“Als je niet wilde dat ik die afbeelding gebruikte, had je hem niet op Facebook moeten zetten.” Er heerst nogal onduidelijkheid over auteursrechten wanneer je online actief bent. Dat is riskant, want het gebruik van een afbeelding of tekst die niet van jou is, kan je zomaar enkele honderden euro’s boete opleveren! Wat mag er nu eigenlijk wel en niet? We zochten het voor je uit.

Online recht is een complex onderwerp, maar tegelijkertijd is het zeer belangrijk omdat we in Nederland bijna allemaal actief zijn op internet. We vroegen Charlotte Meindersma van Charlotte’s Law naar wat er zoal wel en niet mag op internet.

Charlotte’s Law

Als je een afbeelding op social media plaatst, ben je dan de rechten kwijt?

“Nee. Je geeft niet je auteursrecht op als je iets op social media plaatst. Socialmedia-content is niet ‘rechtenvrij’ en er moet gewoon toestemming gevraagd worden voor gebruik. Auteursrechtelijke werken die op social media gepubliceerd worden, blijven dus door het auteursrecht beschermd. Door het op social media te plaatsen, wordt er wel een licentie gegeven aan het socialmedia-kanaal, maar niet aan anderen. Die licentie zorgt ervoor dat de kanalen wel de content mogen publiceren en dat anderen via de deelknoppen de content met anderen kunnen delen (denk aan de deel-knop van Facebook of de retweet- en quote-mogelijkheden van Twitter). Als anderen een dergelijk werk op social media vinden en dat eraf plukken om elders te gebruiken, hebben ze daar gewoon toestemming voor nodig. Het auteursrecht is niet komen te vervallen.”

©PXimport

Mag content die op social media is geplaatst, gebruikt worden op je blog?

“Kopiëren en plakken van auteursrechtelijk beschermde werken naar je eigen blog mag ook niet zonder toestemming van de auteursrechthebbende. Vind je content op social media die je op je website wilt gebruiken, dan kan dat meestal door te embedden. Als je dat op de juiste manier doet, mag het. Heb je een afbeelding of een kort stuk tekst nodig voor het verhaal dat je wil vertellen in je blog of video, dan kun je het soms gebruiken als citaat. Dat is gratis en je hebt daar geen toestemming voor nodig, zolang je maar aan alle vijf de criteria voor een geldig citaat voldoet. Je mag bijvoorbeeld niet te veel overnemen, het moet een gerechtvaardigd doel hebben en je moet de naam van de maker vermelden.”

©PXimport

Een fotograaf eist een boete omdat ik zijn foto heb gebruikt. Moet ik betalen?

“Een bedrag dat door fotografen wordt gevorderd is geen boete, maar een schadevergoeding. De fotograaf (of andere auteursrechthebbende) heeft immers geen vergoeding ontvangen voor het gebruik van zijn/haar foto en heeft daardoor schade geleden. Bovendien steken veel fotografen in eerste instantie geld en tijd in het maken van een foto. Ze hopen vervolgens dat ze die foto’s later kunnen verkopen. Hoe exclusiever de foto, hoe meer deze waard is. Dat wil dus ook zeggen dat een foto die door een amateur-blogger is gebruikt, ervoor zorgt dat de foto in waarde is gedaald. Dit soort schade wil een auteursrechthebbende dus vergoed krijgen.”

©PXimport

Maar wat nou als die schadevergoeding belachelijk hoog is?

“Een fotograaf kan volgens het Nederlandse rechtssysteem alleen zijn werkelijke schade vergoed krijgen. Die schade is het bedrag dat de fotograaf gekregen zou hebben wanneer er vooraf wel om toestemming voor gebruik zou zijn gevraagd. De gebruikelijke licentievergoeding dus. Soms is bijvoorbeeld ook nog nodig dat de naam van de maker bij de afbeelding vermeld wordt. Als dan de naamsvermelding ontbreekt, heeft de fotograaf recht op een extra vergoeding. Als je van de licentie het werk niet had mogen aanpassen en je dat wel doet, dan is dat nog eens een inbreuk op auteursrecht. Ook daar zou een vergoeding tegenover moeten staan. Wanneer de fotograaf volgens jou een te hoge vergoeding voor zijn schade vordert, probeer dan te onderhandelen met de fotograaf. Bedenk hoe dan ook dat je de basislicentie altijd zal moeten vergoeden. Over alle verhogingen valt soms nog wel te praten. Het is echter nooit een verplichting voor de fotograaf om te schikken. Het blijft een kwestie van geven, nemen en onderhandelen. Vergeet daarbij niet dat de toon ook veel uit kan maken.”

