Wanneer u een nieuwe pc nodig hebt, grijpt u meestal naar een Windows-machine. Toch zijn er veel gebruikers die zweren bij de Mac. Als u twijfelt tussen beide systemen is het goed te weten wát de verschillen zijn en waar u op moet letten bij aanschaf van een Apple-computer.

Er wordt vaak gewezen op de verschillen tussen pc's en Macs, maar eigenlijk zijn deze verschillen helemaal niet zo groot. Een Mac is ook gewoon een personal computer en maakt gebruik van dezelfde componenten als uw Windows-pc. Het grote verschil is alleen dat u niet zelf de componenten kunt uitkiezen, Apple heeft dit voor u gedaan en verkoopt dit met behuizing als totaalpakket met als besturingssysteem Apples eigen OS X. Als u een nieuwe Mac koopt, is de laatste versie van OS X al geïnstalleerd.

Het besturingssysteem is bij Apple-computers diep geïntegreerd met de hardwarecomponenten. Dit heeft als voordeel dat een Mac vanuit de doos stabiel draait, maar als nadeel dat u zelf minder kunt sleutelen aan uw configuratie. Vaak worden andere onderdelen niet ondersteund omdat hiervoor geen drivers door Apple zijn gemaakt. Een vaak gehoord argument is dat Apple-computers duur zijn qua aanschaf.

Garantie

Apple is de laatste tijd vaak in het nieuws vanwege de slechte garantiebepalingen. Standaard krijgt u één jaar garantie, terwijl u volgens de Europese Unie recht hebt op minstens twee jaar. U kunt bij Apple wel een AppleCare-pakket kopen, hiermee verlengt u uw garantie van één tot drie jaar. Hebt u AppleCare, dan is Apple meestal erg coulant ten opzichte van reparaties of vervanging van onderdelen. Zonder AppleCare is dit een stuk lastiger. De Europese Unie heeft Apple gedwongen de garantiebepalingen voor Europa te wijzigen.

Toegegeven, een Mac is stevig aan de prijs, maar gaat vaak ook lang mee en leveren tweedehands vaak ook meer op dan zelf samengestelde Windows-pc's. Apple hecht veel waarde aan de vormgeving van hun producten, zowel aan de buitenkant als op het gebied van gebruiksvriendelijkheid. Zo hebben laptops magnetische aansluitingen voor de stroomkabels om te voorkomen dat de laptop valt als u per ongeluk struikelt over de stroomkabel en achtergrondverlichting onder het toetsenbord die automatisch verandert naarmate u in een donkere omgeving werkt. Een voordeel van Macs is dat ze niet vatbaar zijn voor Windows-virussen. Veruit de meeste virussen die in omloop zijn, zijn geprogrammeerd voor Windows.

©PXimport

Sinds kort kunt u uw Mac ook in de officiële Apple Store in Amsterdam kopen.

1. Hardware

Elke Mac met een monitor heeft een geïntegreerde camera. De camera zit verwerkt in de rand van de MacBook Air, MacBook Pro of iMac. De laptops zonder SSD-schijf hebben sensoren in de behuizing zitten die registeren of de laptop valt en automatisch de harde schijf uitschakelen. De laptops beschikken naast een verlicht toetsenbord over een multifunctioneel trackpad. Deze is geheel van glas en reageert op klikbewegingen en veegbewegingen.

Ook detecteert de trackpad of u met één, twee, drie of vier vingers de trackpad bedient. Met één vinger gebruikt u de trackpad als virtuele muis, met twee vingers scrolt u door een pagina heen en met vier vingers navigeert u naar andere programma's. De iMac en de Mac Pro worden geleverd met een toetsenbord en Magic Mouse. De Magic Mouse ziet eruit als een éénknopsmuis, maar is in feite ook een trackpad. U kunt met uw vingers over de muis bewegen om terug- en vooruit te springen in uw browser en met één veegbeweging zoomt u bijvoorbeeld het beeld in. Als alternatief kunt u ook een los trackpad bij uw iMac of Mac Pro krijgen.

Alle Macs beschikken over bluetooth en wifi, en werken met Core i5 of Core i7 Intel-processoren in dual- of quad-core-varianten. De Mac Pro werkt met quad-core of 6-core Xeon Intel-processoren. Geheugen kunt u bij de MacBook Pro, iMac en Mac Pro eenvoudig zelf uitbreiden en het is niet aan te raden dit bij Apple te doen, aangezien u hiervoor de hoofdprijs betaalt. Verifieer vooraf wel altijd of de geheugenmodules door uw Mac ondersteund worden. Specificaties van Mac-modellen zijn meestal niet één-op-één te vergelijken met Windows-pc's, omdat sommige onderdelen speciaal zijn geoptimaliseerd voor het gebruik met Apples eigen besturingssysteem OS X.

©PXimport

De Magic Mouse is eigenlijk een soort trackpad.

