Google's Pixel-smartphones zijn niet officieel in Nederland te koop en dat is zonde. De nieuwste Pixel 6 is namelijk een bijzonder interessante premium telefoon voor een scherpe prijs. In deze Google Pixel 6 review lees je alles over de smartphone.

Google verkoopt zijn Pixel-toestellen zelf niet in Nederland, waardoor je bent aangewezen op Nederlandse (web)winkels die aan import doen vanuit buurlanden als Duitsland en Frankrijk. Je betaalt dan wel een hogere prijs dan de adviesprijs. Voor niets gaat immers de zon op. Dat importeren kun je natuurlijk ook zelf doen, zodat je wél de adviesprijs van de smartphone betaalt. Ik kocht een Google Pixel 6 (adviesprijs 649 euro) uit Duitsland op en deel in deze review mijn ervaringen met de smartphone. 

Ontwerp en scherm

De Pixel 6 is gemaakt van glas en heeft duidelijk een eigen smoel, te danken aan de camerabalk op de achterkant. Ik vind het ontwerp tof, al kun jij daar anders over denken. De smartphone houdt prettig vast maar is wel glad, dus ik durf hem niet zonder hoesje te gebruiken. De Pixel 6 is te koop in drie kleuren, waaronder het door mij geteste zwart. 

De smartphone is water- en stofdicht met een IP-certificatie (fijn), kan draadloos opladen (handig) en mist een 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting (minder handig). De Pixel 6 ziet er met zijn voorkantvullende scherm modern uit en heeft een gaatje in het display voor de selfiecamera. Die camera is prima zonder op te vallen.

©PXimport

Het scherm van de smartphone meet 6,4 inch en is voor velen daarom net aan met één hand te bedienen. Het oled-display toont mooie kleuren en de Full-HD-resolutie maakt het beeld lekker scherp. Ook fijn is de verversingssnelheid van 90Hz, die het beeld soepeler laat overkomen. Hoewel in deze prijsklasse een 120Hz-scherm standaard is, vind ik het verschil tussen 90Hz en 120Hz nauwelijks zichtbaar en dus geen probleem. Helemaal omdat de iets lagere verversingssnelheid gunstiger is voor de accuduur. 

Minder blij ben ik met de vingerafdrukscanner. Die zit achter het scherm en is nogal langzaam. Hij gaat ook iets vaker de fout in dan ik gewend ben van andere smartphones. Met name OnePlus, Oppo en Realme verkopen toestellen met nauwkeurigere scanners. Na wat gewenning bevalt die van de Pixel 6 ook prima, maar het is zeker een minder goede scanner.

©PXimport

Specificaties

De hardware van de Pixel 6 is in lijn met de concurrentie. 8 GB werkgeheugen laat je snel wisselen tussen recent gebruikte apps en games en dankzij 128 GB opslaggeheugen kun je veel media opslaan op de smartphone. Houd er rekening mee dat het toestel geen micro-sd-kaartslot heeft. Natuurlijk kan de Pixel 6 overweg met 5G-internet, het nieuwe wifi 6E en heeft hij een nfc-chip om je contactloos te laten pinnen in winkels. 

Tot dusver niets spannends, al is het gezien de adviesprijs van 649 euro een compleet totaalpakket. De processor maakt de Pixel 6 interessant. Google heeft namelijk voor het eerst zelf een smartphoneprocessor ontwikkeld, de Google Tensor. Deze chip debuteert in de Pixel 6 en 6 Pro. Volgens Google is de processor even krachtig en energiezuinig als high-end processors van bekende fabrikanten, maar heeft de Tensor speciale functies die de Pixel 6 helpen om betere foto's te maken en sneller tekst te verwerken en te vertalen. 

