Zwoor Steve Jobs eerst nog dat Apple nooit een netbook uit zou brengen, de nieuwe MacBook Air heeft in de 11inch-versie verdacht veel weg van wat we netbook noemen. Toch zien we ook zaken die we op de gemiddelde netbook niet zo snel zullen aantreffen. De computer is geheel vervaardigd uit aluminium en heeft een SSD voor de opslag. Voegt Apple hiermee iets toe aan het productassortiment dat ze nog niet hadden?

We moeten eerst even iets rechtzetten uit het intro: met het predicaat netbook zouden we de MacBook Air tekort doen. Als processor wordt immers een Core 2 Duo gebruikt in plaats van een Atom en ook het 11,5inch-scherm is een stuk ruimer dan de 10inch-schermen die we in de gemiddelde netbook aantreffen. Tel daar bij op dat de gebruikte Core 2 Duo een energiezuinig model is. Onze conclusie is dat de MacBook Air een zogenaamde CULV-notebook (Consumer Ultra-Low Voltage) is.

Het eerste dat opvalt als we de MacBook Air 11 inch uit de verpakking halen is hoe licht en dun de machine is. Met een gewicht van slechts 1,06 kg is hij zelfs lichter dan de meeste netbooks. De behuizing van de MacBook Air is net als de vorige MacBook Air en de MacBook Pro een zogenaamd unibody-ontwerp. Dit houdt in dat Apple de behuizing uit één blok aluminium heeft gesneden. Het aluminium ziet er niet alleen prachtig uit, het zorgt ook voor een indrukwekkende bouwkwaliteit. Zelfs de onderkant is een gladde plaat aluminium die niet wordt onderbroken door ventilatiegaten. Die ventilatiegaten heeft Apple onzichtbaar weggewerkt in het scharnier van het scherm. Het resultaat is de strakste laptop die we ooit zagen.

©PXimport

De MacBook Air is er in zowel een 11- als 13inch-uitvoering.

In de door ons geteste uitvoering van de MacBook Air 11 inch is als processor de Intel Core 2 Duo SU9400 gebruikt, een dualcore-processor met een bescheiden kloksnelheid van 1,4 GHz. De processor wordt in de geteste uitvoering ondersteund door slechts 2 GB DDR3-geheugen. Dit vinden we tegenwoordig echt te weinig en daar komt nog bij dat het bij de MacBook Air onmogelijk is om het geheugen later zelf te vervangen.

Ondanks de bescheiden processor en geheugenomvang voelt de geteste MacBook Air toch niet aan als een langzame machine. Sterker nog, Mac OS X Snow Leopard wordt erg vloeiend op het scherm getoverd. Dat komt deels door de best krachtige NVIDIA GeForce 320M. Iets dat ook sterk bijdraagt aan de snelheid van de MacBook Air, is het gebruik van een SSD. De standaarduitvoering van 999 euro bevat een SSD met een capaciteit van 64 GB, terwijl de door ons geteste uitvoering een SSD heeft van 128 GB. Voor de SSD geldt eigenlijk hetzelfde verhaal als bij het intern geheugen: het is onmogelijk om de gekozen optie later te wijzigen, alhoewel het merk PhotoFast op het moment van schrijven al een alternatieve SSD voor de MacBook Air heeft aangekondigd. De prestaties van de SSD zijn niet snelste die we ooit zagen, maar het blijft een SSD en daarmee een stuk vlotter dan welke harde schijf dan ook.

De beloofde accuduur bedraagt op de 11inch-uitvoering vijf uur en deze wordt in de praktijk gehaald als u de helderheid van het scherm op ongeveer de helft zet. Nu is vijf uur best leuk, maar er zijn tegenwoordig notebooks die een stuk meer accuduur bieden. Al zijn die natuurlijk weer niet zo dun en licht als de MacBook Air.

Het 11,5inch-scherm heeft een resolutie van 1366 x 768 pixels en heeft hiermee dus een beeldverhouding van 16:9. De 11inch-uitvoering is hiermee tot nu toe de enige MacBook met een 16:9-beeldverhouding. De 13inch-uitvoering van de MacBook Air heeft een resolutie van 1440 x 900, wat een verhouding van 16:10 is. Ook de 13inch-uitvoeringen van de MacBook en MacBook Pro hebben een resolutie van 1280 x 800 wat een beeldverhouding van 16:10 maakt. We vinden het ontwerp van de Air in een 16:9 verhouding mooier ogen, maar we komen verticaal soms wel ruimte tekort. We zouden het dock daarom op verbergen zetten of naar links of rechts verplaatsen. Het scherm bevat een TN-paneel en gebruikt leds als verlichtingsbron. Wat opvalt is dat het scherm erg helder is.

©PXimport

De MacBook Air 11 inch is erg dun.

