Een bestand verwijderen lukt niet altijd. Bijvoorbeeld omdat het bestand in gebruik is of omdat je onvoldoende rechten hebt. Weg met die onzin. Lees hier hoe je vervelende bestanden in Windows 10 en Windows 11 altijd krijgt verwijderd.

Er bestaan verschillende oorzaken voor het niet kunnen verwijderen van een bestand. De meestvoorkomende oorzaak is dat het bestand in gebruik is door een programma. Je probeert bijvoorbeeld een Word-document van het bureaublad te verplaatsen naar de prullenbak, terwijl het nog is geopend in de tekstverwerker. Dan is de optie eenvoudig: sluit het geopende bestand en probeer het opnieuw.

Vervelender wordt het als je niet weet in welk programma het document is geopend of wanneer Windows een andere melding geeft voor het niet kunnen verwijderen van een bestand. Gelukkig zijn er dan meerdere oplossingen. Die zijn uiteraard niet alleen van toepassing op vervelende bestanden, maar ook op hele mappen.

Taakbeheer

Taakbeheer is een waardevol onderdeel bij het proberen te verwijderen van een bestand. Het geeft een overzicht van alle programma’s die zijn geladen. Je opent taakbeheer met Ctrl+Shift+Esc. Op de tab Processen vind je een overzicht van alle geopende programma’s. Zie je geen uitgebreid overzicht, klik dan in Windows 10 eerst op Meer details of in Windows 11 rechtsboven op Weergeven en vervolgens op Alles uitvouwen.

Meldt Windows dat een bepaald bestand niet kan worden gesloten, omdat het is geopend in een programma? Zoek dan het betreffende programma op en klik erop met de rechtermuisknop. Kies Beëindigen. Alle vensters van het programma worden nu gesloten. Probeer het bestand opnieuw te verwijderen.

©PXimport

Soms is het geen programma, maar een proces dat het bestand gijzelt. Dit merk je als je het programma hebt gesloten en het bestand alsnog in gebruik is. Gebruik taakbeheer om het proces te sluiten. Op de tab Processen in Windows 10 zoek je in de sectie Achtergrondprocessen naar het proces dat bij het programma hoort. In Windows 11 zie je de optie in de linkerbalk aan de zijkant van het venster onder Details. 

Bijvoorbeeld: je kunt een Word-document niet sluiten. Sluit eerst Word. Is het programma daarna alsnog in gebruik, dan sluit je via Achtergrondprocessen of Details ook de bijbehorende Word-processen (Winword.exe).

Verkenner aanpassen

Windows Verkenner biedt de mogelijkheid om elk venster als apart proces te openen. In het verleden werd deze optie vaak aangevinkt om Windows stabieler te maken. Loopt één geopend venster bijvoorbeeld vast, dan blijven de andere vensters onaangetast als je deze in een apart proces hebt laten openen. Zijn de vensters in hetzelfde proces geopend, dan worden zij allemaal gesloten.

De instelling met voor elk venster een apart proces, kan problemen geven bij het verwijderen van een bestand. Schakel daarom de optie uit. Open Windows Verkenner (Windows-toets+E) en kies in Windows 10 voor de tab Beeld of in Windows 11 voor de drie verticale puntjes. Kies in beide versies van Windows dan voor Opties en klik op de tab Weergave. Verwijder het vinkje bij Mapvensters in een afzonderlijk proces openen. Klik op OK. Probeer het bestand hierna alsnog te verwijderen.

Voorbeeldweergave uit

Ook de voorbeeldweergave kan roet in het eten gooien op het moment dat je een bestand probeert te verwijderen. De voorbeeldweergave is actief in Windows Verkenner en toont een voorbeeld van een geselecteerd bestand, zodat je het niet hoeft te openen om te bekijken.

In de verkenner open je in Windows 10 de tab Beeld of in Windows 11 de tab Weergeven (2x) en klik je op de knop Voorbeeldvenster. Controleer of de voorbeeldweergave rechts in het venster is verdwenen. De toetsencombinatie Alt+P laat de voorbeeldweergave ook verdwijnen.

Schijfopruiming

Sommige bestanden die zijn bedoeld voor het besturingssysteem, kun je met geen mogelijkheid verwijderen. Dan biedt een schijfopruiming uitkomst. Open het Startmenu en typ Schijfopruiming. Klik op Schijfopruiming en kies een schijf. In het hoofdvenster klik je op Systeembestanden opschonen. De scan wordt opnieuw – maar nu uitgebreider – uitgevoerd. In het resultatenvenster plaats je vinkjes bij Tijdelijke bestanden. Klik op OK.

Opdrachtregel

Voor de iets meer gevorderde gebruiker is de opdrachtregel een handig alternatief om vervelende bestanden alsnog te verwijderen. Het is hiervoor nodig om het volledige pad naar het betreffende bestand te gebruiken. Dat kan met de verkenner. In de verkenner blader je naar het bestand dat je graag wilt verwijderen. Het volledige pad wordt in de adresbalk getoond. Dubbelklik erop om het pad te selecteren, klik erop met de rechtermuisknop en kies Kopiëren.

©PXimport

Open de opdrachtregel via het Startmenu. Typ Opdrachtprompt en klik met de rechtermuisknop op het zoekresultaat Opdrachtprompt. Kies Als Administrator uitvoeren. Op de opdrachtregel typ je het volgende: Cd <pad>. Om <pad> te gebruiken, klik je met de rechtermuisknop op de positie waar het pad moet komen. Het wordt direct ingevoegd. Bevestig met een druk op Enter.