2. Overzetten van data

Als u uw Mac voor de eerste keer aanzet, vraagt Apple u om een paar gegevens in te vullen. U configureert uw netwerk en geeft uw naam in. Deze naam wordt uw persoonlijke thuismap. Later kunt u andere gebruikers toevoegen, zodat elk familielid met zijn eigen gegevens kan inloggen. In een ander venster wordt u gevraagd of u data van een andere Mac of Windows-pc wilt overzetten. Dit gaat via de migratie-assistent.

Sluit uw Windows-pc op uw Mac aan via firewire, ethernet of zorg dat de beide computers op hetzelfde draadloze netwerk zijn aangemeld. Download de migratie-assistent voor Windows op http://ct.link.ctw.nl/mas en laat het programma al uw data kopiëren. Selecteer op uw Mac de optie Gegevens kopiëren naar deze Mac en kies voor Vanaf een Windows-pc. De migratie-assistent zorgt ervoor dat uw bureaubladachtergrond wordt ingesteld als achtergrond voor OS X en dat uw contacten worden overgezet naar Apples programma Adresboek.

Thunderbolt

Elke nieuwe Mac (met uitzondering van de Mac Pro) wordt geleverd met tenminste één Thunderbolt-aansluiting. Deze technologie is door Intel en Apple ontwikkeld en hierop kunt u harde schijven, beeldschermen en andere randapparatuur aansluiten. Andere fabrikanten zijn nog niet zo snel met het ontwikkelen van Thunderbolt-producten, maar de verwachting is dat dit jaar meer en meer producten met Thunderbolt-aansluitingen zullen verschijnen.

Ook al uw documenten worden automatisch gekopieerd naar uw Mac. U hoeft niet bang te zijn dat de Mac uw pdf-bestanden niet kan lezen, de Mac biedt ondersteuning voor alle belangrijke bestandsformaten. Wel belangrijk om te weten, is dat u uw aangeschafte software niet zomaar kunt installeren op de Mac, meestal zijn dit verschillende softwarepakketten. Zo bestaat er een aparte versie van Office voor de Mac en ook Photoshop heeft zowel Mac- als pc-versies. Bestanden die gemaakt zijn in de Mac-versie van Word zijn wel gewoon te openen in Word voor Windows en omgekeerd.

3. Programma's installeren

Mac OS X werkt in veel opzichten net even anders dan Windows. Een uitvoerbaar installatiebestand in Windows heeft de extensie .exe, maar OS X kan hier niet mee overweg. Een standaard installatiebestand voor de Mac heeft de extensie .dmg. Zodra u op zo'n bestand klikt, opent OS X dit als een schijf in de Mac OS X-verkenner Finder. Kleine programma's hoeft u niet te installeren, u sleept het icoontje gewoon naar uw map Programma's.

Toetsenbordcombinaties

Als u Windows-toetsenbordcombinaties gewend bent, moet u even moeten wennen aan de Mac-toetsenbordcombinaties. Belangrijk om te weten is dat het Mac-toetsenbord een paar andere toetsen heeft. De Alt-toets heet op de Mac ook wel Option-toets en wordt aangegeven met een soort wissel-logo. De toets ernaast heet op nieuwere Macs de Command-toets, op oudere Mac-toetsenborden staat hier het Apple-logo en een soort hek-symbool op. Om tussen programma's te navigeren, drukt u Command+Tab. Alle icoontjes van geopende programma's worden naast elkaar weergegeven. Om op uw Mac te zoeken, gebruikt u Spotlight. De toetscombinatie is Command+Spatiebalk. Als een programma niet meer reageert, sluit u het af door Alt+Command+Escape in te drukken, er verschijnt een venster dat Programma's geforceerd stoppen heet. Klik het programma aan en kies voor Forceer stop. Op http://ct.link.ctw.nl/tc vindt u een overzicht van veelgebruikte combinaties.

Wilt u het programma weer verwijderen dan sleept u het bestand gewoon naar de prullenbak. Grotere programma's hebben meestal wel een aparte installatiebestand, maar functioneren volgens het zelfde principe. U hoeft niet bang te zijn dat uw systeem in de soep loopt als u een programma zomaar in de prullenbak gooit. Dit betekent ook dat u programma's niet per se in de programmamap hoeft te installeren. U kunt een icoontje van een programma ook naar uw bureaublad slepen en vanaf die locatie starten. Voorkeuren van een programma worden op een centrale locatie opgeslagen.

©PXimport

Om het programma Alfred te installeren, sleept u het naar de map Programma's.

4. OS X Versies

Het besturingssysteem van Apple heet OS X en bestaat al sinds 2001. Elke versie heeft een versienummer met bijbehorende naam. Alle namen refereren aan een katachtig dier. Van Cheetah, Puma, Jaguar, Panther, Tiger, Leopard, Snow Leopard en Lion is de reeks nu aanbelandt bij Mountain Lion. Deze laatste heeft het versienummer 10.8. Voor elke versie moet worden betaald. Zo'n dertig euro. Tussen de verschillende katachtige versies zit meestal een periode van zo'n anderhalf jaar en over het algemeen worden in een hoofdversie veel nieuwe functies onthuld. OS X heeft ook subversies, deze updates worden gratis aangeboden en zijn meestal beveiligingsupdates.

