Apple heeft nieuwe laptops en mini-computers aangekondigd. Die zijn weer wat beter dan hun voorgangers en in sommige gevallen zelfs goedkoper – best opvallend in een tijd waarin alles juist duurder wordt. Wat de computers kunnen, waar ze in van elkaar verschillen en voor wie ze een interessante koop zijn, dat lees je in dit artikel.

Eerst de praktische informatie: de nieuwe MacBook Pro's en Mac mini's zijn vanaf 24 januari te koop in Nederland. De belangrijkste vernieuwing op technisch vlak is de processor. Alle nieuwe computers zijn voorzien van een door Apple ontwikkelde processor uit de M2-serie. Die processors zijn krachtiger dan de vorige M1-processors. In de praktijk merk je dat vooral bij intensief gebruik van de computer. Bijvoorbeeld bij foto- en videobewerkingsprogramma's, gamen en het wisselen tussen zware programma's.

Laptops voor professionele gebruikers

Apples MacBook Pro-serie bestaat uit laptops voor professionele gebruikers. De meeste consumenten zijn tegenwoordig (prijstechnisch) beter af met een MacBook Air. Gebruik je je Mac voor zware creatieve programma's, dan is een Pro-model het proberen waard.

De nieuwste serie bestaat – net als de vorige – uit twee varianten, namelijk met schermformaten van 14 en 16 inch. Ze lijken qua ontwerp veel op hun voorgangers en beschikken over complete specificaties, waaronder een 1080p-webcam om in hoge resolutie te videobellen en zes luidsprekers voor een mooi vol geluid. Ook hebben de laptops drie Thunderbolt 4-poorten, een MagSafe 3-oplaadpoort en ondersteuning voor de nieuwste wifi-standaard (wifi 6E). Met dit soort specificaties is de MacBook Pro klaar voor jaren intensief gebruik.

Beide laptopmodellen zijn te kiezen met een M2 Pro- of M2 Max-processor. Die Max-variant is bedoeld voor professionele computergebruikers zoals grafisch ontwerpers. Daarom is-ie ook een stuk duurder dan de Pro-variant. Het is raadzaam om na te denken of je de Max-processor echt nodig hebt. De Pro-processor is namelijk ook heel krachtig en lijkt voor veel gebruikers voldoende in huis te hebben.

Hoe krachtig de nieuwe MacBook Pro is, hangt onder meer af van de hoeveelheid werkgeheugen die je kiest. Dat bepaal je deels zelf. Ook het opslaggeheugen – via een ssd – varieert. Volgens Apple gaan de laptops tot 22 uur mee op een accubeurt. Op dat vlak hoef je dus niet te kiezen. Houd er rekening mee dat de processor en hoeveelheid werk- en opslaggeheugen de prijs van de laptop sterk beïnvloeden.

Kleine computer is nóg krachtiger geworden

Ook Apples kleinste computer, de Mac mini, is vernieuwd. De Mac mini richt zich op consumenten die een volwaardige computer willen om te gebruiken in combinatie met één of meerdere monitors. Maar dan wel een computer die op het bureau past, stil is en er fraai uitziet.

Qua ontwerp ziet de nieuwe Mac mini er grotendeels hetzelfde uit als zijn voorganger. Een subtiel detail: de stroomkabel heeft nu dezelfde kleur als de computer zelf. Goed om te weten is dat Apple de nieuwe Mac mini met twee processors verkoopt. Dat zijn de M2 (die ook in de MacBook Air zit) en de M2 Pro (die in de MacBook Pro zit).

De processor heeft invloed op de prestaties van de computer. Niet alleen door zijn eigen kracht, maar ook door de keuzes in werk- en opslaggeheugen. Wil je een betaalbare Mac mini voor meer dan krachtig genoeg is voor alledaags gebruik en z'n hand niet omdraait voor allerhande grafische software? Dan is de versie met M2-procesor een goede keuze. Die heeft tussen de 8 en 24 GB werkgeheugen en een ssd van minimaal 256 GB.

Heb je een kleine computer met nog meer spierballen nodig, dan is de Mac mini met M2 Pro-processor het bekijken waard. Deze versie is sneller, heeft 16 tot 32 GB werkgeheugen en een ssd van minimaal 512 GB tot maximaal 8 TB. Ook kan deze Mac mini verbinding maken met drie monitors, terwijl de versie met M2-processor 'maar' twee monitoren kan aansturen. Werk je met veel schermen, dan is de duurdere computer dus een slimmere keuze.

Prijzen en uitvoeringen

Voor de goedkoopste MacBook Pro 14 inch betaal je 2449 euro. Die heeft een M2 Pro-processor. Wil je de betere M2 Max-processor, dan betaal je minimaal 3519 euro. De 16inch-MacBook Pro met M2 Pro-chip kost minimaal 3049 euro. Met M2 Max-processor is de 16inch-versie te koop vanaf 4199 euro.

De nieuwe generatie Mac mini start bij 719 euro. Dat is 80 euro minder dan de adviesprijs van zijn voorganger. Opvallend, want Apple heeft de afgelopen tijd veel andere producten wél duurder gemaakt. Door de lagere adviesprijs is het prijsverschil met de vorige generatie beperkt. Dat maakt de oudere generatie nu een minder slimme keuze dan vooraf verwacht. Als de vorige generatie in prijs daalt, wordt hij interessanter voor wie niet het nieuwste van het nieuwste hoeft.

De Mac mini met M2 Pro-processor is een ander verhaal. Die is met zijn adviesprijs vanaf 1569 euro flink duurder dan de M2-versie. Bovendien is de voorganger van dit model veel ouder. Die had nog een Intel-processor is nog maar beperkt te koop. De Mac mini met M2-processor is daarom een serieuzer alternatief. Welke het beste bij jouw situatie past, hangt vooral af van het type werkzaamheden dat je op de computer wil verrichten en van je budget.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.