In de praktijk is de Pixel 6 inderdaad heel snel in gebruik en voelt hij niet langzamer of vlotter aan dan concurrerende high-end smartphones. Op de fotografiecapaciteiten kom ik zo terug. Het verwerken van tekst voor bijvoorbeeld vertalingen werkt volgens Engelstalige media bijzonder goed, maar is in Nederland geen boeiende functie omdat de Nederlandse taal er niet van profiteert. Natuurlijk kun je de Pixel 6 wél volledig in het Nederlands gebruiken en werkt je Nederlandse simkaart ook naar behoren. 

©PXimport

Google Pixel 6 camera's

Op de achterkant van de Pixel 6 tref je twee camera's aan: een 50 megapixel-hoofdcamera en een 12 megapixel-groothoekcamera. Deze cameralenzen zijn ook op de Pixel 6 Pro geplaatst, die als aanvulling een telelens heeft voor een paar keer zoomen zonder kwaliteitsverlies. De Pixel 6 kan alleen zoomen via de hoofdcamera, in feite door een uitsnede te maken. Dit komt de kwaliteit niet ten goede. 

De primaire én groothoekcamera zijn in de praktijk bijzonder goed. Dat was al de verwachting, want Pixel-smartphones horen al jaren bij de smartphones met de beste camera's. Google legt de lat nu weer wat hoger. De foto's zijn heerlijk gedetailleerd, tonen realistische kleuren en gaan goed om met de zon, wolken en andere objecten die qua belichting uitdagend kunnen zijn. 

Hieronder zie je een fotoserie overdag gemaakt met van links naar rechts de normale camera, de groothoeklens en 2x zoom via de normale camera.

Wat ook opvalt is de accuraatheid van de portretstand, die op verzoek de achtergrond vervaagt zodat een persoon, dier of object voorin beeld uitgelicht wordt. De Pixel 6 gebruikt geen speciale sensor voor de dieptebepaling (wat veel toestellen doen) maar zet slimme software in via de hoofdcamera. De portretfoto's zijn vrijwel altijd uitstekend.  Wat ik mis is een macromodus, bijvoorbeeld via de groothoeklens. Van heel dichtbij fotograferen levert regelmatig onscherpe plaatjes op. Dat is jammer. 

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Ook in het donker presteert de camera van de Pixel 6 ongelooflijk goed. De camera ziet veel meer dan ik verwacht had en vaak zelfs meer dan ik met het blote oog zie. Onderstaande foto's zijn op verschillende dagen gemaakt toen het al uren donker was. De plaatjes zijn bijzonder licht en duidelijk, met scherpe luchten die niet overkomen als een nacht. Naar mijn mening kan alleen in het donker de iPhone 13 Pro (Max) qua scherpte en details tippen aan de fotokwaliteit van de (veel goedkopere!) Pixel 6. Fijn is dat Google's smartphone zelf bepaalt hoeveel seconden de camera nodig heeft om een nachtfoto te schieten, gewoon via de automatische stand. Je hoeft dus geen speciale nachtmodus te gebruiken.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Accuduur en opladen

In de Google Pixel 6 zit een 4614 mAh-accu; gangbaar voor dit type smartphone. Ik had dan ook verwacht dat de accu het één lange dag tot anderhalve dag zou volhouden bij mijn type gebruik. Niets blijkt minder waar: de Pixel 6 redt het twee dagen. Bij lichter gebruik zelfs langer. Google's belofte dat zijn Tensor-chip energiezuinig is en de accuduur ten goede komt, lijkt te kloppen. 

Althans, met 5G-uitgeschakeld en 4G dus als voorkeursnetwerk. In eerste instantie gebruikte ik de Pixel 6 met 5G als voorkeursnetwerk. De accu was die dagen al voor het avondeten leeg. Nadat ik 5G uitschakelde, was de accuduur direct veel beter. Opvallend, want een 5G-verbinding verbruikt normaliter nauwelijks meer stroom dan een 4G-verbinding. Misschien heeft mijn toestel (dat ik in de winkel heb gekocht) last van een bug. Mocht jouw Pixel 6 via 5G een teleurstellende accuduur bieden, dan raad ik je aan om 5G uit te schakelen. Je mist voorlopig toch niets, want 5G wordt pas eind 2022 of later sneller dan 4G. 

