Stofzuigen staat hoog op de lijstjes van vervelendste klusjes in het huishouden. Het duurt altijd langer dan je denkt, en bovendien maakt het herrie. Robotstofzuigers bieden uitkomst, en de Tapo RV30 Plus, stofzuiger en dweil in één, is een van de slimste van allemaal. We nemen een kijkje in de mogelijkheden en de prestaties.

Partnerbijdrage - In samenwerking met TP-Link

Waar de Tapo RV30 Plus meteen in het oog springt, is als hij klaar is met stofzuigen. De Tapo is namelijk niet alleen een robotstofzuiger, maar ook een robotdweil. Nadat hij klaar is met stofzuigen, kan hij net zo makkelijk nog een rondje door de kamer maken om je vloer weer glimmend schoon te maken. Zo heb je nog maar één enkel apparaat nodig.

Waar gewone stofzuigers nogal een bak herrie maken, is de RV30 Plus verrassend stil. Andere robotstofzuigers hebben nog weleens moeite met rechte hoeken of rondom meubels, maar de Tapo is daar juist op zijn best.

LiDAR

Als je de stofzuiger voor het eerst aanzet, maakt hij meteen een paar rondjes door je woning. Daarbij wordt gebruikgemaakt van LiDAR, een systeem waarbij laserstralen tegen de muren en obstakels worden gekaatst om hun locatie te bepalen, een techniek die ook wordt gebruikt om landschappen in kaart te brengen. Op die manier maakt de stofzuiger een digitale kaart van je hele huis.

Die kaart kun je overigens zelf weer aanpassen. Zo kun je bijvoorbeeld de verschillende verdiepingen van je woning instellen, die de stofzuiger kan onthouden, zodat hij altijd precies weet waar hij aan het zuigen of dweilen is.

Een handige extra functie is de mogelijkheid tot het instellen van no-go-zones: plekken waar de stofzuiger niet mag komen, bijvoorbeeld onder de trap of in een speelgoedhoek. Je kunt zelfs virtuele muren instellen waar de stofzuiger niet doorheen mag. De RV30 Plus zorgt er ook voor dat hij zo min mogelijk twee keer langs dezelfde plek komt. Door de LiDAR-techniek kan het apparaat bovendien in het pikkedonker zijn rondje maken.

©TP-Link

Stofzuigen

Als de RV30 Plus eenmaal weet hoe je huis in elkaar steekt, kan hij beginnen met stofzuigen. Dat doet hij meteen al krachtig, met een zuigkracht van 4200 Pa. Daardoor wordt er ook vuil opgezogen dat zich tussen kieren en spleten heeft genesteld, zonder dat je daarvoor de kruimeldief erbij hoeft te pakken. Ook tapijten en andere onregelmatige vloerbedekkingen zijn een koud kunstje voor de Tapo.

Eenmaal klaar met zijn ronde, vindt de stofzuiger automatisch zijn weg naar het oplaadstation. Daar kan hij zichzelf weer van stroom voorzien. Tegelijkertijd kan hij zich legen in stofzak van maar liefst 4 liter, die je bij normaal gebruik pas om de twee maanden eens hoeft te legen.

Dweilen

Anders dan veel andere robotstofzuigers, dubbelt de RV30 Plus ook als dweilmachine. Dat werkt ongeveer hetzelfde als bij het stofzuigen: de robot gaat geheel autonoom te werk. Hij beschikt over drie verschillende dweilniveaus, waarmee je zelfs de meest hardnekkige vlekken uit de vloer kunt halen. Zo neemt hij je niet een, maar twee vervelende klusjes uit handen. Ook hier geldt weer dat je kunt aangeven welke zones niet gedweild mogen worden.

©TP-Link

Slimme functies

En dat is nog niet alles. De Tapo RV30 Plus is namelijk niet gewoon een robot, maar ook nog eens een slimme. Zo kun je je eigen schema's maken, zodat je je huis kunt laten zuigen en dweilen terwijl je nietthuis bent. Bovendien kun je de stofzuiger bedienen met de handige app die wordt bijgeleverd, en kun je hem koppelen aan Google Assistant en Amazon Alexa. Op die manier kun je de robot zelfs met je stem bedienen. Alles wat jij hoeft te doen, is je voeten even op de bank te tillen.

Conclusie

De meeste mensen vinden stofzuigen en de vloer dweilen maar niets. Robotstofzuigers vinden al jarenlang gretig aftrek, maar zo slim als de TP-LINK Tapo RV30 Plus waren er nog niet veel. Via het LiDAR-systeem wordt een kaart van je woning gemaakt, zodat de stofzuiger automatisch zijn ding kan doen, zonder dat jij ernaar hoeft om te kijken. Je kunt zelf je schema's en no-go-zones instellen, en het apparaat gaat zelf terug naar zijn oplaadstation, waar hij zich ook nog eens automatisch leegt in de grote stofzak. Tegelijkertijd kun je hem ook inzetten als dweilmachine, die zelfs de meest plakkerige vuilresten van je vloer haalt.

Door al die functies is de Tapo RV30 Plus een van de meest uitgebreide robotstofzuigers die er op dit moment op de markt zijn. Als je net als zoveel mensen een hekel hebt aan dweilen en stofzuigen, is de RV30 Plus het ideale apparaat voor jou.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!