Bij gebruik van netwerkapparatuur of bijvoorbeeld ftp- of bittorrent-software kan de ingebouwde firewall van uw router voor problemen zorgen, waardoor er geen verbinding tot stand komt. Door enkele simpele ingrepen laat u het wel werken!

Programma’s die een of andere service aanbieden blijken wel eens lastige klanten. Zeker wanneer u die service ook aan gebruikers op een andere pc en met name ook buiten uw eigen netwerkje wilt aanbieden. In dit geval gaat het namelijk om tweerichtingsverkeer tussen een computer op het internet en uw eigen pc: een gebruiker stuurt een verzoek aan de service en die reageert daarop. Dat betekent meteen dat uw firewall zijn fiat moet geven en dat uw router moet meewerken.

Te denken valt aan een web- of ftp-server, aan een streaming-media-server (zoals VibeStreamer), aan een torrent-client als µTorrent (die uw downloads weer wil uploaden naar medegebruikers) of aan remote control-software zoals het Extern bureaublad van Windows.
Elders in dit nummer komt serversoftware ter sprake naar aanleiding van de Synology-nas. In dit artikel geven we u handige tips mee om uw firewall en router zó te configureren dat uw service ook toegankelijk wordt vanaf een andere pc.

©CIDimport

1. Firewall: (half-)automatisch

Wanneer zo’n programma de eerste keer een netwerkverbinding wil opzetten, zal uw firewall normaliter vanzelf een popup-venster tonen met de vraag of u daarvoor toestemming wilt geven (zie afbeelding). Afhankelijk van de firewall zal die automatisch uw keuze onthouden, dan wel vragen of uw antwoord ook voor eventuele volgende sessies moet gelden. Sommige programma’s zijn zelfs zo slim dat ze de nodige firewall-regels geheel zelfstandig aanmaken.

Hoe dan ook, in principe volstaat dat om het netwerkverkeer van dat programma ongestoord door uw firewall te loodsen.

©CIDimport

2. Firewall: handmatig (programma)

Afhankelijk van het programma en de  firewall – dat hoeft namelijk niet noodzakelijk die van Windows zelf te zijn – lukt dat niet altijd even goed. U moet dan zelf een firewall-regel toevoegen die het netwerkverkeer voor dat programma toelaat. Hoe u dat precies doet, hangt natuurlijk van de firewall af: desnoods neemt u er even de handleiding bij. We laten u alvast zien hoe u dat regelt in de Windows 7-firewall. Open het Windows configuratiescherm en kies achtereenvolgens Systeem en beveiliging, Een programma via Windows Firewall toestaan. U krijgt nu een overzicht van de programma’s die al eerder toestemming hebben gekregen om een netwerkverbinding op te zetten. Druk hier op de knop Instellingen wijzigen en vervolgens op Een ander programma toestaan. Blader naar de toepassing die u wilt toevoegen en bevestig met Toevoegen (zie afbeelding).

©CIDimport

3. Firewall: handmatig (poorten)

U kunt echter ook op een andere manier een ‘gaatje prikken’ in uw firewall. In plaats van een specifiek programma doorgang te verlenen, kunt u ook specifieke poortnummers (voor binnenkomende en uitgaande verbindingen) toelaten. Dat kan als volgt – we nemen Vibe Streamer als voorbeeld (standaard poort 8081). Typ firewall in het zoekvenster van het Windows-startmenu en selecteer Windows Firewall met geavanceerde beveiliging. Selecteer in het linkerpaneel Regels voor binnenkomende verbindingen en klik vervolgens op Nieuwe regel in het rechterpaneel. Vink Poort aan, druk op Volgende, selecteer TCP-protocol, selecteer Specifieke poorten en vul hier 8081 in (zie afbeelding). Bevestig met Volgende, selecteer De verbinding toestaan, druk op Volgende, kies de gewenste netwerkprofielen (alleen Privé, bijvoorbeeld), druk  nogmaals op Volgende, geef de nieuwe regel een naam en rond af met Voltooien. Herhaal deze procedure, maar kies deze keer UDP als protocol.

Ook op deze manier krijgt Vibe Streamer de vrije doorgang. Het nadeel is wel dat in principe elk programma deze geopende poort(en) kan aanspreken voor een netwerkverbinding.

