Ben je op zoek naar draadloze oordopjes maar vind je de Apple AirPods niet fijn of te duur? Misschien dat de nieuwste 1More oordopjes iets voor jou zijn. In deze review bespreken we de 90 euro kostende bluetooth oortjes.

Grote kans dat je nog nooit van 1More gehoord hebt. Wij kennen het merk ook pas sinds kort. 1More is een Chinese fabrikant van audioapparatuur en valt op met zijn scherpe prijs-kwaliteitsverhouding. In april testten we een over-ear koptelefoon, nu is het de beurt aan de nieuwe Stylish True Wireless (E1026BT-I). Let op de ‘I’ op het einde, want die geeft aan dat je het nieuwste model hebt. De oudere versie, zonder ‘I’ dus, lijkt er veel op maar heeft een ronduit slechte accuduur.

1More oordopjes

Dit zijn volledig draadloze oordopjes die je opbergt in een klein doosje. Het doosje heeft een ingebouwde accu en laadt de oordopjes automatisch op als je ze niet gebruikt. De oortjes ondersteunen de spraakassistenten Apple Siri en Google Assistent, werken met bluetooth 5.0 en gaan volgens 1More tot 6,5 uur mee voordat ze in het oplaaddoosje moeten. Wat kost dat? 90 euro, en dan hoef je ze niet uit China te importen. De oortjes zijn namelijk te koop bij Belsimpel. Zijn deze 1More oordopjes een goed(koper) alternatief voor bijvoorbeeld de AirPods of kan je deze gadget uit China beter aan je voorbij laten gaan?

©PXimport

Aan het verkooppakket ligt het in ieder geval niet. De oordopjes komen in een luxe verpakking met naast het opbergdoosje ook een apart opbergzakje, micro-usb-kabel en verschillende soorten oortips voor een passende vorm. Het oplaaddoosje laat eveneens een goede indruk achter. Hij heeft het formaat en gewicht van een ei en is gemaakt van hard kunststof. De matte afwerking maakt het materiaal ongevoelig voor vingerafdrukken. Op de voorkant van het doosje zit een drukknop. Eén keer drukken en de deksel klapt open, waardoor de oordopjes tevoorschijn komen. Het doosje sluit met een duidelijke klik. Op de achterkant is een micro-usb-poort geplaatst om de accu van het doosje op te laden.

Oordopjes hebben slechte knoppen

De oordopjes zelf zijn compact en wegen slechts zes gram (per stuk). Ze zijn van kunststof, hebben geen opvallende ontwerpkenmerken en gebruiken per oortje één fysiek knopje voor de bediening. En dat is een nadeel, want de knopjes zitten bijna tegen je oren aan en zijn erg bovendien erg klein. Het is daarom lastig om ze in één keer op de tast te vinden. Het indrukken vergt ook wat kracht. Niet erg gebruiksvriendelijk dus. De AirPods zijn met de aanraakgevoelige schelpen veel eenvoudiger te bedienen.

De 1More oordopjes zijn eenvoudig in en uit te doen en zitten dankzij de schuine pasvorm en rubberen haakje stevig in je oren. Ze vallen niet uit tijdens het rennen, fietsen of wanneer je je hoofd schuin houdt. Omdat de oortjes zweetbestendig zijn, kan je prima inhouden tijdens het sporten. Mocht het regenen dan kan je beter je capuchon opdoen of de oordopjes in het doosje opbergen. Ze zijn namelijk niet waterdicht.

Handig is dat je een oordopje los kunt gebruiken en de ander in de oplaadcase kan laten zitten. Zo kun je bijvoorbeeld muziek luisteren op de fiets en met het andere oor op het verkeer letten. En als je een oordopje kwijtraakt, kan je de andere nog steeds gebruiken. Niet uniek in de wereld van draadloze oordopjes, maar wel praktisch.

Afhankelijk van het besturingssysteem van je smartphone start je de Google Assistent of Apple’s Siri door tweemaal op de knop van het linker oordopje te klikken. Vervolgens stel je een vraag of geef je een commando. Handig, want je smartphone kan in je broekzak blijven. Jammer is wel dat het starten van de spraakassistent alleen werkt als je geen muziek of video luistert/bekijkt. Als dit wel het geval is, moet je een meer ingewikkelde knoppencombinatie gebruiken.

