We hebben het in Computer Idee al eerder gehad over de Raspberry Pi; De minicomputer ter grootte van een creditcard. Maar wat kan er eigenlijk met het kleine apparaat? Nou, voor nog geen 35 euro heeft u met de Raspberry Pi in no-time een eigen mediaserver om films naar de televisie te streamen of om muziek af te spelen.

©CIDimport

1. Printplaatje

De Raspberry Pi is in feite niet veel meer dan een printplaatje met daarop een aantal basale computeronderdelen. Het apparaatje is zo ontworpen dat hij zo min mogelijk plek inneemt en nauwelijks energie verbruikt. Daarbij hebben de makers hun uiterste best gedaan om hem zo goedkoop mogelijk te houden. Ondanks die strenge eisen is het gelukt om van de Raspberry Pi een minicomputer te maken die allerlei taken prima kan uitvoeren, zoals het serveren van muziek, video's en foto's. Voor onze mediaserver gebruiken we Model B omdat deze meer geheugen heeft dan Model A (512 in plaats van 256MB) en beschikt over een netwerkaansluiting; handig voor het aansluiten van een NAS of het op afstand beheren van de Raspberry Pi. Model B is via diverse webshops te koop. 

©CIDimport

De Raspberry Pi wordt standaard 'kaal' opgeleverd. Dat betekent dat hij geen opslaggeheugen heeft en dat u zelf voor een sd-kaart (minimaal 2 GB) moet zorgen die gaat dienen als ‘harde schijf’. Ook een voeding (micro-usb) ontbreekt en moet los worden aangeschaft. Bij veel verkooppunten van de Raspberry Pi worden ook kleine behuizingen verkocht, die het fragiele printplaatje wat meer bescherming bieden.

©CIDimport

2. Softwaredownloaden

Omdat de Raspberry Pi zelf geen opslaggeheugen heeft, ontbreekt ook het besturingssysteem – dat moet u zelf op de sd-kaart installeren. Inmiddels zijn er al flink wat systemen beschikbaar voor installatie op de Raspberry Pi. Omdat we de mini-pc gaan inzetten als mediaserver, gebruiken we Raspbmc; een Linux-distributie die is gebaseerd op Debian en speciaal is gemaakt om de populaire opensource-mediacenter XBMC te draaien. Op www.raspbmc.com/download kunt u een kant-en-klare installer voor Windows 2000, XP of 7 downloaden die het installeren van Raspbmc op de sd-kaart vergemakkelijkt.

©CIDimport

3. Raspbmc installeren

Plaats de sd-kaart in uw pc en open setup.exe uit het gedownloade zip-bestand. Het programma waarschuwt u direct: alle data wordt gewist voor de installatie van Raspbmc. Daarom is het zaak om in het hoofdvenster van de Raspbmc Installer de juiste schijf te kiezen. Vink de sd-kaart aan in de lijst. Van de opties daaronder hoeft u alleen 'I accept the license agreement' te selecteren. Met een druk op 'Install' worden de installatiebestanden voor Raspbmc vervolgens gedownload en op de sd-kaart geplaatst.

©CIDimport

. Eerste keer starten

Plaats nu de sd-kaart in de Raspberry Pi, sluit het apparaat (bij voorkeur via hdmi) aan op uw televisie, verbind hem via de lan-poort met het thuisnetwerk en sluit de voeding aan. De Raspberry Pi heeft geen aan-/uitknop en start bij het inpluggen van de micro-usb-adapter direct. In de vorige stap is alleen de installatiesoftware van Raspbmc op de sd-kaart gezet. De eerste keer dat Raspbmc wordt gestart, wordt het systeem dan ook verder geïnstalleerd. Dit kan enige tijd duren omdat het hele besturingssysteem moet worden gedownload en geconfigureerd. Na enkele malen opnieuw starten, is de installatie bijna voltooid en start XBMC. Er moeten echter nog wat instellingen worden gedaan, dus het is handig om een usb-toetsenbord aan te sluiten. Met een beetje geluk wordt de afstandsbediening van uw tv automatisch herkend en kunt u XBMC ook vanaf de bank configureren. De eerste instelling is de taalkeuze, waarna het systeem klaar is voor gebruik.

