Online pesten kent veel varianten maar er zijn vier vormen die het meeste voorkomen. Door ze te herkennen kun je het treiteren tegengaan en eventuele problemen vaak sneller oplossen.

1. Diefstal en misbruik van privégegevens
Bij deze vorm van pesten wordt een online account van iemand anders gebruikt om  - uit naam van de echte eigenaar - vervelende berichten te verspreiden, online te winkelen of andere zaken te doen die niet door de beugel kunnen. Extra vervelend is dat een account dat eenmaal gekaapt is niet vaak makkelijk is terug te krijgen. Veel online diensten hebben immers hun hoofdkantoor in het buitenland. 
Het kapen van accounts is in veel gevallen te voorkomen door sterke wachtwoorden te kiezen en deze op een veilige plek zoals een wachtwoord kluis te bewaren. Steeds meer online diensten maken het bovendien mogelijk om twee-staps-verificatie in te schakelen. Om toegang te krijgen tot een account is dan naast een wachtwoord ook een vertrouwd apparaat nodig, zoals bijvoorbeeld een smartphone. Een hack of diefstal van wachtwoorden is in bepaalde gevallen ook te voorkomen door beveiligingssoftware op de computer, tablet of smartphone te installeren. 

2. Verspreiden van foto’s en video’s
Een zeer hinderlijke vorm van het internetpesten is het verspreiden van comprimerende foto’s of video’s. Het kan hier om naaktfoto’s gaan maar bijvoorbeeld ook om een filmpje waarin te zien is hoe degene die wordt gepest wordt lastiggevallen of mishandeld. 
Deze vorm van treiteren kan deels worden voorkomen door met kinderen te bespreken wat de risico’s zijn van het delen van foto’s en hier afspraken over maken. Door kinderen goede digitale omgangsvormen te leren zijn namelijk veel problemen te voorkomen. Mocht het vervolgens toch voorkomen dat vervelende filmpjes of plaatjes online verschijnen, dan is het zaak om hier snel actie op te ondernemen zodat verdere verspreiding kan worden tegengaan. Door bij de school en andere ouders te checken is vaak al snel duidelijk waar het beeldmateriaal vandaan komt en kan het pesten al in een vroeg stadium worden gestopt.

3. Uitsluiting
Niet alleen volwassenen maar ook kinderen communiceren met elkaar via groepen, bijvoorbeeld via WhatsApp. Een vorm van pesten die hierbij voorkomt is dat sommige kinderen worden buitengesloten van deelname en zo als het ware worden geïsoleerd. 
In zo’n geval is het een goed idee om eerst met het kind te bespreken waarom hij/zij is buitengesloten. Kinderen leren en mogen fouten maken en het kan zijn dat dit is gebeurd omdat het kind zelf – al of niet bedoeld – dingen heeft gezegd die voor andere kinderen kwetsend waren. Maak samen een plan van aanpak en neem dan pas contact op met andere ouders of de school om naar een oplossing te zoeken.

4. Plaatsen of sturen van dreigberichten
Een ernstige vorm van cyberpesten is die van het plaatsen van dreigberichten, bijvoorbeeld op de tijdlijn van een socialmedia-account. Daarnaast is het ook mogelijk om via verschillende diensten een slachtoffer anoniem e-mail te sturen waarin deze bijvoorbeeld wordt uitgescholden. En in de meest eenvoudige vorm ontvangt degene die gepest wordt een anoniem sms’je. 
Dit soort berichten kan deels worden tegengegaan door degene die de berichten plaatst of verstuurd te blokkeren. Een volgende stap is om samen met het kind te onderzoeken wie deze berichten stuurt en wat de reden hiervoor zou kunnen zijn. Door vervolgens via de school of door contact met andere ouders het probleem aan de kaak te stellen kan deze vorm van treiteren vaak al snel een halt worden toegeroepen.

Meer weten over de cijfers en oorzaken van digitaal pesten, wat je eraan kunt doen en hoe je het online leuk kan houden? Bekijk ons dossier over cyberpesten hier.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!