Sluit nu het proces van de verkenner, om de kans op succes te vergroten. Open het eerdergenoemde taakbeheer en klik met de rechtermuisknop op Windows Verkenner. Kies Beëindigen. In het venster van de opdrachtregel typ je: Del <“bestandsnaam”>. Bijvoorbeeld: Del “administratie.docx”. Druk op Enter. Grote kans dat het bestand nu wél wordt verwijderd. Start hierna het afgesloten bestandsproces weer op. In taakbeheer kies je Bestand, Nieuwe taak uitvoeren. Typ Explorer.exe en klik op OK.

Veilige modus

Door Windows in de veilige modus op te starten, vergroot je de kans dat je het bestand alsnog kunt verwijderen. De veilige modus start Windows namelijk in een zo opgeruimd mogelijke omgeving op en voorkomt daarmee dat er programma’s automatisch worden geladen (en daarna je bestand of map in gijzeling nemen).

Open het instellingenvenster: klik op start en klik op het tandwieltje links, of gebruik de toetsencombinatie Windows-toets+I. Ga naar Bijwerken en beveiliging, Systeemherstel. Bij Geavanceerde opstartopties klik je op de knop Nu opnieuw opstarten. Kies bij het opstarten om Windows te laten starten in de veilige modus. Direct na het opstarten verwijder je het bestand alsnog.

Probeer Process Explorer of LockHunter

Lukt het verwijderen van het bestand nog niet? Er bestaan veel externe hulpjes die het probleem helpen oplossen. Met Process Explorer – afkomstig van Microsoft zelf – bepaal je welk programma of welk proces een bestand of map heeft geopend. Download de nieuwste versie van Process Explorer hier. Je mag het programma gratis gebruiken.

Pak alle gecomprimeerde bestanden uit voordat je met Process Explorer aan de slag gaat. Na installatie open je het door te dubbelklikken op Procexp64.exe. In het hoofdvenster vind je alle processen die momenteel actief zijn. Om te achterhalen welke programma of welk proces een bestand in gebruik heeft, gebruik je de ingebouwde zoekfunctie van Process Explorer.

Kies voor File, Find Handle or DLL. Ook kun je klikken op het pictogram met de verrekijker. In het vak Handle or DLL substring typ je de bestandsnaam. Klik hierna op Search. Het zoeken kan even duren: Windows laadt op de achtergrond een flinke hoeveelheid processen. In het resultatenvenster kijk je bij Process welke programma’s of processen je bestand of map gegijzeld houden. Open vervolgens taakbeheer en beëindig deze programma’s.

©PXimport

LockHunter helpt ook te bepalen welk programma een bestand in gebruik heeft en integreert nauw in de gebruikersomgeving van Windows. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies What’s locking this file. Er verschijnt een overzicht van programma’s en processen die het bestand opeisen. Vervolgens heb je meerdere opties, zoals het ontgrendelen van het bestand en het verwijderen van het bestand.

Klik op Other voor extra functies. Met Delete At Next System Restart verwijder je het probleembestand nadat Windows opnieuw is gestart. Met Unlock & Rename kun je het bestand direct een nieuwe naam geven. Met Unlock & Copy kun je het bestand kopiëren. Klik op More details om te controleren of er aanvullende informatie over het proces is. Je mag LockHunter gratis gebruiken. Let er tijdens de installatie op dat het programma niet ongevraagd andere programma’s mee-installeert.

©PXimport

Voorzichtigheid bij het gebruik van LockHunter is geboden. Voordat je een bestand verwijdert, zorg je dat je zeker weet dat het hier niet gaat om een onmisbaar (systeem)bestand. Verwijder je per ongeluk een verkeerd bestand, dan kan dit leiden tot een beschadigd systeem.

Eigenaarschap

Problemen met het eigenaarschap (of beter bekend ‘ownership’) van bestanden, komen in Windows tenslotte ook geregeld voor. Je kunt bijvoorbeeld een bestand of map niet verplaatsen of kopiëren, omdat Windows vindt dat je daarvoor niet de juiste rechten hebt. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer je werkt met een bestand dat door een andere gebruiker is aangemaakt, maar nadat deze gebruiker van het systeem is verwijderd. Door het bestand jezelf ‘toe te eigenen’, verhelp je het probleem.

Open de verkenner en blader naar de map of het bestand waarvan je het eigenaarschap wilt claimen. Klik met de rechtermuisknop op het item en kies Eigenschappen. Op de tab Beveiliging klik je op Geavanceerd. Het venster met geavanceerde beveiligingsinstellingen verschijnt. Klik nu op Wijzigen. Je vindt deze optie op de regel Eigenaar, bovenin het venster. Klik op Geavanceerd en kies de gebruikersaccount waarmee je toegang wilt krijgen tot het bestand of de map. Klik op OK en sluit deze vensters.

Klik nu weer met de rechtermuisknop op het bestand of de map en kies Eigenschappen. Kies de tab Beveiliging en klik op Geavanceerd. Klik op Toevoegen. Klik op Een principal selecteren en selecteer de account waarmee je toegang wilt krijgen tot het bestand. Klik op OK en zet bij Basismachtigingen een vinkje bij Volledig beheer. Klik op OK. Om deze instelling ook te laten gelden voor alle submappen, zet je een vinkje bij Alle machtigingsvermeldingen op onderliggende objecten vervangen door overneembare machtigingsvermeldingen van dit object. Bevestig met OK.

©PXimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.