiten. De Ninja Café Luxe-serie belooft precies dat: barista-kwaliteit, eindeloze mogelijkheden en gebruiksgemak in één apparaat. Maar maakt dit model die belofte waar in de praktijk?

De Ninja Café Luxe combineert een espressomachine, filterkoffiezetter en cold brew-maker in één apparaat. Met de geïntegreerde koffiemolen (25 maalstanden) en tamper stel je de koffie volledig naar wens af.

De machine biedt vijf espresso-opties, vier koffiestijlen en vier melkopschuimstanden – geschikt voor zowel dierlijke als plantaardige melk. Je kiest uit zeven drankformaten, van espresso tot cold brew-specialiteiten zoals iced latte of espresso martini.

Er zijn twee uitvoeringen:

De Essential kost 449,99 euro, de Premier 549,99 euro. De machine is groot en zwaar (34,4 x 33,6 x 37,2 cm) en weegt 16,65 kilo.

©Ninja

Eerste indruk: wat veel!

Wat fijn is aan huishoudelijke apparaten van Ninja, is dat ze doorgaans gebruiksvriendelijk en intuïtief te bedienen zijn, zo bleek uit eerdere ervaringen. Gebruiksvriendelijk blijkt – na enige tijd – zeker waar, maar intuïtief kunnen we dit apparaat zeker niet noemen direct na het uitpakken. De uitgebreide handleiding, verkorte snelstartgids en een inspiratiegids met allerlei recepten voor de verschillende koffievarianten komen dan ook direct van pas.

©Saskia van Weert

Uit de doos oogt de Ninja Café Luxe direct stevig en professioneel. De afwerking is netjes en het apparaat maakt een solide indruk op het aanrecht. Bij het uitpakken valt op hoeveel accessoires en onderdelen erbij zitten: van filterhouders en melkopschuimer tot een geïntegreerde molen.

Voordat er überhaupt koffie kan worden gezet, dient er een stapsgewijze kalibratie en watermeting te worden gedaan om te bepalen hoe hard het kraanwater is in de eigen regio. De stappen staan duidelijk beschreven in de gids, alle benodigdheden (behalve koffiebonen) zitten bijgesloten in de doos. Dat alles neemt een halfuurtje in beslag, daarna is de machine klaar voor het eerste gebruik.

©Ninja

De functies op een rij

De koffiemachine heeft allerlei onderdelen die een eigen plekje hebben in of op de machine. Er zitten drie filterbakjes bij om de gemalen koffie in te doen: eentje voor een enkele hoeveelheid, een wat grotere voor een dubbele hoeveelheid drank en een grote mand voor filterkoffie.

Dan is er het portafilter, oftewel het gedeelte waarin de gemalen koffie plus het gewenste filterbakje gaan, en dat je vastklikt onder de wateruitlaat.

Er is een losse trechter die je gebruikt tijdens het malen van de koffie, en een stamper om de koffie in het bakje samen te drukken. Tot slot is er nog het melkkannetje.

©Saskia van Weert

Links van de machine kun je de trechter en de stamper bewaren, het portafilter kan onder de koffiemaler en het kannetje heeft een vaste plek rechts onder het melktuitje.

Het bedieningspaneel verdient ook wat aandacht. Aan de linkerzijde zit een draaischijf waarmee je de maalgraad van de koffiebonen instelt. Dan is er nog het display met allerlei opties en een draai-/drukknop, en een gedeelte om het soort melkschuim in te stellen. Het bedieningspaneel is duidelijk vormgegeven, maar door het grote aantal opties is het niet direct intuïtief.

Boven op het apparaat is er een warmhoudplaat voor koffiebekers. Aan de achterzijde zit het waterreservoir, bovenin zit een dekseltje om toegang te krijgen tot het bonenreservoir, en geheel rechts zit een klein deurtje waar je de metalen filterbakjes in kunt opbergen.

Kortom: een hoop opties en een hoop uitzoekwerk!

