Van de Samsung Galaxy S22-serie valt de Samsung Galaxy S22 Ultra het meest op. De smartphone brengt de eigenschappen van de Galaxy Note terug. Hoe de eenwoording tussen Galaxy S en Galaxy Note in praktijk werkt lees je in deze Samsung Galaxy S22 Ultra review.

Al enkele jaren bestaat de topserie van Samsung-smartphones uit drie toestellen, waarbij de Ultra-uitvoering alles uit de kast haalt wat Samsung te bieden heeft. Toch wist de Ultra-uitvoering zich nooit écht te onderscheiden van zijn minder uitgebreide evenknieën om zijn hoge prijs nog enigszins te verantwoorden. Op het formaat na, want de Ultra-uitvoering is altijd een uitdaging geweest voor vele broekzakken. Bij deze Galaxy S22 Ultra is dat onveranderd gebleven. 

Samsung laat de Ultra-uitvoering meer opvallen door de bekendste functie over te nemen van de Galaxy Note-serie, die al eerder het veld heeft moeten ruimen. De Galaxy S22 Ultra komt met een stylus, die je in de smartphone opbergt. Zo’n stylus is een opvallende feature, dat zeker. Toch is dat niet wat het meest in het oog springt. Het zijn de camera’s die de show stelen. Ook het uitmuntende forse scherm weet de camera-prestaties uitstekend tot zijn recht te laten komen, hierover lees je verderop meer.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Note-stijl

Het ontwerp van deze Galaxy S22 Ultra is behoorlijk anders dan de Galaxy S22 en Galaxy S22 Plus. Het benadrukt dat Samsung zelf deze smartphone ook als een Galaxy Note ziet, die meelift met de S22-lijn door de plek van de Ultra-uitvoering in te nemen. Dat is met name te zien aan de stylus, maar ook het ontwerp van de telefoon lijkt op de laatste Galaxy Note 10, dankzij het grote rechthoekige ontwerp dat in veel opzichten erg uitnodigend oogt voor je pennetje. Enig nadeel voor je pennetje zijn de gebogen schermranden aan de zijkant. Het formaat van de Galaxy S22 Ultra is nagenoeg gelijk aan die van de Note 10, alleen heeft eerstgenoemde iets dunnere schermranden.

Uiteraard gebruik je de stylus met name voor het maken van krabbels en tekeningen. Daarvoor heeft Samsung ook de bekende apps afgestoft. Wanneer je het pennetje uit de smartphone verwijdert krijg je hier een handig menuutje voor, waarin je bijvoorbeeld PenUP vindt; een app waarmee je tekeningen maakt. Ook kun je vanuit dit menuutje snel bij je (handgeschreven) notities komen.

De stylus beschikt over een klein accuutje, dat draadloos geladen wordt door de smartphone wanneer je deze erin steekt. De kans is klein dat je met een lege stylusaccu komt te zitten, maar mocht dat het geval zijn, dan kun je nog altijd het pennetje gebruiken op het scherm. Het accuvermogen wordt gebruikt voor andere functies, zoals het bedienen van de smartphone op afstand. Zo kun je bijvoorbeeld je smartphone ergens neerzetten en vervolgens een foto (van jezelf) maken door de stylusknop te gebruiken als sluiterknop.

Het pennetje zit bomvol kleine handigheden en functies. Maar in praktijk gebruikte ik hem tijdens het testen nauwelijks. Ga van tevoren daarom ook goed na of een stylus voor jou echt van toegevoegde waarde is, het is immers één van de grote opvallende eigenschappen van de Galaxy S22 Ultra.

©PXimport

Groot(s) scherm

Geen enkele andere smartphone is zo gebaat bij een groot scherm met indrukwekkende beeldkwaliteit als de Galaxy S22 Ultra. Je wilt je tekeningen gedetailleerd en hetzelfde geldt voor je foto’s. Nu weet je dat het bij Samsung op dat gebied wel goed zit, het bedrijf levert immers ook schermpanelen voor bijvoorbeeld de smartphones van Apple en OnePlus en houdt hierbij de beste panelen achter de hand voor de eigen smartphones. Zo ook voor deze Galaxy S22 Ultra. Het is standaard geworden bij Samsung-reviews, maar ook in dit geval beschikt de smartphone over een waanzinnig beeldscherm. Op papier, maar ook in gebruik. De kleurweergave en helderheid zijn bijzonder indrukwekkend, hoewel Samsung de kleuren wat meer leven inblaast dan het er in werkelijkheid uit ziet.

Het scherm is fors, met een diameter van 6,8 inch. Achter het scherm vind je een vingerafdrukscanner en bovenin een cameragat voor de frontcamera. Deze is niet verhuld achter een paarschermpixels zoals dat het geval was bij de Galaxy Z Fold3. Het amoledscherm beschikt over een resolutie van maximaal 3088 bij 1440 en een dynamische verversingssnelheid van maximaal 120 hertz, wat zorgt voor vloeiend beeldverloop.

