Veel mensen zullen hun iPhone tevens als iPod ­gebruiken. Maar daarmee zijn de mogelijkheden in combinatie met de meest recente versie van iTunes nog lang niet uitgeput!

Synchronisatie is onder handen genomen. Applicaties plaatsen is makkelijker geworden, en ook op het muziekfront is het gebruiksgemak opgekrikt. Zo kun je bijvoorbeeld afspeellijsten met het werk van een bepaalde artiest of een bepaald genre combineren. Veel meer dan aanklikken en toepassen omvat dit niet. Je hoeft geen aparte afspeellijsten meer te maken voor verschillende apparaten, ook synchroniseren van films is een kwestie van aanvinken. Helaas staan de vele tabbladen haaks op de overzichtelijkheid.

©CIDimport

Tip5: Installatie

iTunes en de iPhone zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Surf naar www.apple.nl en klik op iPod + iTunes om naar de downloadpagina voor iTunes te gaan. Haal de vinkjes weg voor de nieuwsbrieven, zodat je je e-mailadres niet hoeft prijs te geven. Als de website niet de juiste versie heeft gedetecteerd, vind je onderaan op het scherm alternatieve versies. Let tijdens de installatie goed op, want iTunes bombardeert zichzelf ongevraagd tot het standaardprogramma voor het afspelen van muziek!Haal het vinkje weg als dat ongewenst is.

©CIDimport

Tip6: Muziek toevoegen

Zorg voor muziekbestanden met goede id3-informatie! De meeste cd-rip-programma's vullen die automatisch in. Zonder informatie verschijnen er witte vlakken in iTunes. Je kunt die gaten handmatig vullen, maar doorgaans heb je sneller een andere versie te pakken met de juiste informatie aan boord. Importeren is simpel. Klik op Bestand / Archief en kies Toevoegen aan bibliotheek. Als je de gewenste nummers of mappen toevoegt, zal iTunes op de achtergrond de bestanden kopiëren. Klik op de afspeellijst Onlangs toegevoegd om de nummers te zien.

©CIDimport

Tip7: CD's importeren

Wil je je cd-collectie importeren in iTunes? Plaats een cd en start het programma. De cd verschijnt onder Apparaten. iTunes gaat zelf op zoek naar cd-informatie en vult die alvast voor je in. Door een klik op Importeer CD voeg je de cd aan je verzameling toe. Klik op Instellingen om bestandsformaat en kwaliteit te bepalen. Apple gebruikt standaard het aac-formaat, dat m4a-bestanden oplevert. Die indeling is niet zo universeel als mp3, maar voor het afspelen maakt dat weinig uit. Tijdens het importeren kan de computer trager werken.

©CIDimport

Tip8: Formaatconversies

iTunes kan met 'lossless' formaten overweg. Goed voor de geluidskwaliteit, slecht voor de schijfruimte. Op een computer geen ramp, maar je iPhone loopt snel vol als je muzieknummers gemiddeld 35 MB groot zijn. Onder de rechtermuisknop zit een conversiemogelijkheid. Bij de importinstellingen bepaal je onder Voorkeuren het muziekformaat. Selecteer de om te zetten bestanden en kies voor een aac- of mp3-versie. Het origineel blijft behouden. Zet liever geen reeds gecomprimeerde bestanden om, want dat komt de kwaliteit niet ten goede.

©CIDimport

Tip9: Afspeellijsten

Een gemiddelde muziekcollectie is al snel veel te groot om van begin tot eind af te spelen. Met afspeellijsten kun je je muziek groeperen. Klik op Bestand / Archief om een lijst aan te maken, en vul die door de gewenste nummers ernaartoe te slepen. Je kunt ook slimme afspeellijsten maken op basis van jouw eigen criteria. Bijvoorbeeld alleen maar popmuziek of uitsluitend nummers met de maximale waardering. Standaard zijn er al enkele aangemaakt. Klik er met rechts op en kies Bewerken om de opbouw te zien.

©CIDimport

Tip10: Synchroniseren

Uiteraard kun je ook met je iPhone van al die muziek, films en programma's genieten! Koppel je iPhone aan en wacht tot hij zichtbaar is geworden in iTunes. Klik dan op het apparaat. Vervolgens kun je precies aangeven welke muziek, films, foto's en andere bestanden je naar je iPhone wilt kopiëren. Houd wel rekening met de beperkte opslagcapaciteit van de telefoon! Synchroniseren kan handmatig, door op de knop onderin te drukken, maar dit gebeurt daarna ook automatisch zodra de iPhone wordt aangesloten.

©CIDimport

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.