Maar op social media mag ik toch wel plaatsen wat ik wil?

“Nee, zeker niet. Het maakt namelijk niet uit of je de foto op je eigen website uploadt, of op een socialmedia-kanaal. Door jouw gebruik van andermans foto op social media, kan diegene immers nog altijd schade lijden.”

©PXimport

Maar ik heb het van een andere website, ik ben me van geen kwaad bewust!

“Van welke site de foto of ander werk afkomstig is, doet niet ter zake. Je hebt toestemming nodig van de auteursrechthebbende zelf om het werk te mogen gebruiken. Dat de foto niet van de website van de maker zelf is afgehaald, zegt dus niets. De maker kan bijvoorbeeld aan die betreffende site toestemming voor het gebruik hebben gegeven, maar geeft daarmee nog geen toestemming aan alle andere personen of media om het over te nemen. Dat de foto op andere sites staat, wil dus ook niet zeggen dat er geen auteursrecht op zou rusten of dat de eigenaar van die site toestemming zou mogen verlenen om het werk te gebruiken. Achterhaal dus altijd zelf de maker en vraag om toestemming! Of zoek op een andere manier naar afbeeldingen die wel gratis gebruikt mogen worden. Lees meer in deze blogpost. Dat je je van geen kwaad bewust bent, zorgt er niet voor dat de auteursrechthebbende geen schade geleden heeft. Die heeft immers nog altijd geen vergoeding gekregen voor zijn/haar werk. Voor een inbreuk op het auteursrecht doet het er niet toe of de inbreuk te goeder trouw is. Ook als het gebruik van de foto te goeder trouw is gebeurd, levert openbaarmaking zonder toestemming van de rechthebbende een inbreuk op het auteursrecht op.”

©PXimport

En wat als iemand een afbeelding of tekst van mij gebruikt?

“Zorg er altijd eerst voor dat je bewijs verzamelt. Maak duidelijke screenshots, met de datum erin. Maak ook screenshots van de broncode, zodat je kunt zien of de afbeelding een embed is (want dat mag immers wel). Als je het beeld offline tegenkomt (bijvoorbeeld op een mok of in een tijdschrift) koop dan een exemplaar. Zorg dus dat je zoveel mogelijk bewijs hebt voordat je contact opneemt met de inbreukmaker. Zo voorkom je dat alles meteen verwijderd of aangepast wordt en je geen bewijs hebt voor de inbreuk. Neem vervolgens contact op met de inbreukmaker. Je mag in principe zelf bepalen hoe je gecompenseerd wilt worden, zolang het niet meer is dan de schade die je geleden hebt. Als het gaat om social media, dan kun je daarnaast ook melding doen op het betreffende netwerk.”

Maar hoe weet ik dan of een foto rechtenvrij is?

“Rechtenvrij bestaat niet. Rechtenvrij betekent immers voor veel mensen verschillende dingen en kent daardoor vele betekenissen. Het is dus een onduidelijk begrip. Het is dus beter om je af te vragen hoe je erachter komt of je een bepaalde afbeelding op een bepaalde manier mag gebruiken. Waarop in elk geval geen auteursrechten meer rusten, zijn de werken waarop het auteursrecht door de loop van tijd is vervallen. Het auteursrecht duurt tot 70 jaar na de dood van de maker. Wanneer die jaren verstreken zijn, valt het werk in het publiek domein en mag je ermee doen wat je wilt. Je weet ook dat een foto in het publiek domein valt, wanneer het een CC0 aanduiding heeft meegekregen. Je doet er wel verstandig aan van die licentie een screenshot of iets dergelijks te maken, zodat je later aan kunt tonen waar je die foto met deze ‘licentie’ vandaan hebt. Van andere foto’s is het lastig te achterhalen of ze ‘vrij van rechten’ zijn. Daar zul je goed onderzoek naar moeten doen. Kun je geen duidelijk antwoord vinden? Ga er dan vanuit dat je de foto niet zomaar kunt gebruiken. Dit kan je anders later duur komen te staan.” Een voorbeeld van een site met foto’s die vallen in publiek domein is www.publicdomainarchive.com.