Teleurstellende accu

Standaard staat de resolutie van het toestel wat lager afgesteld, wellicht om de accu nog enigszins te ontzien. Want vooral in combinatie met de hoge verversingssnelheid (die desgewenst ook teruggeschroefd kan worden naar 60 hertz) wordt een zware tol geëist van de accu. Op papier beschikt de Galaxy S22 Ultra over een grote capaciteit van 5.000 mAh, evenveel als zijn voorganger. Wat netjes is, aangezien er intern ook ruimte is gemaakt voor het pennetje. Ook stelt Samsung dat de gebruikte nieuwe Exynos-chipset zuiniger is dan zijn voorganger.

In praktijk valt dat wat tegen. De chipset lijkt niet heel zuinig en ook 5G is een (mogelijke) batterijvreter. Maar vooral het scherm vreet energie en dat merk je wanneer je het toestel langere tijd gebruikt. Door je gebruik goed te doseren en de instellingen wat energiebesparender af te stellen, kun je lang met een volle accu mee. Wel tot twee dagen. Maar bij regelmatig gebruik heb je de accu teleurstellend snel leeggetrokken.

Deze accu kun je draadloos opladen of snelladen via de usb-c-poort, maar daarvoor moet je weer flink in de buidel tasten of een andere snellader gebruiken. Een adapter is niet in de doos aanwezig en de snellader van Samsung kost vijftig euro.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Rekenkracht

Als het aankomt op prestaties, dan heb je bij de S22 Ultra geen klagen. De smartphone beschikt over meer dan genoeg rekenkracht om werkelijk alles zonder enige stotteringen te draaien. Daarvoor wordt de 5G-chipset (in ons reviewmodel) bijgestaan door 12GB werkgeheugen, de minder dure uitvoeringen beschikken over 8GB. Daarbij kun je kiezen uit varianten van 128GB, 256GB, 512GB of 1TB.

Helaas houdt Samsung nog altijd vast aan de verwijdering van het vertrouwde geheugenkaartslot. Niet echt een gebruiksvriendelijke beslissing, vooral omdat 128GB opslag wel een beetje karig is voor een smartphone van 1249 euro, waarbij foto’s en 4K-video’s met de 108 megapixelcamera best wel wat ruimte in beslag nemen. Over gebruiksonvriendelijke beslissingen gesproken: ook de audiopoort ontbreekt. Vooral voor een toestel dat ook ideaal is voor gamers blijft het een onbegrijpelijke keuze.

Camera’s

Ondanks de stylus en het beeldige scherm, wordt de show pas écht gestolen door de camera’s. Op papier zou je denk aan een teleurstelling, omdat eigenlijk dezelfde sensoren worden gebruikt als op de Galaxy S21 Ultra. Maar verkijk je niet op de specs, want het verschil wordt tegenwoordig vooral gemaakt met de softwarematige afstelling van de camera’s en de enorme rekenkracht van het toestel om beelden te herkennen en verwerken. Dit zie je ook bij concurrentie, Google’s Pixel-smartphones hebben jarenlang dezelfde sensor gebruikt en voorop gelopen op cameragebied en ook de iPhone 13 cameraspecificaties verschillen weinig van die van de iPhone 12, terwijl er wel enorm verschil gemaakt wordt.

Het is nu Samsung dat weer vooraan weet te lopen als het aankomt op cameragebied. Zowel in beeldkwaliteit als in mogelijkheden. De achterzijde zit bomvol sensoren, de gehele bovenhoek is gebruikt om naast de hoofdcamera een dieptesensor, groothoekcamera, macrolens en persicoop-zoomlens kwijt te kunnen. Er is kwaliteitsverschil merkbaar bij iedere gebruikte camera, vooral de periscooplens. Toch zijn ze erg goed afgesteld, waardoor je (ongeacht de lens) een goede foto maakt.

Logischerwijs is de 108 megapixel hoofdcamera in staat de mooiste foto’s te schieten. Toch heeft Samsung deze een (voor mijn smaak) net even te grote kijkhoek meegegeven, waardoor ik vaak terugviel op de zoomlens. Zonder daarbij teleurgesteld te raken. De groothoeklens zelf heeft bij close-ups vaak een wat vertekend beeld, omdat de kromming softwarematig wordt rechtgezet.

De zoomniveau's in beeld (0,6x, 1x, 3x, 10x):

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

In alle omstandigheden maak je een goede foto. Zelfs als het donker is, de Samsung Galaxy S22 Ultra is zo’n smartphone die meer ziet dan het oog. Hoewel de smartphone hierbij automatisch terugvalt op de nachtmodus, die wat onscherpte veroorzaakt bij het fotografen van bewegende objecten. Maar zelfs als je inzoomt op de gemaakte foto is deze nog altijd haarscherp en vrij van ruis in zowel donkere als lichte omgevingen. Ook schaduwvlakken en fel tegenlicht kan de hoofdcamera uitstekend verwerken, wat de camera kroont tot de meest indrukwekkende smartphonecamera tot op heden.

