Jarenlang deed AMD eigenlijk niet meer mee. Zocht je een desktopcomputer voor in huis of op de zaak, dan zat daar praktisch altijd een Intel-processor in. De dominantie van de blauwe gigant was dermate sterk dat termen als i5 en i7 synoniem werden voor hoe goed een computer zou zijn. Maar dankzij AMD’s Ryzen-processors, deels geholpen door een gebrek aan innovatie en grote leveringsproblemen bij Intel, heeft het rode kamp anno 2019 weer een grofweg even groot marktaandeel. Inmiddels staat de derde generatie Ryzen-processors voor de deur en zochten wij voor je uit: is AMD het nieuwe Intel? En wat heb je nodig voor jouw eigen high-end Ryzen-pc?

Techliefhebbers hebben de wederopstanding van AMD met zijn Ryzen-processors ongetwijfeld sinds 2017 gevolgd. Maar zoals het spreekwoord al zegt, komt het vertrouwen te voet: de weerstand tegen AMD is nog regelmatig te voelen. Niet geheel onbegrijpelijk, want hoewel we AMD een aantal grote complimenten kunnen maken, zijn er ook wel degelijk wat zaken om rekening mee te houden. We mogen AMD wel bedanken dat dankzij diens processors ook Intel weer in beweging kwam; nadat jarenlang een quadcore-processor de standaard was, zijn we in 2019 op het punt beland dat zelfs een instapprocessor zes cores heeft, met multithreading daar bovenop. Aan de andere kant wist AMD met zijn eerste (2017) en tweede (2018) generatie Ryzen-processors Intel nog niet te verslaan als het op singlecore-prestaties aankwam, iets wat in een aantal applicaties nog altijd leidend is voor prestaties. En ook gamers merkten op dat Intel-cpu’s voor hun hobby meestal iets sneller waren. Daarbij had Intel voor de echte liefhebber ook nog de ultieme cpu in handen, de Intel Core i9-9900K, waar AMD geen antwoord op had.

©PXimport

Ryzen 3000: de nekslag

Het zijn precies die drie nadelen waar AMD met zijn jongste Ryzen-generatie, de 3000-serie, aan heeft gewerkt. Dankzij de verbeteringen in de Zen2-architectuur en hogere kloksnelheden zijn de nieuwe Ryzen-processors even snel als Intel in singlecore-applicaties, soms zelfs sneller. Ongeacht de benchmark die we testen, kan elke AMD Ryzen-processor wat pure processorprestaties betreft zijn directe of zelfs iets duurdere Intel-tegenhanger aan. Zo is de Ryzen 5 3600 (209 euro) krachtiger dan de Intel Core i5-9600K (239 euro) en de Ryzen 7 3700X (349 euro) krachtiger de Intel Core i7-9700K (399 euro). Dankzij zijn nieuwe 7nm-productieprocédé doet AMD dat met een significant lager stroomverbruik.

Zelfs Intels Core i9-9900K (509 euro) komt niet ongeschonden weg, want AMD heeft deze generatie voor de eerste keer een 12-core-processor uitgebracht: de Ryzen 9 3900X (529 euro). Deze biedt 12 cores met 24 threads, waarbij elke core grofweg even krachtig is als Intels 8-core, 16-thread 9900K. Wat als gevolg heeft dat AMD zo’n 50 procent meer processorkracht biedt bij een vergelijkbaar prijspunt.

Voor de gamers

Wanneer we zien dat AMD krachtiger is voor evenveel, soms zelfs minder geld, is het hard zoeken naar de meerwaarde van de huidige generatie Intel-processors. Intel heeft op dit moment nog twee sterke troeven in huis. De objectief minst sterke is dat de prestaties die de Intel Core i7 en Core i9 wel bieden voor het gros van de gebruikers alsnog ruim genoeg zijn. De extra prestaties die AMD biedt, komen enkel tot hun recht bij echt intensieve taken zoals videobewerking.

De tweede troef is sterker: hoewel de singlecore-prestaties tussen AMD en Intel gelijk zijn, zien we dat games op een Intel-processor over de hele linie iets hogere framerates halen dan op een derde generatie Ryzen-systeem. Vooral met een high-end videokaart als een Nvidia GeForce RTX 2080 Ti in full-hd-resolutie is dat significant (5%), en bij schermen van hogere resolutie zoals 1440p/4K mogelijk nog een overweging (3%). Overweeg je een mid-range videokaart zoals een RX 5700 XT, dan zijn de verschillen een stuk kleiner, respectievelijk 3 en 1 procent.

