In een landschap boordevol fotosoftware valt de fotomanager en -bewerker van Ashampoo ondanks zijn veelzijdigheid nauwelijks op.

Het Duitse Ashampoo timmert al jaren aan de weg met goedkope of zelfs gratis software op allerlei gebied. Van gratis software kun je verwachten dat er schaduwzijden aan zitten, zoals het ongevraagd wijzigen van de homepage of zoekmachine in de browser en het tot vervelens toe sturen van mailtjes. Helaas doet Ashampoo dit ook met haar betaalde producten. Bij het installeren van de nieuwste Photo Commander kiezen we dan ook direct voor de aangepaste installatie, zodat we alle ongewenste elementen en systeemwijzigingen uit kunnen schakelen. Na die ergernis kunnen we gaan kijken wat het programma te bieden heeft.

Vooral veel

Wat Photo Commander 10 (PC10) te bieden heeft, is heel wat – tenminste wanneer we het puur over volume hebben. PC10 biedt een manager waarmee we onze fotoverzameling kunnen doorzoeken en beheren. Ook kent PC10 een (tamelijk rudimentaire) verzameling gereedschap om foto’s – al dan niet volautomatisch – mee te corrigeren of bewerken. Daarnaast zijn er onderdelen voor het maken van diashows, contact- en gewone afdrukken, html-albums, collages, kaarten en panorama’s. Tot slot kunnen we met PC10 ook filmpjes bekijken en audio beluisteren. Dat eerste ligt meer voor de hand dan het tweede en je moet tijdens de installatie dan ook opletten dat niet ineens al je audiobestanden geopend worden met PC10 in plaats van je gebruikelijke muziekmanager.

Half Nederlands

Deze verzameling functies treffen we vaker in dit soort programma’s en is op zich geen reden om PC10 wat denigrerend als ‘allegaartje’ te omschrijven. Als alle genoemde onderdelen toppers in hun soort zouden zijn, dan zouden we de term ook beslist niet gebruiken en zou PC10 zijn geld dubbel en dwars waard zijn. Helaas is dat niet het geval. PC10 is zoals gezegd een veelomvattend product, maar laat helaas her en der (vele) steken vallen. Dat begint al bij de taal. Het programma is weliswaar Nederlands, maar het helpbestand is dat niet – een ongelukkige combinatie als je informatie over een Nederlands menuonderdeel wilt hebben.

Net niet

Bij de verschillende onderdelen is het al niet veel anders. Op de fotomanager is weinig aan te merken, maar het onderdeel stijgt niet uit boven bijvoorbeeld Picasa en als viewer is hij niet extreem snel. Dit onderdeel wordt bovendien geteisterd door een ‘net niet’-gevoel dat ons bij wel meer componenten bekruipt. Zo is het mogelijk om in exif-data te zoeken (wat heel nuttig kan zijn), maar dat is dan weer dusdanig algemeen geïmplementeerd dat je er niet zo veel aan hebt als je zou willen. Iets dergelijks zien we ook in de diashowmodule. We kunnen diashows live bekijken of branden op dvd of bluray en uiteraard opleuken met een muziekje. Helaas is de controle zelfs minder dan bij Microsoft Movie Maker. Ook laat dit onderdeel steken vallen wat betreft overgangen en andere foefjes.

Gratis concurrent

Ook de fotobewerkingsfuncties vallen niet op. Naast de op zich handige QuickFix (die zich helaas ook nog wel eens vergist) voor het met één klik oplappen van foto’s vinden we alleen de gangbaarste hulpmiddelen, zoals het aloude kloonpenseel. De fotobewerker haalt het dan ook niet bij Photoshop Elements. Goed, die laatste is bijna twee keer zo duur, maar voor de fotobewerker binnen PC10 zijn genoeg gratis alternatieven. Dat is eigenlijk het grote probleem met de hele bundel. Voor elk onderdeel kunnen we tegenhangers noemen die even goed tot oneindig veel beter zijn en geen cent kosten. Het extreemste voorbeeld daarvan is de Panorama-functie die helemaal geen panorama’s maakt, maar gewoon foto’s naast elkaar plakt. Vergelijk dat eens met het gratis ICE van Microsoft, dat zelfs panoramafoto’s maakt van video’s! Bij dat alles komt nog dat PC10 helaas niet altijd stabiel is.

Hartstikke leuk als je betaalbare smartphone er prachtig uitziet en heel veel kan, maar je hebt er weinig meer aan als hij (te) snel beschadigd raakt door een val of water. Oppo ziet een gat in de markt van budgettoestellen: de 279 euro kostende Oppo A5 Pro 5G kan tegen een stootje en is waterdicht. In deze review lees je hoe de telefoon bevalt.

