De Huawei P20 Pro is de nieuwste topsmartphone van de Chinese fabrikant. Meteen is duidelijk dat Huawei zich flink heeft laten inspireren door Apple’s iPhone X. De P20 Pro valt echter weer op door drie camera’s aan de achterzijde, verantwoordt dat ook een hoge prijs die van Apple is afgekeken?

De Huawei P20-serie bestaat uit de P20 en P20 Pro. Laatstgenoemde beschikt over betere cameralenzen, een groter en beter scherm, meer werkgeheugen, grotere accu en is waterdicht. Hier betaal je dan wel fors meer voor: de P20 Pro kost 900 euro, de standaarduitvoering kost 650.

Qua uiterlijk lijkt de P20 Pro totaal niet op z’n voorganger: de Huawei P10. Het ontwerp is ook niet afgeleid van de andere, zakelijkere smartphone-serie, de Huawei Mate 10 Pro. Nee, Huawei heeft niet subtiel afgekeken van Apple’s iPhone X. Het gebruikte symmetrische ontwerp en de bouwmaterialen (metaal en glazen achterkant) bijvoorbeeld, het scherm aan de voorkant heeft een inkeping, de koptelefoonpoort ontbreekt zonder zinnige argumentatie, het uiterlijk van Android en Huawei’s apps... zelfs de plaatsing van de camera’s is gelijk. Of je het mooi en praktisch vindt, dat is persoonlijk. Maar zulk schaamteloos kopieerwerk is een zwaktebod. Ik had Huawei hoger zitten, na het unieke ontwerp van bijvoorbeeld de Huawei Nova, Mate 10 Pro en Nexus 6P. Bovendien is de uitwerking net niet zo luxe als de iPhone X, de randen rondom de camera’s zijn scherp en veel meldingen en fullscreen-apps vallen weg achter de scherminkeping (ook wel notch genoemd).

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Drie camera’s

Toch valt de P20 Pro op unieke wijze op: op de achterkant zitten drie(!) cameralenzen. Huawei werkt al enige jaren samen met cameramerk Leica voor z’n smartphone-camera’s. Met wisselende resultaten. De P10 van vorig jaar kon echter niet in het spoor blijven van LG, Samsung en Apple, waardoor een inhaalslag nodig was. De camera is namelijk voor veel mensen een doorslaggevende factor voor de aankoop van een smartphone in de duurste prijscategorie. Huawei heeft hier duidelijk ook enorm op ingezet. De lensdetails zijn al indrukwekkend: een lens heeft een 40 megapixellens met een sensorgrootte van 1/1.7, wat op papier minder ruis en helderdere foto’s produceert. Daarnaast is er een ondersteunende 20 megapixel monochroomlens, die meer detail en diepte mogelijk maakt (bijvoorbeeld voor portretfoto’s met scherptediepte-effect). De derde lens tenslotte, is een telelens van 8 megapixel. Hierdoor kun je tot 3x optisch inzoomen door van lens te wisselen. Door de grote lens en telelens samen te laten werken is 5x zoom zelfs mogelijk.

De app-interface en de camerafuncties zijn wederom zonder gene overgenomen van Apple. Van functies als slowmotion-video en live-foto’s (waarbij een kort moment wordt vastgelegd in plaats van een foto) tot slowmotion, tot de plaats en uiterlijk van de knoppen. De lenzen worden ondersteund door slimme algoritmes, waardoor scenes en objecten voor de lens worden herkend. Hierdoor past de camera-app de instellingen aan voor de beste foto. Dit was al mogelijk bij de Mate 10 Pro, maar werkt op de P20 Pro sneller en uitgebreider. Wanneer je focust op een object, wordt het indrukwekkend snel herkend, dit krijg je meteen te zien. Dit scheelt een hoop gerommel in de instellingen. Wil je hier juist in rommelen, dan is dat uiteraard ook gewoon uitgebreid mogelijk.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Foto’s

Standaard worden foto’s gemaakt met 10 megapixel, in plaats van 40. Vier pixels worden samengevoegd tot één pixel. Dit komt het detail en dynamisch bereik van de foto ten goede, en dat zie je. De inhaalslag die Huawei voor ogen had met de camera is waargemaakt. En hoe! De foto’s zijn verbluffend goed en doen niet onder voor de iPhone X en Samsung Galaxy S9+. Zelfs als er vijf maal ingezoomd wordt zijn de foto’s kleurrijk en gedetailleerd.

Wanneer je het de camera’s moeilijk maakt, staan ze ook hun mannetje. Tegen de zon in fotograferen, of donkere en lichte vlakken op de foto; alles wordt fraai weergegeven. Sterker nog, ik heb zelden zulke mooie foto’s gemaakt met een smartphone. De P20 Pro kan zich absoluut meten met de iPhone X en Samsung Galaxy S9+.