Dergelijke percentages vallen in het niet bij de verschillen op andere fronten, bijvoorbeeld de gemiddeld 34 procent hogere prestaties in cpu-intensieve taken in het voordeel van de Ryzen 7 3700X boven de Core i7-9700K, het 25 procent lagere stroomverbruik van de complete AMD-computer, of de 13 procent lagere prijs van de processor. Doe je dus meer dan alleen gamen, dan is Ryzen eigenlijk altijd de betere keuze, en speel je enkel games, dan zijn de Intel Core i7-9700K en i9-9900K het bekijken waard. Een Intel Core i5 is in moderne games soms al een beperking en daarmee eigenlijk in geen enkel scenario nog interessant.

Het mag duidelijk zijn dat AMD dé processors van dit moment maakt. Het kan dus geen kwaad alle onderstaande stappen te doorlopen om tot een complete Ryzen-pc te komen.

Een Engelstalige versie van dit artikel te te vinden op GameAuthority.org.

Stap 1: cpu-keuze

AMD’s grootste concurrent is AMD, want dat heeft één nieuwe cpu die dermate sterk is dat die de rest van AMD’s line-up enorm onder druk zet. De nieuwe Ryzen 5 3600 kost slechts zo’n 200 euro, heeft in tegenstelling tot de duurdere Core i5 wel voldoende overcapaciteit voor de games van vandaag en morgen, en is ook enorm capabel in zware creatieve workloads zoals foto- of video-editing. Vroeger kon je met een processor in deze prijsklasse nauwelijks comfortabel creatieve taken uitvoeren, tegenwoordig is meer uitgeven enkel nuttig in een paar specifieke scenario’s.

Professionele video-editors profiteren bijvoorbeeld wel van de flink duurdere Ryzen 7 3700X of Ryzen 9 3900X. Verdien je geld met je processor, dan verdien je de investering terug met de tijdbesparing. En zo zijn er nog wat (semi)professionele doelgroepen, zoals streamers en CAD/CAM- of grafische designers, die altijd profiteren van een nog snellere processor.

Maar onder de streep is er niets wat je niet met een Ryzen 5 kunt. Dus wil je gewoon een processor die alles van vandaag en morgen goed aankan en een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding biedt? Dan is de Ryzen 5 3600 simpelweg de processor van dit moment. Budget over? Overweeg dan de 3700X of 3900X.

©PXimport

Stap 2: koeling

Een voordeel van de derde generatie Ryzen-processors is dat ze allemaal geleverd worden met een processorkoeler in de doos, terwijl je bij de luxere Intel-processors zelf nog een koeler dient aan te schaffen. De meegeleverde koeler koelt prima, is praktisch stil als je pc niets hoeft te doen en redelijk stil onder volledige belasting. Voor de meeste gebruikers, zeker die oudere systemen gewend zijn, is er geen enkele reden om extra koeling aan te schaffen.

Volledig onhoorbaar is hij echter niet, en het is prima mogelijk een moderne computer onder alle omstandigheden echt onhoorbaar te houden. Tevens win je een paar procent prestaties met betere koeling, zelfs zonder dat je zelf hoeft te overklokken. Overklokken kan ook, maar brengt meer warmte met zich mee. In dat geval zul je wel een extra koeler willen kopen.

Uit onze tests steken drie koelers boven het maaiveld uit. De circa 30 euro kostende Cooler Master Hyper 212 Black Edition is zeer stil, houdt de processor een stuk koeler dan de standaardoplossing en ziet er ook aantrekkelijk uit. Veruit de krachtigste processorkoeler van dit moment is de ultiem stille, nog koelere Noctua NH-U12A, al is de prijs van bijna 100 euro enkel te verdedigen voor een Ryzen 7 of 9. Wil je waterkoeling? Dan blijft de NZXT Kraken-lijn (X52, X62 of X72, afhankelijk van je behuizing) nog altijd ongeslagen.

©PXimport

Stap 3: geheugen

AMD Ryzen-systemen profiteren van sneller geheugen, iets meer zelfs dan Intel-systemen. Technisch gezien komt dit doordat een deel van de communicatie van de cores afhankelijk is van de geheugensnelheid. Praktisch komt het erop neer dat je met de huidige geheugenprijzen uit mag kijken naar een 3200MHz-geheugenkit. Deze kost niet of nauwelijks meer dan een instapsetje. Als de meerprijs niet meer is dan een paar procent van de prijs van je complete systeem, raden we aan een 3600MHz-kit te overwegen.

