Van de populaire Networked Media Tanks (NMT’s) kreeg de Popcorn Hour de meeste aandacht. Dat zal met de nieuwe A-200 niet anders zijn. Het kastje is nog steeds spuuglelijk, maar biedt veel waar voor z’n geld. Vrijwel alle HD-formaten worden moeiteloos afgespeeld.

De originele Popcorn Hour was bijna een doorbraak te noemen. Het was een van de eerste spelers met ondersteuning voor de belangrijkste HD-formaten. Er ontstond al snel een flinke gemeenschap omheen die veel aanvullende applicaties ontwikkelde. Niet dat het standaard aanbod – met een bittorrent en een usenetprogramma – kaal was, maar er was nog veel meer mogelijk. De A-200 is duidelijk een doorontwikkelde mediaspeler. Het selecteren van een bron is nu handiger en u hoeft van tevoren niet meer aan te geven of u op zoek gaat naar films, muziek of plaatjes. Het hoofdmenu ziet er wat gelikter uit, maar onderdelen als het instellingenmenu zijn nauwelijks gewijzigd.

©PXimport

De Popcorn Hour A-200 heeft een uitgebreide afstandsbediening.

Dat de Popcorn Hour zo populair was, betekent niet dat Syabas als producent het gemakkelijk heeft gehad. De Popcorn Hour A-200 is een afgeleide van de C-200, een mediaspeler met ingebouwde Blu-rayspeler die werd geplaagd door kinderziektes. Het duurde lang voordat daar oplossingen voor kwamen, maar hierdoor is de A-200 wel direct een goede speler. De A-200 gebruikt dezelfde krachtige Sigma SMP8643 processor als de C-200, maar de blu-rayspeler ontbreekt. Bestanden afspelen via het netwerk of van de optionele ingebouwde harde schijf is wel mogelijk. Dit werkt gewoon heerlijk. Sluit een usb-toetsenbord aan om netwerkbronnen toe te voegen en u merkt geen verschil meer tussen bestanden die op internet te vinden zijn en bestanden op uw lokale netwerk. UPnP AV servers worden makkelijk gevonden en het is ook mogelijk om een usb-schijf aan te sluiten. In tegenstelling tot veel spelers die gebruikmaken van de Realtek chipset worden kopieën van dvd’s en blu-ray’s wel automatisch gestart en in het laatste geval zelfs meestal met volledige menu-ondersteuning. Ook andere formaten worden goed afgespeeld, of u ze nu als losse bestanden of als iso-images start.

Een opvallend verschil met de A-110 is dat de A-200 niet meer passief gekoeld wordt. De mediaprocessor is voorzien van een ventilator. Die is hoorbaar, maar het geluidsniveau is zo laag dat het nauwelijks storend is. Niet verdwenen zijn de fel brandende ledjes aan de voorkant die na een tijd storend worden, maar die branden nu alleen als de speler uit staat. Met de afstandsbediening kan de Popcorn Hour nu ook echt bijna uitgezet worden in plaats van alleen in stand-by-stand. U voorkomt daarmee dat de speler tot leven komt wanneer een pc in hetzelfde netwerk tijdens het opstarten de A-200 vindt. De A-200 is een van de weinige spelers met een gigabit netwerkpoort, maar in ons geval hadden we er niet veel aan. Er wordt op netwerkniveau wel verbinding gemaakt, maar zaken als het verkrijgen van een ip-adres of communiceren als dat adres handmatig wordt ingevoerd, lukken niet. De enige mogelijkheid is dan terugschakelen naar de 10/100 stand, deze werkt vlekkeloos. Een ander aandachtspunt is HD-audio, dat nog niet vlekkeloos werkt. Gelukkig staat Syabas erom bekend snel en vaak updates uit te brengen, dus hopelijk worden deze problemen binnenkort opgelost. Bijwerken van de firmware of van de geïnstalleerde programma’s als usenet of de Samba Server verloopt vlotjes.

Conclusie

Al met al is de A-200 een heel complete speler met iedere denkbare uitgang en ondersteuning voor vrijwel ieder formaat. Wie kan leven met de kleine onhebbelijkheden haalt een dijk van een mediaspeler in huis.

Popcorn Hour A-200

Prijs €220,-

Garantie 2 jaar

Videoformaten Mpeg1/2/4 elementary (m1v, m2v, m4v), mpeg1/2 ps (m2p, mpg, dat, vob), peg2 transport stream (ts, tp, trp, m2t, m2ts, mts), avi, asf, wmv, mkv, mov (h.264), mp4 en rmp4

Audioformaten Aac, m4a, mpeg audio (mp1, mp2, mp3, mpa), wav, wma, flac en ogg

Overige formaten Jpg, bmp, png, gif

Codecs Xvid (sd/hd), mpeg-1, mpeg-2 mp@hl, mpeg-4.2 asp@l5, 720p, mpeg-4.10 (h.264) : bp@l3, mp@l4.0, hp@l4.0, hp@l4.1, wmv9 : mp@hl, smpte 421m (vc-1) : mp@hl, ap@l3, dolby digital, dts, wma, wma pro, mpeg-1 layer 1/2/3, mpeg-4 aac-lc, mpeg-4 he-aac, mpeg-4 bsac, lpcm, flac en vorbis

Ondertitels Srt, microdvd, ssa, idx+sub

In- en uitgangen HDMI v1.3; component; composiet; S/PDIF (optisch en coaxiaal); ethernet 10/100/1000 netwerk; 2 usb-host aansluiting; 1 usb-slave

Resolutie 480p, 576p, 720p, 1080i en 1080p

Bestandssystemen Ext3, ntfs en fat

Oordeel 8/10

Pluspunten

Zeer complete mediaspeler

Aantrekkelijk geprijsd

Blu-ray-ondersteuning

Minpunten

Nog wat bugs (geluid en netwerk)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.