Van de populaire Networked Media Tanks (NMT’s) kreeg de Popcorn Hour de meeste aandacht. Dat zal met de nieuwe A-200 niet anders zijn. Het kastje is nog steeds spuuglelijk, maar biedt veel waar voor z’n geld. Vrijwel alle HD-formaten worden moeiteloos afgespeeld.

De originele Popcorn Hour was bijna een doorbraak te noemen. Het was een van de eerste spelers met ondersteuning voor de belangrijkste HD-formaten. Er ontstond al snel een flinke gemeenschap omheen die veel aanvullende applicaties ontwikkelde. Niet dat het standaard aanbod – met een bittorrent en een usenetprogramma – kaal was, maar er was nog veel meer mogelijk. De A-200 is duidelijk een doorontwikkelde mediaspeler. Het selecteren van een bron is nu handiger en u hoeft van tevoren niet meer aan te geven of u op zoek gaat naar films, muziek of plaatjes. Het hoofdmenu ziet er wat gelikter uit, maar onderdelen als het instellingenmenu zijn nauwelijks gewijzigd.

©PXimport

De Popcorn Hour A-200 heeft een uitgebreide afstandsbediening.

Dat de Popcorn Hour zo populair was, betekent niet dat Syabas als producent het gemakkelijk heeft gehad. De Popcorn Hour A-200 is een afgeleide van de C-200, een mediaspeler met ingebouwde Blu-rayspeler die werd geplaagd door kinderziektes. Het duurde lang voordat daar oplossingen voor kwamen, maar hierdoor is de A-200 wel direct een goede speler. De A-200 gebruikt dezelfde krachtige Sigma SMP8643 processor als de C-200, maar de blu-rayspeler ontbreekt. Bestanden afspelen via het netwerk of van de optionele ingebouwde harde schijf is wel mogelijk. Dit werkt gewoon heerlijk. Sluit een usb-toetsenbord aan om netwerkbronnen toe te voegen en u merkt geen verschil meer tussen bestanden die op internet te vinden zijn en bestanden op uw lokale netwerk. UPnP AV servers worden makkelijk gevonden en het is ook mogelijk om een usb-schijf aan te sluiten. In tegenstelling tot veel spelers die gebruikmaken van de Realtek chipset worden kopieën van dvd’s en blu-ray’s wel automatisch gestart en in het laatste geval zelfs meestal met volledige menu-ondersteuning. Ook andere formaten worden goed afgespeeld, of u ze nu als losse bestanden of als iso-images start.

Een opvallend verschil met de A-110 is dat de A-200 niet meer passief gekoeld wordt. De mediaprocessor is voorzien van een ventilator. Die is hoorbaar, maar het geluidsniveau is zo laag dat het nauwelijks storend is. Niet verdwenen zijn de fel brandende ledjes aan de voorkant die na een tijd storend worden, maar die branden nu alleen als de speler uit staat. Met de afstandsbediening kan de Popcorn Hour nu ook echt bijna uitgezet worden in plaats van alleen in stand-by-stand. U voorkomt daarmee dat de speler tot leven komt wanneer een pc in hetzelfde netwerk tijdens het opstarten de A-200 vindt. De A-200 is een van de weinige spelers met een gigabit netwerkpoort, maar in ons geval hadden we er niet veel aan. Er wordt op netwerkniveau wel verbinding gemaakt, maar zaken als het verkrijgen van een ip-adres of communiceren als dat adres handmatig wordt ingevoerd, lukken niet. De enige mogelijkheid is dan terugschakelen naar de 10/100 stand, deze werkt vlekkeloos. Een ander aandachtspunt is HD-audio, dat nog niet vlekkeloos werkt. Gelukkig staat Syabas erom bekend snel en vaak updates uit te brengen, dus hopelijk worden deze problemen binnenkort opgelost. Bijwerken van de firmware of van de geïnstalleerde programma’s als usenet of de Samba Server verloopt vlotjes.

Conclusie

Al met al is de A-200 een heel complete speler met iedere denkbare uitgang en ondersteuning voor vrijwel ieder formaat. Wie kan leven met de kleine onhebbelijkheden haalt een dijk van een mediaspeler in huis.

Popcorn Hour A-200

Prijs €220,-

Garantie 2 jaar

Videoformaten Mpeg1/2/4 elementary (m1v, m2v, m4v), mpeg1/2 ps (m2p, mpg, dat, vob), peg2 transport stream (ts, tp, trp, m2t, m2ts, mts), avi, asf, wmv, mkv, mov (h.264), mp4 en rmp4

Audioformaten Aac, m4a, mpeg audio (mp1, mp2, mp3, mpa), wav, wma, flac en ogg

Overige formaten Jpg, bmp, png, gif

Codecs Xvid (sd/hd), mpeg-1, mpeg-2 mp@hl, mpeg-4.2 asp@l5, 720p, mpeg-4.10 (h.264) : bp@l3, mp@l4.0, hp@l4.0, hp@l4.1, wmv9 : mp@hl, smpte 421m (vc-1) : mp@hl, ap@l3, dolby digital, dts, wma, wma pro, mpeg-1 layer 1/2/3, mpeg-4 aac-lc, mpeg-4 he-aac, mpeg-4 bsac, lpcm, flac en vorbis

Ondertitels Srt, microdvd, ssa, idx+sub

In- en uitgangen HDMI v1.3; component; composiet; S/PDIF (optisch en coaxiaal); ethernet 10/100/1000 netwerk; 2 usb-host aansluiting; 1 usb-slave

Resolutie 480p, 576p, 720p, 1080i en 1080p

Bestandssystemen Ext3, ntfs en fat

Oordeel 8/10

Pluspunten

Zeer complete mediaspeler

Aantrekkelijk geprijsd

Blu-ray-ondersteuning

Minpunten

Nog wat bugs (geluid en netwerk)

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!