Wij hebben de Corsair Vengeance LPX- en Dominitor Platinum RGB Pro-kits en de G.Skill Trident Z- en Flare X-kits getest, maar in de praktijk werken de meeste geheugenkits tegenwoordig op de meeste moederborden. Twijfel je? Elke moederbordfabrikant publiceert een lijst met geteste geheugenkits, de zogeheten QVL.

©PXimport

Stap 4: videokaart

Een AMD-systeem vereist een videokaart om te functioneren. Er is geen eenduidig antwoord op de vraag wat een geschikte videokaart is, want die keuze is volledig afhankelijk van de vraag of je wilt gamen, op welke resolutie, en eventueel of je creatieve applicaties draait die profiteren van een specifieke Nvidia- of AMD-videokaart. We gaan hier niet in detail treden over die keuze, maar op 1080p is de Radeon RX 5700 een goede allrounder, en op 1440p is de GeForce RTX 2070 Super een uitstekende kaart voor gaming en Adobe Creative Suite.

©PXimport

Stap 5: voeding

Omdat AMD Ryzen-processors relatief zuinig zijn (zelfs de Ryzen 9 3900X verbruikt tijdens de zwaarste taken niet veel meer dan 100 watt), heb je geen overdreven zware voedingen nodig voor je Ryzen-systeem. Het totale vermogen is vooral afhankelijk van welke videokaart je gebruikt. Combineer je je Ryzen 5-, 7- of 9-processor met een videokaart zoals een GTX 1060, 1070 of 1080, GTX 1660 of 1660 Ti, RTX 2060 of 2070, RX 570, 580 of Vega 56, dan volstaat een degelijke 550watt-voeding.

Ga je voor een GTX 1080 Ti, RTX 2080, RTX 2080 Ti of een RX Vega 64, dan wil je uitgaan van een degelijke 650watt-voeding.

Bovenstaande richtlijnen bieden genoeg overcapaciteit voor een aantal ssd’s en harde schrijven, of de nodige extra lichtjes in je systeem. Alleen als je zelf wilt gaan overklokken, kan het verbruik stevig toenemen en mag je gerust zo’n 100 watt bij de adviezen optellen. Of je nu voor 550 of voor 650 watt gaat, de Seasonic Focus Plus Gold- en Corsair RMx-voedingen zijn uitstekende opties.

©PXimport

Stap 6: behuizing

Hoewel AMD Ryzen-processors zuiniger zijn, zijn de prestaties wel degelijk afhankelijk van hoe koel je systeem blijft. De kloksnelheid van de processor schaalt namelijk vanzelf iets omhoog of omlaag, afhankelijk van de temperatuur. Een goed ventilerende behuizing levert zo een bescheiden prestatievoordeel van een paar procent op. Wellicht niet genoeg om je smaak niet leidend te laten zijn, maar wel degelijk significant.

De beste instapbehuizing van dit moment is de Cooler Master NR600 (circa 60 euro). Geen luxe poespas, maar wel degelijk: de voorzijde is praktisch één en al ventilatie, en verder is de kast voorzien van alle moderne handigheidjes zoals goed kabelmanagement, een PSU-shroud om het geheel er ook strak uit te laten zien, en ruimte voor meerdere ssd’s en harde schijven. Je kunt hem eventueel met een optische drive-bay kopen als je die nodig hebt.

Mag het iets meer kosten, dan is de Fractal Design Meshify C (circa 80 euro) een iets luxere optie. Al het bovenstaande gaat ook voor deze behuizing op, maar het design en de afwerking zijn gewoon net wat luxer. Liever een strak design? Dan is de NZXT H510 (circa 80 euro) uitstekend.

Wil je voor een high-end systeem gaan dat wat mag kosten, dan zijn de NZXT H700 (circa 130 euro) en Phanteks P600S (circa 140 euro) enorm degelijke high-end cases met een goede combinatie van eigenschappen en veel fans: de Phanteks heeft er standaard drie en de NZXT zelfs vier. Kwalitatief veel beter dan de eerder genoemde opties en een stuk groter, waardoor je meer ruimte hebt voor je componenten (zoals grotere eATX-moederborden). Wil je graag een usb-c-poort op je behuizing, dan is de P600S onze high-end keuze van dit moment.

Stap 7: opslag

Een van de interessantste ontwikkelingen bij AMD is dat zijn processors de eerste zijn met ondersteuning voor pci-express 4.0. Tot dusver zaten we (al enkele jaren) op versie 3.0. Daardoor is het nu mogelijk om nog veel snellere ssd’s te kopen dan een jaar geleden, de zogeheten gen4-ssd’s. Die kun je momenteel op een Intel-platform gewoon niet gebruiken.

