Je kunt tijdens je vakantie natuurlijk naar één vaste plek gaan, maar je kunt ook een rondreis maken langs verschillende landen. Wil je met de trein? Interrail is al jaren populair. Je koopt een pas en kunt dan gedurende een bepaalde periode (vrijwel) onbeperkt met de trein door Europa te reizen. In dit artikel leggen we uit hoe Interrail werkt en waar je op moet letten.

Lees ook: Kaartjes en routeplannen: 5 handige apps voor het openbaar vervoer

Een Interrail Pass aanschaffen

Als je met een Interrail-pas wilt reizen, krijg je veel verschillende opties aangeboden. Je hebt ten eerste de keus tussen een ‘Global’ of een ‘One Country’ Pass. Met die laatste kun je een specifiek land kiezen waarin je onbeperkt kunt reizen, maar met de Global-pas kun je reizen in 33 landen in Europa. Deze pas is natuurlijk wel duurder. De prijs hangt verder af van de hoeveelheid reisdagen, en de hoeveelheid dagen waarop de pas geldig is.

Op de reisdagen kun je onbeperkt via Interrail reizen. Als je bijvoorbeeld een pas neemt met een geldigheid van een maand met daarin zeven reisdagen, mag je binnen die maand zeven dagen uitkiezen waarop je ‘gratis’ mag reizen met de trein. Die zeven dagen hoeven niet achtereenvolgend te zijn, dus als je reis langer dan zeven dagen duurt, kun je ervoor kiezen om de pas enkel te gebruiken voor dagen waarop je veel moet reizen (bijvoorbeeld bij het oversteken van landsgrenzen). Zorg er dus dat je, voordat je een pas koopt, al duidelijk voor ogen hebt op hoeveel dagen je wilt reizen, zodat je 'uitkomt' met je reisdagen. Er zijn overigens wél (duurdere) opties: daarbij kun je reizen op elke dag dat de pas geldig is.

Houd er verder rekening mee dat je enkel op de eerste en op de laatste reisdag van en naar je thuisland mag reizen. De pas geldt dus ook voor treinen in Nederland, maar alleen op deze twee dagen. Overigens telt enkel de dag waarop een trein vertrekt als reisdag. Als je een nachttrein neemt, hoeft de dag van aankomst dus geen reisdag te zijn (tenzij je op die dag ook nog met andere treinen reist natuurlijk).

Ook belangrijk om te weten: de prijs van een Interrail-pas hangt af van je leeftijd. Als je jonger bent dan 28 jaar, of ouder dan 59, krijg je korting. Kinderen tot en met 11 jaar kunnen gratis reizen met de pas van een volwassene.

Het reizen zelf

Als je een Pass hebt gekocht, kun je deze, nadat je een gratis account hebt gemaakt, toevoegen aan de Interrail-app (Google Play en App Store). Vul daarbij je achternaam in en het Pass Number dat je bij je bestelling in je mailbox hebt gekregen. Alle reizigers hebben een apart pasnummer. Wel is het mogelijk om twee Interrail-passen aan één account te koppelen, zodat je in principe slechts één telefoon nodig hebt. Als je je Pass hebt gekoppeld, is deze nog niet geactiveerd (daar komen we zo op terug).

In de Interrail-app kun je je reis plannen. Dat kan overigens ook als je nog geen pas hebt gekocht. In het kopje ‘Planner’ kun je verschillende bestemmingen invoeren (en het station waarvandaan je vertrekt) en zo precies zien welke treinen je op de reisdagen kunt nemen. Treinreizen die je van plan bent om te nemen kun je plaatsen in ‘My Trip’. Je kunt ze overigens ook te allen tijde weer verwijderen; je zit dus nergens aan vast.

Als je je rondreis in My Trip klaar hebt, kun je deze via een link delen met je medereizigers. Deze komt dan ook in hun app te staan, zodat ze niet zelf ook alle verschillende treinreizen hoeven op te zoeken. De reizen in My Trip kun je vervolgens, door het schuifje om te zetten, gebruiken voor je Pass.

Voordat je op reis gaat, moet je je pas zoals gezegd wel nog activeren. Daarvoor moet je je ID- of paspoortnummer invoeren en beslissen vanaf welke datum de pas geldig is. Die startdatum kun je overigens nog zo vaak je wilt veranderen vóór ingang van die datum. Ook kun je gedurende je reis de precieze reisdagen nog omwisselen en treinreizen uit je pas halen of erin stoppen. Maar zodra je je pas hebt geactiveerd, is het niet meer mogelijk om deze aan een ander Interrail-account toe te voegen.

Als je in de trein gecontroleerd wordt, kun je in de app een QR-code genereren als bewijs dat je een ticket hebt. Dat doe je door op je pas te klikken in ‘My Pass’ en de desbetreffende reisdag aan te klikken. Als je op ‘Show ticket’ drukt, wordt een QR-code gegenereerd die je moet laten scannen. Alle reizen van die dag die je onder My Trip geactiveerd hebt met het schuifje, vallen automatisch onder die ene QR-code. Je hebt dus niet voor iedere treinreis een aparte code nodig.

Let op zitplekreservaties

Hoewel je nu in principe klaar bent om te reizen met Interrail, is het wel belangrijk om van tevoren te weten voor welke treinreizen je een aanvullende zitplekreservatie nodig hebt, en hoe je die plekken dan reserveert. In de Interrail-app staat aangegeven of je voor een treinreis een aparte reservering nodig hebt, maar het is helaas niet mogelijk om via de app daadwerkelijk plekken te reserveren.

Wel kun je via de website van Interrail die plekken reserveren. Je moet via de (mobiele) browser inloggen op je Interrail-account en je Interrail-pasnummer invullen. Dan kun je de desbetreffende treinreis invullen en de aanwijzingen volgen om je reservering te plaatsen. Een andere mogelijkheid is om een reservering te plaatsen via de treinmaatschappij van het betreffende land. Dat kan op de site van die treinmaatschappij, maar ook vaak ter plekke via de ticketautomaat op het station.

Als je reist in Italië, Frankrijk, Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland en de Benelux krijg je als bewijs van je reservering een QR-code in je mail. In andere landen kun je je reservering enkel op papier krijgen. Als je het handig vindt om voor het begin van je reis je reserveringen bij je te hebben, en die niet pas ter plekke te regelen via de automaat, moet je dat voor papieren reserveringen dus ruim van tevoren doen (minimaal 2-4 weken).

Van tevoren je reserveringen regelen heeft duidelijke voordelen (het zorgt voor meer overzicht en voorkomt dat de trein al is volgeboekt), maar weet dat er geheid treinen uit zullen vallen (of misschien mis je wel een trein). In de meeste gevallen krijg je het geld van de reservering dan niet terug. Want voor de duidelijkheid: plekken reserveren brengt (behalve voor de One Country-pas) aanvullende kosten met zich mee, grofweg variërend van tussen de 10 en 20 euro voor een 2e-klaszitplek.

Het is mogelijk om in Interrail als zoekfilter in te stellen om enkel met treinen zonder verplichte reservering te reizen, maar helaas kun je soms aparte reserveringen gewoonweg niet voorkomen. Vooral treinen die landen doorkruizen vereisen bijna altijd wel een verplichte reservering en ook voor het gros van de treinen in onder meer Frankrijk en Italië heb je nu eenmaal een extra reservering nodig. Neem dat dus mee in de budgettering, want afhankelijk van het land kunnen deze reserveringen nogal in de papieren lopen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.