De Olympus E300 is gebaseerd op het FourThirds System, dat niet slaat op de 4:3 beeldverhouding die Olympus als enige heeft, maar op de 4/3 inch (diagonaal) afmeting van de sensor. Het FourThirds System is een open standaard die wordt ondersteund door een handvol bedrijven, maar Olympus is op het moment van schrijven de enige die ook daadwerkelijk camera's heeft. Zo'n compleet nieuw systeem biedt duidelijke voordelen, omdat er technologie in kan worden verwerkt die 100 procent is afgestemd op de eisen die digitaal stelt, zonder dat er compromissen uit het verleden worden gesloten. Het opvallendste is het Sonic Wave Filter dat Olympus heeft ingebouwd. Dat geeft een schokgolfje af dat letterlijk de eventuele stofjes van de sensor moet afschudden. Deze stofjes worden opgevangen op een kleefbandje onderin, dat zo nu en dan door de Olympus-service moet worden vervangen. Een fraai systeem, dat ook echt werkt, waardoor de fotograaf niet hoeft te knoeien met blaasbalgjes of kwastjes om zijn sensor schoon te houden (door het verwisselen van lenzen kan er nu eenmaal stof op de sensor komen). Het grootste nadeel van het FourThirds System is dat de sensor relatief klein is. De 2x 'cropfactor' die daardoor ontstaat is met speciale lenzen met zeer korte brandpunten op te vangen (en heeft in het telebereik juist voordelen), maar een kleinere sensor betekent ook een kleinere signaal/ruis-verhouding en dus meer ruis bij hogere gevoeligheden. De E300 is vrij groot en dat is opvallend omdat het camerahuis naar boven toe juist plat is.

Conclusie