Het probleem is dat er voor de meeste doeleinden eigenlijk geen argument is om een nog snellere ssd te kopen dan tot dusver al beschikbaar was. Misschien wel voor intensieve databasetaken of situaties waarin je echt constant datasets van honderden gigabytes verplaatst, maar voor gamers, creators en creatieve professionals is de meerwaarde te gering om een (vooralsnog) veel duurdere gen4-ssd te kopen.

De beste ssd voor eenvoudige doeleinden en gamers is dan ook eigenlijk een ssd die veel gigabytes voor je geld biedt. De Crucial MX500 (2,5inch-sata) en de Intel 660P (m.2 nvme) doen dat en zijn ook nog eens kwalitatief goed. Met een prijs rond de 100 euro voor 1 TB aan ssd-opslag is er weinig reden om niet meteen voldoende opslag voor de toekomst mee te pakken.

Video-editors en -creators profiteren wel van de hogere snelheid van een topmodel nvme-ssd. De Samsung 970 EVO Plus is op dit moment de snelste nvme-ssd op de markt en blijft dan ook een uitstekende keuze. Let wel op de prijzen van de nieuwe gen4-ssd’s: als die niet veel meer kosten, dan is de keuze voor deze nieuwe standaard begrijpelijk.

©PXimport

Stap 8: Moederbord

De ideale partner voor je nieuwe AMD-processor is een X570 Socket AM4-moederbord. Hoewel wij 19 verschillende modellen hebben getest om tot het beste advies te komen, is het wel belangrijk je eigen wensen en eisen in kaart te brengen. Zo zal je eigen situatie bepalen hoeveel sata-poorten je bijvoorbeeld nodig hebt voor al je harde schijven of hoeveel usb-poorten je nodig hebt achter op je pc. We geven hier de positieve uitschieters op een aantal prijspunten, maar echt slechte moederborden zijn we nog niet tegengekomen op X570. Dus als je andere eisen (of smaak) hebt, kan het praktisch niet mis.

De goedkoopste X570-moederborden kosten tussen de 175 en 200 euro, zoals de Gigabyte Gaming X (186 euro) en de MSI X570-A (179 euro). Zolang je geen hele strenge eisen stelt of veel ventilatoren, rgb-accessoires of usb-apparatuur aan wilt sluiten, zijn beide eigenlijk voldoende. De MSI is iets completer, maar de Gigabyte heeft een nipt betere stroomvoorziening: handig voor als je een Ryzen 9 3900X wilt combineren met het goedkoopst mogelijke moederbord.

Toch zouden we binnen de instapcategorie de iets duurdere Gigabyte X570 Aorus Elite (209 euro) adviseren. Dat moederbord is kwalitatief een grote stap omhoog. Zo zijn de VRM’s (stroomvoorziening van het bord) en daarmee de algehele betrouwbaarheid veel beter, krijg je hier maar liefst tien usb-poorten achterop, een legio interne fan-, rgb-, addressable rgb- en usb-headers, en ook de moderne usb3.1-poort voor je behuizing. Tenzij je echt op een paar tientjes moet letten, is dit het bord van dit moment.

Meer uitgeven is voor de meeste doeleinden absoluut overbodig. Alleen liefhebbers zonder budgetbeperkingen of professionals die extra’s nodig hebben voor hun werk, hoeven meer uit te geven. Voor de eerste categorie is de ASUS ROG Crosshair VIII Hero (429 euro) een interessante, zij het prijzige overweging. Deze is bijvoorbeeld voorzien van alle extra’s voor zowel LN2-overklokken – inclusief voltagemeetpunten en een extreme stroomvoorziening – als uitgebreide, aangepaste loops voor waterkoeling.

Voor professionele creators is de MSI X570 Creation (499 euro) een ultiem bord. Met maar liefst veertien usb-poorten achterop voor al je apparaten, 10gigabit-lan, drie m.2-sloten en zelfs een extra insteekkaart voor nog twee m.2-sloten is dit een echt werkpaard voor de opslaghongerige professional. De prijs maakt hem echter enkel een optie voor wie geld verdient met zijn dikke pc.

©PXimport

Voorbeeldsystemen

Aan de hand van onze bovenstaande adviezen hebben we drie voorbeeldsystemen klaargezet. De circa 1000 euro kostende Ryzen 5-combinatie is feitelijk een echte alleskunner. Je kunt goed gamen op 1080p-schermen, uitstekend photoshoppen en zelfs video’s bewerken.

