Bij gebruik van netwerkapparatuur of bijvoorbeeld ftp- of bittorrent-software kan de ingebouwde firewall van uw router voor problemen zorgen, waardoor er geen verbinding tot stand komt. Door enkele simpele ingrepen laat u het wel werken!

Programma’s die een of andere service aanbieden blijken wel eens lastige klanten. Zeker wanneer u die service ook aan gebruikers op een andere pc en met name ook buiten uw eigen netwerkje wilt aanbieden. In dit geval gaat het namelijk om tweerichtingsverkeer tussen een computer op het internet en uw eigen pc: een gebruiker stuurt een verzoek aan de service en die reageert daarop. Dat betekent meteen dat uw firewall zijn fiat moet geven en dat uw router moet meewerken.

Te denken valt aan een web- of ftp-server, aan een streaming-media-server (zoals VibeStreamer), aan een torrent-client als µTorrent (die uw downloads weer wil uploaden naar medegebruikers) of aan remote control-software zoals het Extern bureaublad van Windows.
Elders in dit nummer komt serversoftware ter sprake naar aanleiding van de Synology-nas. In dit artikel geven we u handige tips mee om uw firewall en router zó te configureren dat uw service ook toegankelijk wordt vanaf een andere pc.

©CIDimport

1. Firewall: (half-)automatisch

Wanneer zo’n programma de eerste keer een netwerkverbinding wil opzetten, zal uw firewall normaliter vanzelf een popup-venster tonen met de vraag of u daarvoor toestemming wilt geven (zie afbeelding). Afhankelijk van de firewall zal die automatisch uw keuze onthouden, dan wel vragen of uw antwoord ook voor eventuele volgende sessies moet gelden. Sommige programma’s zijn zelfs zo slim dat ze de nodige firewall-regels geheel zelfstandig aanmaken.

Hoe dan ook, in principe volstaat dat om het netwerkverkeer van dat programma ongestoord door uw firewall te loodsen.

©CIDimport

2. Firewall: handmatig (programma)

Afhankelijk van het programma en de  firewall – dat hoeft namelijk niet noodzakelijk die van Windows zelf te zijn – lukt dat niet altijd even goed. U moet dan zelf een firewall-regel toevoegen die het netwerkverkeer voor dat programma toelaat. Hoe u dat precies doet, hangt natuurlijk van de firewall af: desnoods neemt u er even de handleiding bij. We laten u alvast zien hoe u dat regelt in de Windows 7-firewall. Open het Windows configuratiescherm en kies achtereenvolgens Systeem en beveiliging, Een programma via Windows Firewall toestaan. U krijgt nu een overzicht van de programma’s die al eerder toestemming hebben gekregen om een netwerkverbinding op te zetten. Druk hier op de knop Instellingen wijzigen en vervolgens op Een ander programma toestaan. Blader naar de toepassing die u wilt toevoegen en bevestig met Toevoegen (zie afbeelding).

©CIDimport

3. Firewall: handmatig (poorten)

U kunt echter ook op een andere manier een ‘gaatje prikken’ in uw firewall. In plaats van een specifiek programma doorgang te verlenen, kunt u ook specifieke poortnummers (voor binnenkomende en uitgaande verbindingen) toelaten. Dat kan als volgt – we nemen Vibe Streamer als voorbeeld (standaard poort 8081). Typ firewall in het zoekvenster van het Windows-startmenu en selecteer Windows Firewall met geavanceerde beveiliging. Selecteer in het linkerpaneel Regels voor binnenkomende verbindingen en klik vervolgens op Nieuwe regel in het rechterpaneel. Vink Poort aan, druk op Volgende, selecteer TCP-protocol, selecteer Specifieke poorten en vul hier 8081 in (zie afbeelding). Bevestig met Volgende, selecteer De verbinding toestaan, druk op Volgende, kies de gewenste netwerkprofielen (alleen Privé, bijvoorbeeld), druk  nogmaals op Volgende, geef de nieuwe regel een naam en rond af met Voltooien. Herhaal deze procedure, maar kies deze keer UDP als protocol.

Ook op deze manier krijgt Vibe Streamer de vrije doorgang. Het nadeel is wel dat in principe elk programma deze geopende poort(en) kan aanspreken voor een netwerkverbinding.

