Huawei heeft met de MateBook X Pro 2020 zijn eerste MateBook X Pro van frisse hardware voorzien. Uiterlijk is er vrijwel niks veranderd. Is het hiermee nog steeds een goede laptop?

Het testexemplaar van de MateBook X Pro 2020 dat Huawei opstuurde en je op de foto’s ziet, heeft een behuizing in een frisse opaalgroene tint die Huawei zelf Emerald Green noemt. Helaas kun je die niet kopen: Huawei levert de laptop in Nederland alleen in het gebruikelijke grijs. Uiterlijk is deze laptop daarmee op een ander logo na identiek aan de MateBook X Pro die we in 2018 hebben getest. Jammer, want het groene kleurtje is een leuke afwisseling. De aluminium behuizing zelf zit net als zijn voorganger prima in elkaar en de laptop komt stevig over. Met een gewicht van 1,33 kg is de MateBook ook lekker draagbaar. Op het gebied van aansluitingen krijg je tweemaal usb-c met ondersteuning voor laden en het aansluiten van een beeldscherm. Die usb-c-poorten (gen 2) ondersteunen ondanks de afwezigheid van het logo overigens ook Thunderbolt 3. Verder heeft de laptop een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting en een normale usb-poort. Het usb-c-minidockje dat bij zijn voorganger nog werd meegeleverd, ontbreekt bij deze nieuwe uitvoering helaas in de doos.

©PXimport

©PXimport

Op de MateBook X Pro vind je naast het Intel-logo nog een sticker met daarop Huawei Share. Geen heel fraaie sticker en zeker iets om direct los te peuteren. Als je een Huawei-smartphone hebt, wil je die sticker wellicht laten zitten, want het is een nfc-tag die gebruikt wordt door Huawei Share. Dit is een app op Huawei's eigen telefoons waarmee je direct bestanden kunt delen tussen Huawei-apparaten. Handige functionaliteit wellicht, maar Huawei kan de nfc-tag beter ergens in de laptop verstoppen.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Enigszins achterhaalde specificaties

Als processor is er de keuze uit een Intel Core i5-10210U of i7-10510U. Halverwege 2020 misschien nog een goede keuze, maar inmiddels toch wel een beetje achterhaalde chips op een relatief ouderwets 14nm-productieprocedé.  Het test-exemplaar dat Huawei opstuurde is de Core i7-uitvoering. Daarin wordt de processor gecombineerd met 16 GB ram en een 1 TB ssd. Die ssd is afkomstig van Samsung en de gebruikte PM981a is een prima keuze. Een beetje onhandig is wel dat Huawei de ssd heeft gepartitioneerd in twee partities en dat de OS-partitie met 80 GB wat mij betreft te klein is. Even herpartitioneren dus. Op grafisch gebied wordt niet vertrouwd op de ingebakken gpu van de processor, maar is er door Huawei een Nvidia GeForce MX250 op het moederbord geplaatst. Die MX250 is er in een normale en langzamere variant en Huawei heeft gekozen voor de langzamere versie.  Verwacht hier niet teveel van, de MX250 is zeker geen gamingchip. Opvallend is verder dat deze laptop geen wifi 6 heeft. Het gekozen wifi-kaartje is wel van Intel, maar ondersteunt slechts Wifi 5. Gelukkig gaat het wel om een 2x2-variant en biedt het kaartje netjes bluetooth 5.1. Hoewel je er in de praktijk dus waarschijnlijk weinig van zult merken, is het een vreemde keuze voor een high-end-laptop in 2020.

Uitstekend scherm

Het 13,9inch-scherm is hetzelfde scherm als bij zijn voorganger en nog altijd echt uitstekend. De beeldverhouding van 3:2 zorgt ervoor dat je verticaal veel meer werkruimte hebt. Iets waar je dankzij de hoge resolutie van 3000 x 2000 pixels ook daadwerkelijk voordeel van hebt. Het scherm is opvallend helder en heeft prima kleuren en inkijkhoeken. Wel is het scherm helaas glanzend afgewerkt omdat het tevens een aanraakscherm is. Dat aanraken werkt goed en de scharnier is opengeklapt stijf genoeg om het scherm zonder dat de positie verandert aan te kunnen raken. Een fijn detail van de MateBook is dan weer wel dat je de laptop met één hand probleemloos kunt openklappen.

