De Nintendo Switch is de ideale partygamemachine. Na Mario Party Superstars en WarioWare komt er dit jaar nóg een partygame naar de console: Big Brain Academy: Brain vs. Brain. Is deze game een reden om je vrienden, familie en huisdieren op te trommelen voor een avondje hersenen kraken of kunnen ze beter thuisblijven?

Big Brain Academy doet in eerste instantie heel erg denken aan Brain Training op de Nintendo DS. Je speelt spelletjes om je brein te trainen en er is een test om te bepalen hoe goed jouw brein werkt - alleen dokter Kawashima ontbreekt helaas. De game bestaat uit een collectie minigames die op verschillende manieren je brein trainen. De spelletjes zijn opgedeeld in vijf categorieën: identificeren, onthouden, analyseren, berekenen en visualiseren, en elke categorie heeft vier verschillende spelletjes. 

Appeltje-eitje?!

Die minigames ogen allemaal heel simpel, maar omdat je tijdens het spelen onder tijdsdruk staat, breekt het zweet je toch soms uit. Zo heb je bijvoorbeeld een minigame waarin je blokjes moet tellen, eentje waarin je de juiste rails moet neerleggen voor een trein en eentje waarin je zo snel mogelijk een plaatje moet herkennen. Mensen die ooit een IQ-test hebben gedaan, herkennen veel van de spelletjes meteen. Zelfs de knapste koppen zullen zich tijdens het spelen soms heerlijk dom voelen: de ene keer denk je veel te moeilijk na, en de andere keer weer veel te makkelijk.

Alle spelletjes zijn op verschillende moeilijkheidsgraden te spelen: Sprout Class, Beginner Class, Intermediate Class, Advanced Class en Elite Class, Super Elite Class. Die verschillende niveaus zorgen ervoor dat de game geschikt is voor jong en oud. Voor de echte knappe koppen is het een mooie uitdaging om overal de hoogste scores te halen, al betekent dat wel dat je de spelletjes tig keer achter elkaar speelt. Helaas valt dan snel op hoe weinig content de game eigenlijk heeft. Twintig spelletjes is simpelweg niet genoeg om de aandacht uren vast te houden.

©PXimport

Je brein kraken in je eentje

Je kunt alle spelletjes dus zowel in singleplayer- als in multiplayermodus spelen. Op singleplayergebied is het plezier erg gauw over. In die modus ben je vooral spelletjes aan het oefenen en word je aan de hand van je score beloond met een bronzen, zilveren of gouden medaille. Deze medailles hebben ook nog eens een, twee of drie sterren. Appeltje-eitje zou je zeggen, maar de minigames zijn verrassend pittig. Elk spel duurt een minuut en begint op de laagste moeilijkheidsgraad. Naarmate je meer antwoorden goed hebt, ga je stap voor stap niveaus omhoog om te eindigen bij de behoorlijk pittige Final Challenge.

Spelers die voor alle onderdelen een gouden medaille halen, ontgrendelen vervolgens Super Practice. Dat is precies hetzelfde principe, maar in deze modus beginnen de spellen op het niveau Advanced Class. Heb je genoeg geoefend, dan kun je meedoen aan de ultieme test. In die test wordt het niveau van jouw brein bepaald door het spelen van één spelletje per categorie. 

©PXimport

Ook wordt dan bepaald welk type brein je hebt. In klassementen wordt netjes bijgehouden hoe je het per onderdeel doet ten opzichte van je vrienden. Geluk is hierbij wel een grote factor, want je moet maar net spelletjes krijgen die je goed liggen om een hoge score te halen. Waar deze modus in Brain Training centraal staat, is het in Big Brain Academy slechts een bijzaak. Uiteraard wordt je brein getraind door de oefeningen, maar het is bovenal een partygame.

Als laatste heb je nog de Ghost Clash-modus. Daarin strijd je tegen de ‘ghost' van andere spelers. Je kunt kiezen uit ghosts van je vrienden, familie, wereldwijd of je zoekt op Ghost ID. Dat is een goede toevoeging om toch een competitie-element erin te houden, maar heel spannend is het allemaal niet. De singleplayer is gewoon iets te suf om lang leuk te blijven. 

