Twitter heeft onlangs een nieuwe functie gepresenteerd in de vorm van Twitter Super Follows. Dit is een functie waarmee profieleigenaars op het sociale netwerk geld kunnen verdienen aan het tweeten.

Soms zie je wel eens afgeschermde profielen op Twitter. In veel gevallen is het een privé-account, maar soms kun je ook een donatie doen via een extern platform om zodoende alsnog toegang te krijgen tot de tweets van die persoon. Dat is in feite wat Twitter Super Follows aanbiedt, maar dan zonder het externe platform. Je kunt iemand direct betalen voor de toegang, waardoor diegene wat centen kan verdienen aan de tweets die hij of zij plaatst. Je wordt daarmee een supervolger.

Twitter Super Follows

Als gebruiker van Twitter Super Follows kun je je volgers toegang geven tot specifieke content. Denk dan bijvoorbeeld aan bonustweets, toegang tot een gemeenschapsgroep, een speciale nieuwsbrief of een badge die je op je eigen profiel kunt dragen om aan te tonen dat je iemand steunt. In een mock-up screenshot van Twitter zien we bijvoorbeeld dat iemand 4,99 dollar per maand rekent voor zijn content op Twitter, waardoor abonnees toegang krijgen tot verschillende voordeeltjes. Twitter ziet dit als een manier waarop contentmakers en uitgevers meer uit hun fans kunnen halen.

©PXimport

Wellicht lijkt het een vreemde toevoeging aan Twitter als platform. Maar wanneer je kijkt naar de bredere ontwikkelingen aangaande contentmakers, dan zien we dat directe betaalmethoden een flinke steun in de rug zijn voor mensen die muziek, afbeeldingen, video’s, games en meer maken. Patreon is bijvoorbeeld een ontzettend belangrijk platform voor mensen zonder directe of beperkte inkomstenbronnen. Ook Facebook, YouTube en GitHub bieden directe betaalmethoden aan, waardoor fans hun favoriete contentmakers kunnen steunen waar nodig.

Waarschijnlijk krijgt Twitter wel een deel van de opbrengst. Daar heeft het bedrijf niets over bekendgemaakt tot op heden. Eerder kwam al naar buiten dat de socialmediagigant abonnementen wilde introduceren als vorm van nieuwe inkomstenbron en mogelijk is dit wat het bedrijf dan voor ogen had. Het is dus nog niet duidelijk hoeveel je als contentmaker moet afstaan.

Andere, nieuwe functie

Twitter Super Follows is niet de enige nieuwe functie. Er komt namelijk ook een feature genaamd Communities aan. Dit is waarschijnlijk Twitters versie van een forum of Facebook Groups, om even een directe vergelijking te maken. Als gebruikers kun je je aanmelden voor specifieke groepen, maar je kunt die natuurlijk ook zelf maken. Daardoor kom je binnen die omgeving alleen tweets tegen die binnen dat onderwerp vallen.

Facebook heeft tot op heden heel veel succes met Facebook Groups. Toegegeven, het is ook een bron van problemen (er wordt bijvoorbeeld heel veel haat verspreid), maar op Twitter kan het daadwerkelijk iets toevoegen wanneer je als gebruiker in aanraking komt met een gecontroleerde omgeving. De site is behoorlijk open en nieuwe gebruikers verliezen daardoor mogelijk snel het overzicht. Elk beetje hulp kan zo’n gebruiker dan toch wellicht bij de site houden. Het is overigens nog niet bekend wanneer beide nieuwe functies uitgerold worden.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!