©PXimport

Online recht gaat verder dan auteursrecht. Hoe zit het eigenlijk met reacties die je op social media plaatst, kun je daar ook strafbaar voor zijn?

“Wanneer je iemand online lastigvalt, dan zou dat kunnen vallen onder cyberbullying. Cyberbullying heeft veel verschijningsvormen. Afhankelijk daarvan kan ertegen opgetreden worden. Soms bijvoorbeeld op basis van het portretrecht, als het portret van iemand openbaar worden gemaakt. In veel andere gevallen zal het neerkomen op strafrecht, bijvoorbeeld vanwege smaad, laster of stalking. Door een bericht te liken, te delen of er een comment onder te plaatsen, verschijnt dat bericht ook op de timeline van je vrienden. Het zorgt dus voor een verspreiding/verdere openbaarmaking van een bepaalde post. Ongenuanceerd een belediging delen, zou daarom gezien kunnen worden als een verspreiding. Belangrijk is wel dat de verspreiding zorgt voor meer ruchtbaarheid. Aan informatie die al algemeen bekend is, kun je geen extra ruchtbaarheid meer geven, waardoor die verspreiding niet strafbaar kan zijn.”

De afgelopen drie jaar heeft Sony hard gewerkt aan de Sony WH-1000XM6-koptelefoon. De voorganger, de XM5, is ondanks verwoede pogingen van Bowers & Wilkins, Bose en Apple al die tijd marktleider geweest. Staat de XM6 wederom aan de top?

Als je het hebt over de topklasse koptelefoons van Sony, dan kom je eigenlijk altijd uit bij dezelfde lijn: de WH-1000XM-serie. Deze modellen staan al jaren bekend om hun indrukwekkende noise cancelling, waarmee omgevingsgeluid effectief wordt weggefilterd. Tel daar een rijke audiokwaliteit bij op – inclusief ondersteuning voor Hi-Res Audio en LDAC – en je snapt waarom ze zo populair zijn. Voeg daar nog een lange accuduur, comfortabel draagcomfort en slimme functies als Speak-to-Chat en Adaptive Sound Control aan toe, en je hebt een hoofdtelefoon die voor veel mensen als de ideale allrounder geldt.

Sony levert keer op keer een betrouwbaar totaalpakket af, wat deze lijn tot een vaste waarde maakt onder muziekliefhebbers die meer willen dan alleen goed geluid. Gesprekskwaliteit, een fijne app en sterke ruisonderdrukking horen daar inmiddels gewoon bij. Nu Sony met de WH-1000XM6 de zesde generatie op de markt brengt, twijfelt niemand eraan dat deze koptelefoon weer aan alle verwachtingen voldoet. Maar in een markt waarin de concurrentie flink is toegenomen, is de vraag wel gerechtvaardigd: is dit model het prijskaartje van 450 euro nog steeds waard? Dat is tenslotte 30 euro méér dan de XM5 bij zijn lancering kostte.

©Wesley Akkerman

Wederom op te vouwen

Sony heeft de afgelopen drie jaar duidelijk niet stilgezeten. De WH-1000XM6 is voorzien van een nieuwe processor, extra microfoons, verbeterde noise cancelling en een verfijnd audioplatform. Op het eerste gezicht oogt hij misschien identiek aan de XM5, maar ook het ontwerp is op meerdere punten aangepakt. Zo is het lichte model nog steeds makkelijk op te vouwen dankzij de draaibare oorschelpen met zacht schuim. Handig, want daardoor past hij moeiteloos in de meegeleverde case en neem je 'm makkelijk mee.

Sommige aanpassingen zijn klein maar doordacht. Zo is de powerknop nu iets verzonken, waardoor je hem sneller op de tast vindt. De knop voor noise cancelling heeft bovendien een extra functie gekregen: je kunt er de microfoon mee dempen of activeren tijdens een telefoongesprek. De rest van de bediening verloopt via het aanraakgevoelige oppervlak op de rechter oorschelp. Dat werkt op zich prima, maar je moet wel even wennen aan de precieze gebaren. Bovendien blijft de aanraakbediening gevoelig voor fouten, waardoor we zelf liever kiezen voor fysieke knoppen of de bijbehorende app.