©PXimport

Bellen is niet ideaal

Word je gebeld terwijl je de oordopjes in hebt? Geen paniek: druk eenmaal op de knop van het linkeroortje om de oproep aan te nemen. Houd de knop ingedrukt om het gesprek te weigeren. Ook dit werkt prima. De microfoons van de 1More-oordopjes zijn goed genoeg om te bellen in een rustige ruimte. Als je je in een drukke omgeving of buiten bevindt, is het lastig om een gesprek te voeren. Op de fiets is bellen helemaal onmogelijk. De microfoons vangen namelijk veel omgevingsgeluid op. De geluidskwaliteit tijdens het bellen is ondergemiddeld. Personen met wie ik bel, klinken zwaarder en minder levendig dan dat ze in het echt praten. Dit hoorde ik soms ook van mijn gesprekspartner. Duurdere oordopjes doen dit beduidend beter.

Met het juiste formaat tips (dit verschilt uiteraard per persoon) sluiten de oortjes je goed af voor omgevingsgeluiden. Dit heeft als voordeel dat je het volume niet zo hard hoeft te zetten. Als je je omgeving wel deels wilt horen, kan je het beste één oortje indoen.

©PXimport

Geluidskwaliteit

Van draadloze oordopjes die minder dan honderd euro kosten, kan je geen baanbrekend geluid verwachten. In deze prijsklasse verwachten ‘gewoon goed’ geluid voor tijdens het fietsen, sporten of wanneer je met het openbaar vervoer reist. En precies dat doen de 1More oordopjes. Alle soorten muziek klinken prima, maar de bas overheerst. Dat draagt bij sommige nummers bij aan de sfeer, terwijl het bij andere nummers juist storend is. Dat laatste geldt bijvoorbeeld wanneer je muziek met hoge tonen luistert.

De 1More oordopjes ondersteunen bluetooth 5.0 en zijn geschikt voor de AAC- en aptX-standaarden. Dit resulteert in audio met minimale lag (vertraging). De betere aptX HD-standaard wordt niet ondersteund. Duurdere draadloze oordopjes en hoofdtelefoons kunnen hier wel mee overweg, net als smartphones als de Xiaomi Mi 9 en Huawei P30 Pro.

Verbindingsproblemen

De bluetooth-verbinding met mijn smartphone, een Huawei P30 Pro, is over het algemeen goed. Soms valt het signaal één tot een paar seconden weg, ook als mijn toestel in mijn broekzak zit of op tafel ligt. Op papier reikt de bluetooth-verbinding stabiel tot tien meter, maar dit gebeurt dus niet altijd. Ik lees in andere (internationale) reviews dat er meer mensen zijn die soms tot regelmatig verbindingsproblemen ervaren.

©PXimport

Een ander pijnpunt is dat de oordopjes niet altijd automatisch verbinding maken met mijn smartphone. Volgens 1More wordt de verbinding gelegd als je de oortjes uit het doosje haalt en ze in je oren stopt. Bij mij gebeurt het meerdere keren per week dat slechts één oortje verbindt. Ik moet de oordopjes dan terug stoppen in het doosje en het nog eens proberen. Soms werkt het dan wel, maar het is meermaals voorgekomen dat ik ze na twee niet-succesvolle pogingen maar handmatig koppelde met mijn toestel. Vervelend, want je wilt gewoon meteen luisteren.

Accuduur en oplaaddoosje

De accuduur van de 1More oordopjes is in lijn met andere oortjes in dit prijssegment. Met het volume van mijn smartphone op ongeveer de helft tot zeventig procent, gingen de oordopjes tussen de 4,5 en 5,5 uur mee. Genoeg voor een langere trein- of autoreis, maar niet voldoende om ze een werkdag in te houden. De fabrikant adverteert met een accuduur van 6,5 uur, maar dat haal je vermoedelijk alleen met een erg laag volume.

Wanneer de oordopjes leeg zijn of je ze niet nodig hebt, stop je ze terug in het doosje. De ingebouwde accu laadt de oordopjes zo’n twee tot drie keer volledig op via de magnetische connectoren. Een oplaadbeurt duurt iets meer dan een uur. De accu van het doosje opladen neemt ongeveer even lang in beslag en gaat zoals eerder gezegd via de meegeleverde micro-usb-kabel.

Conclusie: 1More oordopjes kopen?

Met de 1More Stylish True Wireless-I haal je draadloze oordopjes met een goede accuduur, fijn oplaaddoosje en schappelijke prijs (89 euro) in huis. De geluidskwaliteit is prima, maar met een flinke bas. De verbindingsproblemen, matige microfoons en niet zo gebruiksvriendelijke knoppen zijn flinke nadelen en kunnen reden zijn om verder te zoeken. De 1More-oortjes zijn prima, maar de vergelijkbaar geprijsde en eveneens onbekende Funcl-oordopjes bevielen me bijvoorbeeld ook goed. Voor 150 euro haal je de betere Samsung Galaxy Buds in huis, en Apple-gebruikers zijn het beste uit met de AirPods 2019 (180 euro).

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.