Behoorlijk clunky 

Alle spelletjes zijn zowel met knoppen als met het touchscreen te besturen. Die eerste optie is niet ideaal, maar wel de enige optie als je met meer dan twee personen wilt spelen. Knoppenbesturing werkt op zich aardig, maar niet zelden komt het voor dat je net even iets verkeerds indrukt, met veel ellende als gevolg. Met vrienden op de bank kan de clunkyness van de besturing bijdragen aan het plezier, maar het is vooral super irritant en frustrerend. Je wilt nu eenmaal met zoveel mogelijk vrienden samenspelen op de bank.

In multiplayermodus speel je in splitscreen allemaal hetzelfde spelletje. Degene die het eerst klaar is, krijgt vervolgens de meeste punten en elk spelletje gaat door tot een van de spelers de honderd punten aantikt. Die spelletjes kun je zelf kiezen, of je draait aan een rad en laat de keuze aan het lot over. Bij zo’n draai aan het rad kun je er trouwens voor kiezen om nog een keer te draaien als het spelletje je niet bevalt. Dat voegt een klein strategisch element toe, omdat je natuurlijk een spelletje wil spelen waar je vrienden keihard in zuigen. Iedere speler kiest daarbij zijn eigen moeilijkheidsgraad. Dit heeft verder geen invloed op het aantal punten. Op die manier is het dus ook leuk om tegen je kleine zusje of broertje te spelen zonder dat hij/zij onmogelijke opdrachten krijgt.

©PXimport

Multiplayerfun

De minigames komen het best tot hun recht in multiplayer. Waar een stapeltje blokjes tellen in je eentje misschien wat saai is, is het een stuk spannender als je met z’n vieren tegelijk zo snel mogelijk de blokjes wil tellen - als je daar niet competitief van wordt, dan weet ik het ook niet meer! Stiekem kan een gefrustreerde vriend die een foutje maakt door de matige knoppenbesturing zomaar het hoogtepunt van de avond worden.

Het grootste nadeel aan de splitscreen-modus is dat je super makkelijk kan afkijken. Dan kan je zelf wel netjes je ogen van het scherm afhouden, maar iedereen kent wel die ene klootzak die toch afkijkt. Wederom is het gebrek aan content overigens een dealbreaker. Ook is het jammer dat een echte online-modus waarin je tegen vrienden kunt spelen ontbreekt. Na een paar uurtjes heb je alle spelletjes al tig keer gespeeld. Voor drie tientjes is het prima vermaak, maar avonden lang schaterlachen op de bank zit er niet in. 

Na een stevige sportsessie voel je je voldaan. Je bent trots op jezelf dat je het 'weer geflikt' hebt. Maar je sportkleding? Die ruikt allesbehalve fris. Wassen helpt natuurlijk, maar wat doe je als die geur hardnekkig blijft hangen?

Lees ook: Schoenen wassen in de wasmachine, zo doe je dat

Sterke zweetlucht? Natuurazijn!

Om ervoor te zorgen dat de sterke zweetlucht niet in de kleding blijft, gooi je de kleding 15 tot 20 minuten voor het wassen in een bak met koud water en een flinke scheut natuurazijn. De azijn haalt de penetrante geur eruit en verwijdert al wat vuil, maar tast het textiel niet aan. Dit helpt ook bij sportkleding met een oude zweetgeur. Daarna was je de kleding met de wasmachine of met de hand.

Heb je een flinke training gehad en echt geen tijd om je sportkleding voor de volgende wedstrijd te wassen? Je frist je sportkleding tijdelijk op door een plantenspuit te vullen met water en azijn, verhouding: 50/50. Spray het mengsel op het kledingstuk en de zweetgeur is weg. Was de kleding na de wedstrijd wel gelijk.

Was je sportkleding niet te heet!

Waarschijnlijk denk je: hup, wasmachine aan op 60 graden. Maar doe dit liever niet. Sportkleding is meestal gemaakt van speciaal materiaal dat sneller droogt, een ademende eigenschap heeft en vocht afdrijft. Deze stof is vaak delicater dan bij gewone kleding. Daarom is het belangrijk dat je de kleding voorzichtig wast, op maximaal 30 graden. Zet de wasmachine op een sportprogramma of een programma voor synthetische kleding. Een heter programma kan ervoor zorgen dat de sportkleding krimpt en het elastiek aangetast raakt. Check altijd voor het wassen het waslabel voor de specifieke wasinstructies van de kleding.

