De Huawei P20 Pro is de nieuwste topsmartphone van de Chinese fabrikant. Meteen is duidelijk dat Huawei zich flink heeft laten inspireren door Apple’s iPhone X. De P20 Pro valt echter weer op door drie camera’s aan de achterzijde, verantwoordt dat ook een hoge prijs die van Apple is afgekeken?

De Huawei P20-serie bestaat uit de P20 en P20 Pro. Laatstgenoemde beschikt over betere cameralenzen, een groter en beter scherm, meer werkgeheugen, grotere accu en is waterdicht. Hier betaal je dan wel fors meer voor: de P20 Pro kost 900 euro, de standaarduitvoering kost 650.

Qua uiterlijk lijkt de P20 Pro totaal niet op z’n voorganger: de Huawei P10. Het ontwerp is ook niet afgeleid van de andere, zakelijkere smartphone-serie, de Huawei Mate 10 Pro. Nee, Huawei heeft niet subtiel afgekeken van Apple’s iPhone X. Het gebruikte symmetrische ontwerp en de bouwmaterialen (metaal en glazen achterkant) bijvoorbeeld, het scherm aan de voorkant heeft een inkeping, de koptelefoonpoort ontbreekt zonder zinnige argumentatie, het uiterlijk van Android en Huawei’s apps... zelfs de plaatsing van de camera’s is gelijk. Of je het mooi en praktisch vindt, dat is persoonlijk. Maar zulk schaamteloos kopieerwerk is een zwaktebod. Ik had Huawei hoger zitten, na het unieke ontwerp van bijvoorbeeld de Huawei Nova, Mate 10 Pro en Nexus 6P. Bovendien is de uitwerking net niet zo luxe als de iPhone X, de randen rondom de camera’s zijn scherp en veel meldingen en fullscreen-apps vallen weg achter de scherminkeping (ook wel notch genoemd).

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Drie camera’s

Toch valt de P20 Pro op unieke wijze op: op de achterkant zitten drie(!) cameralenzen. Huawei werkt al enige jaren samen met cameramerk Leica voor z’n smartphone-camera’s. Met wisselende resultaten. De P10 van vorig jaar kon echter niet in het spoor blijven van LG, Samsung en Apple, waardoor een inhaalslag nodig was. De camera is namelijk voor veel mensen een doorslaggevende factor voor de aankoop van een smartphone in de duurste prijscategorie. Huawei heeft hier duidelijk ook enorm op ingezet. De lensdetails zijn al indrukwekkend: een lens heeft een 40 megapixellens met een sensorgrootte van 1/1.7, wat op papier minder ruis en helderdere foto’s produceert. Daarnaast is er een ondersteunende 20 megapixel monochroomlens, die meer detail en diepte mogelijk maakt (bijvoorbeeld voor portretfoto’s met scherptediepte-effect). De derde lens tenslotte, is een telelens van 8 megapixel. Hierdoor kun je tot 3x optisch inzoomen door van lens te wisselen. Door de grote lens en telelens samen te laten werken is 5x zoom zelfs mogelijk.

De app-interface en de camerafuncties zijn wederom zonder gene overgenomen van Apple. Van functies als slowmotion-video en live-foto’s (waarbij een kort moment wordt vastgelegd in plaats van een foto) tot slowmotion, tot de plaats en uiterlijk van de knoppen. De lenzen worden ondersteund door slimme algoritmes, waardoor scenes en objecten voor de lens worden herkend. Hierdoor past de camera-app de instellingen aan voor de beste foto. Dit was al mogelijk bij de Mate 10 Pro, maar werkt op de P20 Pro sneller en uitgebreider. Wanneer je focust op een object, wordt het indrukwekkend snel herkend, dit krijg je meteen te zien. Dit scheelt een hoop gerommel in de instellingen. Wil je hier juist in rommelen, dan is dat uiteraard ook gewoon uitgebreid mogelijk.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Foto’s

Standaard worden foto’s gemaakt met 10 megapixel, in plaats van 40. Vier pixels worden samengevoegd tot één pixel. Dit komt het detail en dynamisch bereik van de foto ten goede, en dat zie je. De inhaalslag die Huawei voor ogen had met de camera is waargemaakt. En hoe! De foto’s zijn verbluffend goed en doen niet onder voor de iPhone X en Samsung Galaxy S9+. Zelfs als er vijf maal ingezoomd wordt zijn de foto’s kleurrijk en gedetailleerd.