De propositie van de Oppo A5 Pro is interessant. Robuuste, waterdichte smartphones zijn doorgaans óf prijzig óf komen lomp over. De A5 Pro is geen van beide. Het toestel oogt en voelt als een reguliere betaalbare smartphone en weegt met 194 gram ook niet bovengemiddeld zwaar. Sterker nog, het gewicht valt alleszins mee als je weet dat de A5 Pro een accucapaciteit heeft die groter is dan gebruikelijk. Waar veel toestellen over een 5000 mAh-accu beschikken, zit er in dit Oppo-toestel een 5800 mAh-accu. Waarover zo meteen meer.

De behuizing van de A5 Pro is IP66-, IP68- en IP69-gecertificeerd. Dat wil zeggen dat het toestel geen schade oploopt als je hem onderdompelt of onder een waterstraal houdt. Stof vormt ook geen probleem. Extra prettig is dat het toestel geen klepje nodig heeft voor zijn usb-c-poort. Oppo schermt ook met extra stevig glas, al merken we dat niet direct. Volgens de fabrikant kan de A5 Pro ook overweg met extreme temperaturen, wat in Nederland lastig te testen is maar een fijne gedachte kan zijn als je naar een heel warm land op vakantie gaat.

©Rens Blom

Beter te testen is Oppo's belofte dat het scherm te bedienen is met natte handen, vette vingers en de meeste (motor)handschoenen. Dat lukt alle drie inderdaad. De techniek van Oppo herkennen we uit verschillende OnePlus-smartphones. Oppo en OnePlus zijn dan ook zusterbedrijven.

De valbestendigheid testen is altijd wat spannend met een door de fabrikant uitgeleende smartphone, maar gelet op Oppo's claims hebben we de A5 Pro dan maar een paar keer expres vanaf borsthoogte laten vallen op een houten vloer en vlonderplanken op het dakterras. Dat leverde geen zichtbare schade op. Volgens Oppo is de smartphone zo ontwikkeld dat de binnenkant – voor ons onzichtbaar – ook minder schadegevoelig is dan andere smartphones.

©Rens Blom

De Oppo A5 Pro is valbestendig.

Prima specificaties

De stevige behuizing maakt de Oppo A5 Pro interessant voor wie onhandig is (of genoemd wordt) of veel buiten ontspant of werkt. Maar in al die gevallen wil je niet alleen een robuuste telefoon, maar ook een fijne telefoon. Dat is de Oppo A5 Pro op veel vlakken. Bijster snel is 'ie niet, maar gelet op de prijs kunnen we niet klagen over de prestaties. Het grote werkgeheugen (8 GB) zal helpen. Complimenten aan Oppo voor de ruime opslagcapaciteit van 256 GB; dat zien we nog niet vaak in dit prijssegment.

De 50 megapixel-camera is prima, maar niet bijzonder. De tweede camera is een portretsensor waar je niet veel aan hebt. Het 6,67inch-LCD-scherm is buiten goed afleesbaar, maar oogt met zijn resolutie van 1604 bij 720 pixels minder scherp dan we graag zien. Veel andere toestellen hebben een Full-HD-scherm.

©Rens Blom

Het scherm van de Oppo A5 Pro 5G kan lekker fel, maar oogt niet zo scherp.

Lange accuduur

Door de lagere schermresolutie verbruikt de Oppo A5 Pro wel minder stroom dan concurrerende smartphones. Dat gegeven plus de grotere accucapaciteit resulteert in een uitstekende accuduur. Wij kunnen de Oppo-telefoon bijna twee volle dagen gebruiken. Accustress hebben we daarom niet ervaren. Opladen kan het toestel lekker snel, namelijk met maximaal 45 watt. Je dient wel zelf de juiste adapter te kopen, want in de doos zit alleen een usb-c-kabel.

Zes jaar updates

De tijd dat een betaalbare smartphone maar heel kort updates kreeg, is gelukkig voorbij. Ook Oppo hanteert een prima updatebeleid. De A5 Pro kan rekenen op drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. De Oppo-software oogt wat druk en promoot wel heel graag commerciële apps en games, maar er valt mee te werken.

©Rens Blom

Oppo stopt de software vol commerciële apps en games.

Conclusie: Oppo A5 Pro kopen?