Ons Ryzen 7-systeem zet wat hoger in: dankzij de extra cpu-cores kun je gamen op 1440p, uitstekend video-editten en zelfs goed livestreamen. Het Ryzen 9-systeem is een voorbeeld van een extreem werkstation, vooral op de groei gemaakt, met enorm veel uitbreidingsmogelijkheden. De basis is uitstekend voor professioneel editen, rendering of grafisch ontwerp, en uiteraard ook gamen op 1440p- of 4K-schermen.

©PXimport

De Enchant 1100 is de nieuwste top-soundbar van Harman Kardon. Ondersteuning voor Dolby Atmos en een streepje Scandi-design maken het een interessante optie.

De grotere Enchant 1100 soundbar werd begin dit jaar samen met de kleinere Enchant 900 voorgesteld. Het is een echt topmodel dat veel speakers inzet om omhullende 3D-geluid te bieden, inclusief twee aan de bovenzijde. Dit is niet de eerste of enige soundbar van Harman Kardon die de naam 'Enchant' draagt, maar eigenlijk lijkt hij meer op de voorgaande Citation-reeks van Harman Kardon. Citation was bedoeld als een volledig antwoord op Sonos, met multiroom-functionaliteit en met een design dat luxueuze textiel van Kvadrat toepaste. 

De Enchant 1100 neemt veel van de Citation-eigenschappen over, waaronder het design (maar zonder Kvadrat-stofjes) en de uitbreidbaarheid. Hij gebruikt ook een knappe techniek van Harman, Multibeam, om geluid breed de kamer in te sturen. Met ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X, veel streamingopties, een extra HDMI-ingang (geschikt voor 4K en Dolby Vision) en uitbreidingsopties spreken we hier over een veelzijdige soundbar. 

©Jamie Biesemans

Uitbreiden met speakers kan

Wie meer wil, kan de Enchant 1100 uitbreiden met de Enchant Sub (adviesprijs 399 euro) en/of een paar Enchant-draadloze speakers (adviesprijs 229 euro/stuk). Het is daarmee een directe uitdager van de Sonos Arc Ultra, nog een topmodel dat je op eigen tempo kunt uitbreiden met extra speakers. De Harman Kardon is wel nog iets scherper geprijsd. Het koppelen met speakers in andere kamers kan via Google Cast of AirPlay 2. Een pluspunt: dat kan ook met luidsprekers van verschillende merken.

Zacht en harmonieus design

Ontsnappen aan de klassieke balkvorm van een soundbar doet de Enchant 1100 niet. Maar omdat de afgeronde behuizing helemaal bedekt is door een fraai zwart stofje en verder geen opvallende elementen toont, verdwijnt hij netjes in de achtergrond. Minimalisme ten top, totdat je het volume of een optie aanpast. Dan zie je een grote display in een coole dotmatrix-stijl oplichten. Dat zorgt dan weer voor vleugje retro-gevoel. In tegenstelling tot bij de Citation-soundbars, lijkt er deze keer geen lichtgrijze versie te bestaan.

Onder het strakke uiterlijk zitten aardig wat speakers verborgen: elf stuks. Twee daarvan zitten bovenaan en zorgen voor de driedimensionale geluidservaring. De Enchant 1100 is slechts 6,5 cm hoog en kan dus bij een tv op een voet geplaatst worden. Maar het beste resultaat krijg je als je hem 10 à 20 cm vóór het scherm zet, zodat de bovenliggende speakers vrij naar het plafond gericht zijn. Ook de zijkanten moeten helemaal vrij blijven. Aan elke zijde is er een opening waar je een speaker kunt zien; die zorgen voor een heel breed geluidsbeeld rond de tv.

©Harman Kardon

Aan weerszijden is er een opening met een tweeter die schuin gemonteerd is.

Ontspannen kan ook

In de doos vind je een kleine afstandsbediening, maar je kunt ook de Harman Kardon One-app gebruiken. Welke optie je ook kiest: het volume regelen, een aantal audio-instellingen veranderen en muziek pauzeren zijn mogelijk. Een unieke optie heet Moment, dat zelfs zijn eigen knop op de remote heeft.

Als je hierop drukt, rollen er uit de soundbar rustgevend geluiden. Je kunt via de app kiezen of je dan even kunt relaxen met het geluid van regen, een bos of de zee. Misschien wel leuk voor meditatieoefeningen, maar wel een apart iets om zo'n prominente plek te geven.