Keer de kledingstukken binnenstebuiten voordat je ze in de wastrommel gooit. Hiermee bescherm je de opdrukken en kleuren aan de buitenkant van je kleding. Bovendien zitten de bacteriën en dode huidcellen toch aan de binnenkant van je kleding. Prop de wasmachine niet te vol, want dan wordt je sportkleding niet goed gespoeld.

©Oriol Roca

Wel: vloeibaar wasmiddel. Niet: wasverzachter

Voordat je uit gewoonte een flinke scheut wasmiddel in de machine giet omdat je sportkleding zo vies ruikt: even wachten. Te veel wasmiddel zorgt er juist voor dat er zeepresten in de stof achterblijven. En dit zorgt ervoor dat de kleding je dode huidcellen nog beter blijft vasthouden. Het gevolg: nare geurtjes waar niemand blij van wordt. Gebruik het liefst vloeibaar wasmiddel, want de resten van waspoeder blijven vaak achter in kleding. Je mag wel een beetje baking soda in de wasmachine doen, dit neutraliseert de zweetlucht.

Veel mensen gooien het liefst ook nog wat wasverzachter met een geurtje bij de was, maar voor sportkleding is dit niet aan te raden. Wasverzachter legt namelijk een laagje over de vezels en verstopt hierdoor de vezels, waardoor de kleding niet meer goed schoon wordt. Hierdoor ruikt je kleding na een sportsessie juist erger naar zweet. En wasverzachter kan de stof en de elasticiteit ervan aantasten, waardoor de kleding gaat lubberen.

©anetlanda

Vanuit je luie stoel de lampen aanzetten of de temperatuur in huis regelen: smart devices zijn er om het leven nét wat makkelijker te maken. Helaas vormen zulke IoT-apparaten ook een risico voor je privacy. Wil je niet alleen slim, maar ook veilig wonen? Met deze tips voorkom je pottenkijkers in je smart home.

Lees ook: Slimme stekkers – welke modellen zijn echt zuinig?

IoT (Internet of Things) omvat alle huishoudelijke apparaten die met het internet verbonden zijn, zoals slimme lampen, speakers en thermostaten. Zelfs gordijnen, deursloten en koelkasten kunnen tegenwoordig slim worden gemaakt door ze aan een netwerk te koppelen. Om jou als gebruiker zo goed mogelijk te kunnen bedienen, verzamelen IoT-apparaten de hele dag door data die je gedrag en gewoonten in kaart brengen. Ben je tussen negen en drie niet thuis? Dan weet je slimme thermostaat dat de verwarming omlaag moet, zal het beveiligingssysteem in die uren extra alert zijn op bewegingen rondom je huis en gaat je robotstofzuiger aan de slag om je vloer spic en span te maken. 

Ook jij hebt wat te verbergen

Slimme apparaten komen op allerlei manieren aan hun data, bijvoorbeeld via spraakopdrachten ('Hé Alexa, speel jazzmuziek af'), commando's die je in een app geeft en zelfs via sensoren die beweging, licht en temperatuur detecteren. Al die gegevens worden ergens opgeslagen, en het probleem is dat de meesten van ons geen idee hebben wat er met die data gebeurt. Vaak vinden we dat ook helemaal niet zo interessant: we denken immers al snel dat criminelen niets met onze data kunnen. Maar als je denkt dat je niets te verbergen hebt, heb je het mis. Cybercriminelen die toegang krijgen tot je smart home kunnen veel meer dan alleen je lampen bedienen. Ze kunnen je bankgegevens stelen (bijvoorbeeld via een gehackt apparaat dat toegang geeft tot je thuisnetwerk), het alarmsysteem van je woning uitschakelen en persoonlijke gesprekken afluisteren via je slimme speaker – om maar een paar voorbeelden te noemen. Hoe meer slimme apparaten je in huis hebt, hoe groter de kans dat er ergens een datalek ontstaat. Dat wil je natuurlijk voorkomen.

©StockPhotoPro

Er zijn allerlei manieren om je smart home te beschermen tegen pottenkijkers. Als je niet zo technisch aangelegd bent, kunnen zulke tactieken je al snel overweldigen. Daarom houden we het bij een aantal algemene tips die voor iedereen makkelijk uit te voeren zijn en die toch een groot verschil kunnen maken in de beveiliging van je smart home.