©CIDimport

5. Media toevoegen

Een mediacenter is niets zonder media. Tijd dus om wat films en muziek toe te voegen aan XBMC. Dit kan op verschillende manieren. Als er nog voldoende ruimte is op de sd-kaart, is het mogelijk om via ftp bestanden vanaf uw computer op de Raspberry Pi te zetten. Hiervoor hebt u het ip-adres van de Raspberry Pi nodig. Dit kunt u vinden in XBMC onder het menu Systeem en vervolgens onder Systeeminformatie op het tabblad Overzicht. Dit ip-adres is het hostadres voor de ftp-verbinding. De standaard gebruikersnaam van Raspbmc is pi, met als wachtwoord raspberry. Eenmaal ingelogd, bent u in de thuismap van gebruiker pi beland. Hier kunt u zelf mappen aanmaken voor bijvoorbeeld films of muziek en daarin de mediabestanden vanaf uw pc kopiëren. Een alternatief is om een foto's, video's of muziek op een usb-stick of externe harde schijf te zetten en deze vervolgens op de Raspberry Pi aan te sluiten.

©CIDimport

6. Toevoegen aan bibliotheek

Als het ftp'en is voltooid of u heeft een externe schijf aangesloten, moet u XBMC nog laten weten waar het de mediabestanden kan vinden. Stel, u wilt muziek toevoegen aan de bibliotheek van XBMC. Ga dan naar Muziek, Bestanden. In het geval van een externe usb-schijf is deze al direct opgenomen in de lijst van locaties. Hebt u bestanden via ftp overgezet, kies dan Locatie toevoegen. In het scherm dat nu verschijnt, kiest u Bladeren en selecteert u Startmap en vervolgens de map waar uw muziek staat. Open de map en druk op OK. Vervolgens is het nog mogelijk om de naam van deze locatie aan te passen en via nog een keer OK is de map met muziek toegevoegd als snelkoppeling.

Selecteer vervolgens de usb-schijf of de nieuwe snelkoppeling en druk op de C-toets. In het menu dat verschijnt, kiest u voor Aan bibliotheek toevoegen. XBMC scant nu de geselecteerde locatie en gaat op internet op zoek naar albuminformatie en -afbeeldingen. Vervolgens kunt u in het Muziek-menu direct uw favoriete muziek afspelen.

Op een soortgelijke manier voegt u ook video's toe. Deze kunnen ook aan de bibliotheek worden toegevoegd en als XBMC de bestanden herkent, verschijnen de video's automatisch in de menu's Films of TV-series.

©CIDimport

Tips en trucs

Het is mogelijk de Raspberry Pi ook via een wifi-dongle met uw netwerk te verbinden. Voor de installatie van Raspbmc is echter een vaste verbinding vereist. De wifi-verbinding configureren kan via Programma's, Raspbmc Settings en Network Configuration. Als uw films op een nas staan en u wilt deze via wifi op de Raspberry Pi afspelen, kan deze echter gaan haperen omdat de wifi-dongle te veel energie opslokt.

Er zijn diverse plugins beschikbaar die nieuwe mogelijkheden toevoegen aan XBMC. Zo is er een addon om de NOS-journaals terug te kijken en eentje voor video's van Youtube. De plugins zijn te installeren via het submenu Add-on onder Video's, Muziek en Afbeeldingen.

Het is met XBMC ook mogelijk om films vanaf dvd-images te lezen. Volgens de makers van de Raspberry Pi is het apparaat echter onder andere zo goedkoop omdat licenties (zoals mpeg-2 voor video-dvd's) die in veel apparaten standaard zijn opgenomen, niet bij de worden geleverd. Via de website van Raspberry Pi, www.raspberrypi.org, kunnen deze los worden aangeschaft. Naast mpeg-2 kunt u er ook de VC-1-licentie kopen voor het afspelen van Silverlight-streams van Uitzending Gemist.

Tekst: Jeroen van de Nieuwenhof

Deze workshop komt uit Computer IDee nummer 8, jaargang 2013.

Bij ID.nl zijn we gek op producten met een mooie prijs of die iets bijzonders te bieden hebben. Daarom gaan we een paar keer per week op zoek naar zulke deals. Dit keer een bijzondere categorie die nog niet eerder aan bod is geweest: verstelbare bureau's voor een ergonomische werkplek.

Veel mensen die thuiswerken heb niet altijd de mogelijkheid om een apart bureau te gebruiken en ziten bijvoorbeeld vaak aan de eet- of keukentafel. Toch kan het lonen om te investeren in een goed bureau, omdat daarmee - in combinatie met een goede stoel - je werkhouding een stuk beter wordt. Wij bekijken vijf handige bureaus 's die in hoogte verstelbaar zijn.