©PXimport

Het opladen van de Pixel 6 kent wat aandachtspunten. Die zijn nogal overbodig, maar door Google zelf gecreëerd. Zo impliceerde de fabrikant in eerste instantie dat de Pixel 6 (Pro) kan snelladen met maximaal 30 watt en verkocht het zelf ook een 30 watt-snellader. Onafhankelijke recensies toonden al snel aan dat het laden echter met maximaal 22 watt gaat, en die snellader dus niet nodig is. Google bevestigde de oplaadsnelheid vervolgens. 

Een oplader heb je sowieso nodig, want in de Pixel 6-doos zit uit milieuoverwegingen alleen een usb-c-kabel. Daar kan ik inkomen. Minder handig is dat Google bepaald heeft dat de Pixel 6 alleen mag opladen via een oplader die het PPS-protocol ondersteunt. En dat doen niet alle usb-c-opladers, hoe goed ze ook werken met je andere apparatuur. Voor de Pixel 6 heb je een speciale nodig. Het toestel zegt bij een niet-geschikte oplader simpelweg dat de oplader verbonden is maar de accu niet oplaadt. Dat voelt onlogisch als je met diezelfde oplader wél een andere smartphone, tablet en soms zelfs laptop kan opladen. 

Draadloos opladen kan ook, maar gaat langzamer. Dat maakt mij gezien de goede accuduur van de smartphone niet uit. 

Vijf jaar snelle updates

Een speerpunt van de Pixel 6-reeks is het updatebeleid. Google garandeert drie jaar versie-updates en vijf jaar beveiligingsupdates. Het updatebeleid is hiermee verbeterd ten opzichte van voorgaande Pixel-smartphones als de Pixel 4a 5G (review). Oudere Pixel-toestellen kunnen namelijk rekenen op drie versie-updates en drie jaar beveiligingsupdates. 

Met de Pixel 6, die standaard op Android 12 draait, ben je dus verzekerd van updates naar Android 13, 14 en 15. Ook kun je beveiligingsupdates verwachten tot het najaar van 2026. Dat is hartstikke mooi en er zijn weinig Android-smartphones die zo lang updates krijgen. Toch blijft er ruimte voor verbetering, want Apple geeft zijn iPhones vijf tot zes jaar versie- en beveiligingsupdates. Het is jammer dat Google hier niet aan kan of wil tippen, zeker omdat het - net als Apple - een eigen processor in zijn smartphone stopt én - ook net als Apple - uitgever is van het besturingssysteem op de smartphone.

©PXimport

Conclusie: Google Pixel 6 kopen?

De Google Pixel 6 probeert niet de beste high-end smartphone van 2021 te zijn - die taak is weggelegd voor de Pixel 6 Pro. Wat de Pixel 6 wél wil zijn: het vlaggenschip met de beste prijs-kwaliteitsverhouding. Dat lukt bij uitstek. De smartphone is met 649 euro scherp geprijsd en biedt toch een premium gebruikservaring. Niet alleen door de krachtige en complete hardware, maar zeker ook door de opgeruimde software en garantie van vijf jaar updates. Met name de accuduur en camera's van de Pixel 6 zijn bovengemiddeld goed. Zwakkere punten zijn de langzamere vingerafdrukscanner, de oplaadbeperking en - in ieder geval op mijn toestel - een bug die met een 5G-verbinding de accuduur naar beneden haalt. 

Onder de streep is de Google Pixel 6 absoluut het kopen waard als je er geen moeite mee hebt om de smartphone uit het buitenland te halen of een hogere prijs te betalen bij een Nederlandse (web)winkel. Interessante alternatieve telefoons zijn de Samsung Galaxy S21, iPhone 13 (mini) en OnePlus 9. 

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.