Wie kritisch naar het ontwerp kijkt, komt nog een paar kleine minpunten tegen. Zo trekt de behuizing – vooral bij het zwarte model – snel vlekken aan van je vingers, die je makkelijk uitsmeert als je niet uitkijkt. En dan is er nog de hoofdband, die tijdens het dragen soms in je haar blijft haken, vooral als de koptelefoon iets verschuift. Dat levert een wat ongemakkelijk gevoel op. Gelukkig zijn dat allemaal kleinigheden die verder weinig afdoen aan het totaalplaatje.

©Wesley Akkerman

Luisteren tijdens het laden

Een van de prettigste verbeteringen van de WH-1000XM6 ten opzichte van zijn voorganger is dat je hem tijdens het opladen gewoon kunt blijven gebruiken. Bij de XM5 was dat nog niet mogelijk: zodra je die aan de lader hangt via de usb-c-poort, stopt het afspelen. Dat probleem is nu dus verholpen. Wel is de meegeleverde oplaadkabel vrij kort, dus handig is het niet altijd. Qua aansluitmogelijkheden zijn er verder weinig verschillen: beide modellen ondersteunen bluetooth (met bij de XM6 een nieuwer versienummer) én hebben een fysieke audio-ingang. Sony levert standaard een usb-c-kabel en een audiokabel mee in de verpakking.

Ook op codec-gebied is er weinig te klagen. Net als zijn voorganger ondersteunt de WH-1000XM6 AAC, SBC en Sony’s eigen LDAC voor high-res audio. Maar er zijn ook twee nieuwe toevoegingen: LC3 en Auracast. Vooral LC3 is interessant als moderne codec die zich qua prestaties laat vergelijken met Qualcomms aptX Adaptive. Afhankelijk van de verbindingskwaliteit past deze codec automatisch de sample rate aan voor optimale geluidskwaliteit en stabiele prestaties. Qualcomm-codecs zelf zijn overigens niet aanwezig, maar met het huidige aanbod valt er genoeg te kiezen – je mist er weinig aan.

Wat wel onveranderd is gebleven, is de batterijduur. Je haalt nog steeds zo'n 30 uur met noise cancelling ingeschakeld en 40 zonder. Dat is netjes, maar inmiddels niet meer indrukwekkend. Concurrenten zoals de Sennheiser Momentum 4 Wireless gaan met gemak twee keer zo lang mee op een volle lading. Snelladen kan gelukkig wel: 3 minuten aan de oplader levert tot 3 uur speeltijd op. Toch is er op dit punt nog wat ruimte voor verbetering, zeker als Sony koploper wil blijven.

©Wesley Akkerman

Ruisonderdrukking en audio

Met de WH-1000XM6 zet Sony opnieuw stappen op het gebied van noise cancelling. De koptelefoon heeft nu twaalf microfoons aan boord, vier meer dan voorheen, en die helpen actief om storend geluid van alle kanten weg te filteren. Of het nu om wind, voorbijrazend verkeer of een drukke coupé vol kletsende mensen gaat: de XM6 laat zich er niet door van de wijs brengen. En dat geldt ook als je op een normaal volume luistert; je hoeft het geluid dus niet op standje maximaal te zetten om in alle rust te genieten.

Qua geluidskwaliteit heeft deze serie sowieso een sterke reputatie, en de XM6 weet die opnieuw waar te maken. De 30 mm-drivers zijn flink onder handen genomen en leveren nu nog meer detail, heldere zanglijnen en extra finesse in de hoge tonen. Sony heeft zichtbaar gezocht naar een betere balans tussen lage, midden- en hoge frequenties, en met succes. Alles klinkt krachtig en vol, zonder dat het op een bepaald gebied tekortschiet.

Bijzonder is ook dat Sony dit keer samenwerkte met mastering engineers uit de muziekindustrie om het geluidsprofiel nog preciezer af te stemmen. Dat merk je: muziek klinkt natuurlijker, gelaagder en gewoon meeslepender. En alsof dat nog niet genoeg is, kun je nu ook stereogeluid omzetten naar een ruimtelijke audio-ervaring via een nieuwe vorm van upmixing. Dat is iets anders dan de bestaande 360 Reality Audio-ondersteuning of DSEE Extreme-technologie – het resultaat is dat je met dezelfde koptelefoon meer uit je muziek haalt dan ooit tevoren.