Casaria 160x75

Het tafelblad van dit bureau uit de Casaria‑lijn is in hoogte verstelbaar van 73 tot 118 cm en beweegt met een snelheid van 2,25 cm per seconde. Je bedient de motor via een lcd‑scherm en kan twee voorkeursstanden opslaan, zodat je met één druk op de knop naar je favoriete werkhoogtes gaat. Er zit ook een herinneringsfunctie in die je eraan herinnert om weer te gaan staan of juist te zitten. Met het robuuste stalen frame en een draagvermogen van 80 kg is het bureau geschikt voor zware monitoren. Handige details zijn de kabelgeleider, beker‑ en koptelefoonhouder en in hoogte verstelbare poten. Het blad van 160 × 75 cm bestaat uit twee delen en is afgewerkt met melamine zodat het tegen een stootje kan. Dit bureau komt inclusief montagebenodigdheden en is verkrijgbaar in verschillende kleurvarianten.

Avalo 140x60

Avalo levert dit elektrisch verstelbaar bureau (de P58) met een compact blad van 140 × 60 cm. De hoogte is traploos verstelbaar van 73 tot 117 cm en kun je drie verschillende hoogtestanden opslaan. Dat is handig als je het bureau deelt met collega's of medethuiswerkers, of wanneer je snel wilt wisselen tussen zit‑ en stahouding. De bediening gebeurt via een bedieningspaneeltje aan de voorkant; met één druk op de knop gaat het blad naar de gewenste stand. Het frame is gemaakt van staal, het blad van P2‑melamine en de rand is afgewerkt met hittebestendig ABS. Verder wordt benadrukt dat het bureau plug‑and‑play is: je hoeft alleen de stekker in het stopcontact te steken en kunt meteen aan de slag. Door het smalle ontwerp past het bureau goed in kleinere kamers, maar biedt het toch voldoende ruimte voor een monitor, toetsenbord en documenthouder. Voor wie een elektrische zit‑sta‑oplossing zoekt met geheugenfunctie en solide materialen is dit model een optie.

Avalo 120x60

Dit is een kleinere variant van de hierboven besproken Avalo AP58. Dit model heeft een 20 cm minder breed blad, maar uiteraard ook elektrisch verstelbaar. Net als de grotere uitvoering varieert de hoogte van 73 tot 117 cm en kan het bureau drie standen onthouden. Voor het instellen gebruik je een eenvoudige bediening waarbij je een favoriete zit‑ en stahoogte opslaat en later oproept. Het frame bestaat uit staal en het blad uit melamine met een rand van warmtebestendig ABS. D tafel weegt 27 kg en is het daardoor stabiel zonder moeilijk te verplaatsen. Ook deze uitvoering is plug‑and‑play; je hoeft geen ingewikkelde montage uit te voeren. Door de compactere afmetingen is dit model ideaal voor kleinere werkplekken of voor wie extra apparatuur (zoals een printer) op een tweede tafel wil plaatsen. De strakke vormgeving past in verschillende interieurs en de elektrische motor zorgt ervoor dat je eenvoudig van houding wisselt.

VDD Gaming 118x58cm

Het frame van deze VDD is elektrisch in hoogte verstelbaar van 73 tot 118 cm. Hiermee wissel je gemakkelijk tussen zitten en staan en kun je de juiste houding aannemen voor langdurige sessies. Het witte werkblad van 118 × 58 cm biedt voldoende ruimte voor een monitor en toetsenbord en dankzij de krachtige motor is het maximaal belastbaar tot 60 kg. De tafel wordt geleverd met instructies en alle benodigde onderdelen, waardoor je de montage zelf kunt uitvoeren. Er worden geen extra functies zoals geheugenstanden vermeld, waardoor je elke gewenste hoogte handmatig instelt. Voor wie een elektrisch verstelbaar bureau zoekt dat weinig ruimte inneemt, is dit een praktische optie; vooral gamers zullen baat hebben bij het kunnen aanpassen van de werkhoogte tijdens een sessie.