Weinig aansluitingen

Als u van uitbreiden en aansluitingen houdt, dan bent u bij de MacBook Air aan het verkeerde adres. Verder dan twee usb2.0-poorten, mini-DisplayPort en een hoofdtelefoonaansluiting komt het 11inch-model niet. Het 13inch-model voegt daar nog een SD-kaartlezer aan toe. We vinden het jammer dat de SD-kaartlezer ontbreekt op het geteste 11inch-model, dit lijkt ons een handige optie voor wie onderweg is en foto’s van zijn camera wil bekijken. U hebt dus slechts twee usb2.0-poorten ter beschikking om de MacBook Air uit te breiden. Voor de mini-DisplayPort-aansluiting verkoopt Apple adaptertjes naar DVI, VGA of duallink-DVI. U krijgt er geen adaptertje bij, dus u bent sowieso 29 euro kwijt om de MacBook Air op een beeldscherm aan te sluiten. Een poort die we echt missen en heel basaal vinden is een netwerkaansluiting. Kennelijk is Apple van mening dat u tegenwoordig genoeg hebt aan 802.11a/b/g/n om verbinding te maken met netwerken. Wie toch een netwerkaansluiting wenst, kan een usb-netwerkadapter kopen voor 29 euro. Bluetooth 2.1 is standaard aanwezig en maakt de MacBook Air op het gebied van draadloze communicatiemogelijkheden gelukkig wel helemaal af.

Invoer

Het toetsenbord is van het chiclet-type dat Apple op al zijn producten gebruikt en is een prima toetsenbord. De klik van de toetsen vinden we prettig en de toetsen zitten direct in de aluminium bovenkant. De stijfheid van het toetsenbord is hierdoor uitzonderlijk goed waarmee we bedoelen dat wanneer u een toets indrukt de toetsen er omheen niet meebuigen. Helaas heeft Apple geen kans gezien om in de nieuwe MacBook Air een verlicht toetsenbord in te bouwen. Dat is toch wel een nadeel vergeleken met andere laptops die Apple aanbiedt en een mogelijkheid die wel in de vorige uitvoering van de MacBook Air te vinden was. Apple heeft gelukkig wel het touchpad verbeterd en gebruikt op de MacBook Air nu ook het glazen multitouch-touchpad, dat bestaat uit een groot glazen touchpad waarbij het gehele oppervlak tevens de muisknop vormt. Hiermee is de Air nu in lijn met de rest van de MacBooks.

Conclusie

Met de vernieuwde MacBook Air breidt Apple zijn assortiment voor het eerst sinds lange tijd weer uit, en zelfs met een notebook die kleiner is dan 13 inch. De MacBook Air 11 inch voegt een product aan het assortiment toe, dat bij uitstek geschikt is voor wie veel onderweg is en daardoor behoefte heeft aan een licht en compact apparaat. In tegenstelling tot de meeste netbooks en zelfs CULV-notebooks heeft Apple kans gezien om een erg prettig toetsenbord in te bouwen. Apples aluminium unibody-ontwerp zorgt voor een verbazingwekkende stevigheid. Toch heeft de MacBook Air ook belangrijke nadelen. Het achteraf upgraden van intern geheugen of opslag is onmogelijk en ook andere uitbreidingsmogelijkheden zijn met slechts twee usb2.0-poorten beperkt. We vinden de MacBook Air hierdoor bij uitstek een tweede machine en dan is de instapprijs van 999 euro wel fors. Het 13inch-model begint zelfs bij 1299 euro. Daarvoor krijgt u wel de lichtste en stevigste compacte laptop die we ooit zagen en dat is best wat waard.

Apple MacBook Air 11 inch

Prijs vanaf € 999,-; Geteste uitvoering (met 128 GB SSD): € 1149,-

Garantie 1 jaar

Processor Intel Core 2 Duo SU9400 (1,4 GHz) of Intel Core 2 Duo SU9600 (1,6 GHz)

Geheugen 2 of 4 GB DDR3

Opslag 64 of 128 GB SSD

Scherm 11,5 inch (29,2 cm) (1366 x 768 pixels)

Aansluitingen Mini-DisplayPort, 2 x usb 2.0, geluidsuitgang

Draadloos 802.11a/b/g/n, Bluetooth 2.1

Webcam Ja (640 x 480 pixels)

Besturingsysteem Mac OS X 10.6 Snow Leopard

Afmetingen 29,95 x 19,2 x 0,3-1,7 cm (l x b x h)

Gewicht 1,06 kg

Oordeel 8/10

Pluspunten

Licht en stevig

SSD

Mooi scherm

Herstelsoftware op usb-stick

Minpunten

Geheugen en opslag niet zelf uitbreidbaar

Vrijwel geen uitbreidingspoorten

Geen verlicht toetsenbord meer

Goedkoop mini-DisplayPort-adaptertje

De adaptertjes die Apple verkoopt om een beeldscherm aan te sluiten op de mini-DisplayPort-aansluiting kosten 29 euro. Een forse prijs voor een min of meer verplicht adaptertje. Gelukkig kan het goedkoper: op de Chinese website DealExtreme vindt u een grote selectie aan geschikte adaptertjes voor prettige prijzen. Zo kost een adaptertje naar DVI bijvoorbeeld 10 dollar (7 euro) en rekent DealExtreme verder geen verzendkosten.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.