Toetsenbord en touchpad

Qua ontwerp lijkt de MateBook X Pro behoorlijk veel op een MacBook en dat geldt ook voor het toetsenbord met zijn platte toetsen. Het is niet zo erg als het toetsenbord dat Apple een paar jaar geleden gebruikte, maar de toetsen hebben opvallend weinig travel. Door een fijne klik kun je er gelukkig nog wel prettig op typen. Het toetsenbord is voorzien van toetsverlichting in twee standen. De preciesie-touchpad is lekker groot en ondersteunt multitouchgebaren. Wel is touchpad standaard wat zenuwachtig afgesteld en doet hij niet altijd wat je verwacht. Na het uitschakelen van tikken voor klikken werkt de touchpad wel gewoon prettig en zonder problemen. Handig is dat de FN-toets waarmee je de functionaliteit van de functietoetsen omschakelt van de normale functies naar dingen als helderheid en volume een lampje heeft om de status aan te geven. Ook prettig is dat de aan/uit-schakelaar een aparte knop boven het toetsenbord is waardoor de delete-toets op de normale plaats zit. Dat is vooral fijn voor blind typen. Die aan/uit-schakelaar is tevens voorzien van een vingerafdrukscanner om snel in te loggen op Windows.

Waardeloze webcam

Huawei heeft weinig veranderd aan de MateBook X Pro en dat betekent dat het belangrijkste nadeel nog steeds aanwezig is: de positie van de webcam. Die zit vanwege de zo dun mogelijke schermranden niet zoals gebruikelijk boven het scherm, maar is door Huawei in een valse toets tussen de functietoetsen geplaatst. Je opent de webcam door op de toets te drukken. Deze plek is bijzonder onhandig. Met de laptop op je bureau ben je al minder goed zichtbaar en wordt je hoofd al snel afgesneden. En zet je de laptop in een typische laptopstandaard om het scherm hoger te krijgen, dan is enkel je trui in beeld. En (stiekem) typen tijdens een videogesprek kan eigenlijk ook niet, dan zijn alleen je vingers levensgroot in beeld. Ook op schoot heb je eigenlijk net niks aan de webcam. Nu was een webcam in 2018 niet heel erg belangrijk, maar momenteel is deze belangrijker dan ooit. Het concept is grappig bedacht, maar in de praktijk werkt het gewoon niet en is dit een typisch geval van vorm boven functie. Inklappen schakelt de camera overigens niet fysiek uit en hij kan ook ingeklapt gewoon ingeschakeld worden, maar meekijken kan dan natuurlijk niet. 

©PXimport

©PXimport

Prestaties

De gebruikte processor is zoals gezegd inmiddels een beetje achterhaald en de score in PCMark 10 is daar ook naar, want die is met 3609 punten niet heel indrukwekkend. Het blijft wel een quadcoreprocessor met acht threads, dus in de praktijk kun je alle (kantoor)taken probleemloos uitvoeren. In de ventilator zit een irritante zoem die hoorbaar wordt als de koeling licht aanslaat en bij zwaardere taken is de koeling net iets te luidruchtig.  De accuduur is in orde, je zult bij doorsnee gebruik zo’n 10 uur halen. In de PCMark 10 accutest die doorsnee kantoorgebruik simuleert haalt deze laptop zelfs een accutijd van 12 uur en 21 minuten. De ssd van Samsung is zoals verwacht uitstekend en zet lees- en schrijfsnelheden van 3389,04 en 2775,69 MB/s neer.

De Nvidia GeForce MX250 biedt weinig meerwaarde ten opzichte van andere laptops met een nieuwere Intel-processor met krachtigere geïntegreerde gpu. De laptop scoort 961 punten in 3DMark Time Spy. Dat is wat sneller dan Intels eigen geïntegreerde gpu’s in de nieuwere chips, maar weer net iets langzamer dan de geïntegreerde gpu’s die AMD in bijvoorbeeld een Ryzen 5 4500U toepast. Voor gamen is deze chip dan ook niet bijster geschikt, dat lukt je hooguit in 720p. Het lijkt er op dat Huawei deze extra gpu vooral geplaatst heeft om de zwakkere gpu in de gebruikte Core i7-10510U te compenseren.

Conclusie

Toen Huawei zijn eerste laptops op de markt bracht, viel het merk op door een fraai ontwerp en dat ontwerp is op zich nog steeds fraai. De behuizing is bovendien stevig en licht. Dat maakt het in combinatie met het uitstekende scherm een fijne laptop om op te werken. Tegelijkertijd bevat de MateBook X Pro 2020 niet de nieuwste techniek. De processor is enigszins achterhaald en het is vreemd dat Wifi 6 ontbreekt. Het is wat mij betreft de webcam die het voor de huidige tijd echt geen aanrader maakt. De oplossing die Huawei voor de webcam heeft bedacht was in 2018 al niet bijzonder handig en nu we de webcam vaker gebruiken eigenlijk niet bruikbaar.

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).