©Saskia van Weert

In gebruik: goed resultaat (na even oefenen)

Bij het apparaat zit een dikke zwart-witte gebruikshandleiding. Het is aan te raden die goed door te nemen en bij de hand te hebben tijdens het leren kennen van het apparaat en de mogelijkheden. Na enige keren wat proberen wordt duidelijk dat de basishandelingen vrij overzichtelijk zijn. Een doorgewinterde thuisbarista zal deze machine vermoedelijk sneller weten te doorgronden.

Allereerst moet het gewenste filterbakje in het portafilter. Je zet de trechter op het filterbakje en zet de machine aan. Je kiest het gewenste programma, bijvoorbeeld espresso. De standaardinstelling is een dubbele shot; dat is eventueel aan te passen in het menu.

Vervolgens hang je het portafilter onder de koffiemaler. Er verschijnen twee getallen in beeld: de ideale maalgraad en de huidige instelling. Via de draaischijf links aan de machine zorg je dat de twee getallen identiek zijn. Je start de maler en neemt het portafilter met gemalen koffie uit de machine. Je stampt de boel aan met de stamper, verwijdert de trechter en bevestigt het portafilter onder de wateruitlaat. Dat doe je door de oranje stip op het filter gelijk te houden met de stip op de machine en het filter stevig naar rechts te bewegen om het te vergrendelen. Dat gaat vrij zwaar.

©Ninja

Dan is het tijd om het koffiezetten te starten met een druk op de draai-/drukknop. Vergeet niet om een passende kop of mok onder het filter te zetten. Er komt een beetje geconcentreerde koffie uit de machine, die wordt aangevuld met heet water om de gewenste sterkte te verkrijgen. Deze stappen zijn gelijk voor vrijwel alle koffiebereidingen – alleen filterkoffie gaat iets anders.

Melkschuim maken

Mocht je cappuccino willen maken, dan doe je dierlijke of plantaardige melk in de melkkan tot aan de streep, kies je de gewenste dikte en laat je de melk warm worden en opschuimen tot een pieptoon aangeeft dat de melk klaar is. Je hoort het kleine mixertje onder in de kan flink tekeergaan en dat levert een prima resultaat op. Na het leeggieten van de kan start een automatisch schoonmaakprogramma.

De smaak van de geteste koffievarianten is prima. De exacte uitkomst hangt uiteraard af van de gebruikte bonen.

©Saskia van Weert

Schoonmaken en onderhoud

Een deel van de accessoires en onderdelen mag gewoon in de vaatwasser. Zoals wel vaker is het vaak beter voor de duurzaamheid om alles op de hand af te wassen. Metalen onderdelen blijven daardoor langer glanzend. De melkopschuimer heeft een eigen reinigingsprogramma voor het binnenwerk en het tuitje, al moet het kannetje natuurlijk wel goed afgewassen worden.

Ninja Café Luxe kopen?

De Ninja Café Luxe is een krachtige en veelzijdige koffiemachine die de serieuze thuisbarista veel te bieden heeft. Met uitgebreide instellingen voor koffie, melk en formaat, en de mogelijkheid om zowel espresso als filterkoffie en cold brews te zetten, is dit apparaat een echte allrounder. De bouwkwaliteit is stevig en professioneel, en het apparaat wordt geleverd met handige accessoires en een eigen reinigingsprogramma voor de melkopschuimer.

Tegelijk vraagt de machine om tijd en aandacht. Het is geen instapmodel voor wie snel en zonder nadenken een kopje koffie wil zetten. De bediening is uitgebreid en vergt oefening, vooral in het begin. Ook neemt het apparaat de nodige ruimte in beslag en zijn er veel onderdelen om mee te werken.

De Ninja Café Luxe is vooral geschikt voor koffieliefhebbers die graag zelf de controle houden over het volledige zetproces, bereid zijn om het apparaat goed te leren kennen en de ruimte hebben voor een grotere machine. Wie dat ziet als een leuke uitdaging, haalt met de Ninja Café Luxe een complete koffie-oplossing in huis.