Als een bepaald softwareprogramma minimaal OS X 10.7.3 nodig heeft, weet u dat u ten minste OS X Lion op uw Mac moet hebben staan, inclusief de gratis update naar 10.7.3. OS X werkt op sommige punten een beetje anders dan Windows. Zo sluit u een bestand door op het rode rondje linksboven te klikken, maar het programma blijft nog wel actief. De verkenner van OS X heet Finder en functioneert in grote lijnen zoals u dat van de Windows Verkenner gewend bent.

Alternatieve software

Veel programma's zijn zowel voor Windows als Mac verkrijgbaar, zeker op het gebied van muziek en grafische toepassingen. Zakelijke programma's en games lopen nog achter. Voor andere programma's hebt u een Mac-alternatief. Zo heeft Apple een eigen Office-pakket. Weliswaar is iWork niet zo uitgebreid als Microsoft Office, maar met Pages, Numbers en Keynote zet u snel gelikte tekstbestanden, spreadsheets en presentaties in elkaar. De Mac-tegenhanger van Windows Media Player heet QuickTime Player en een uitgebreider programma om muziekbestanden af te spelen en aan te schaffen is iTunes. Wordpad heet in OS X Teksteditor en om te e-mailen gebruikt u Mail.

Een startmenu voor applicaties vindt u niet in OS X, daar hebt u het Dock voor. Dit is een lijst met icoontjes die u onder, links of rechts van uw scherm kunt zetten. In de bovenste rand van uw scherm vindt u de menubar, helemaal aan de linkerkant ervan ziet u het Apple-logo. Dit is een menu voor de centrale functies van OS X, zoals de systeemvoorkeuren. Het Apple-logo is in elk programma zichtbaar. De rest van de menubar is variabel en hangt af van het actieve programma. Hier vindt u dan bijvoorbeeld het menu van Word of Photoshop. Aan de rechterkant vindt u nog een paar algemene dingen zoals de tijd en icoontjes voor uw wifi-verbinding of de status van uw batterij.

5. Functies en programma's

OS X is een uitgebreid besturingssysteem en bevat standaard een heleboel handige functies en programma's. Klik op het Finder-icoontje in het Dock en klik links op Programma's om de geïnstalleerde programma's te bekijken. U vindt hier bijvoorbeeld Adresboek en iCal, respectievelijk voor uw contacten en agenda. Voorvertoning gebruikt u om afbeeldingen en pdf-bestanden mee te bekijken, u hebt geen extra software nodig om zelf pdf-bestanden te creëren.

©PXimport

Met iPhoto kunt u ook fotoboeken maken en bij Apple laten printen.

iTunes is de muziekspeler voor de Mac en hiermee synchroniseert u ook uw iPods, iPhones en iPads. Met Safari krijgt u toegang tot internet. Het is uiteraard mogelijk om Chrome, Firefox of Opera te installeren als standaardbrowser. Als u een nieuwe Mac koopt, krijgt u daar het pakket iLife gratis bij, het creatieve pakket van Apple. Met GarageBand maakt u muziek, iMovie kan professioneel ogende films van uw opnames maken en met iPhoto maakt u mooie digitale fotoalbums. De programma's van iLife worden ongeveer elke twee jaar geüpdatet, u koopt een nieuwe versie voor twaalf euro per programma.

Windows op de Mac

Wilt u uw Windows-programma's ook op uw Mac kunnen draaien, dan is dat geen onoverkomelijk probleem. Met Apple Boot Camp creëert u een aparte partitie op uw harde schijf waarop u Windows kunt installeren. U hebt hiervoor wel een geldige Windows-licentie nodig. Tijdens het opstarten drukt u de Alt-toets in en kiest voor OS X of Windows. Meer informatie vindt u op http://ct.link.ctw.nl/boc. Wilt u Windows in OS X gebruiken, dan moet u een programma als VirtualBox installeren. Op deze manier hebt u een apart venster in OS X waarin u Windows-programma's kunt draaien.

In OS X zijn een paar handige functies verwerkt, zo lijkt Launchpad op het beginscherm van uw iPhone en met AirDrop stuurt u gemakkelijk bestanden van de ene Mac naar de andere, mits deze op hetzelfde netwerk zitten. Voor meer informatie over OS X gaat u naar www.apple.com/nl/macosx. De belangrijkste programma's zijn standaard in het Dock weergegeven. Wilt u ze niet meer in het Dock hebben staan, dan klikt u met de rechtermuisknop op het icoontje en kiest u voor Opties / Verwijder uit Dock. Om uw voorkeuren in te stellen, klikt u op het icoon Systeemvoorkeuren in het dock. Dit is te vergelijken met het configuratiescherm op uw Windows-pc.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.