Wanneer je het de camera’s moeilijk maakt, staan ze ook hun mannetje. Tegen de zon in fotograferen, of donkere en lichte vlakken op de foto; alles wordt fraai weergegeven. Sterker nog, ik heb zelden zulke mooie foto’s gemaakt met een smartphone. De P20 Pro kan zich absoluut meten met de iPhone X en Samsung Galaxy S9+.

Ook is er een nachtmodus aanwezig, die een lange sluitertijd gebruikt om meer licht te vangen en zo in donkere omgevingen meer te zien. Opvallend is dat de P20 Pro goed in staat is beweging te voorkomen, door beeldstabilisatie en -herkenning in te zetten. De resultaten zijn echter wisselend, soms levert het een prachtige foto op. Soms is de foto niet de moeite waard. Toch loont het om in omgevingen die zich ernaar lonen de nachtmodus eens uit te proberen.

Objectherkenning

Ik had het al over de objectherkenning, die verrassend nauwkeurig en snel werkt. Wanneer je een foto maakt, waar ook tekst op staat, bijvoorbeeld bij een lichtbord of een menu voor een restaurant, dan wordt dit herkend en blijft de tekst prima leesbaar. Zelfs als je op de foto inzoomt. Zo zijn er verschillende situaties die prima herkend werden, groene landschappen, zonsondergangen, blauwe luchten, eten, documenten, dieren en veel meer. Niet altijd levert een herkende situatie de mooiste foto op, zoals het Teletubbie-landschap dat ik hieronder fotografeerde. De groene kleuren zijn hier wel heel extreem gesatureerd. Hier en daar moet er dus nog wat gesleuteld worden, niet aan de herkenning, maar wel aan de afstelling.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Scherm

De inkeping in het scherm leidt af. Of je het nu mooi vindt of niet, Android en z’n apps zijn hier niet klaar voor, waardoor onderdelen wegvallen. In de instellingen kun je dit uitzetten, wat inhoudt dat de notificatiebalk zwart wordt en omdat het een oled-scherm is, waarbij zwart ook echt zwart is (en geen grijstint), zie je de inkeping inderdaad niet meer. Alleen in geval van meerdere notificaties, vallen enkele weg.

De inkeping leidt af van het feit dat het oledscherm van uitzonderlijk goede kwaliteit is. Op papier lijkt het tegen te vallen, omdat het toestel een full HD resolutie heeft, in een redelijk groot 6,1 inch (15,2 cm) beeldscherm. Maar het scherm is helder, gedetailleerd en de kleurweergave precies goed. De enige aanmerking die ik heb is dat er een wat grauwe waas over witte vlakken hangt.

Accuduur

Ook de accuduur is een positieve vermelding waard. De accu die in het toestel zit heeft een relatief grote capaciteit: 4.000 mAh. Ook is het toestel behoorlijk zuinig. Een opgeladen accu kan doordoor zelfs bij gewoon gebruik twee volle dagen mee en wanneer je een beetje zuinig aan doet, zou je het tot drie werkdagen uit moeten zingen. De bijgeleverde snellader geeft je binnen een kwartiertje al genoeg accucapaciteit om een paar uur verder te kunnen.