Muziek spelen kan op vele manieren

In een app kun je muziek en internetradio afspelen van bepaalde diensten, waaronder Amazon Music, Napster, Qobuz, Tidal en TuneIn. Bij Amazon en Tidal wordt zelfs het afspelen van muziek in Dolby Atmos-formaat ondersteund, dat kom je zelden tegen.

In het lijstje ontbreken natuurlijk heel wat belangrijke diensten, zoals Apple Music of Spotify. Ze afspelen kan echter makkelijk via AirPlay, Chromecast of Spotify Connect. De soundbar kan ook bediend worden met Roon, de audiofiele muzieksoftware van een Harman Kardon-zusterbedrijf die vooral in de hifi-wereld wordt gebruikt. Ten slotte is de Enchant 1100 uitgerust met bluetooth. Manieren genoeg dus om muziek af te spelen.

Eenvoudige installatie

Het instellen van de Enchant 1100 gebeurt via de One-app. Een visueel stappenplan maakt het heel eenvoudig. Wat je ook in de app (of via de remote) kunt doen is het geluid "kalibreren". De soundbar verspreidt dan twintig seconden luide testgeluiden om zo de woonkamer te leren kennen. Na deze meting wordt de weergave aanpast zodat de soundbar beter klinkt. Zo'n functie wordt stilaan standaard op een high-end soundbar; hier blijkt het zeer effectief in het balanceren van bassen en helderheid. 

©Jamie Biesemans

In de Harman Kardon One-app vind je heldere uitleg.

Geslaagd in 3D

Bij het bekijken van demovideo's van Dolby en een aantal filmfragmenten valt in de eerste plaats de zuivere weergave van de Enchant 1100 op. Het klinkt luchtig en ruim, waardoor geluidseffecten los in de kamer verschijnen. Bij de Shattered-demo bewegen de geluiden van brekend glas echt van rechts naar ver links.

©Jamie Biesemans

De Enchant 1100 heeft goede dialogenweergave.

Ook bij drukke actiescènes, zoals tijdens de finale veldslag op Scarif in Star Wars: Rogue One – waarvan Andor op Disney+ de prequel vormt – houdt de Harman Kardon een goede controle. Het is een goed resultaat dat vooral heel detailrijk en gebalanceerd overkomt, met name na de kalibratie. Wel is het in onze woonkamer wat minder 'cinematisch' (of je mag ook zeggen 'bombastisch') bij bijvoorbeeld de race in Ready Player One. Je wordt wel omgeven door geluid, inclusief hoog boven de tv, dat wel. Maar het is niet zo knallend of dynamisch als bij bijvoorbeeld JBL.

Een subwoofer erbij of niet?

Het toevoegen van een subwoofer of extra speakers kan daar iets aan doen. Dat verloopt eveneens via de app. Je hebt er wel even tijd voor nodig, want elk toestel moet met de wifi verbonden worden. Vervolgens moet er nog een update worden geïnstalleerd, wat ook even kan duren. Ten slotte combineer je bijvoorbeeld de Enchant 1100 met de Enchant Sub via de app. Dat ging tijdens het testen vlot, en de app maakt het proces ook heel transparant. Wel spijtig: de kalibratiefunctie werkt niet langer als je een sub toevoegt aan een soundbar. Hopelijk komt die mogelijkheid er nog.

©JORDI HUISMAN

De Enchant Sub zet je bij voorkeur naast de soundbar.

Mét Enchant Sub wordt de Enchant 1100 een stukje spectaculairder, al blijft het vooral het mooie detail en de controle die indruk maken bij het zeer intense vuurgevecht in het Witte Huis in Civil War. Dit zijn goede prestaties, ook voor gaming. Toch is de stap naar een extra sub geen verplichting. De Enchant Sub is niet zo krachtig of verfijnd, dus in een kleinere woonkamer ga je aan de soundbar zelf voldoende hebben. Positief wel is dat die Sub vergeleken met optionele subs bij sommige concurrenten relatief goedkoop is.

Conclusie

De Enchant 1100 is een soundbar die zeer gelikt oogt en sterk presteert. Kamervullend de soundtrack van een film of tv-serie neerzetten doet hij goed, net als muziek afspelen. Zonder extra apparaten levert de Harman Kardon al een topprestatie, waarbij detail en helderheid de grootste troeven zijn. Spraak en geluidseffecten klinken duidelijk en zijn goed gepositioneerd. Al mag het niet een basmonster zijn, je wordt goed ondergedompeld in een film.