Schaffenburg Linesto Plus 140x80

Het Schaffenburg Linesto Plus‑bureau is een rechthoekige tafel met een T‑poot. Het frame is zonder gereedschap te monterenen in hoogte verstelbaar met een drukknop tussen 65,5 en 85,5 cm. De maximale belasting bedraagt 70 kg. De hoogtebediening gebeurt via een knop aan het onderstel; er zijn geen geheugenstanden. De tafel is voorzien van een 25mm dik melamine blad, een metalen onderstel en stelvoeten om de tafel waterpas te zetten. Kabelbeheer is mogelijk via accessoires, en er zijn diverse blad‑ en framekleuren beschikbaar. Het Schaffenburg-bureau heeft verder een stalen frame met twee telescoperende buisdelen en een krasvaste coating. Als enige in dit overzicht is deze Linestor geen zit/sta-bureau, maar kan hij in zithoogte tot maximaal 85,5 cm worden gebracht.

Sinds juni 2025 is het voor fabrikanten van smartphones verplicht om een energiebabel voor hun apparaten te voeren. De consument kan aan de hand van het energielabel zien hoe energiezuinig een telefoon is, maar ook hoe makkelijk het is om de telefoon te (laten) repareren en wat het updatebeleid voor de software is. Door middel van het nieuwe energielabel kun je dus veel bewuster kiezen voor een bepaalde telefoon.

Het energielabel werd ooit bedacht om apparaten op een uniforme manier te vergelijken, los van marketingclaims. Door elk product in te delen op een schaal van A tot en met G ontstaat ruimte om echte koplopers te herkennen en achterblijvers aan te sporen. Smartphones waren nog niet eerder voorzien van een energielabel, maar hebben dat vanaf juni 2025 wel gekregen. Dat is logisch, want bij smartphones draait energie-efficiëntie niet alleen om het stopcontact, maar vooral om hoe slim hardware en software met de energie van een accu omgaan en hoeveel jaren je uit dezelfde telefoon haalt. Door die informatie eenduidig te tonen, verschuiven de argumenten over de oplaadtijd en de schermgrootte naar hoelang een telefoon meegaat en hoe makkelijk hij te repareren is.

Energie en duurzaamheid

Een smartphone gaat gemiddeld gezien wel een dagje mee op een enkele acculading, afhankelijk natuurlijk van het gebruik door de eigenaar. Erg veel energie wordt er dus niet verspild, maar de grootste winst wat betreft het klimaat is vooral te behalen uit de levensduur van de smartphone en of deze makkelijk te repareren is. De EU koppelt het nieuwe energielabel aan het eco-design van de telefoon. Het label dat de telefoon krijgt, is afhankelijk van een aantal factoren en is een gemiddelde van de prestaties van al deze factoren. Welk factoren dat zijn, lichten we je hieronder verder toe.

Levensduur accu

Het nieuwe energielabel laat zien wat de gemiddelde levensduur van de accu van de telefoon is. Dat wordt bekeken aan de hand van het aantal laadcycli: hoe vaak kan een telefoon opnieuw worden opgeladen voordat de kwaliteit van de accu achteruit gaat? Daarbij wordt een capaciteitsvermindering van 80 procent aangehouden: na hoeveel keer laden is de capaciteit tot 80 procent gedaald? Hoe hoger dit getal, des te betrouwbaarder is de accu.

Uithoudingsvermogen

Uiteraard wordt er ook gekeken naar de gebruiksduur van een telefoon of tablet als deze volledig is opgeladen. Door het uitvoeren van een zogeheten reallife-situatie wordt het gemiddelde gebruik van een smartphone geëmuleerd. Hoeveel uur en minuten je met de smartphone kunt werken op die enkele lading, wordt op het label getoond.

Vrije val

Een van de andere eigenschappen waarop wordt getest, is de vrije val-test. Hoe snel gaat een telefoon kapot als je deze vanaf een bepaalde hoogte op een harde ondergrond laat vallen? Misschien vraag je je af wat dit met duurzaamheid te maken heeft? Nou, heel veel: als je telefoon snel kapot gaat als je hem laat vallen, moet je al snel een nieuwe. Niet heel duurzaam dus. Op het energielabel vind je de valbestendigheid tussen de A en E. Hoe lager de letter (A), des te beter kan zo'n telefoon een val overleven. De test is gebaseerd op een val van 1 meter boven een verharde ondergrond en wordt met vijf modellen van hetzelfde toestel tot wel 270 keer uitgevoerd.

Elke keer dat een telefoon is gevallen, wordt gecontroleerd of het scherm nog functioneert en reageert op aanrakingen, of de camera het nog doet, of de mobiele functies als wifi en mobiel nog werken, of de telefoon kan worden opgeladen en of de audio nog goed functioneert. Barsten in het frame of het glas worden wel geaccepteerd, mits de telefoon nog veilig kan worden gebruikt. Bijvoorbeeld als het glas wel gebarsten is, maar geen splinters heeft.