Tip 1: Kies voor een betrouwbare fabrikant

Het merk van je slimme apparaten kan veel zeggen over hoe goed deze apparaten van zichzelf beveiligd zijn. Gerenommeerde merken zoals Philips, Homey en Amazon hebben immers een reputatie hoog te houden als het om veiligheid gaat. Bovendien moeten producten van A-merken in Europa aan strenge eisen voldoen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een merkloos model van een Chinese fabrikant. Laat je dus niet verleiden door aantrekkelijke deals terwijl je aan het browsen bent: als ze te mooi lijken om waar te zijn, zijn ze dat waarschijnlijk ook. Als je twijfelt of een merk betrouwbaar is, doe dan eerst uitgebreid onderzoek. Lees onafhankelijke reviews, onderwerp de webshop van het betreffende merk aan een kritische blik en controleer of het merk voldoet aan Europese keurmerken. 

Tip 2: Kies sterke wachtwoorden

Slimme apparaten worden doorgaans geleverd met een standaard wachtwoord waarmee je op de bijbehorende app kunt inloggen. Veilig zijn deze wachtwoorden niet. Sterker nog: een standaard wachtwoord aanhouden is haast net zo onveilig als helemaal geen wachtwoord op je smart device hebben. Het is dus belangrijk dat je het wachtwoord al tijdens de installatie van het product verandert in een unieke en sterke variant. Een sterk wachtwoord bestaat uit letters, cijfers én speciale tekens. Verwerk nooit je naam, geboortedatum of adres in het wachtwoord. Geef ook elk slim apparaat een uniek wachtwoord, zodat je andere apparaten bij een hack veilig zijn. En schakel tweestapsverificatie in als dat kan: hiermee voeg je een extra beveiligingslaag toe, zodat anderen niet zomaar kunnen inloggen als ze je wachtwoord weten. 

Tip 3: Maak gastnetwerken aan 

Je wifi-netwerk is voor criminelen een ware goudmijn. Krijgen criminelen toegang tot je wifi, dan kunnen ze niet alleen alles zien wat jij op het internet doet, maar ze kunnen ook slimme apparaten overnemen die op dat netwerk zijn aangesloten. Het is daarom verstandig om gastnetwerken aan te maken voor je slimme apparaten. Hiermee isoleer je het netwerk van deze apparaten van het hoofdnetwerk, wat de kans op een datalek flink verkleint. Ook verklein je op deze manier het risico dat hackers via een zwak beveiligd slim apparaat toegang krijgen tot bijvoorbeeld je laptop, e-mail of bankzaken op het hoofdnetwerk. 

Ook slim is het uitschakelen van de functie Universal Plug and Play (UPnP) op al je slimme apparaten. Deze functie helpt om via wifi automatisch met andere smart devices te verbinden, maar vergroot ook het risico dat je apparaten van buitenaf toegankelijk worden. 

©TStudious - stock.adobe.com

Tip 4: Houd je apparatuur up-to-date

Wacht je altijd weken of zelfs maanden voordat je een nieuwe software-update op je apparaten uitvoert? Foute boel! Updates hebben niet alleen als doel de functionaliteiten van je slimme apparaten te verbeteren, maar zijn er ook om beveiligingslekken te dichten die in eerdere versies zijn opgemerkt. Download je deze updates niet, dan laat je in feite de digitale achterdeur openstaan voor criminelen. Maak er daarom een gewoonte van om iedere week te checken of er nieuwe updates beschikbaar zijn en download deze dan direct. Het is slechts een kleine moeite die een groot effect kan hebben op je privacy.

Tip 5: Controleer de privacy-instellingen

Slimme apparaten komen doorgaans met standaardinstellingen die toestemming geven om bepaalde gegevens te verzamelen of op te slaan. Dat is vaak gunstig voor de fabrikant, maar als je geen pottenkijkers in huis wilt, is het zaak dat er zo min mogelijk gegevens van jou in de cloud terechtkomen. Gelukkig kun je de privacy-instellingen van je slimme apparaten meestal wijzigen. Zo kun je op veel slimme apparaten instellen dat de opnamegeschiedenis direct verwijderd wordt. Sommige apparaten sturen automatisch gegevens naar de fabrikant voor verbeteringsdoeleinden; ook dit kun je vaak uitschakelen. Zet ook altijd functies uit die je niet gebruikt. Gebruik je de spraakbediening op je slimme speaker niet? Schakel de microfoon dan helemaal uit. Zo verklein je in elk geval de kans dat je wordt afgeluisterd.