ID.nl logo
HTC Vive Pre - Virtual Reality is dan eindelijk hier
© Reshift Digital
Zekerheid & gemak

HTC Vive Pre - Virtual Reality is dan eindelijk hier

Na lang wachten lijkt nu ook de Vive Pre van HTC klaar te zijn. De VR-bril lijkt zowel qua prijs als specificaties een geduchte concurrent voor de Oculus Rift, maar is dat terecht? Na een demo op de MWC-beursvloer durven we daar met een volmondig 'ja' op te antwoorden.

De HTC Vive Pre: prijzig maar waardevol

800 dollar is een flink prijskaartje voor een apparaat, maar dat is wel wat je neertelt voor de Vive Pre. Niet mis, al ligt het zeker in dezelfde lijn als de Oculus Rift, die met de touch-controllers op ongeveer hetzelfde bedrag uitkomt. Lees ook: Check of jouw computer virtual reality aankan.

De controllers van de Vive Pre zijn ook meteen een van de beste aspecten van de headset, en worden dan ook standaard meegeleverd met het pakket. Dat vinden we helemaal geen slecht idee, want de controllers maken de Vive Pre tot meer dan alleen een virtuele bioscoop.

Waar je met kleine headsets als de Cardboard vooral video's kunt consumeren, kun je met de controllers van de Vive ook echt je omgeving beïnvloeden. De input van virtual reality is altijd een moeilijk vraagstuk geweest, want al twee jaar zien we tientallen halfslachtige pogingen om de virtuele wereld in het echt te manipuleren. Controllers zoals die van de Xbox nemen toch net iets van de ervaring weg, terwijl complexe rigs als deze niet echt in je huiskamer passen.

©PXimport

De HTC Vive kan gewoon gedragen worden door brildragers.

Virtueel kliederen

De meest natuurlijke vorm van besturing is ook gelijk de moeilijkste. Handen namaken is namelijk een flinke opgave, en hoewel dat HTC niet helemaal is gelukt voelen de twee bewegingscontrollers wel meteen intuïtief aan.

HTC levert twee losse controllers mee, die wat weghebben van de oude joysticks van vroeger. Er zitten triggers aan de achterkant, en een aanraakgevoelige vierpuntsdruktoets bij je duimen. De controllers zijn draadloos en worden verbonden met de headset - waarvan het overigens wel weer jammer is dat die wel met een draad vast zit.

In een demo worden we naar een virtuele kamer verplaatst, waar we mogen gaan tekenen. Een teken-app klinkt suf, en qua functionaliteit is de demo-app ook niets meer dan een veredeld Paint - maar man, wat is dat goed gedaan.

De linkercontroller fungeert als palet, waarop we kunnen kiezen tussen verschillende canvassen om op te tekenen, maar door de controller een kwartslag naar links te draaien kun je verschillende soorten borstels en kwasten kiezen, en aan de rechterkant zit een optie om de kleuren te veranderen. Met de rechtercontroller selecteer je een optie - de nauwkeurigheid is daarbij verbazingwekkend.

©PXimport

De HTC Vive Pre wordt geleverd met twee controllers.

Ook het tekenen zelf gaat zonder enige vorm van lag, met precisie, en stijlvol. Het driedimensionale effect dat je creeert is vooral indrukwekkend: Je kunt door je creatie heen lopen, je laat je penseelstreken links en rechts achter je, en alles is vanuit meerdere hoeken te bekijken.

HTC Vive Pre maar ruimtereizen mogelijk

Gelukkig is een Paint-achtige demo niet het enige dat we te zien kregen. We mochten ook aan de gang met een geavanceerde versie van Asteroids, waarbij we in een ruimteschip andere schepen moesten neerschieten. Dat ging weliswaar niet met de native controllers van de Vive, maar de ervaring gaf goed weer hoe immersive de HTC is. We hebben al veel demo's geprobeerd van virtual reality-apparatuur, maar de Vive is de eerste waarin we onszelf echt misselijk konden maken door snel rond te draaien - we weten nog steeds niet zeker of dat een goed teken is...

©PXimport

Goedkoop wordt de HTC Vive Pre niet.

Opvallend is overigens ook dat de HTC Vive gewoon kan worden gedragen door brildragers - iets waar de ernstig bijziende schrijver van dit artikel erg gelukkig mee is. De bril is niet licht; een Gear VR is prettiger op je hoofd en na een tijdje begin je toch wel te zweten. Ook de kabels die aan de headset zitten kunnen je parten gaan spelen, maar dat is een noodzakelijk kwaad om de Vive aan een computer te hangen.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.