Een spel vol verrassingen

De basis van de gameplay van Captain Ludwig is uiterst simpel: je speelt namelijk als een zekere kerel genaamd Captain Ludwig die - klaarblijkelijk zonder enige zinnige reden - van de ene planeet naar de andere moet springen om verschillende levels uit te spelen. De ka pitein cirkelt automatisch rond planeten en als je op het scherm tikt, schiet hij in een kaarsrechte lijn weg van de betreff ende planeet. Daarbij is het te hopen dat je een andere planeet raakt.

21 levels

Elk level kent een aardig aantal planeten en het enige dat je hoeft te doen, is ze allemaal proberen te raken zonder al je levens te verliezen. Als je alle 21 levels hebt voltooid worden er gelukkig weer nieuwe elementen aan het spel toegevoegd. Zo zijn er bijvoorbeeld radioactieve planeten die Ludwig doden als de kapitein te lang rond ze blijft cirkelen. Daarnaast krijg je op den duur toegang tot een handig ruimteschip dat je kunt besturen en ook zijn er geweren beschikbaar die het scherm vullen met grote, dodelijke pixels.

Ik ben er achter gekomen dat de levels met een groot aantal planeten niet zo leuk zijn, maar gelukkig is er een uitzoomfunctie. Daarmee is de chaos een stuk beter te overzien en dat is zeker welkom op het touch screen van de iPhone, dat dan toch opeens niet meer zo groot blijkt.

Techno soundtrack

De stampende techno soundtrack van de game is erg lekker te noemen, maar toen ik meer muziek opzocht van de artiest - een kerel genaamd Kevin MacLeod - kwam ik er achter dat hij op iTunes alleen wat folk-muziek heeft staan. Dat is zeker opmerkelijk te noemen. Ik wil meer techno van Kevin, maar dit is blijkbaar niet te vinden.

Kortom

Inclusief de stampende soundtrack brengt dit spel behoorlijk wat verrassingen met zich mee. Het is zeker de moeite om die te ontdekken.