©CIDimport

4. Router: UPnP

U hebt nu wel de nodige gaatjes geprikt in uw lokale firewall, maar wilt u de service van buitenaf kunnen benaderen, dan moet u dat wellicht ook nog in uw router zelf doen. Het komt er neer dat uw router dan binnenkomend verkeer voor een specifieke poort automatisch doorlust naar de pc waarop die service draait. Ondersteunen zowel uw router als het programma in kwestie UPnP (Universal Plug and Play), dan volstaat het gewoonlijk deze functie in uw router (zie afbeelding)en in het programma te activeren. De handleiding bij uw router zal hierover uitsluitsel moeten geven. Een voorbeeld: als u µtorrent installeert (www.utorrent.com), dan kunt u UPnP activeren via het menu Opties, Voorkeuren, Verbinding.

©CIDimport

5. Router: port forwarding

UPnP is iets minder veilig, omdat u het dan geheel aan het programma overlaat wanneer die welke poorten ‘openzet’ in uw router. Stelt u het (liever) zonder UPnP, dan moet u de juiste poorten zelf in uw router forwarden. Blijven we even bij Vibe Streamer… Start uw browser en vul het lan-ip-adres van uw router in; dit adres leest u af bij Standaardgateway als u op de opdrachtregel ipconfig uitvoert. Meld u aan bij de router en ga op zoek naar iets als ‘port mapping’ of ‘port forwarding’. Raadpleeg hiervoor de handleiding of zoek de juiste procedure op www.portforward.com.

Gevonden? Geef dan aan dat u poort 8081, zowel voor TCP als UDP, wilt doorlussen naar de computer waarop Vibe Streamer draait (zie afbeelding). Het ip-adres voor die computer kunt u eveneens aflezen via het commando ipconfig (achter IPv4-adres bij de juiste net-werkadapter). Sla de gewijzigde instellingen op.

Nu zou uw Vibe Streamer-service ook bereikbaar moeten zijn vanaf internet. Het volstaat hiervoor in de browser het wan-ip-adres van uw router in te vullen, gevolgd door het  juiste poortnummer – bijvoorbeeld: http://83.198.30.217:8081. Dat wan-ip-adres komt u te weten als u op een pc in uw netwerkje surft naar www.whatismyip.nl.

©CIDimport

6. Router: dynamisch dns (koppelen)

Vervelend is wel dat iemand die uw service wil bereiken dat wan-ip-adres moet onthouden. Een gratis dienst als DynDNS kan echter een gebruiksvriendelijke domeinnaam aan dat ip-adres koppelen. Surf hiervoor naar www.dyndns.com/account, waar u eerst een account maakt. Zodra u bent aangemeld, klikt u op Add Hostname bij FREE. Kies een geschikte naam (bijvoorbeeld: mijnvibestreamer.dyndns.org, vul bij IP Address het wan-ip-adres van uw router in (zie boven), klik op Add To Cart , op Proceed to checkout en op Activate My Services. Als het goed is, is uw service dan enkele minuten later bereikbaar via http://mijnvibestreamer.dyndns.org:8081  (zie afbeelding).

7. Router: dynamisch dns(updaten)

Wat echter als uw provider dat wan-ip-adres aan uw router dynamisch toekent? Dan is het best mogelijk dat het adres enkele dagen later gewijzigd is, zodat de verwijzing van de domeinnaam bij DynDNS niet meer klopt. U moet er dus voor zorgen dat de koppeling wordt aangepast wanneer het ip-adres is gewijzigd. Mogelijk voorziet uw router al in zo’n functie – handleiding even doorbladeren, dus. Is dat zo, dan hoeft u alleen maar de juiste service te selecteren en de bijhorende domeinnaam en accountgegevens in te vullen. De router zorgt dan zelf voor de nodige updates. Desnoods kunt u zo’n update-tooltje ook op uw pc installeren. U kunt hiervoor terecht op www.dyndns.com/support/clients, waar u DynDNS Updater downloadt en installeert. De nodige instructies vindt u op www.dyndns.com/support/clients/dyndns-up dater-guide.html. Succes!

Deze workshop komt uit Computer Idee nummer 10, jaargang 2011

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.