Dankzij de hoeveelheid aan lenzen kun je je foto’s in groothoek maken (0,6 x), van dichtbij (3x zoom-effect) en dankzij de periscooplens tot 10x zoom, waarbij het eindresultaat zichtbaar softwarematig is opgepoetst - maar wel goed is. De smartphone laat het zelfs toe om tot 100x in te zoomen dankzij de periscoopcamera. Hierbij moet de software nog meer aan de bak voor het oppoetswerk, omdat er eigenlijk gewoon digitaal gezoomd wordt. Maar dat het überhaupt kan is best indrukwekkend te noemen, hoewel een statief of stevige hand wel een vereiste zijn.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Ook voor gevorderde fotografen en -bewerkers is de smartphone interessant. De Expert Raw-app van Samsung biedt veel mogelijkheden om de RAW-bestanden van foto’s om te verfijnen tot het perfecte eindresultaat. Deze app gebruik je om foto’s te maken op jouw manier, met talloze schuifjes om de foto te maken zoals jij het wilt. Suf is wel dat je hiervoor naar Samsung's (wat overbodige) applicatiewinkel moet, terwijl het toestel bomvol staat met voorgeïnstalleerde apps van Samsung en derden.

OneUI: vol met opties, lange ondersteuning en rotzooi

Voor een telefoon met een premium prijs geeft de software nog niet helemaal de premium-ervaring. Natuurlijk vind je op een Android-smartphone van Samsung veel apps en diensten van Google en Samsung, waaronder veel ingebakken functies. Met die ervaring is niets mis en ook de wat overbodige applicatiewinkel en andere apps valt mee te leven. Samsung’s spraakassistent Bixby is niet van meerwaarde, maar zit gelukkig minder opdringerig in de weg dan voorheen.

De hoeveelheid voorgeïnstalleerde is ronduit ongepast. Het gehele arsenaal aan Microsoft-apps, Facebook en als dieptepunt de volkomen overbodige McAfee virusscanner, die verscholen zit in een ‘apparaatonderhoud’-app, die in tegenstelling tot de andere bloatware onverwijderbaar is.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De hoeveelheid onnodige voorgeïnstalleerde apps passen niet bij de ervaring die een smartphone in deze prijsklasse zou moeten bieden.

Op een andere manier weet Samsung wél een premium-ervaring te bieden: de update-ondersteuning. Gelijktijdig met de aankondiging maakte Samsung bekend zijn smartphones betere ondersteuning te bieden: minimaal vier Android versie-updates en vijf jaar veiligheidsupdates. Niet alleen voor deze serie, maar ook met terugwerkende kracht voor de Samsung Galaxy S21, Galaxy Z Fold3 en Galaxy Z Flip3. 

Dat is uitstekend nieuws, waarmee met name Chinese fabrikanten in hun hemd gezet worden. Merken als Motorola, OnePlus, Oppo en Xiaomi bieden veel kortere ondersteuning en soms zelfs niet eens de recentste Androidversie. Deze Galaxy S22 Ultra draait op Android 12 en kan dus updates krijgen tot en met versie 16.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De stylus-ondersteuning in OneUI en de Expert Raw-app van Samsung zitten uitstekend in elkaar.

Alternatieven voor de Samsung Galaxy S22 Ultra

De Galaxy S22 Ultra van Samsung is misschien wel de beste smartphone van het moment. Waar Samsung’s opvouwbare toestellen nog een beetje experimenteel zijn, heeft Samsung al zijn smartphone-kennis (inclusief die van de Note-serie) gebruikt voor deze Galaxy S22 Ultra. De smartphone is all-round gewoonweg uitstekend. Dus als de stylus je koud laat, heb je nog altijd de beste camera achter de hand. Ook het prachtige scherm, lange ondersteuningsduur en rekenkracht maken de Galaxy S22 Ultra een waardig alternatief voor de iPhone 13 Pro Max.

Ten opzichte van vorige generaties is de Ultra-variant weer een stapje vooruit. Beschik je echter over een Galaxy S20 Ultra of een Galaxy S21 Ultra, dan biedt een upgrade niet heel veel extra behalve een stylus. Zoek je een vervanging voor je oudere Galaxy Note-smartphone, dan is de keuze helder in het voordeel van de Galaxy S22 Ultra.

Conclusie: Samsung Galaxy S22 Ultra kopen?

De Samsung Galaxy S22 Ultra is gewoon een vermomde Note. Maar dan wel gecombineerd met de eigenschappen van de Galaxy S-serie, zoals een geweldige camera - met veel mogelijkheden. Tel daarbij ook het fraaie scherm en verbeterde update-ondersteuning op en je hebt gewoon onder de streep een van de beste smartphones van dit moment. Ondanks de wat teleurstellende accuduur, absurde prijs en het ontbreken van zaken als een adapter en geheugenkaartslot.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.