Zeg oudejaarsavond en je zegt oliebollen. Heerlijk, met een knapperig korstje, lekker zacht van binnen en een laagje poedersuiker. Kun je oliebollen bakken in je airfryer? En wat is de beste manier om je airfryer te gebruiken voor een lekkere warme oliebol? Je leest het in dit artikel.

Lees ook: Dit zijn de 8 meest gemaakte airfryer-fouten (en zo vermijd je ze)

Oliebollen bakken in de airfryer

Om maar meteen met het slechte nieuws in huis te vallen: je kunt geen oliebollen bakken in je airfryer. Zoals je weet, gebruik je in de airfryer een bakmandje waarin je gerechten grilt of bakt. Oliebollen maak je met een lopend beslag dat je in hete olie frituurt. Door de hete olie stolt de buitenkant en krijg je van die lekkere crispy uitsteeksels aan je huisgemaakte oliebol. In een airfryer zou je beslag alle kanten op lopen en eindig je met een vormloos, ongaar baksel. Niet proberen dus!

Airbollen dan maar?

Op internet circuleren er recepten voor een soort alternatieve oliebol uit de airfryer: de airbol. Dat klinkt veelbelovend, als een soort luchtige oliebol met veel minder vet dan de traditionele bol. In de praktijk pakt dat wat anders uit: als je het recept volgt, bak je een soort massieve rozijnenbroodjes. Best lekker, maar niet als vervanger voor oliebollen.

©Sara Winter

Oliebollen opwarmen in je airfryer

Oliebollen die je zelf hebt gebakken of gehaald in de super of bij de kraam zijn warm natuurlijk het lekkerst. Warmde je ze tot nu toe altijd op in de magnetron? Niet doen! Om je oliebol weer warm en krokant te krijgen, komt je airfryer dan wél weer goed van pas. Verwarm je airfryer voor op 160 graden. Zit er op jouw airfryer geen opwarmprogramma, stel hem dan in op 4 minuten op 160 graden. Daarna doe je de bollen erin en warm je ze in 3 tot 4 minuten op. Test het even goed uit met de eerste oliebol – als je ze te kort opwarmt, blijft de binnenkant koud.

Opwarmen van bijvoorbeeld appelflappen en berlinerbollen gaat natuurlijk ook prima in de airfryer. Het belangrijkst is om je machine niet te heet in te stellen (om uitdrogen te voorkomen) en om de snacks niet te kort te laten bakken.

Lees ook: Van frituren tot grillen en bakken: zo veelzijdig is de airfryer

Oliebollen over?

Op 1 januari kun je misschien geen oliebol meer zien, maar als je er toch nog een paar overhebt is het zonde ze weg te gooien. Maak er eens wentelteefjes van voor bij de brunch (of tegen de kater):

Klop 2 eieren los met 250 ml melk en strooi er naar smaak wat kaneel en/of suiker over. Snijd je oliebollen in plakken van een centimeter dik. Haal ze door het ei-mengsel en bak de plakjes met een klontje boter in de koekenpan goudbruin.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!