De Oppo A5 Pro is een vreemde eend in de bijt, maar op een positieve manier. Voor een sympathieke prijs koop je een smartphone die tegen een stootje én tegen water kan en erg lang meegaat op een accuduur. Op de specificaties ligt minder nadruk, maar ook die zijn – los van de schermresolutie – prima. Een lang updatebeleid maakt de prettige gebruikerservaring compleet.

Je borden, bekers, bestek, zelfs je houten spatels zijn kurkdroog als de vaatwasser zijn programma heeft afgewerkt. Alleen dat vermaledijde plastic bakje is nog helemaal nat. Lastig, helemaal als je het even bent vergeten en een flinke plens waswater over de onderste lade kiepert. Waarom blijft plastic altijd zo lang nat in de vaatwasser, en wat kun je eraan doen?

Lees ook: Hoe maakt een vaatwasser de vaat eigenlijk droog? Alle technieken uitgelegd

Waarom droogt plastic zo slecht? 

Dat plastic zo slecht droogt, heeft alles te maken met temperatuur. Kunststof is bijzonder slecht in het vasthouden van warmte. Dat is handig als je je prakje snel wilt invriezen, maar een stuk minder als je het aan de lucht wilt laten drogen. Je hebt ongetwijfeld weleens gemerkt dat glazen en borden nog een hele tijd warm blijven nadat de deur van de vaatwasser open gaat. Dat helpt bij het verdampen van het overtollige water. Plastic is binnen een mum van tijd weer op kamertemperatuur, dus dat warmte-effect is er vrijwel niet. 

Gelukkig zijn er een paar dingen die je kunt doen om het probleem iets kleiner te maken. 

Zet de deur open

De meeste vaatwassers zetten de deur automatisch op een klein kiertje als ze klaar zijn. Binnenin blijft het nog een hele tijd warm (dat is goed) en vochtig (dat is niet goed), waardoor het water op het plastic nog steeds niet goed droogt. Gooi de deur meteen lekker ver open, zodat de warme, vochtige lucht uit de vaatwasser kan ontsnappen en het water op het plastic sneller verdampt.

©Miele

Gooi die deur lekker open als het programma klaar is.

Extra dry

Nee, we hebben het niet per se over je gin-glazen: veel vaatwassers hebben een Extra Dry-programma, of iets met een soortgelijke naam. Bij die programma's wordt het drooggedeelte van het programma verlengd. Dat geeft het plastic de kans wat langer warm te blijven en meer water aan de lucht af te geven, zodat het droger is als de deur eenmaal open gaat. 

Zeoliet

Sommige moderne vaatwassers gebruiken zeolietkorrels. Zeoliet is een mineraal dat warmte afgeeft zodra het in aanraking komt met water. Het klinkt een beetje als een marketingbabbel, maar het zeoliet onttrekt continu vocht uit de lucht, waardoor er juist warme, droge lucht overblijft – een beetje zoals in je wasdroger. Het gevolg: plastic komt er een stuk droger uit. Vaatwassers die zeoliet gebruiken zijn doorgaans wel een stukje duurder. 

Glansspoelen

Glansspoelmiddel zorgt er niet alleen voor dat je glazen en kopjes er mooi uitzien, het helpt ook bij het drogen. Het laat het water makkelijker van het servies aflopen, waardoor er minder achterblijft. Gebruik je los glansspoelmiddel? Controleer dan regelmatig of het reservoir nog gevuld is. En als je merkt dat plastic toch slecht droogt, probeer dan eens een ander merk — het effect kan per middel verschillen.

©photopixel

Glansspoelmiddel is niet alleen handig voor glazen, het helpt ook tegen nat plastic.

Theedoek

Hoe fijn een vaatwasser ook is, soms gaat er niets boven de goede oude theedoek. Vooral plastic met een vreemde vorm, zoals diepe bakjes, deksels met clips of aparte drinkflessen, kan lang vocht vasthouden. Neem die er eerst even uit als je langs de vaatwasser loopt en haal de theedoek er even langs, dat scheelt je bij het uitruimen van de vaatwasser een hoop irritatie. 

Conclusie

Het is nooit lekker om de bovenste lade van de vaatwasser open te trekken en een hele plons water over je schone, droge vaat te zien stromen, alleen omdat er een plastic dekseltje nog vol water stond. Dat plastic snel afkoelt en water daardoor niet zo makkelijk verdampt is nu eenmaal zo, maar met een extra lang droogprogramma, genoeg tijd en voldoende glansspoelmiddel zorg je er wel voor dat kunststof zo snel mogelijk droogt. En anders zijn er altijd nog vaatwassers met zeolietkorrels – en theedoeken, natuurlijk.