Ook is er een nachtmodus aanwezig, die een lange sluitertijd gebruikt om meer licht te vangen en zo in donkere omgevingen meer te zien. Opvallend is dat de P20 Pro goed in staat is beweging te voorkomen, door beeldstabilisatie en -herkenning in te zetten. De resultaten zijn echter wisselend, soms levert het een prachtige foto op. Soms is de foto niet de moeite waard. Toch loont het om in omgevingen die zich ernaar lonen de nachtmodus eens uit te proberen.

Objectherkenning

Ik had het al over de objectherkenning, die verrassend nauwkeurig en snel werkt. Wanneer je een foto maakt, waar ook tekst op staat, bijvoorbeeld bij een lichtbord of een menu voor een restaurant, dan wordt dit herkend en blijft de tekst prima leesbaar. Zelfs als je op de foto inzoomt. Zo zijn er verschillende situaties die prima herkend werden, groene landschappen, zonsondergangen, blauwe luchten, eten, documenten, dieren en veel meer. Niet altijd levert een herkende situatie de mooiste foto op, zoals het Teletubbie-landschap dat ik hieronder fotografeerde. De groene kleuren zijn hier wel heel extreem gesatureerd. Hier en daar moet er dus nog wat gesleuteld worden, niet aan de herkenning, maar wel aan de afstelling.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Scherm

De inkeping in het scherm leidt af. Of je het nu mooi vindt of niet, Android en z’n apps zijn hier niet klaar voor, waardoor onderdelen wegvallen. In de instellingen kun je dit uitzetten, wat inhoudt dat de notificatiebalk zwart wordt en omdat het een oled-scherm is, waarbij zwart ook echt zwart is (en geen grijstint), zie je de inkeping inderdaad niet meer. Alleen in geval van meerdere notificaties, vallen enkele weg.

De inkeping leidt af van het feit dat het oledscherm van uitzonderlijk goede kwaliteit is. Op papier lijkt het tegen te vallen, omdat het toestel een full HD resolutie heeft, in een redelijk groot 6,1 inch (15,2 cm) beeldscherm. Maar het scherm is helder, gedetailleerd en de kleurweergave precies goed. De enige aanmerking die ik heb is dat er een wat grauwe waas over witte vlakken hangt.

Accuduur

Ook de accuduur is een positieve vermelding waard. De accu die in het toestel zit heeft een relatief grote capaciteit: 4.000 mAh. Ook is het toestel behoorlijk zuinig. Een opgeladen accu kan doordoor zelfs bij gewoon gebruik twee volle dagen mee en wanneer je een beetje zuinig aan doet, zou je het tot drie werkdagen uit moeten zingen. De bijgeleverde snellader geeft je binnen een kwartiertje al genoeg accucapaciteit om een paar uur verder te kunnen.

Maar die lange accuduur komt met een prijs. Huawei heeft namelijk het besturingssysteem Android compleet op de schop gegooid, waardoor de lange accuduur ten koste gaat van een goede werking. Dat is bizar. Op papier lijkt alles goed in orde, de P20 Pro werkt op Android 8.1, de meest recente Androidversie. Iedere nieuwe versie van het besturingssysteem werkt efficiënter en het besturingssysteem is uitstekend in staat actieve processen en het geheugen zo te gebruiken dat alles optimaal werkt, qua prestaties en energieverbruik. Stapje voor stapje wordt Android steeds beter. Huawei denkt daar anders over en zet juist stappen terug. Actieve processen en apps worden hard afgekapt om batterij te sparen. Wanneer je toestel in standby staat, bespaart dat inderdaad energie. Maar het kost weer extra energie om het proces weer opnieuw te starten wanneer je de smartphone gebruikt. In praktijk houdt dit echter in dat ook belangrijke processen als VPN en wachtwoordmanagers steevast worden afgesloten, waarna je deze handmatig moet herstarten. Je levert dus in feite veiligheid in omdat Huawei de noodzaak voelt diep in te grijpen in de werking van Android. Ook mijn favoriete mail-app (Bluemail) sloeg regelmatig op hol door Huawei’s afsluitdrift. Als gebruiker krijg je niet de mogelijkheid dit naar wens in te stellen.

Android 8.1 met Emui

De aanpassingen in Android noemt Huawei Emui 8.1. Onder de motorkap maakt Huawei Android minder stabiel. Maar ook van de interface van Android maakt Huawei een potje. Het oogt verouderd, met zijn grote iconen en statische uiterlijk. Maar dat is natuurlijk persoonlijke smaak. Emui 8.1 zit echter vol knullige spelfouten, een rommelig instellingenmenu, zadelt je op met misleidende Avast!-antivirus (vermomd als systeemonderdeel, zodat je het niet mag verwijderen) en bevat veel bloatware en dubbele apps. Dit moet gewoon beter. Vooral als je 900 euro vraagt voor een smartphone, dan moet het aan de softwarekant ook luxe uitstralen. En is het niet goed te praten dat Huawei (waarschijnlijk) nog extra geld verdient met bloatware. Het leed valt te verzachten met een alternatieve launcher zoals Nova Launcher.