Bescherming tegen stof of water

Ook de zogeheten IP-tests (IP = Ingression Protection, of indringbescherming) worden uitgevoerd bij de telefoons en zijn een belangrijk onderdeel van de algehele score die een telefoon krijgt. De apparaten worden getest op het binnendringen van stof en water. De waterbestendigheidstest controleert bijvoorbeeld of een smartphone bestand is tegen spatwater vanuit verschillende richtingen, zonder dat de werking of veiligheid van het toestel wordt aangetast. Hiermee wordt gegarandeerd dat een telefoon in elk geval bestand is tegen vocht, bijvoorbeeld bij het gebruik tijdens een regenbui, het morsen van vloeistof of het gebruik van natte handen.

Repareerbaarheid

Een ander duurzaamheidsonderdeel waar de EU goed naar kijkt, is de repareerbaarheid van een smartphone. Dat omvat een groot aantal parameters, zoals welke onderdelen makkelijk te vervangen zijn, in hoeverre een consument bepaalde onderdelen zelf kan vervangen, en hoelang en hoe goed bepaalde onderdelen van de telefoon op voorraad zijn.

De EU wil dat smartphones langer meegaan en eenvoudiger te herstellen zijn – zowel door professionele reparateurs als (in bepaalde gevallen) door consumenten zelf. De eisen met betrekking tot repareerbaarheid blijven minimaal zeven jaar gelden na het einde van de verkoop van een model.

©WICHAN SHOP

Een fabrikant van een smartphone moet garanties kunnen geven met betrekking tot de ondersteuning van een telefoon. Als een toestel op de Europese markt wordt uitgebracht, mag de consument verwachten dat een telefoon zeven jaar na het verschijnen van de telefoon op de markt nog steeds gerepareerd kan worden.

Onderdelen

De reparatie- of 'vervangarantie' geldt voor alle essentiële onderdelen van een smartphone of tablet, zoals de accu, camera's, externe poorten voor audio en opladen, de microfoons en luidsprekers, de knoppen en de scharnieren als het een opklapbare telefoon betreft. De fabrikant moet zelfs de schroefjes op voorraad hebben als de originele niet meer kunnen worden gebruikt.

De bovenste onderdelen kunnen door een fabrikant of een telefoonreparateur worden gerepareerd, maar de EU vindt dat ook consumenten zelf onderdelen moeten kunnen bestellen en vervangen, zoals de accu, de achterzijde, de hele beeldschermunit en de oplader. Voor die zelfrepareerbaarheid krijgt een telefoon ook een waardering van A t/m E. De fabrikant is daarnaast verplicht om aan te geven waar reserveonderdelen te verkrijgen zijn, welk gereedschap er nodig is om de reparatie te kunnen uitvoeren en waar je de benodigde handleidingen kunt vinden.

Reparatie-index

Telefoonfabrikanten moeten dus uitgebreide informatie geven over hoe je je smartphone kunt repareren, maar ook over de complexiteit van de reparatie. Zijn de onderdelen die je wilt vervangen bijvoorbeeld makkelijk te bereiken, of moet je eerst andere onderdelen verwijderen om erbij te kunnen? Ook dat wordt allemaal opgenomen in de uiteindelijke classificering van de telefoon: hoe minder stappen er nodig zijn, des te hoger is de score die wordt toegekend.

Tot slot

De Europese Unie heeft met het nieuwe energielabel voor smartphones een goede stap gezet in de richting van duurzaamheid. Het uiteindelijke doel is om ervoor te zorgen dat fabrikanten meer hun best gaan doen om een zo makkelijk mogelijk te repareren telefoon uit te brengen. Deze strengere regels in de EU betekenen ook dat deze toestellen in andere landen buiten de EU makkelijker te repareren zullen zijn, omdat een telefoonfabrikant waarschijnlijk niet compleet verschillende uitvoeringen van een model smartphone gaat maken. Maar of consumenten in landen buiten de EU ook zo makkelijk zelf aan onderdelen kunnen komen, is dan nog maar de vraag; deze mate van tegemoetkoming aan of bescherming van de consument gelden vaak niet in andere landen. Fabrikanten hoeven deze informatie dus niet beschikbaar te stellen in landen buiten de EU.