©CIDimport

4. Router: UPnP

U hebt nu wel de nodige gaatjes geprikt in uw lokale firewall, maar wilt u de service van buitenaf kunnen benaderen, dan moet u dat wellicht ook nog in uw router zelf doen. Het komt er neer dat uw router dan binnenkomend verkeer voor een specifieke poort automatisch doorlust naar de pc waarop die service draait. Ondersteunen zowel uw router als het programma in kwestie UPnP (Universal Plug and Play), dan volstaat het gewoonlijk deze functie in uw router (zie afbeelding)en in het programma te activeren. De handleiding bij uw router zal hierover uitsluitsel moeten geven. Een voorbeeld: als u µtorrent installeert (www.utorrent.com), dan kunt u UPnP activeren via het menu Opties, Voorkeuren, Verbinding.

©CIDimport

5. Router: port forwarding

UPnP is iets minder veilig, omdat u het dan geheel aan het programma overlaat wanneer die welke poorten ‘openzet’ in uw router. Stelt u het (liever) zonder UPnP, dan moet u de juiste poorten zelf in uw router forwarden. Blijven we even bij Vibe Streamer… Start uw browser en vul het lan-ip-adres van uw router in; dit adres leest u af bij Standaardgateway als u op de opdrachtregel ipconfig uitvoert. Meld u aan bij de router en ga op zoek naar iets als ‘port mapping’ of ‘port forwarding’. Raadpleeg hiervoor de handleiding of zoek de juiste procedure op www.portforward.com.

Gevonden? Geef dan aan dat u poort 8081, zowel voor TCP als UDP, wilt doorlussen naar de computer waarop Vibe Streamer draait (zie afbeelding). Het ip-adres voor die computer kunt u eveneens aflezen via het commando ipconfig (achter IPv4-adres bij de juiste net-werkadapter). Sla de gewijzigde instellingen op.

Nu zou uw Vibe Streamer-service ook bereikbaar moeten zijn vanaf internet. Het volstaat hiervoor in de browser het wan-ip-adres van uw router in te vullen, gevolgd door het  juiste poortnummer – bijvoorbeeld: http://83.198.30.217:8081. Dat wan-ip-adres komt u te weten als u op een pc in uw netwerkje surft naar www.whatismyip.nl.

©CIDimport

6. Router: dynamisch dns (koppelen)

Vervelend is wel dat iemand die uw service wil bereiken dat wan-ip-adres moet onthouden. Een gratis dienst als DynDNS kan echter een gebruiksvriendelijke domeinnaam aan dat ip-adres koppelen. Surf hiervoor naar www.dyndns.com/account, waar u eerst een account maakt. Zodra u bent aangemeld, klikt u op Add Hostname bij FREE. Kies een geschikte naam (bijvoorbeeld: mijnvibestreamer.dyndns.org, vul bij IP Address het wan-ip-adres van uw router in (zie boven), klik op Add To Cart , op Proceed to checkout en op Activate My Services. Als het goed is, is uw service dan enkele minuten later bereikbaar via http://mijnvibestreamer.dyndns.org:8081  (zie afbeelding).

7. Router: dynamisch dns(updaten)

Wat echter als uw provider dat wan-ip-adres aan uw router dynamisch toekent? Dan is het best mogelijk dat het adres enkele dagen later gewijzigd is, zodat de verwijzing van de domeinnaam bij DynDNS niet meer klopt. U moet er dus voor zorgen dat de koppeling wordt aangepast wanneer het ip-adres is gewijzigd. Mogelijk voorziet uw router al in zo’n functie – handleiding even doorbladeren, dus. Is dat zo, dan hoeft u alleen maar de juiste service te selecteren en de bijhorende domeinnaam en accountgegevens in te vullen. De router zorgt dan zelf voor de nodige updates. Desnoods kunt u zo’n update-tooltje ook op uw pc installeren. U kunt hiervoor terecht op www.dyndns.com/support/clients, waar u DynDNS Updater downloadt en installeert. De nodige instructies vindt u op www.dyndns.com/support/clients/dyndns-up dater-guide.html. Succes!

Deze workshop komt uit Computer Idee nummer 10, jaargang 2011

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké. 

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.