Maar we zijn er nog niet

De Sony WH-1000XM6 weet een open, gelaagd en dynamisch geluidsbeeld neer te zetten dat vrijwel elk muziekgenre aankan. Luister je naar een intieme opname – denk aan stem en piano – dan vallen meteen de fijne details op: je hoort hoe elke toetsaanslag zijn eigen ruimte krijgt en hoe zanglijnen haast betoverend in de mix zweven. Ook bij drukker geproduceerde nummers blijft het overzicht bewaard. De hoge en middentonen houden hun helderheid, waardoor je makkelijk onderscheid maakt tussen de verschillende lagen in een track.

Wat betreft de bas heeft Sony de balans goed gevonden. Lage tonen zijn krachtig en vol, maar nooit modderig – ze blijven strak en gecontroleerd. Drums en percussie klinken precies en direct, zonder overbodig nagalmen. Daardoor voelt elke luisterbeurt fris en levendig aan. Sterker nog: de kans is groot dat je ineens details hoort die je eerder niet opvielen in nummers die je al tientallen keren hebt afgespeeld. De koptelefoon legt daarbij net wat extra nadruk op zang en vocalen, wat de verstaanbaarheid en het gevoel van betrokkenheid alleen maar vergroot.

Ook op het gebied van slimme functies blijft Sony zijn voorsprong behouden. Bekende features als Adaptive Sound Control zijn weer van de partij en passen automatisch instellingen aan op basis van je gedrag en locatie. Speak-to-Chat herkent wanneer je iets zegt, pauzeert de muziek en laat omgevingsgeluid binnen – handig tijdens telefoongesprekken, al kan een kuchje soms per ongeluk hetzelfde effect hebben. Uniek is daarnaast het gespreksbeheer via hoofdbewegingen: door ja te knikken neem je een gesprek aan, schud je nee dan sla je het af.

©Wesley Akkerman

Sony WH-1000XM6 kopen?

Met de WH-1000XM6 borduurt Sony voort op de sterke reputatie van eerdere modellen, en dat doet het merk met succes. De noise cancelling is opnieuw verbeterd dankzij een nieuwe processor en extra microfoons, terwijl de geluidskwaliteit wederom tot de top behoort. Sony heeft daarnaast goed geluisterd naar gebruikersfeedback: het opvouwbare ontwerp is terug en je kunt nu ook tijdens het opladen gewoon blijven luisteren. Geen revolutionaire vernieuwingen misschien, maar wel slimme aanpassingen die het totaalplaatje merkbaar sterker maken. Soms zit vooruitgang in de details.

Natuurlijk zijn er ook wat minpunten. De accuduur is gelijk gebleven terwijl concurrenten inmiddels meer uithoudingsvermogen bieden. En hoewel het design stijlvol is, trekt de afwerking op de zwarte versie snel vlekken aan. De hoofdband is bovendien niet ideaal voor langere luistersessies; hij trekt soms aan je haar bij het verschuiven. Ook over de aanraakbediening kun je van mening verschillen – wij vinden fysieke knoppen prettiger, al biedt de app gelukkig ook genoeg controle. Geen dealbreakers, maar wel goed om te weten.

Wat de WH-1000XM6 vooral interessant maakt, is hoe Sony de audiokant verder verfijnt. De toevoeging van nieuwe codecs, de mogelijkheid om stereo te upgraden naar ruimtelijke audio en het afgestemde geluidsprofiel – met hulp van professionals uit de muziekindustrie – zorgen voor een ervaring die weer een stap verder gaat. En ja, hij is duurder dan z'n voorganger. Maar voor wie het maximale uit z'n muziek wil halen, blijft dit een van de meest complete en overtuigende draadloze koptelefoons die je kunt kopen.

De Motorola razr 60 ultra vouwt dicht als een ouderwetse klaptelefoon, wat allerlei handige functies mogelijk maakt. Daar vertellen we je over in deze review, waarin we ook ingaan op hoe de razr 60 ultra als smartphone bevalt. De verwachtingen zijn namelijk hoog, want de adviesprijs van het toestel bedraagt liefst 1299 euro.

Om met die adviesprijs te beginnen: de ultra is al snel na zijn lancering tweehonderd euro in prijs gezakt. Dat past bij de geschiedenis van oudere Motorola razr-toestellen: die kun je na een paar maanden serieus goedkoper in huis halen. Stof om over na te denken als een razr je aanspreekt, maar je de adviesprijs – begrijpelijk – te hoog vindt. Een alternatief is kiezen voor de razr 60, zonder ultra-aanduiding. Die heeft een adviesprijs van 799 euro en is technisch minder geavanceerd dan de ultra-versie.