Vind je dat Chrome af en toe traag presteert en ervaar je zelfs vastlopers? De efficiëntiemodus van Windows 11 is mogelijk de boosdoener. Gelukkig kun je die uitschakelen. We geven je een plan van aanpak waarmee Chrome een heel stuk sneller werkt en reageert.

De efficiëntiemodus is bedoeld om langer te kunnen werken met een volle accu, om minder ventilatorgeluid te produceren en betere prestaties te halen. De functie werd geïntroduceerd in Windows 11. Het is een systeemfunctie die automatisch het brongebruik van apps aanpast op basis van hun gebruik en prioriteit. Deze modus staat standaard ingeschakeld voor bepaalde applicaties zoals Chrome.

Wanneer je bijvoorbeeld meerdere tabbladen in Chrome hebt geopend, terwijl je er slechts één gebruikt, dan kan de efficiëntiemodus een aantal tabbladen in rust zetten. Hierdoor komen die in een energiebesparende stand te staan. Nadeel is dat deze tabbladen mogelijk niet langer worden bijgewerkt, of zelfs helemaal niet meer reageren wanneer je ernaar overschakelt. Wat aanvankelijk bedoeld is als een voordeel, pakt hierdoor soms uit als hinderlijk. Extra geheugen dat wordt vrijgemaakt lijkt op het eerste gezicht interessant, maar als hierdoor browsertabbladen niet laden of websites crashen dan is dit behoorlijk irritant. Tijd om hier wat aan te gaan doen.

Eerst controleren

We gaan eerst controleren of de efficiëntiemodus inderdaad is ingeschakeld en of die zijn werk doet. Heb je Windows 11 geüpdatet naar versie 22H2 of hoger, dan is de kans groot dat de efficiëntiemodus in Google Chrome al actief is. Controleer dit met Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op de taakbalk en selecteer Taakbeheer.

In de app die opent, zoek je nu het proces Google Chrome. Klik op het pijltje ernaast om deze groep uit te vouwen. In de kolom Status staat Efficiëntiemodus naast alle processen waarvoor deze functie is ingeschakeld. Wanneer je dit label aantreft, weet je dat deze modus over het algemeen actief is voor Google Chrome. De efficiëntiemodus is ook herkenbaar aan een pictogram van een groen blaadje.

Het groene blaadje geeft aan dat bij deze processen de efficiëntiemodus actief is.

Efficiëntiemodus uit

Je kunt de efficiëntiemodus voor Google Chrome in Windows 11 tijdelijk uitschakelen in Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op een van de subprocessen waar de waarde Efficiëntiemodus in de kolom Status te zien is. Klik daarna met de rechtermuisknop op het label Efficiëntiemodus om het vinkje weg te halen. Herhaal deze stap bij alle Chrome-subprocessen waar de efficiëntiemodus actief is, tot in de groep Google Chrome geen enkel groen blaadje meer staat. Hierdoor wordt de efficiëntiemodus voor deze subprocessen tijdelijk uitgeschakeld.

De proceslijst verandert en wordt continu bijgewerkt wanneer je nieuwe tabbladen opent en sluit. Het is dus mogelijk dat je deze stappen meerdere keren moet herhalen om ervoor te zorgen dat de wijzigingen van kracht blijven. Ook als je Chrome later sluit en opnieuw start, wordt de modus opnieuw ingeschakeld. Hetzelfde geldt wanneer je de pc opnieuw opstart.

Haal het vinkje weg bij Efficiëntiemodus.

Twee versies

Als je de vorige methode niet elke keer opnieuw wilt herhalen nadat je Google Chrome hebt gestart, dan kun je werken met Chrome-snelkoppelingen. In dit voorbeeld gebruik je een snelkoppeling om Chrome in de standaardinstelling (met de efficiëntiemodus actief) te gebruiken en daarnaast maak je een snelkoppeling om Chrome te gebruiken zónder de efficiëntiemodus.

Begin met het plaatsen van een snelkoppeling voor Chrome op het bureaublad. Binnen Windows 11 verloopt dat anders dan in Windows 10. Klik op Start en selecteer rechtsboven de optie Alles. Hiermee verschijnt er een alfabetische lijst met alle apps. Zoek Google Chrome en sleep dit pictogram naar het bureaublad. Daar is de eerste snelkoppeling. Klik met rechts op deze snelkoppeling en kies Kopiëren. Daarna klik je op het bureaublad met rechts en je selecteert Plakken.

Sleep een snelkoppeling op het bureaublad vanuit Alle apps.