Ook de reputatie van Huawei moet beter om een prijs van 900 euro te rechtvaardigen, want als het aankomt op software-updates is deze niet al te best.

Daarnaast krijg je wel alle ruimte om naar hartenlust apps te installeren en muziek, foto’s en video’s op te slaan: 128GB. Met zo’n hoeveelheid aan beschikbare opslagruimte valt met het ontbreken van een geheugenkaartslot prima te leven. Overigens kun je wel een tweede simkaart plaatsen en apps dubbel installeren (zoals WhatsApp). Dat is handig als je op vakantie bent of als je je smartphone ook zakelijk gebruikt.

De hoeveelheid werkgeheugen en de processor zijn ruim voldoende om alle apps razendsnel te laten werken.

©PXimport

Alternatieven

Met de Huawei P20 probeert de Chinese smartphonemaker serieus mee te komen met de grote jongens Samsung en Apple, maar weet eigenlijk alleen met de camera deze luxe en extreem hoge prijs waar te maken. De iPhone X en Galaxy S9+ bieden gewoonweg meer in dezelfde prijsklasse. Wil je een luxe smartphone met een ontzettend goede camera, maar iets minder diep in de buidel tasten? Dan is de Samsung Galaxy S8, die in 2017 verscheen een uitstekend alternatief.

Conclusie

Huawei moet echt meer bieden als het de concurrentie aangaat met de toptoestellen van Apple en Samsung. Toegegeven, de camera is subliem, evenals het oledscherm. Maar de ontwerp is wel heel erg afgekeken, de bouwkwaliteit straalt met wat scherpe randjes niet de hoogwaardigheid uit die je mag verwachten en de software volkomen ondermaats. De Huawei P20 Pro is een goede telefoon, en zeker geen slechte keuze. Maar 900 euro is veel te veel geld voor deze smartphone en Huawei moet gewoonweg nog altijd zijn meerdere erkennen in de Galaxy S9+ en iPhone X. Daar hoeft Huawei zich overigens ook niet voor te schamen.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

De tijd dat een screensaver nodig was om je computerscherm te beschermen tegen inbranden, ligt ver achter ons. Vandaag is een screensaver vooral een manier om je computer een persoonlijk tintje te geven. Met een eenvoudige tool verander je je vakantiefilmpjes of familievideo's in een levendige screensaver die je scherm vult zodra de pc even pauze neemt.

Stap 1: Download PUSH VideoWallpaper

Voordat je een video als bureaubladachtergrond instelt, is het verstandig om eerst na te denken over de juiste clips. Voor een opvallend en toch rustig effect werkt een korte video die in een lus draait meestal het best. Met PUSH Video Wallpaper kun je bovendien een afspeellijst maken zodat meerdere clips elkaar automatisch opvolgen. Deze Windows-app is eenvoudig in gebruik en levert de beste resultaten. Je kunt video's afspelen vanaf de harde schijf, maar ook geanimeerde gifs en zelfs YouTube-fragmenten zijn mogelijk. Het programma is niet gratis: een licentie voor persoonlijk gebruik kost 9,95 euro en een thuislicentie voor vijf pc's 14,95 euro. Er is wel een gratis proefversie, waarbij alleen een klein watermerk rechtsonder zichtbaar is.

De eerste stap is het downloaden van PUSH Video Wallpaper (26 MB). Na het binnenhalen installeer je de tool met het bestand VideoWallpaper_setup.exe. Aan het einde van de installatie verschijnt een pop-up met de vraag of je PUSH Video Wallpaper meteen wilt starten en of je de app ook als schermbeveiliging wilt instellen. Vink beide opties aan en klik op Voltooien.

Stap 2: Instellingen

Via het pictogram in het systeemvak kun je met de rechtermuisknop de instellingen openen. Klik bovenaan op het kleine voorbeeldscherm om een afspeellijst samen te stellen. Er staan standaard enkele voorbeeldvideo's klaar. Verwijder die en voeg je eigen filmpjes toe die je als screensaver wilt gebruiken. Ga vervolgens terug naar het tandwieltje en schakel de optie Start with Windows uit. Klik ten slotte op Instellen als schermbeveiliging. De ontwikkelaar gaat ervan uit dat je de tool gebruikt als video-wallpaper. De screensaverfunctie is eigenlijk een extraatje. Door het automatisch opstarten uit te schakelen, gebruik je de app uitsluitend als screensaver en niet als dynamische bureaubladachtergrond.

Stap 3: Als schermbeveiliger instellen

Herstart de pc en ga naar Instellingen / Persoonlijke instellingen / Vergrendelingsscherm / Schermbeveiliging. Hier kun je dan PUSH Video Screen Saver selecteren voor schermbeveiliging.