Handig, luxe vouwontwerp

Dat Motorola de razr 60 ultra als topsmartphone in de markt zet, merk je direct. Het toestel komt heel degelijk over en de vouw in het midden van het scherm voel je nauwelijks. Het gewicht is met 199 gram vergelijkbaar met een normale smartphone.

Uitgevouwen in je hand is de razr 60 ultra een erg lange smartphone, wat komt omdat hij een langwerpig scherm van 7 inch heeft. Dat is erg groot. Dat scherm oogt lekker scherp dankzij de resolutie van 2912 x 1244 pixels en scoort ook op andere punten erg goed.

©Rens Blom

Klap je de smartphone dicht, dan kijk je tegen een vierkant 4inch-scherm aan. Het scherm loopt door rond de camera's, wat een futuristisch gevoel geeft. Op het scherm (1272 x 1080 pixels) zie je veel meer dan de tijd en inkomende telefoongesprekken. Je kunt meldingen bekijken, een hele andere playlist binnen Spotify opzetten, door de weersvoorspelling bladeren en andere apps zoals Instagram gebruiken.

©Rens Blom

Wij zijn vooral fan van het fotograferen via het externe scherm. Door de telefoon uitgevouwen om te draaien of ingeklapt voor je te houden, kun je selfies maken met de camera's op de achterkant van de smartphone. Dat zijn hartstikke goede camera's, waardoor je veel betere selfies schiet dan met andere smartphones. Ook handig voor vloggers.

©Rens Blom

Op onderstaande foto's zie je een selfie gemaakt met de camera aan de achterkant en een selfie gemaakt met de speciale selfiecamera aan de binnenkant van de razr 60 ultra. Die laatste foto is veel minder scherp.

©Rens Blom

Een scherpe selfie met de camera aan de buitenkant.

©Rens Blom

Een minder scherpe selfie met de camera aan de binnenzijde.

Aandachtspunten

De razr 60 ultra kent als vouwsmartphone enkele belangrijke aandachtspunten. Zo is er een speciale laag op het scherm aangebracht ter bescherming. Die mag je niet verwijderen. Doe je dat wel, dan vervalt je garantie. De smartphone kan tegen een val in het zwembad, maar is niet waterdicht. Van stof, zand en vuil wordt de telefoon niet blij. Vermijd ook hard drukken op het middelste deel van het langwerpige scherm, stelt Motorola.

©Rens Blom

Motorola geeft adviezen om de smartphone niet te beschadigen.

Wij ontvingen de razr 60 ultra in een fraaie donkergroene kleur, met zachte alcantara-afwerking. Dat materiaal voelt lekker aan maar komt ook met aandachtspunten. Prettig is dat Motorola een (vouwbaar) hoesje meelevert om de smartphone veiliger te gebruiker.

©Rens Blom

Heel complete specificaties

Van een dure smartphone mag je uitstekende specificaties verwachten, ongeacht of 'ie vouwt of niet. Motorola heeft dat goed begrepen. De razr 60 ultra draait op een razendsnelle Qualcomm Snapdragon 8 Elite-processor met 16 GB werkgeheugen en maar liefst 512 GB opslagcapaciteit. De 4700mAh-accu gaat een normale dag mee, maar moet daarna wel opladen. Dat kan lekker snel via de usb-c-poort en ook redelijk vlot via een draadloze oplader. Het toestel is geschikt voor contactloze pinbetalingen in winkels.

©Rens Blom

Korter updatebeleid

Bijzonder is Motorola's ondergemiddelde updatebeleid. De razr 60 ultra krijgt slechts drie Android-upgrades en vier jaar beveiligingsupdates. Dat is gek genoeg korter dan sommige goedkopere Motorola-smartphones en ook korter dan de zeven jaar die merken als Google en Samsung beloven voor hun premium smartphones.

©Rens Blom

Verschillende functies om het buitenste scherm te benutten.

Conclusie: Motorola razr 60 ultra kopen?

De Motorola razr 60 ultra is de beste verticale vouwsmartphone die je op moment van schrijven kunt kopen. Het ontwerp is doordacht en maakt gebruik van slimme softwarefuncties en het toestel heeft uitstekende specificaties. Motorola's korte updatebeleid is een onnodig minpunt. De adviesprijs is stevig, maar de geschiedenis leert dat razr-smartphones snel in prijs zakken.