Zonder efficiëntiemodus

Zo, vanaf nu heb je twee snelkoppelingen voor Chrome op het bureaublad. Bij de tweede verander je de naam bijvoorbeeld in Google Chrome zonder efficiëntiemodus. Klik met de rechtermuisknop op deze tweede snelkoppeling en kies Eigenschappen in het contextmenu. Klik in het venster Eigenschappen / Snelkoppeling op het veld Doel. Daar zie je het pad: C:\Program Files\Google\Chrome\Application\chrome.exe. Voeg daar de volgende opdracht aan toe. Zet de cursor achter chrome.exe, plaats een spatie en daarachter typ of plak je --disable-features=UseEcoQoSForBackgroundProcess. Het totale pad ziet er dus als volgt uit:

Klik op Toepassen in de rechterbenedenhoek van het venster. Door deze toevoeging schakel je de Eco QoS (Eco Quality of Service) voor achtergrondprocessen uit. Hierdoor gebruikt Chrome niet langer de functie die is ontworpen om het energieverbruik te optimaliseren. Windows vraagt je in sommige gevallen om de beheerrechten te verlenen om door te kunnen gaan. Klik dan gewoon op Doorgaan. Sluit het venster Eigenschappen van Google Chrome als je klaar bent. Start nu Google Chrome opnieuw op.

Wijzig de gegevens in het veld Doel.

Controle

Om te controleren of de functie is uitgeschakeld open je de snelkoppeling zonder efficiëntiemodus. Typ in het adresvak chrome://version en druk op Enter. Hierdoor zullen de details van Chrome op je pc in beeld komen. En daar zul je de opdrachtparameters lezen die je zojuist hebt toegevoegd. Als je Chrome opent vanaf de eerste snelkoppeling (met efficiëntiemodus) en je typt chrome://version, dan zul je deze parameters niet terugvinden. Ook wanneer je het oorspronkelijke Chrome-uitvoerbare bestand start vanuit de map C:\Program Files\Google\Chrome\Application zul je ontdekken dat de efficiëntiemodus nog steeds aan staat.

Deze aanpassing schakelt de efficiëntiemodus alleen uit als je Chrome start vanuit de bewerkte snelkoppeling.

Geheugenbesparing uitzetten

Behalve de efficiëntiemodus gebruikt Chrome ook functies voor geheugen- en energiebesparing. Beide verminderen het stroomverbruik van de browser door bepaalde functies en mogelijkheden te beperken, maar ze kunnen ook de browserprestaties vertragen. Om ze uit te schakelen, tik je op de drie puntjes in de rechterbovenhoek en ga je via Instellingen naar Prestaties. Je kunt ook in het adresvak chrome://settings/performance typen en dan op Enter drukken. Hiermee kom je op het tabblad Prestaties. In dit tabblad kun je de schuifjes bij Geheugen / Geheugenbesparing en Voeding / Energiebesparing uitschakelen.

Deze laatste optie is alleen beschikbaar op Chrome die op een laptop draait. Een van de bekende problemen van Geheugenbesparing is dat het tabblad automatisch bevriest of opnieuw gaat laden wanneer je ernaar teruggaat. Energiebesparing kan ook de oorzaak zijn dat de visuele effecten in de browser worden beperkt. Hierdoor zal bijvoorbeeld smooth scrolling niet meer werken en ook videoframerates kunnen hierdoor vertragen.

Probeer Geheugenbesparing uit te zetten en kijk of het probleem hiermee is opgelost.

Sluit ongebruikte tabs

Chrome opent voor elk tabblad zijn eigen proces. Als er veel tabbladen openstaan, dan verbruiken die veel geheugen, wat kan leiden tot vertraging. Om te weten hoeveel systeembronnen Chrome aanspreekt, ga je naar Taakbeheer en bekijk je het lopende verbruik. De oplossing is simpel: sluit onnodige tabbladen om te zien of Chrome hierdoor sneller wordt.

Alle open tabbladen spreken gezamenlijk veel geheugen aan.

Cache en cookies wissen

Wanneer je de Chrome-browser lang gebruikt, verzamel je heel wat gegevens in de browsercache en ook veel cookies, wat de browser kan vertragen. Je kunt dit probleem oplossen door de browsegegevens te wissen. Klik op de drie puntjes in de rechterbovenhoek van de browser. Selecteer Browsegegevens wissen. Vervolgens selecteer je de vakjes Cache en Cookies en je klikt op Gegevens wissen. Als dat is gebeurd, start je Chrome opnieuw op en kijk je of het programma nog steeds traag is.

De gecachte afbeeldingen en bestanden nemen 320 MB in beslag.