Maar die lange accuduur komt met een prijs. Huawei heeft namelijk het besturingssysteem Android compleet op de schop gegooid, waardoor de lange accuduur ten koste gaat van een goede werking. Dat is bizar. Op papier lijkt alles goed in orde, de P20 Pro werkt op Android 8.1, de meest recente Androidversie. Iedere nieuwe versie van het besturingssysteem werkt efficiënter en het besturingssysteem is uitstekend in staat actieve processen en het geheugen zo te gebruiken dat alles optimaal werkt, qua prestaties en energieverbruik. Stapje voor stapje wordt Android steeds beter. Huawei denkt daar anders over en zet juist stappen terug. Actieve processen en apps worden hard afgekapt om batterij te sparen. Wanneer je toestel in standby staat, bespaart dat inderdaad energie. Maar het kost weer extra energie om het proces weer opnieuw te starten wanneer je de smartphone gebruikt. In praktijk houdt dit echter in dat ook belangrijke processen als VPN en wachtwoordmanagers steevast worden afgesloten, waarna je deze handmatig moet herstarten. Je levert dus in feite veiligheid in omdat Huawei de noodzaak voelt diep in te grijpen in de werking van Android. Ook mijn favoriete mail-app (Bluemail) sloeg regelmatig op hol door Huawei’s afsluitdrift. Als gebruiker krijg je niet de mogelijkheid dit naar wens in te stellen.

Android 8.1 met Emui

De aanpassingen in Android noemt Huawei Emui 8.1. Onder de motorkap maakt Huawei Android minder stabiel. Maar ook van de interface van Android maakt Huawei een potje. Het oogt verouderd, met zijn grote iconen en statische uiterlijk. Maar dat is natuurlijk persoonlijke smaak. Emui 8.1 zit echter vol knullige spelfouten, een rommelig instellingenmenu, zadelt je op met misleidende Avast!-antivirus (vermomd als systeemonderdeel, zodat je het niet mag verwijderen) en bevat veel bloatware en dubbele apps. Dit moet gewoon beter. Vooral als je 900 euro vraagt voor een smartphone, dan moet het aan de softwarekant ook luxe uitstralen. En is het niet goed te praten dat Huawei (waarschijnlijk) nog extra geld verdient met bloatware. Het leed valt te verzachten met een alternatieve launcher zoals Nova Launcher.

Ook de reputatie van Huawei moet beter om een prijs van 900 euro te rechtvaardigen, want als het aankomt op software-updates is deze niet al te best.

Daarnaast krijg je wel alle ruimte om naar hartenlust apps te installeren en muziek, foto’s en video’s op te slaan: 128GB. Met zo’n hoeveelheid aan beschikbare opslagruimte valt met het ontbreken van een geheugenkaartslot prima te leven. Overigens kun je wel een tweede simkaart plaatsen en apps dubbel installeren (zoals WhatsApp). Dat is handig als je op vakantie bent of als je je smartphone ook zakelijk gebruikt.

De hoeveelheid werkgeheugen en de processor zijn ruim voldoende om alle apps razendsnel te laten werken.

©PXimport

Alternatieven

Met de Huawei P20 probeert de Chinese smartphonemaker serieus mee te komen met de grote jongens Samsung en Apple, maar weet eigenlijk alleen met de camera deze luxe en extreem hoge prijs waar te maken. De iPhone X en Galaxy S9+ bieden gewoonweg meer in dezelfde prijsklasse. Wil je een luxe smartphone met een ontzettend goede camera, maar iets minder diep in de buidel tasten? Dan is de Samsung Galaxy S8, die in 2017 verscheen een uitstekend alternatief.

Conclusie

Huawei moet echt meer bieden als het de concurrentie aangaat met de toptoestellen van Apple en Samsung. Toegegeven, de camera is subliem, evenals het oledscherm. Maar de ontwerp is wel heel erg afgekeken, de bouwkwaliteit straalt met wat scherpe randjes niet de hoogwaardigheid uit die je mag verwachten en de software volkomen ondermaats. De Huawei P20 Pro is een goede telefoon, en zeker geen slechte keuze. Maar 900 euro is veel te veel geld voor deze smartphone en Huawei moet gewoonweg nog altijd zijn meerdere erkennen in de Galaxy S9+ en iPhone X. Daar hoeft Huawei zich overigens ook niet voor te schamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.